دانلود مقاله ساختمان اسانسور ها همراه با عکس های گرافیکی و واضح

بخشی از مقاله

ساختمان اسانسور ها همراه با عکس های گرافیکی و واضح

تاریخچه صنعت آسانسور:
صنعت آسانسور جهان از زمانی كه با نیروی برق كار می‌كند قدمتی یكصد و پنجاه ساله دارد هر چند عمر بالابر‌ها در جهان به بیش از ده هزار سال می‌رسد و اولین چرخ چاه خود از اولین بالابرها بوده است. مهمترین شركت‌های تولید آسانسور در جهان اوتیس و شیندلر با قدمتی حدود یكصدوپنجاه سال می‌باشند.

آسانسورهای هیدرولیکی :
مفهوم کارکرد یک آسانسور به طور باور نکردنی ساده است. آسانسور فقط یک قسمت کوپه مانند است که به یک سیستم لیفتینگ و بلند کردن متصل شده است. البته آسانسورهای مدرن برای حمل مسافر یا بار جزئیات بیشتری دارند . آن ها برای گذاشتن و برداشتن وزن های قابل توجه به سیستم های مکانیکی پیشرفته تری نیاز دارند. بعلاوه آن ها برای حرکت نرم و بی تکان و همچنین مطمئن به سیستم های کنترل وایمنی احتیاج دارند.
امروزه دو نوع اصلی و رایج از آسانسور مورد استفاده است :

 آسانسورهای هیدرولیکی
 آسانسورهای کابلی
آسانسورهای هیدرولیکی کابین آسانسور را با استفاده از یک تلمبه یا پمپ هیدرولیکی بلند می کنند. پیستون قرار داده شده بر روی سیال در داخل یک سیلندر قرار دارد و سیلندر به یک سیستم پمپ سیال متصل شده است . معمولاً سیستم های هیدرولیک از روغن استفاده می کنند ولی دیگر سیالات تراکم ناپذیر هم قابل استفاده هستند.

سیستم هیدرولیک سه قسمت دارد :

 تانک ( مخزن ذخیره سیال )
 پمپ ( که با یک موتور الکتریکی به حرکت در می آید )
 یک Valve ( شیر) بین سیلندر و مخزن

پمپ سیال را از تانک به لوله منتهی به سیلندر می رساند . هنگامی که شیر باز است ، سیال تحت فشار مسیر با کمترین مقاومت را در پیش خواهد گرفت و به مخزن باز می گردد. ولی هنگامی که شیر بسته است ، سیال تحت فشار هیچ راهی به جز رفتن به داخل سیلندر ندارد.

همچنانکه سیال در سیلندر جمع می شود ، پیستون را به سمت بالا هل داده و کابین آسانسور را به بالا می برد. هنگامی که آسانسور به طبقه مورد نظر نزدیک می شود ، سیستم کنترل یک سیگنال به موتور الکتریکی می فرستد تا به تدریج پمپ را خاموش کند .
با خاموش بودن پمپ ، سیال بیشتری که به درون سیلند جریان بیابد وجود ندارد ، بنابراین سیال درون سیلندر که هیچ راهی برای فرار و باز گشتن به مخزن ( به علت بسته بودن شیر) ندارد، در جای خود باقی می ماند و پیستون به سیال تکیه کرده و آسانسور را در جای خود نگه می دارد ( شکل های زیر) .

برای پائین آمدن آسانسور سیستم کنترل یک سیگنال به عملگر ولو ( Actuator ) می فرستد . شیر به صورت الکترونیکی با یک سوئیچ سلونوئیدی کار می کند . هنگامی که سلونوئید شیر را باز می کند ، سیالی که در درون سیلندر جمع شده است می تواند به درون تانک جاری شود. وزن آسانسور و افراد درون آن ، پیستون را به سمت پائین هدایت می کند و سیال به درون تانک هدایت می شود وآسانسور رفته رفته پائین می آید . برای نگه داشتنن آسانسور در طبقه پائین تر ، سیستم کنترل شیر را دوباره می بندد ( شکل زیر) .

این سیستم به طور باور نکردنی ساده و مؤثر است ، ولی بعضی از اشکال ها را دارد . در قسمت بعد به اشکال های اصلی استفاده از سیستم هیدرولیک اشاره می شود.

مزایا و معایب سیستم هیدرولیک :
مزیت اصلی سیستم های هیدرولیک این است که آ نها می توانند به سادگی نیروی تقریباً ضعیف پمپ را تکپیر و اضافه کنند تا نیروی قوی تر برای بلند کردن کابین آسانسور حاصل شود. ولی این سیستم ها از دو اشکال اساسی رنج می برند.

