بخشی از مقاله
درخت اکالیپتوس
اكاليپتوس درخت اكاليپتوس گياهي است مخصوص مناطق گرم و خشك. اكاليپتوس گياهي دارويي است كه از برگ آن براي بخور استفاده مي شود. ساقه و تنة اكاليپتوس خيلي صاف و ترد است و در مواردي مي توان از آن استفاده كرد، مثل ساخت وسايل ظريف چوبي. از درخت اكاليپتوس به دليل داشتن رشد فوق العاده اش مي توان به عنوان حصار و پوشش براي ساختمانها نيز استفاده كرد. رز گلي است كه به دليل تيغ دار بودن در آب و هواي گرم و خشك بيشتر به چشم مي خورد و رنگ گلبرگهاي آن زرد ، نارنجي، صورتي ،قرمز،سفيدو... است . اين گل جدا گلبرگ است و برگهاي ساده اي دارد .
ريشه اين گياه راست است. اين گل جنبه تزئيني دارد و به دليل عطر خوش و زيبايي آن و پر بار بودنش كاشته مي شود. زيتون زيتون ميوه اي است كه در آب و هواي معتدل و مرطوب كشت بيشتري دارد. زيتون را مي توان به گونه هاي مختلف استفاده كرد. اندازه ي ميوه ي زيتون معمولاً به بزرگي فندق مي باشد و چند نوع دارد.و برخي سبز كم رنگ و سبز مايل به زرد و برخي سياه به چشم مي خورند. زيتون را در آب نمك مي گذارند تا تلخي آن گرفته شود. در مواقع استفاده مي توان آن را در آب گذاشت تا نمك آن گرفته شود و يا آن را با رب انار و گردوي آسياب شده مخلوط كرد كه به آن زيتون پرورده مي گويند. روغن زيتون خواص بيشتري دارد چون داراي كلسترول مي باشد و براي كساني كه سكته ي قلبي كرده و چربي خون دارند بسيار مفيد است. زيتون در رودبار و طارم عليا كه از توابع استان زنجان است كشت مي شود و بزرگترين كارخانه ي روغن گيري آن هم در شهر گيلوان مي باشد. اخيراً در اطراف شهر مقدس قم هم درختان زيتون كاشته اند كه به مرحله ي محصول دهي رسيده است.
يكي از مهم ترين مراكزي كه در اطراف شهر قم درخت زيتون كاشته اند در 20 كيلومتري جاده قديم كاشان مي باشد و به نام مزرعه ي فدك مشهور است. داودي داوودي گلي است كه مخصوص آب و هواي پاييزي بوده و گلبرگ هاي آن به رنگ هاي سفيد، زرد، صورتي، و ... ديده مي شود. اين گل داراي ريشه ي راست و برگ هاي ساده است و جدا گلبرگ نيز مي باشد. گل داوودي عطر خوشي دارد. عرق گلبرگ هاي اين گل مقوي و تقويت كننده ي قلب و اعصاب است و آب طبخ شده ي اين گياه براي شست و شوي زخم ها به كار مي رود. منشأ اصلي اين گل هندوستان بوده و اكنون بيشتر جنبه زينتي دارد. شقايق شقايق گلي است كه در آب و هواي كوهستاني مي رويد و رنگ گلهاي آن قرمز است . اين گل جدا گلبرگ مي باشد و برگهاي كنگره داري دارد و داراي كپسول هايي است كه در گياه خشخاش از اين نوع كپسولها ترياك استخراج مي گردد.و اين گل جنبه ي تزئيني دارد .
اين گل در بعضي از روستاهاي قم كه در دامنه هاي كوه قرار دارند نيز مي رويد، مانند روستاي خاوه كه منطقه اي كوهستاني است و آب و هواي آن خيلي مناسب است. كاج درخت كاج مخصوص مناطق خشك و كم آب است. برگ هاي آن به منظور جلوگيري از تبخير آب به شكل سوزني است و كاج جزء سوزني برگان است. اين درخت از گياهان هميشه سبز است، چون ريزش برگ آن به يكباره صورت نمي گيريد. چوب درخت كاج جزء چوب هاي محكم و با استحكام است و در صنعت نجاري كاربرد بسياري دارد، مثل در و پنجره سازي، ساخت ميز و موارد ديگر در نجاري و هنر. مينا چمني مينا چمني گلي است كه در آب و هواي سرد و مرطوب يا در آب و هواي خزري مي رويد. گلبرگ ها ي اين گل غالباً به رنگ زرد به چشم مي خورند. اين گل خدا گلبرگ است. و برگ هاي كرك دار و ساده اي دارد. ريشه ي آن راست مي باشد و در آب و هواي قم به خوبي رشد مي كند. اگر گرده هاي اين گل پخش شود و در معرض آب و هواي مساعد قرار گيرد، توليد مثل مي كند. اين گل در شب بسته و در روز ها آفتابي باز مي شود. مينا چمني بيشتر جنبه زينتي دارد.
