بخشی از مقاله
ورزش و سلامتي
1. تغذيه و ورزش
بدن انسان براي بقاي حيات و رشد و ترميم بافت هاي خود از موادي استفاده مي كند كه معمولاً از طريق دهان و دستگاه گوارش به آن مي رسد اين عمل را تغذيه مي نامند . عمل تغذيه چهار كار اساسي در بدن انجام مي دهد :
1. نيازهاي بافت ها را براي رشد برآورده مي كند .
2. مواد لازم را براي ترميم و جايگزين كردن بافت هاي فرسوده تأمين مي كند .
3. نيروي لازم را براي فعاليت هاي جسمي , فكري فراهم مي كند .
4. تعادل فيزيولوژيكي دستگاه هاي مختلف بدن را تأمين مي كند .
غذاي مصرف شده به وسيله بافت هاي بدن تجزيه مي شود . تجزيه مواد غذايي در بدن توليد حرارت مي كند و گرماي طبيعي آن حفظ مي شود ( درجه حرارت بدن بايد هميشه در حدود 37 درجه سانتي گراد باشد ) .
نيروي لازم براي فعاليت هاي بدن نيز از تجزيه ي اين مواد تأمين مي گردد . در حدود از وزن بدن را آب تشكيل مي دهد . ر.زانه به طور تقريب 5/2 ليتر آب از طريق پوست , ريه ها , عرق و ادرار از بدن دفع مي شود , اين مقدار آب بايد از طريق نوشيدني ها و غذاها تأمين گردد . انسان مي تواند مدتي بدون غذا زندگي كند ولي بدون آب بيش از 5 تا 6 روز قادر به ادامه ي زندگي نخواهد بود .
تنيس روي ميز
تنيس روي ميز يكي از ورزش هاست كه طرفداران بسيار زيادي بين جوانان و نوجوانان دارد . در بسياري از كشورها مردم از سنين پائين يادگيري اين ورزش را شروع مي كنند و در تمام طول زندگي خود آن را با علاقه تمام ادامه مي دهند .
از خصوصيات بارز اين ورزش همگاني بودن آن است . در اكثر اين كشورها همه روزه عده زيادي از نوجوانان و جوانان اوقات فراغت خود را صرف تمرين اين ورزش مي كنند . در كشور چين صدها ميليون نفر اين ورزش را دنبال مي كنند .
از خصوصيات ديگر اين ورزش اين است كه : هم دختران و هم پسران مي توانند به راحتي از فوايد آن بهره مند شوند . نياز به فضاي كم و وسايل محدود و نسبتاً ارزان از ديگر خصوصيات خوب اين ورزش است .
امروزه در كشورهايي كه به ورزش توجه بسيار مي شود امكانات اين ورزش را در پارك ها فراهم مي كنند . استفاده از ميزهاي سيماني در فضاي آزاد پارك ها به افراد امكان مي دهد كه اين ورزش را پيوسته تمرين كنند و مهارت خود را افزايش دهند .
قوانين و مقررات
ميز – توپ - راكت . تنيس , روي ميزي به طول 274 سانتي متر و عرض 5/152 سانتي متر كه 76 سانتي متر از كف سالن ارتفاع دارد بازي مي شود . سطح ميز بايد صاف و عاري از هر گونه ناهمواري باشد . صفحه ميز بايد به رنگ تيره باشد البته رنگ سبز تيره مات توصيه مي شود , در لبه ميز بايد از هر چهار طرف خطي سفيد رنگ به عرض 3 سانتي متر كشيده شود , در وسط ميز خطي يه عرض 3 سانتي مترصفحه ي ميز را از طول به دو نيمه مساوي تقسيم مي كند و دربازي هاي دو نفره از آن استفاده مي شود , جنس ميز از هر چيزي مي تواند باشد به شرط اين كه وقتي توپ از ارتفاع 5/30 سانتي متري به روي دن رها مي شود ارتفاع برگشت توپ بين 22 الي 25 سانتي متر باشد .