مشکل اصلی اندازه تجهیزات است ، زیرا به منظور این که کابین آسانسور قادر باشد تا به طبقات بالاتر برسد ، باید یک پیستون بلند تر بکار برود . سیلندر باید کمی از پیستون بلند تر باشد. البته پیستون هنگامی که آسانسور در طبقه پائین است باید به اندازه مسافت طبقات طی شده در زمین فرو برود. مشکل این است که ساختار سیلندر باید به طور کامل در زیر نقطه توقف آسانسور در پائین ترین طبقه پوشانده شود. این به این معنی است که ما باید به اندازه بلندی ساختمان در درون زمین حفاری کنیم ، که این برای ساختمان های بلند و با طبقات زیاد یک پروژه گران و پرهزینه است . به عنوان مثال ، برای نصب یک آسانسور هیدرولیکی در یک ساختمان 10 طبقه باید به اندازه 9 طبقه در زیر زمین حفاری کنیم !

دیگر اشکال آسانسورهای هیدرولیکی بازده نسبتاً کم آن ها است ، به این معنی که برای بلند کردن کابین تا تعداد طبقات زیاد انرژی زیادی صرف می شود و نیزهیچ راهی برای ذخیره انرژی نیست. زیرا انرژی پیستون ( انرژی پتانسیل) فقط برای هل دادن سیال به درون تانک مورد استفاده قرار می گیرد و برای بالا بردن دوباره کابین آسانسور، سیستم هیدرولیک باید تمام انرژی مورد نیاز را دوباره تولید کند.
طراحی آسانسور با کابل به هر دوی این مشکلات فائق می آید . در قسمت بعدی می بینیم که این سیستم چگونه کار می کند.

آسانسورهای با سیستم کابلی :
بیشترین طراحی آسانسورها ، عموماً نوع کابلی ( ریسمانی) است . در آسانسورهای کابلی ، کابین به جای اینکه مانند سیستم هیدرولیکی از پائین هل داده شود ، بوسیله کشش ریسمان های فولادی ، بالا و پائین برده می شود . کابل ها به کابین متصل شده اند و حول قرقره ( (3پیچیده شده اند.
قرقره یک پولی با شیارهایی در محیط خود است. قرقره کابل کششی را محکم می گیرد و به آن می چسبد ، بنابراین هنگامی که قرقره می چرخد کابل نیز حرکت می کند. قرقره به یک موتور الکتریکی (2) متصل شده است. هنگامی که موتور در یک جهت می چرخد ، قرقره آسانسور را بالا می برد و هنگامی که موتور در یک جهت دیگرمی چرخد، قرقره آسانسور را پائین می برد.

در آسانسورهای بدون چرخ دنده یا گیربکس ، موتور، قرقره را مستقیماً می چرخاند، ولی در آسانسورهای مجهز به چرخ دنده یا گیربکس موتور مجموعه چرخ دنده ها را می چرخاند که این امر باعث چرخیدن قرقره می شود.

به طور معمول قرقره ، موتور و سیستم کنترل (1) ، در موتورخانه واقع در بالای محفظه آسانسور جای داده می شوند. کابلی که آسانسور را بالا می برد به یک وزنه تعادل (4) که به طرف دیگر قرقره آویزان شده است نیز متصل شده است و وزن آن در حدود وزن کابین آسانسور با 40 درصد ظرفیت پراست . به عبارت دیگر، هنگامی که آسانسور تا 40 درصد ظرفیت پراست ، وزنه تعادل و کابین آسانسور بالانس می شوند. مقصود از این موازنه و تعادل ، نگهداری انرژی است.
با بار مساوی بر روی هر دو طرف قرقره نیروی کمتری برای یک ور شدن تعادل به سمت چپ یا راست صرف می شود و به این ترتیب موتور فقط باید به اصطکاک و سایش غلبه کند. براین اساس وزن در طرف دیگر بیشترین کار را انجام می دهد. این سیستم تقریباً شبیه یک الاکلنگ کار می کند که اوزان مساوی در دو انتهای آن قرار دارد .