Bonsai واژه‌ای ژاپنی است و به گیاهانی گفته می‌شود که با وجود داشتن اندازه‌ی بزرگ در طبیعت، برای نگهداری در محیط کوچک سازش یافته‌اند. این کلمه از دو واژه‌ی Bon به معنی سینی یا گلدان کوچک و Sai به معنی درخت یا گیاه تشکیل شده است.
هنر پرورش بن سای هزاران سال پیش در چین رونق پیدا کرد. چینی‌ها احترام خاصی برای آن قائل هستند. نگاره‌های بسیاری از این هنر در کتیبه‌های باستانی چین وجود دارد. وجود بن سای و طبیعت در خانه از نظر مکتب بودائیسم، مفاهیم خاصی هم دارد. کم کم این هنر از چین به ژاپن رسید. ژاپنی‌های خلاق به توسعه و تکمیل آن پرداختند. هم اکنون چین و ژاپن از مهمترین صادر کنندگان بن سای هستند.
پرورش بن سای در واقع نوعی نگارگری روی گیاهان زنده است. هنرمند با حالات خاصی که به گیاه خود می‌دهد ضمن الهام از طبیعت، با بیننده صحبت می‌کند. بیشتر این گیاهان ظاهری کهنسال دارند. انسان با تماشای این درختان خود را در کنار طبیعت بکر جنگل احساس خواهد کرد. مشاهده‌ی تغییرات فصل‌ها از ویژگی‌های جذاب بن سای‌های خزان‌دار است.
تنوع گونه‌های گیاهی، بومی و منطقه‌ای بودن برخی گیاهان، زیبایی درختان کهنسال و ... سبب شده است تا کشورهایی از جمله ایالات متحده، آلمان، ایتالیا، هند، کانادا و ... به پرورش بن سای روی بیاورند. البته چین و ژاپن از نظر کیفیت و کمیت تولید، همچنان در رتبه‌ی نخست قرار دارند.
تفاوت گیاهان بن سای شده با گیاهان معمولی
بن ساي به علت رشد در يك محيط محدود، از نظر تبادلات غذايي، اندكي با گياهي كه در باغچه يا جنگل رشد مي كند متفاوت است. يك درخت ريشه‌ي خود را براي جذب مواد غذايي در خاك گسترش مي‌دهد و شاخساره‌ي آن با توجه به ميزان مواد غذايي و نور و ... كه از محيط مي‌رسد، رشد مي‌كند. درخت تا جايي كه ريشه توانايي ارسال مواد غذايي به بالا را دارد، قد مي‌كشد. بعد از آن درخت كم كم رو به پيري رفته و سرانجام خواهد مرد.
اما در بن ساي اين‌طور نيست. ميزان تبادلات ريشه و اندام هوايي در بن ساي، به پرورش دهنده آن بستگي دارد. اين ميزان هرچه بيشتر باشد، بن ساي بلندتر مي‌شود و بر عكس.
نكته‌ي مهم در بن ساي تعادل ميان اندام‌ها (زميني و هوايي) است. زماني كه اين تعادل در محيط يك گلدان ايجاد شود، مي‌توان گفت كه گياه به بن ساي تبديل شده است.
تفاوت ديگر بن ساي با گياه معمولي عمر بيشتر آن است. چون ريشه و شاخساره‌ي بن ساي دائم در حال هرس شدن هستند، همواره توليد اندام‌هاي جوان مي‌كنند. ريشه هم به علت كوتاه بودن قد درخت براي ارسال مواد غذايي زياد دچار مشكل نمي‌شود.
