بخشی از مقاله
میلان شهری زیبا ومدرن است که توانسته ترکیبی از ایتالیای دیروز و امروز را در معرض دیدهمگان قرار دهد.این شهر علاوه بر آن از نظر هنری بسیار غنی است ، تاریخ و فرهنگی منحصر بفرد دارد و امروزه پایتخت تجارت، مد وموسیقی کشور ایتالیا به حساب می آید.
این شهر شمالی ایتالیا، یک و نیم میلیون نفر جمعیت دارد و دیدنی ترین آثار تاریخی را در خود جای داده است. مهمترین آثار تاریخی این شهرعبارتند از:
اپراهاوس لااسکالا، کلیسای عظیم دومو و شام آخر اثر لئوناردو داوینچی و ورزشگاه زیبای ج.زپه مئاتسا .
بزرگ ترین طراح
ان مد ایتالیا سعی کرده اند تا در نزدیکی مرکز شهر و در «چارسوق مد» بوتیک ومغازه ای برای خودشان دست و پاکنند.
مهمترین آکادمی های آموزش طراحی اروپا در میلان واقع شده اند. بازار سهام اصلی ایتالیا در این شهر است و همین امر باعث شده تا شرکت ها و موسسات مالی مهم ایتالیا سر از شهر میلان درآورند. هنر موسیقی این شهر آوازه ای جهانی دارد و بزرگ ترین نمایشگاه بین المللی اروپای جنوبی در شهر میلان واقع شده است، میلانی ها به این نمایشگاه بزرگ «فیه» می گویند
.
شهر میلان در دشت های جنوبی کوه های آلپ ایتالیا واقع شده است. این شهر فاصله چندانی با دیگر شهرهای دیدنی ایتالیا ندارد. اگر از سوار شدن به قطار خوشتان بیاید، باید گفت که فاصله این شهر تا شهرهای زیبای فلورانس و ونیز را می توانید در چند ساعت طی کنید. با یک ساعت رانندگی می توانید خود را به کوه ها و تپه های شمال شهر برسانید و در آن جا به اسکی بپردازید. فاصله میلان تا کنار دریا آنقدرها هم زیاد نیست و فقط به دو ساعت رانندگی نیاز دارد. سفر کردن با قطار به کشورهای فرانسه، سوئیس و اتریش خیلی آسان صورت می گیرد و این در حالی است که جزایر یونانی واسپانیایی از شما چندان دور نیستند.
واحد پول میلانی ها همچون دیگر اروپاییان همان یورو است. گرمی هوای این شهر از ماه ژوئن آغاز می شود و تا ماه سپتامبر ادامه می یابد. در ماه سپتامبر میزان بارش در این شهر به حداکثر خود می رسد. زمستان این شهر خیلی سرد است ولی با این حال کمتر اتفاق می افتد که در آن برف ببارد. متوسط دمای هوای میلان در زمستان بین صفر تا ۱۰ درجه سانتیگراد است وبرای تابستان بین ۲۰ تا۳۰ درجه سانتیگراد
. با وجود آنکه رشته کوه های آلپ در شمال ایتالیا مانع از عبور جبهه هوای سرد به سمت میلان می شوند ولی زمستان این شهر خیلی سرد است. توصیه می شود که درماه های فوریه تا دسامبر از این شهر بازدید نکنید. شهر میلان که دارای آب و هوای مدیترانه ای است تابستان های خوبی دارد. هرچند، بعضی شکوه دارند که آب وهوای میلان در بین ماه های فوریه تا دسامبر خیلی گرم است اما این گرما برای بسیاری از بازدیدکنندگان خوشایند است.
در ماه آگوست می توان سیل فرار میلانی ها را از شهرشان دید. آنها معمولا در این ماه از گرمای زیاد شهر فرار می کنند و به سواحل نزدیک می گریزند. خیلی از جهانگردان از این فرار میلانی ها تبعیت می کنند.
مردم شهر میلان ذائقه خاصی دارند. اگر ساکنان جنوب ایتالیا عاشق پاستا (غذاهایی نظیر ماکارونی و مشتقات آن) هستند، در عوض میلانی ها به غذای پولنتا عشق می ورزند. آنها پولنتا را در کنار مقداری برنج صرف می کنند. مهمترین غذاهای مورد علاقه میلانی عبارتند از: ریسوتو(برنج زرد زعفرانی)، کتلت میلانی (گوشت چرخ کرده گاو) و اوسوبوکو (خوراک ران گوساله).