کابین آسانسور و وزنه تعادل هردو بر روی ریل های هادی (5) در امتداد محفظه آسانسور سوارهستند. این ریل ها کابین آسانسور و وزنه تعادل را از نوسان کردن باز می دارند و همچنین با یک سیستم ایمنی و Safety کار می کنند تا آسانسور را در حالت اورژانس نگه دارند. آسانسورهای کابلی نسبت به آسانسورهای هیدرولیکی بسیار روان تر ، متنوع تر و تطبیق پذیرتر هستند و بعلاوه کارایی و راندمان بالاتری نیز دارند. خصوصاً این که آن ها سیستم های ایمنی بیشتری نیز دارند.
در قسمت بعد می بینیم که این عناصر چگونه در مواقعی که یک چیز درست کار نمی کند ما را از سرنگون شدن و افتادن به درون محفظه آسانسور حفظ می کنند.

سیستم های ایمنی ( safety ) شامل گاورنر (كنترل كننده‌های مكانیكی سرعت) و پاراشوت (ترمز اضطراری) :
در دنیای سینمای هالیوود کابل های کشش آسانسورها هرگز از پاره شدن و سقوط افراد درون آن در امان نیستند ، ولی در واقع احتمال بسیار اندکی برای این اتفاق وجود دارد ، زیرا آسانسورها با سیستم های ایمنی زیادی ساخته می شوند تا آن را در سر جای خود نگه دارند. اولین خط دفاعی ، خود سیستم کابل است. هر کابل آسانسوراز تعداد زیادی سیم های فولادی به هم پیچیده ساخته شده است . با این ساختار محکم ، یک کابل می تواند وزن آسانسور و وزنه تعادل را بوسیله خود مهار کند. لیکن آسانسورها با چند کابل ( عموماً بین 4 تا 8 عدد ) ساخته می شوند.

اگر در یک اتفاق و رویداد بعید یکی از کابل ها گسیخته شود، بقیه کابل ها آسانسور را بالا نگاه خواهند داشت. حتی اگرهمه کابل ها یا سیستم قرقره و چرخ دنده آن را رها کند ، سقوط آسانسور به پائین محفظه بعید است. آسانسورهای کابلی به سیستم های ایمنی وترمزی مجهز هستند که زمانی که آسانسور خیلی سریع حرکت کند به ریل ها چنگ می زنند تا آسانسور بأیستد. این سیستم ها بوسیله یک گاورنر فعال می شوند .

بیشتر گاورنرها حول یک قرقره ، که در بالای محفظه آسانسور قرار گرفته ساخته می شوند. کابل گاورنر حول قرقره گاورنر و دیگر قرقره سنگین پائین محفظه آسانسور، پیچیده شده است. کابل به کابین آسانسور نیز متصل شده است . بنابراین هنگامی که کابین به بالا و پائین برود قرقره حرکت می کند .
زمانی که سرعت کابین آسانسور بالا برود ، گاورنرعمل می کند . تصویر زیر یک نوع از طراحی گاورنر را نشان می دهد :
در این گاورنر، قرقره به دو چنگک ( fly weight ) مجهز شده که حول مفصل پین ها می چرخند. چنگک ها به طریقی متصل و ضمیمه شده اند که می توانند آزادانه به به عقب و جلو نوسان کنند. البته بیشتر اوقات ، آن ها بوسیله یک فنر در جای خود نگاه داشته می شوند.

هنگامی که سرعت چرخنده گاورنر بیشتر می شود نیروی گریز از مرکز، چنگک ها را به طرف خارج حرکت می دهد ، در حالیکه فشار فنر در مقابل آن ها قرار دارد. اگر آسانسور به اندازه کافی سریع سقوط کند ، نیروی گریز از مرکز، به اندازه کافی قوی خواهد بود تا سرهای چنگک را به سمت لبه های بیرونی گاورنر فشار دهد.
با چرخیدن و قرار گرفتن در این موقعیت ، قلاب های سر چنگک به ضامن ها گیر کرده و به آن ها می چسبند . این فرآیند باعث ایستادن گاورنر می شود ( شکل های زیر) .

کابل های گاورنر بوسیله یک بازوی محرک actuator)) متصل شده به اهرم ، به کابین آسانسور متصل شده اند . در حالیکه کابل های گاورنربتوانند آزادانه حرکت کنند، بازو در موقعیت مشابه نسبت به آسانسور می ایستد و بوسیله فشار فنر در سرجای خود نگه داشته می شود. هنگامی که قرقره گاورنر خود را قفل می کند، کابل گاورنر بازوی محرک را به سرعت بالا می کشد و باعث حرکت اهرم اتصال و بکار افتادن سیستم ایمنی ترمزی می شود.
در این طرح اتصال ، یک وسیله ایمنی گوه ای شکل را که خود آن نیز در یک هادی گوه ای شکل قرار گرفته بالا می کشد.
هنگامی که گوه به سمت بالا میرود ، به بوسیله سطح اریب به ریل های هادی فشرده می شود. این عمل باعث می شود که آسانسور به تدریج بأیستد.