معيارهاي انتخاب گونه گياهي مناسب
براي انتخاب گونه‌ي مناسب بايد علاوه بر زيبايي گياه، موارد ديگري را هم در نظر گرفت. ميزان تابش مسقيم آفتاب، شدت نور و دماي محل نگهداري در انتخاب گونه تعيين كننده هستند.
بسته به اينكه محل نگهداري فضاي بسته (اتاق) است يا فضاي آزاد، گونه‌ي گياه بايد تفاوت داشته باشد. البته در فضاي بسته هم در صورت وجود تابش مستقيم يا استفاده از لامپ‌هاي فلورسنت، مي‌توان از گونه‌هاي فضاي آزاد با رعايت برخي شرايط استفاده نمود.
گياهان سايه پسند مثل فيكوس‌ها براي اتاق‌هاي كم نور و درختاني مثل نارون، انار و زيتون براي اتاق‌هايي كه روزانه چند ساعتي از تابش خورشيد بهره‌مند مي‌شوند، مناسب هستند.
درختان زيبايي چون انواع افرا، بلوط، آزاد، ممرز و انواع سوزني برگ‌ها براي بن ساي فضاي آزاد بسيار مورد توجه قرار گرفته‌اند.
بن ساي‌هاي هميشه سبز، خزان‌دار، مثمر و غير مثمر
زيباترين بن ساي‌ها معمولاً گونه هاي خزان دار هستند. اين گياهان در فضاي باز به راحتي رشد مي‌كنند و در برابر تغييرات فصول عكس العمل نشان مي‌دهند. مشاهده‌ي گونه‌هاي خزان دار و تغيير رنگ برگ‌ها در پاييز و زمستان و جوانه زني مجدد آنها در بهار بسيار مورد توجه علاقمندان است. از جمله گونه‌هاي خزان دار مي‌توان چنار، ممرز، بلوط، افرا و ... را نام برد.
سوزني برگ‌ها، سيتروس‌ها، فيكوس‌ها و ... از جمله بن‌ساي‌هاي هميشه سبز هستند. جذابيت اين گونه‌ها به سبز بودن آنها در پاييز و زمستان بر مي‌گردد. بيشتر گونه‌هاي فضاي بسته هميشه سبز هستند.
نگهداري از بن ساي‌هاي غير مثمر مانند: فيكوس، برگ نو، افرا، راش و ... قدري راحت‌تر است. پرورش گونه‌هاي مثمر مثل سيب، انار، به، خاس و ... در صورتي كه از آنها ميوه بخواهيم قدري دشوار است. در اين موارد ميزان، نوع و زمان تغذيه‌ي مصنوعي بسيار مورد اهميت است.
درخت تاق
اين درخت با آب و هوای خشک و زمينهای نسبتا" شور نواحی کويری بسيار سازگار بوده و در خاکهای سبک و شنی و همچنين بر روی تپه های شنی بخوبی رشد و نمو می کند.
بهمين دليل از اهميت بسزايی در رابطه با کوير و تثبيت شنهای روان در مناطق کويری کشور برخوردار است به علاوه چوب آن از نظر سوخت و تهيه ذغال مورد توجه بوده و همچنين در صنعت نئوپان هم مورد استفاده قرار می گيرد.
در خت تاغ بدليل حفظ رطوبت خاک موجبات رشد و نمو ساير گياهان طبيعی را فراهم می آورد بطوری که منطقه تاغ کاری شده پس از مدتی به صورت مرتع مشجری در می آيد که می تواند مورد استفاده دامها قرار گيرد
درخت انجير
نام علمی : Ficus carica خانواده : Moraceae
انجیر با توجه به ارزش غذایی و طبی بالا در بیشتر نقاط دنیا از جمله گرمسیری ، نیمه گرمسیری و معتدله کاشت می شود . استان فارس و شهرستان استهبان سهم عمده ای در تولید انجیر خشک در ایران و دنیا دارند .
محیط رشد : انجیر یک گیاه خزان کننده بوده که ویژه مناطق نیمه گرمسیری می باشد و به زمستان ملایم و تابستان گرم نیاز دارد . ( توجه داشته باشید که دمای پایین در زمستان کاشت انجیر را محدود می کند ) . در فصل گلدهی انجیر نباید آبیاری انجام داد و بهتر است در محیط رشد هم بارندگی وجود نداشته باشد تا حداکثر محصول دهی را داشته باشیم .
