بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
- اشاره دستورات الهي براي به سعادت و كمال رسانيدن انسانها و در نهايت رسيدن به قرب خداست. براي نيل به اين مقصود خداوند متعال پيامبراني و به ويژه آخرين سفيرش، پيامبر اعظم حضرت محمّد مصطفي (ص) را فرستاد تا انسانها را در يك برنامة تدريجي از انواع آلودگيها، خرافات، كجرويها، و زنگارهاي شرك ـكه همچون غُل و زنجير بر پيكرشان سنگيني ميكرد ـ رهايي بخشند. از جملة اين دستورات، فريضه مقدس «نماز» است كه ستون دين است و با پذيرفته شدن آن ساير اعمال نيز پذيرفته ميشود. و اگر مورد پذيرش قرار نگيرد، ساير اعمال نيز بينتيجه و مردود است. نماز در حقيقت به منزلة آرم اسلام است و به ساير كارهاي ما، در زندگي ارزش و اعتبار ميبخشد. يقيناً يكي از دغدغههاي استادان معارف اسلامي، دعوت و جذب دانشجوياني است كه احياناً اهميت كمتري به نماز ميدهند. آنچه در اين مقاله مورد بحث قرار ميگيرد عبارت است از عواملي كه در جذب دانشجويان و جوانان به اين فريضه الهي مؤثرند.
اسلاید 2 :
1- ترسيم جذابيتهاي نماز
- هنگامي كه انسان از زيبائيها و جذابيتهاي عبادات به ويژه نماز كه ستون دين است، آگاه شود، پايبندي و توجه به آن فزوني مييابد و ميكوشد به نحو احسن آن را به جا آورد.
- براي روشنتر شدن اين موضوع ذكر برخي از بيانات نوراني حضرات معصومين ـ عليهمالسلام ـ ضرورت دارد. پيامبر اسلام (ص) در اين خصوص ميفرمايد: «نماز به نهري تشبيه شده كه انسان روزي پنج بار در آن شستشو ميكند و ديگر چركي باقي نميماند.(حر عاملي، وسائل الشيعه،ج 3، ص 7، نهج البلاغه، خطبه 199،ص 307)
- و يا فرمود:نور و روشني چشم من در نماز است(مجلسي، بحارالانوار، ج 77، ص 77)
- و نيز فرمود: نماز، به منزلة پرچم و آرم و نشانة مكتب اسلام است.(متقي هندي، كنزالعمّال في السنن و الافعال، ج 7 ص 279)
اسلاید 3 :
- امام علي (ع) در اين باره فرمود: «مردم نماز را بر عهده گيريد و آن را حفظ كنيد، زياد نماز بخوانيد، و با نماز خود را به خدا نزديك كنيد... همانا نماز، گناهان را چونان برگهاي پائيزي فرو ميريزد و غُل و زنجيرگناهان را از گردنها ميگشايد.
(نهج البلاغه، خطبه 199، ص 307) - از امام حسن مجتبي(ع) سؤال شد: چرا بهترين لباسها را به هنگام نماز ميپوشيد؟ فرمود: خداي بزرگ زيباست و زيبايي را دوست دارد. پس من براي پروردگارم خود را آراسته ميكنم؛ زيرا خداوندميفرمايد: نزد هر مسجدي خود را آراسته كنيد. به همين دليل دوست دارم بهترين لباسهايم را بپوشم.
(دشتي، مجموعه نهجالحياة (فرهنگ سخنان امام حسن (ع)،ص 547 ، 548)
اسلاید 4 :
- امام سجاد(عليهالسلام) فرمود: «و به هنگام نماز، مقام واصلان به منازل والاي آن و حافظان اركانش را بر ما ارزانيدار، آنان كه نماز را در اوقات مخصوصش بنا بر سنّت بنده و پيامبرت ـ كه درود تو بر او و آلش باد ـ در ركوع و سجود و همة فضيلتهايش با كاملترين و تمامترين طهارت، و روشنترين و رساترين خشوع، به جاي ميآورند»(صحيفه كامله سجاديه، دعاي 44 ، ص 287)
- امام صادق(عليهالسلام) فرمود:«هر كه اين نمازهاي پنجگانة واجب را بر پا دارد و بر وقتهايش مواظبت نمايد، خداوند را در روز رستاخيز در حالي ديدار كند كه او را از جانب خداوند پيماني باشد و خدا او را به سبب آن پيمان به بهشت در آورد و هر كه در وقتهايش نماز را بر پا ندارد، پس او را چنان باشد كه اگر خدا خواهد او را ببخشايد و چون خواهد او را عذاب كند».(شيخ صدوق ، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 79)
اسلاید 5 :
- با توجه به اين بيانات و ساير احاديثي كه در خصوص جاذبههاي نماز از سوي حضرات معصومين عليهم السلام ايراد شد. نسيم فرحبخشي در وجود ما وزيدن گرفته و شوق و رغبتمان را نسبت به اقامه نماز كه فريضة الهي است، مضاعف مينمايد.