این فرآیند ها در اشکال بعدی به ترتیب نشان داده شده اند :

آسانسورها همچنین نزدیک بالا و پائین بدنه محفظه آسانسور، سیستم های ترمز خودکار دارند. اگر اتاق آسانسور در یک جهت تغییر مکان زیادی داشته باشد ، ترمز آن را به حالت توقف می آورد.

اگر همه این وسایل و تجهیزات ایمنی از کار بیفتند و آسانسور به پائین محفظه بیفتد ، یک وسیله ایمنی پایانی وجود دارد که احتمالاً جان افراد درون آسانسور را نجات خواهد داد. در پائین شفت یک سیستم جذب کننده ضربه ( shock absorber ) قوی وجود دارد که معمولاً به صورت یک پیستون قرار گرفته در داخل روغن است. جذب کننده ضربه مانند یک بالش بزرگ عمل می کند تا فرود کابین آسانسور را نرم تر کند.

Governor & Safety Gear :
این دو وسیله از مهمترین قسمت‌های آسانسور هستند كه به ایمنی آسانسور مربوط می‌باشند. گاورنرها درهنگام تولید كنترل كیفیت گردیده و از ویژگی‌های مهم این وسیله آن است كه در هنگام حركت كابین به سمت بالا یا پایین قابلیت انجام كار دارد و هنگامیكه سرعت حركت كابین به هر عللی از سرعت نامی آسانسور بیشتر شود سیم بكسل گاورنر به پاراشوت كه بر روی یوك كابین نصب می‌باشد فرمان مكانیكی داده و برابر عمل ترمز، كابین سریعاً متوقف می‌شود.
پاراشوت‌های مورد استفاده باید دارای عملكرد بسیار خوبی بوده و معمولاً دو نوع می‌باشند:
الف- پاراشوت‌های تدریجی
ب- پاراشوت‌های لحظه ای
برای آسانسور‌های با سرعت حداكثر 6/0 متر بر ثانیه از انواع لحظه ای و برای سرعت‌های بیشتر از 6/0 متر بر ثانیه حتماً از نوع تدریجی استفاده خواهد شد.
شستی
شستی‌های مورد استفاده در كابین و طبقات علاوه بر زیبایی در فریم و رنگ‌های متنوع و اشكال مختلف نمایش جهت و مطابق به هر سلیقه ای ساخته شده، و به طور مثال بدنه شستی‌ها می‌تواند از استنلس استیل، برنز و آلومینیوم (با پوشش‌های آنادایز رنگی، پودر استاتیك و رنگ كوره ای) و نیز نشان دهنده‌های جهت می‌تواند از نوع ثابت (LED) و یا از نوع متحرك Dot Matrix باشد.

به طور مثال در شستی بالا ولتاژ مورد نیاز 24 ولت بوده و كاملاً اصول ایمنی در ساخت آنها رعایت شده است.
تمامی این قسمت های ذکر شده توسط سیستم های کنترل عمل می کنند . در قسمت بعدی این سیستم ها بررسی می شوند.

سیستم کنترل آسانسورها :
خیلی از آسانسورهای مدرن بوسیله کامپیوتر کنترل می شوند . وظیفه کامپیوتر این است که همه اطلاعات وارده درباره آسانسور و چرخاندن موتور به اندازه درست را پردازش کند تا آسانسور را در آن جایی که نیاز است باشد قرار دهد.

به منظور انجام دادن این کار، کامپیوتر نیاز دارد تا حداقل سه چیز را بداند :
 افراد می خواهند به کدام طبقه بروند؟
 مکان آن طبقه
 موقعیت کابین آسانسور
فهمیدن این که مردم به کدام طبقه می خواهند بروند بسیار ساده است. دکمه های آسانسور و هر طبقه به کامپیوتر سیم کشی شده اند . هنگامی که یکی از این دکمه ها فشار داده می شود ، کامپیوتر این تقاضا را ثبت می کند. همچنین راه های مختلفی وجود دارد تا این که کابین آسانسور در کجاست ، معین شود .
در یک سیستم رایج ، یک سنسور نوری یا مغناطیسی در قسمت جانبی آسانسور، یک سری از سوراخ ها را در طول یک نوار عمودی در محفظه آسانسور می خواند. بوسیله شمردن سوراخ ها ، کامپیوتر می فهمد که آسانسور دقیقاً در کدام قسمت محفظه قرار دارد. هنگامی که آسانسوربه هر طبقه می رسد ، کامپیوتر سرعت موتور را آن چنان که سرعت آسانسور به تدریج کم شود تغییر می دهد . این عمل سواری نرم و روان را برای آسانسور مهیا می کند . در یک