شهر میلان دارای سه خط مترو است. این خطوط حمل و نقل شهری دارای ایمنی کافی هستند وبا آنها تقریبا می توان به همه جای این شهر رفت. اگر می خواهید به جایی بروید که متروها قادر نیستند شما را ببرند، آن وقت باید از اتوبوس و ترامواهای دقیق و منظم شهر میلان استفاده کنید.بلیت اتوبوس در میلان چندان هم ارزان نیست.
کلیسای دومو یکی از مهمترین جاذبه های توریستی ایتالیا است. این کلیسای عظیم و سفید، قلب شهر میلان را در اختیار خود دارد.
کلیسای عظیم دومو، یکی از بزرگترین کلیساهای جهان است. این کلیسا دارای ۱۳۵ مخروطه و ۳۴۰۰ مجسمه است. دستور ساخت این کلیسا در سال ۱۳۸۶ توسط جان گاله آتسوویسکونتی صادر شد، اما عملیات پایانی احداث این کلیسا در اوایل قرن هجدهم به پایان رسید.
این کلیسا جزئی از معماری گوتیک ایتالیا به حساب می آید و طی قرن های گذشته طرح آن چندین بار دچار تغییر شده بود. آنچه که ما امروزه از نمای بیرونی و داخلی آن می بینیم، ترکیبی از سبک های طراحی و معماری است. بخش داخلی این کلیسا بسیار تاریک است
، درحالی که ورودی آن کاملاً نورگیر است.فضای داخل این کلیسا پر است از شیشه های رنگی. این کلیسای چهارگوشه پر است از غرفه های اعتراف گیری از گناهکاران. بر این غرفه ها برچسب هایی وجود دارد که تاریخ افتتاح غرفه اعتراف گیری و نام پدر روحانی اعتراف گیرنده بر آن نوشته شده است. بعضی از این غرفه های اعتراف گیری
، نسبت به دیگر غرفه ها طرفداران بیشتری دارد. این موضوع را می توان از صف های طویلی که در جلو بعضی غرفه ها تشکیل شده است، فهمید.
درست در جلو درگاه ورودی این کلیسا، پلکانی قرار دارد که در پایین آن بازمانده های کلیسای قدیمی دومو نگهداری می شود. در همان قسمت، کلیسایی وجود دارد که باید برای ورود به آن بلیت تهیه کرد. اما در آنجا برای کسانی که تمایلی به دیدن خرابه ها و اشیای کهنه ندارند چیز زیادی برای دیدن، وجود ندارد. مهمترین بخش دیدنی این عمارت بزرگ، بام آن است.
در آنجاست که می توان منظره زیبای شهر میلان را در زیر پای صدها مجسمه مرمری دید. بلیت بازدید از بام دومو ۵/۳ یورو است. اگر کسی بخواهد با آسانسور خود را به بام برساند، باید ۵ یورو پرداخت کند.
یکی از مجسمه های بام دومو بالاتر از بقیه مجسمه ها قرار گرفته است. این همان مجسمه حضرت مریم است که از بالا بر شهر میلان نگاه می کند. این مجسمه که در سال ۱۷۷۴ در این کلیسا جای گرفته است، مادونینو یا مریم کوچک نام گرفته بود. این درحالی است که ارتفاع این مجسمه بیش از ۴ متر است.
کلیسای دومو در مرکز شهر میلان و در میدان دومو قرار دارد و فاصله آن تا دیگر جاذبه های توریستی این شهر چندان زیاد نیست. یک ایستگاه مترو در جلو آن واقع شده که به نام ایستگاه مترو دومو معروف است.
همچون تمامی کلیساهای ایتالیا، ورود به کلیسای دومو کاملا رایگان است، اما بازدیدکنندگان باید مراقب باشند تا در هنگام بازدید از مکان های مقدس، از لباس هایی که برهنگی تن را به معرض نمایش می گذارد، پرهیز کنند. مثلاً مردها حق پوشیدن شلوارک ندارند و زن ها نباید بالای پاها و حتی شانه هایشان معلوم شود.