اسلاید 6 :
2- پاداش رفت و آمد به مسجد و بيان فضيلت
نماز جماعت
- هنگامي كه پيامبر عظيمالشأن اسلام به مدينه هجرت كردند، نخستين اقدام ايشان تأسيس مسجد بود، تا گذشته از اينكه در خدمت عبوديت و بندگي خدا قرار ميگيرد، به عنوان يك محل تعليم و تربيت از يك سو و همچنين كانون سياسي و قضايي از سوي ديگر در آيد. ساختن مسجد باعث ايجاد وحدت و يكپارچگي و انسجام بيشتر در ميان جامعه اسلامي گرديد، به طوري كه مسلمين براي اقامه نمازهاي پنجگانه در مسجد حضور پيدا ميكردند و باعث اخوت و برادري و نزديك شدن قلوب آنها به يكديگر ميگرديد و ميتوانستند ضمن به جا آوردن فريضه مقدس نماز معارف و احكام اسلامي را از زبان پيامبرگرامي اسلامي بشنوند و عمل نمايند.(بنگريد به مقاله نگارنده (سيد حسين حرّ) در مجلة آينه پژوهش شماره 87، ص 9)
اسلاید 7 :
مساجد به عنوان يك مكان مقدس از صدر اسلام تا كنون براي مسلمين نقش مهمّي چه در حوزة عبوديت و چه در حوزههاي مختلف ديگر ايفا نموده، پيشوايان ما اجر و پاداش زيادي براي كساني كه قدم به آن مينهادند، بيان فرمودند كه به پارهاي از آنها اشاره مينماييم.
اسلاید 8 :
- امام علي (ع) بارها ميفرمود: هر كه به مسجد رفت و آمد كند، يكي از اين هشت چيز را به دست آورد: برادري كه در راه خدا از او بهرهمند گردد، دانشي برگزيده، نشانهاي استوار، رحمتي مورد انتظار، سخني كه او را از تباهي باز دارد، سخني كه بشنود و او را بر راه هدايت رهنمون شود و يا گناهي را به سبب بيم يا آزرم ترك كند.(شيخ صدوق ، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 75)
- امام صادق(ع) از پدرانش عليهمالسلام روايت نموده كه پيامبر خدا (ص) فرمود: هر كه قرآن گفتارش و مسجد خانهاش باشد، خداوند خانهاي براي او در بهشت بنا نهد.(همان، ص 75)
- و نيز فرمود: هر كه پياده سوي مسجدها رود، پاي خويش را بر هيچ خشك و تري ننهد، جز آنكه اين زمين تا زمين هفتم براي او خدا را تسبيح گويند و به پاكي ياد كنند.(همان)
اسلاید 9 :
- به نظر ميرسد يكي از اهداف نبي مكرم اسلام (ص) در توجه دادن به مساجد اين بود كه به مردم تفهيم نمايند كه علم و ايمان با يكديگر توأم است، يعني هر كجا مسجدي بنا شد آنجا كانون تعليم و تربيت و علم و دانش نيز ميباشد.(بنگريد به مقاله نگارنده (سيد حسين حرّ) در مجله آينه پژوهش شماره 87 ص 9)
- در خصوص پاداش نماز جماعت امام صادق عليه السلام فرمود: به راستي، نماز جماعت بيست و سه درجه بر نماز فُرادي برتري دارد و بيست و پنج نماز به شمار آيد.(شيخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 99) از رسول خدا (ص) نقل شده كه فرمود: نماز كسي كه صداي اذان را بشنود و بيدليل ، در نماز جماعت مسلمانان شركت نكند، ارزشي ندارد.(قرائتي، پرتوي از اسرار نماز، ص 208)
- اگر نفرات شركت كننده در نماز جماعت از ده نفر گذشت، حساب آن را جز خدا كسي نميداند.(همان، ص 209)
اسلاید 10 :
- نخستين نماز جماعتي كه در صدر اسلام برگزار شد، به امامت پيامبر عظيم الشأن بود. يعقوبي در اين خصوص مينويسد: « نخستين نمازي كه بر او واجب گشت، نماز ظهر بود، جبرئيل آمد و وضو گرفتن را به او نشان داد و چنانكه جبرئيل وضو گرفت، رسول خدا هم وضو گرفت، سپس نماز خواند تا به او نشان دهد كه چگونه نماز بخواند، سپس رسول خدا (ص) نماز خواند. بر روايت بعضي نخستين نمازي كه رسولالله(ص) خواند، «صلوة وسطی» يعني نماز ظهر بود. سپس خديجه دختر خويلد رسيد و رسول خدا (ص) او را خبر داد، پس وضو گرفت و نماز خواند، سپس علي بن ابيطالب رسول خدا (ص) را ديد و هر چه را ديد انجام ميدهد، انجام داد».(يعقوبي، تاريخ يعقوبي، ج 1 ص 378)