ساختمان با تعداد طبقات زیاد ، کامپیوتر باید استراتژی و روش جداگانه ای داشته باشد تا حرکت آسانسور را تا حد ممکن کارآمد سازد. در سیستم های پیشین ، استراتژی این بود که از برعکس شدن جهت حرکت آسانسور جلوگیری شود . به عنوان مثال ؛ یک آسانسور حرکت به بالارا تا زمانی که افرادی در طبقات بالا وجود داشته باشند که بخواهند به بالا بروند ، حفظ خواهد کرد. یعنی آسانسور به "down calls" یا تقاضا برای طبقات پائین فقط بعد از رسیدگی به همه "up calls" یا تقاضا برای طبقات بالا ، جواب خواهد داد و هچنین بالعکس . این برنامه هر کس را با بیشترین سرعت ممکن به طبقه خودش می رساند ولی بسیار غیر قابل انعطاف است.

بیشتر برنامه های پیشرفته ، الگوها و رفتار ترافیکی و تردد افراد را در نظر می گیرند. بدینوسیله این برنامه ها می دانند که کدام طبقه بیشترین تقاضا را در چه زمانی از روز دارد و به این ترتیب آسانسور را هدایت می کنند.
در یک سیستم آسانسور چندگانه ( چند فاز) سیستم کنترل ،آسانسورهای انفرادی را مبنی بر محل دیگر آسانسورها هدایت خواهد کرد.
در سیستم های cutting-edge ، راهروی آسانسور مانند یک ایستگاه قطار کار می کند. در عوض فشار دادن دکمه بالا و پائین ، افراد برای یک آسانسور که می تواند اجازه وارد شدن را به متقاضیان یک طبقه معین بدهد، منتظر می مانند. مبنی بر محل و جهت همه آسانسورها کامپیوتر تشخیص می دهد که کدام آسانسور آن ها را سریع تر به مقصدشان می رساند.

بیشتر سیستم ها یک سنسور بار ( load sensor ) نیز دارند که در کف کابین آسانسور قرار دارد. سنسور بار به کامپیوتر می گوید که آسانسور تا چه حد پر است. به عنوان مثال اگر آسانسور تقریباً پر باشد ، کامپیوترهیچ دستور توقف بیشتر برای سوار کردن را تا زمانی که بعضی از افراد پیاده شوند ، نخواهد داد. سنسور بار یک وسیله ایمنی خوب نیز هست . اگر آسانسور بیشتر از حد مجاز بار داشته باشد، کامپیوتر در را تا زمانیکه مقداری از وزن کاسته شود نخواهد بست. در قسمت بعدی درب های خودکار آسانسور بررسی می شوند.

Actuator ها: سیستم موتور, موتور مربوط به دربها, موتور مربوط به بخش Aircondition
معرفی درایو موتور: درایو موتور یك دستگاه الكترونیك قدرتی كه قادر است اعمال زیر را روی موتورها انجام دهد:
1- Start
2- مكانیزم Stop
3- كنترل سرعت اگر موتور با 3000 rpm بخواهیم باید دقیقا همین سرعت را بدهد
4- كنترل مكان (سرو مكانیزم)
در بعضی از درایوها امكان ایجاد پروفایل سرعت وجود دارد

مكانیزم كنترل سرعت موتور محرك آسانسور استفاده از درایو موتور می باشد و سیستم كنترل (PLC) دستورات لازم را برای درایو صادر نموده (پروفایل سرعتی مطلوب, دستور Start, دستور Stop) و درایو رفتار مطلوب و خواسته شده كنترلر را ایجاد می كند.
نحوه اطلاع از طبقات و یا مكان با استفاده از میكروسوئیچها می باشد.