صفحه ميز به وسيله توري به ارتفاع 25/15 سانتي متر از وسط به دو قسمت مساوي تقسيم مي شود . تور وسط دو پايه كه در كنار ميز نصب مي شوند به طور عمودي نگه داشته مي شود . ارتفاع تور در تمام طول ميز بايد يك اندازه باشد .
توپ بازي بايد كروي و به رنگ سفيد باشد , قطر توپ بايد از 3/37 ميلي متر كمتر و از 2/38 ميلي متر بيشتر نباشد . وزن توپ بايد بين 40/2 گرم تا 53/2 گرم باشد.
راكت بازي ممكن است به هر اندازه و شكلي باشد . براي وزن راكت هم فيدي در كار نيست . تيغه راكت بايد از چوب يك تكه و ضخامت ن در تمام نقاط به يك اندازه باشد . رنگ دو طرف راكت بايد يك دست تيره و مات باشد . يك سمت يا هر دو طرف تيغه راكت مي تواند روكش شود , جنس روكش بايد از لاستيك آج دار باشد و ممكن است از دو لايه لاستيك و ابر و يا اسفنج تشكيل شده باشد . ضخامت اين روكش نبايد در هر دو طرف تيغه از دو ميلي متر بيشتر باشد .
شروع بازي
بازي با سرويس به جريان مي افتد , سرويس زننده بايد توپ را در كف دست و به طور آزاد قرار دهد , انگشتان دست بايد به هم چسبيده و انگشت شست آزاد باشد . دستي كه توپ را در اختيار دارد بايد بالا و خارج سطح ميز باشد . سرويس زننده توپ را به طور قائم به طرف بالا پرتاب مي كند و بادستي كه راكت را گرفته است به توپ ضربه مي زند , توپ بايد اول به قسمت زننده سرويس و با عبور از روي قسمت حريف مجدداً به ميز اصابت كند.
در بازي دو نفره سرويس بايد به قسمت نيمه راست ميز حريف برخورد كند ولي در بازي يك نفره چنين قيدي در كار نيست . اگر سرويس به تور برخورد كند و سپس به ميز حريف اصابت نمايد عمل سرويس تكرار خواهد شد ولي اگر توپ پس از برخورد با تور به خارج برود خطا محسوب مي شود . اگر سرويس زننده بدون آمادگي حريف سرويس را بزند سرويس تكرار خواهد شد .
خطاها
1. توپ دوبار پياپي به ميز يك نفر برخورد كند .
2. توپ قبل از برخورد با ميز زده شود .
3. يك بازيكن روبار پشت سر هم به توپ ضربه بزند .
4. توپ غير از راكت و با دسته ي آن به پايين تر از مچ بازيكن برخورد كند .
5. در هنگامي كه توپ در جريان است ميز را يكي از بازيكنان حركت دهد .
6. در بازي دو نفري ( دوبل ) بازيكن خارج از نوبت به توپ ضربه بزند .
7. توپ به غير از تور , پايه هاي آن و قسمت حريف به چيز ديگري برخورد كند.
8. راكت بازيكن يا خود او با تور تماس پيدا كند .
امتياز يا شمارش بازي
هرگاه بازي قطع شود به بازيكني كه خطا مرتكب نشده است يك امتياز داده مي شود . پك " گيم " شامل 21 امتياز است و هر يك از طرفين بازي زودتر به امتياز 21 برسند برنده گيم خواهد بود , مگر اينكه بازيكنان دو طرف ميز در امتياز 20 با هم مساوي شوند در اين صورت هر كدام زودتر 2 امتياز از حريف جلو بيفتد برنده ي گيم محسوب خواهد شد .
بازيكني كه سرويس را شروع مي كند به قيد قرعه تعيين مي شود اين بازيكن پنج سرويس اول را مي زند , سپس نفر مقابل پنج سرويس بعدي را مي زند . اين ترتيب حفظ مي شود تا گيم پايان پذيرد . چنانچه طرفين بازي به امتياز 20 برسند , تناوب سرويس يكي يكي مي شود تا يكي از بازيكنان 2 امتياز جلو بيفتد .