درب ها :
درب های اتوماتیک در ساختمان های اداری و فروشگاه های زنجیره ای برای راحتی بیشتر به کار می روند ، ولی در یک آسانسور برای حفظ افراد از سقوط به پائین ضروری هستند. آسانسورها از دو دسته درب متفاوت استفاده می کنند :

 درب های قرار گرفته در کابین آسانسور
 درب های باز شو به محفظه آسانسور
درب های آسانسور بوسیله یک موتور الکتریکی که به کامپیوتر آسانسورمتصل است بکار انداخته می شوند . روش کار یک نمونه از درب بازکن در صفحه بعد نشان داده شده است.
از راست به چپ ( ← ) ؛

موتور الکتریکی یک چرخ که به بازوی فلزی متصل شده را می چرخاند. بازوی فلزی به یک بازوی دیگر که به در پیوسته است ، متصل شده است. در می تواند به حالت کشویی در یک ریل فلزی به جلو و عقب برود. هنگامی که موتور چرخ را می چرخاند ، اولین بازوی فلزی دوران داده می شود که این هم بازوی فلزی دوم و درب پیوسته به آن را حرکت می دهد. درب از دو پانل و صفحه که روی هم بسته می شوند ساخته شده است. هنگامی که آسانسور به طبقه مورد نظر می رسد ، کامپیوتر موتور را می چرخاند تا درب را باز کند و قبل از این که آسانسور دوباره حرکت کند ، درب را می بندد. بسیاری از آسانسورها سیستم حسگر

حرکت (motion sensor ) دارند که این سیستم از بسته شدن در زمانی که یک نفر بین آن ها است ممانعت می کند. درهای آسانسور یک سیستم کلاچ دارند که درب های خارجی را فقط زمانی که آسانسور در طبقه مورد نظر قرار دارد ، باز می کند ( مگر این که با زور باز شوند ) .

درب‌های آسانسور متناسب با نوع و كاربرد آسانسور‌ها مطابق با استاندارد ساخته می‌شوند كه در نهایت علاوه بر زیبایی و استحكام، كلیه ویژگی‌های فنی و ایمنی را دارا باشند. به طور مثال دربهایی كه دارای سوئیچ الكتریكی می‌باشند. هنگام باز بودن یا باز شدن از روشن شدن موتور و حركت كابین جلوگیری به عمل می‌آورند.

درب‌ها بهتر است با قاب به صورت دو جداره از ورق‌های فولادی 1/5، 2، 3 میلیمتری و در انواع لولائی یك لنگه و دو لنگه با زاویه باز شو 105 درجه و اتوماتیك تلسكوپی كشوئی و سانترال (مركزی) به عرض‌های مختلف و مطابق استاندارد ساخته شود.
معمولاً كلیه درب‌ها با رنگ تزئین می‌گردند، لیكن بر طبق درخواست مشتری درب‌های اتوماتیك را می‌توان با روكش استنلس استیل و یا آلیاژی از برنز نیز تزئین كرد.

انواع در آسانسور
درهای تمام اتوماتیك تلسكوپی (درب كابین و طبقه اتوماتیك)
درهای نیمه اتومات تلسكوپی (درب كابین خودكار درب بیرون لولایی)
درهای تمام اتوماتیك سانترال (درب كابین و طبقه اتوماتیك)
در لولایی (در طبقات لولایی، بدون در كابین)

تابلو فرمان (تابلوی كنترلر میكروپروسسوری):

از ویژگی‌های آن می‌تواند:
- كنترل آسانسور با مانور‌های كلكتیو سلكتیو (تا 1 طبقه) كلكتیودان و فول كلكتیو (تا طبقه‌های بسیار بالا)
- قابل استفاده با درب‌های لولائی ساده، نیمه اتوماتیك و تمام اتوماتیك
- قابلیت عملكرد با یك مكانیزم ساده سلكتور یا مگنت

- نمایش وضعیت سنسورها و سیگنال‌های مهم آسانسور توسط LED (اروپای غربی)
- قابلیت طراحی برای سیستم‌های یك سرعته، دو سرعته (VVVF, ACVV)
- تنظیم پارامترهای اساسی توسط دیپ سوئیچ‌های برد اصلی از قبیل – پارك- زمان استارت مجدد- انتخاب مانور ...
- امكان رویزون (كنترل آسانسور از موتورخانه و داخل كابین)

- امكان كار در حد Lifter (قابلیت قطع شناسی‌های بیرون از داخل كابین)
- برنامه ریزی شده جهت سنسورهای Over Load-Full Load و آتش نشانی
- دو برابر شدن ضریب ایمنی به علت وجود مراقبت‌های نرم افزاری علاوه بر كنتاكت‌های سری شده.
باشد كه هر چه این امكانات بیشتر باشد كارایی بهتر است.