مهارتهاي اساسي
راكت گيري
گرفتن راكت به نحو صحيح يكي از اصول موفقيت در اين ورزش است . اگر اين كار به طور مطلوب انجام نشود بازيكن مجبور است اين نقص را به طريقي ديگر جبران كند , معمولاً راكت را به دو طريق در دست مي گيرند :
1. راكت گيري غربي
2. راكت گيري مدادي
راكت گيري غربي :
به طوري كه از اسم آن مشخص است قهرمانان و بازيكنان كشورهاي غربي بيشتر با اين روش آشنا هستند و از آن استفاده مي نمايند . نكته اي كه بايد در اين روش رعايت شود اين است كه حتي الامكان قسمت بالاي دسته ي راكت در دست گرفته شود لذا لازم است محل اتصال دسته راكت با آن باريك باشد كه بتوان راكت را از قسمت بالا گرفت .
انگشتان شست , سبابه دست مثل گيره اي راكت را مهار مي كنند و از جا به جا شدن در دست جلوگيري مي نمايند . دسته ي راكت به طور اريب از كف دست مي گذرد و انتهاي دسته ي راكت در برآمدگي انتهايي دست قرار مي گيرد . دو انگشت آخر ( كوچك و انگشتري ) به دسته ي راكت فشار وارد مي كند . در نتيجه راكت براي حركات تند و سريع آزاد مي شود . همچنين اين امر باعث مي شود كه مچ دست فعاليت بيشتري داشته باشد . بايد توجه شود كه نرمه ي انگشت شست روي صفحه ي راكت قرار نگيرد .
راكت گيري مدادي
اين روش راكت گيري در بين بازيكنان شرقي بسيار متداول است . البته اخيراً بيشتر بازيكنان روش غربي را ترجيح مي دهند . روش مدادي در كشورهاي چين و ژاپن رواج بسيار دارد , در اين روش دسته ي راكت را از فرو رفتگي بين انگشتان شست و سبابه مي گذارند به طوري كه صفحه ي راكت بر سر انگشت ديگر تكيه نمايد . دو انگشت شست و سبابه روي راكت و سه انگشت ديگر در پشت راكت قرار مي گيرند . براي ضربه زدن به توپ فقط از روي راكت استفاده مي شود .
پيچ
امروزه بر اثر پيشرفت و اعمال پيچ هاي مختلف , بازي تنيس روي ميز تفاوت هاي زيادي پيدا كرده است . با توجه به سبكي توپ به خوبي مي توان تصور كرد كه چگونه پيچ در مسير منحني توپ تاثير مي گذارد . بازيكنان خوب هر نوع ضربه اي را با پيچ مهار مي كنند و هر ضربه اي را توام با پيچ مي زنند . اگر از افرادي كه در اين رشته ي ورزشي و در هرضربه اي تمرين مي كنند سئوال شود كه مهمترين عامل پيروزي در اين بازي چيست ؟ بدون شك جملگي جواب خواهند داد (( مهار كردن پيچ هاي مختلف )) .
معمولاً بازيكنان مكرراً شدت و مقدار پيچ در ضربه هاي خود را تغيير مي دهند تا مهار كردن توپ مشكل تر شود ولي روي هم رفته دو نوع پيچ در اين ورزش بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرد :
1. پيچ به بالا , كه چرخش توپ از زير به طرف بالا و در جهت جلو است , كه پيچ " تاب " نيز ناميده مي شود .
2. پيچ به پايين , كه چرخش توپ از بالا به طرف پايين است . اين پيچ " كات " نيز ناميده مي شود .
معمولاً پيچ به بالا مورد استفاده بازيكنان مهجم و كات براي بازي تدافعي مناسب است . بيشتر بازيكنان معروف جهان بازي تهاجمي را ترجيح مي دهند و با اين روش اختيار بازي را در دست مي گيرند . پيچ به بالا باعث حركت تند و فرو افتادن ناگهاني توپ مي شود ولي كات ارتفاع توپ را حفظ و مسير آن را مشخص نگه مي دارد .