مشخصات قطعات تابلوی كنترل :
كنترل رله ای یا میكروپروسسوری باید از كنتاكتورهای متناسب با قدرت موتور استفاده شود و تابلوهای میكروپروسسوری افزون بر كنترل ایمنی به وسیله مدارهای از كنترل سخت افزاری نیز برای نظارت بر عملكرد میكروپروسسور بهره‌مند شود. تابلو فرمان از نوع میكروپروسسوری به طور مثال رله‌های (آی سی) مناسب برای تشخیص باز یا بسته بودن در و همچنین قفل در و تحریك كنتاكتورهای اصلی، تعبیه سخت افزار مناسب برای كنترل حركت آسانسور در طبقات، و قرار دادن سخت افزار موازی با عملكرد در حالت استفاده تعمیركار سیستم برای افزایش میزان ایمنی. اصولاً در تابلوهای میكروپروسسوری تابلو تحت شرایط خرابی میكرو پروسسوری از نظر كیفی كنترل شده و جهت كنترل آسانسور نصب می‌گردد این كار به معنای اعمال ایمنی مضاعف در همه حالت هاست.
روند یک پروژه :

الكتروموتور گیربكس (Electro Motor Gearbox)
الكتروموتور گیربكس‌های مورد استفاده باید از بهترین سازندگان الكتروموتور گیربكس مخصوص آسانسور انتخاب شده باشند كه ضمن رعایت استاندارد بین‌المللی مخصوص شرایط آب و هوای ایران از نظر درجه حرارت محیط و رطوبت و ... نیز باشد.
در ضمن الكتروموتورها معمولاً‌ می‌تواند دارای یك ترمز الكترومكانیكی (اصطكاكی) بوده كه بدون هیچ تأخیری پس از قطع منبع تغذیه موتور اصلی و یا مدارهای فرمان، بطور خودكار سیستم محركه را متوقف نماید. شركت‌های معروف ساخت الكتروموتور گیربكس‌ها در جهان عبارتند از:

1- ALBERTO SASSI ایتالیا
2- NOUVA M.GT ایتالیا
3- SICOR-ELECOMP ایتالیا
4- MONTANARI ایتالیا
5- SHINDLER آلمان
6- ORONA اسپانیا

كابین:
كابین‌های آسانسور باید همگام با استاندارد نوین بین المللی با رعایت كلیه اصول ایمنی، متناسب با مشخصات فنی و كابرد آن بر طبق درخواست سفارش دهندگان ساخته شود. دیواره، كف، سقف، قاب و كفشك‌های كابین از موادی ساخته شوند كه مقاومت بالایی در برابر نیروهای وارده در هنگام كاركرد عادی، عملكرد ترمز ایمنی (پاراشوت) و برخورد احتمالی روی ضربه گیرها را دارا باشند.

جداره كابین از ورق فولادی با حداقل ضخامت 5/1 میلیمتر ساخته می‌شود و دیواره داخلی آن می‌تواند بنا به سلیقه سفارش دهنده و كاربرد آسانسور با فرمیكا، چوب یا ورق روغنی و استیل روكش شده و به منظور استحكام و زیبایی آنها قسمت‌های خاصی از كابین همواره با فولاد مخصوص تزیین می‌شود جداره خارجی كابین برای افزودن مقاومت و عمر مفید و كاهش انعكاس صدا به داخل كابین قیر پاشی میگردد.

كلیه كابین‌ها بدون درب با نصب قرنیز متحرك (قطع كن ایمنی) در ورودی آن محافظت می‌شوند و هواكش، دستگیره، دكمه الكترومكانیكی، زنگ اخبار، دكمه توقف اضطراری، نشان دهنده طبقات (نمراتور)، چراغ مشخص كننده اضافه بار و روشنایی فلورنست از جمله تجهیزات استاندارد كابین‌ها بوده و در صورت درخواست سفارش دهنده آینه، تلفن و سایر تجهیزات خاص، نیز در نظر گرفته می‌شود.

سیم بكسل (Rope)
سیم بكسل‌های مورد استفاده باید از بهترین نوع انتخاب شوند، این طناب‌های فولادی مخصوص آسانسور‌های كششی بوده كه یك رشته كنف نیز در مركز خود دارند و مطابق با استاندارد 3062DIN تولید می‌شود. ضریب اطمینان بكار گرفته شده در طراحی سیم بكسل‌ها بستگی به سرعت حركت دارد و معمولاً از 8 (برای سرعت‌های پایین) تا 12 (برای سرعت‌های بالا) متغیر است.

مرغوبترین سیم بكسل‌ها عبارتند از:
1- فایفر آلمان
2- گوستاولف
3- براگ

ریل
ریل وسیله ای است از جنس صلب و عمودی كه نقش هدایت كننده كابین و وزنه تعادل را در نصب آسانسور دارا می‌باشد. كه متعلقات و اتصالات آن می‌بایست تحمل نیروهای ناشی از عملكرد ترمز ایمنی (پاراشوت) و همچنین انحنا و پیچش‌های ناشی از بار نامتعادل داخل كابین را دارا باشد.

آنالیز طراحی
ورودی
1- نوع ساختمان (مسكونی، تجاری، بیمارستانی، مدرسه و غیره)
2- تعداد كل طبقات
3- تعداد طبقات جمعیت دار
4- اگر واحد غیرمسكونی است تعداد اتاق‌ها در هر واحد و تعداد واحدهای هر طبقه و در غیر این صورت مساحت مفید هر طبقه
5- جمعیت هر طبقه

6- كل تراول (طول مسیر حركت آسانسور)
7- ارتفاع طبقه
8- در صورت خاص بودن ساختمان (مهد كودك، خانه سالمندان، معلولین و ... )
پردازش

1- تعیین جمعین كل
2- تعیین جمعیت در زمان ترافیك
3- زمان انتظار برای دریافت سرویس (Interval)
4- زمان یك سفر كامل Round Trip Time
پارامترهای مهم مؤثر در محاسبه زمان یك سفر كامل:
- زمان‌های پیاده و سوار شدن

- زمان‌های پرش
خروجی
تعداد آسانسور
سرعت آسانسور
ظرفیت آسانسور
نوع كنترل:
- گروهی و تعداد آن
- مجزا

طراحی آسانسور
پس از آنالیز ترافیك و بررسی محدودیت‌های ابعادی كه بر اساس فرم صفحه بعد اطلاعات اولیه آن از طریق بازدید از محل و یا نقشه‌های ابعادی و مشاوره با كارفرما صورت می‌گیرد. امر طراحی آسانسور صورت می‌گیرد.

فاز اول- بررسی و تعیین ابعاد و اندازه ها
فاز دوم- بررسی و تعیین مشخصات فنی قطعات
فاز سوم- تهیه نقشه‌های اجرایی جهت عملیات نصب و راه اندازی
استاندارد مورد نظر در طراحی 81 EN:

پارامترهای بسیار مهمی هستند كه در انتخاب مشخصات فنی قطعات مؤثر می‌باشد. لذا عوامل اصلی مهم در انتخاب قطعات و مشخصات فنی آنها عبارتند از:
1- نوع استاندارد 81EN
2- سرعت آسانسور
3- ظرفیت آسانسور
4- طول مسیر حركت (تراول) آسانسور
5- ابعاد و اندازه‌ها (چاهك، موتورخانه، كابین، درب)

6- نوع كاربری آسانسور
7- محیط كاربری آسانسور
8- انتخاب نوع و كیفیت حركت آسانسور
فاز سوم طراحی: تهیه نقشه‌های اجرایی جهت عملیات نصب و راه اندازی
پس از طراحی ابعادی و تعیین مشخصات فنی قطعات و تجهیزات، نقشه‌های اجرایی جهت آماده سازی چاه و همچنین نحوه قرار گیری و نصب تجهیزات و نقشه‌های مدارهای كنترل تهیه می‌گردد.

در این مرحله از طراحی پارامترهای زیر مشخص می‌شود.
1- نحوه اسكلت فلزی و آهن كشی جهت چاهك‌های آجری (محل نصب براكت‌های ریل)
2- نحوه پلیت گذاری برای چاهك‌های بتنی (محل نصب براكت‌های ریل)
3- نحوه قرارگیری تجهیزات آسانسور برای عملیات نصب
4- مشخص نمودن محل سوراخ‌های سكوی موتورخانه

5- نحوه بتن ریزی كف چاهك و محل قرار گرفتن بافرها
6- نحوه آماده سازی محل‌های نصب درها
7- محاسبه نیروهای وارده به سازه چاه

8- مشخص نمودن نقشه اجرایی موتورخانه (قلاب سقف- هواكش موتورخانه و چاهك- درب ورودی- محل تابلوی 3 فاز)
9- تهیه نقشه‌های كنترل فرمان و نحوه سیم كشی چاهك و موتورخانه
10- ارائه دستور العمل‌های كابل كشی و آماده سازی تابلو 3 فاز جهت كارفرما
11- انجام بازرسی‌های فنی نهایی و تحویل تجهیزات به كارفرما