مرکز مد ایتالیا در اینکه شهر میلان مهمترین شهر برگزارکننده نمایش های مد در اروپا است تردیدی وجود ندارد.
همه ساله بین ماه های سپتامبر و اکتبر، جهانیان چشم بر شهر میلان دارند تا ببینند نوآوری های شگفت انگیز طراحان میلانی برای خلق لباس های شیک، چیست.
در شهر میلان علاوه بر انستیتو و استودیوهای فراوانی که برای مد لباس وجود دارد مدارسی نیز برای آموزش طراحی و مانکنی وجود دارد. آنچه که طراحان میلانی به طور تخصصی دنبال می کنند رشته ها و شاخه های فراوانی دارد. ازجمله طراحی لباس های تابستانه و زمستانه برای مردان و زنان، طراحی کفش، طراحی کلاه، طراحی دستکش، طراحی صفحه ساعت مچی، طراحی جواهرات، ساخت و تولید انواع لوازم آرایشی و عطریات، طراحی لباس زیر و به طور کلی تمامی آنچه که به آن استایل گفته می شود.
طراحان ایتالیایی و به خصوص کمپانی هایی که به طراحی لباس های زنانه و مردانه می پردازند علاقه زیادی دارند تا دانش خود را از طریق آموزش در اختیار طراحان جوان تر قرار دهند. هرچند که بسیاری از منتقدان، اعتقاد دارند که این کار به دلیل آن صورت می گیرد که کمپانی های طراحی لباس قصد دارند تا از این طریق کسب درآمد کنند.
باوجود آنکه شهر میلان بزرگ ترین شهر ایتالیا نیست ولی این شهر توانسته است در رقابت های مد جهانی شرکت کند و رقیبی مهم برای مد پاریس و نیویورک به شمار بیاید.
این شهر که در حدفاصل بین کوه های آلپ و آپنین واقع شده دارای مراکز بزرگ فروش لباس است. میلان که در استان لمباردی واقع شده شب های خاطره انگیزی را برای جهانگردان به جای می گذارد و سوای مناطق تفریحی بسیاری که دارد، نمایشگاه ها و موزه های زیبایی را در پیش چشمان ما می گذارد.
مقر اصلی کمپانی هایی نظیر جورجو ارمانی، روبرتو کاوالی و ورساچه در میلان است. با کمی پیاده روی می توان از مرکز شهر به منطقه مثلث طلایی رفت. در این منطقه بهترین طراحان لباس میلان، به عرضه محصولات خود می پردازند. شام آخر و اپرا هاوس لااسکالا افتخار هنر میلا ن معروف ترین سالن اپرای جهان است.
این سالن اپرا در سال ۱۷۷۸ افتتاح شد و از آن هنگام تاکنون ۷ نسل از مردم میلان از این سالن اپرا استفاده کرده اند. علاقه مندان به برنامه اپرا، این سالن اجرا را دل انگیزتر از دیگر سالن ها می یابند، زیرا پرده ها و صندلی های آن یادآور روزگار کهن است. دو سالن بزرگ نیز در این اپرا به وردی اختصاص دارد. وردی بسیاری از آثار خود را در این سالن ها تنظیم کرد.
شام آخر، شاهکار لئوناردو داوینچی است. این نقاشی دیواری بین سال های ۱۴۹۵ تا ۱۴۹۷ کشیده شد و بعدها شهرتی جهانی یافت. جهانگردان می توانند این نقاشی را بر دیوار سالن کوچکی در صومعه سانتاماریا دلاگراتزیا ببینند. این نقاشی دیواری، مسیح و حواریونش را درحال تناول آخرین شام نشان می دهد؛ اما این لحظه ای است که مسیح به یارانش می گوید یکی از شما به من خیانت خواهید کرد. در گذر سال ها این نقاشی کاملاً پوسیده و بارها مورد تخریب قرار گرفته است.
حدود بیست سال پیش این نقاشی بازسازی و مرمت شد. برای مشاهده نقاشی، بازدیدکنندگان باید بلیت رزرو کنند و این درحالی است که مدت بازدید فقط ۱۵ دقیقه است و بازدیدکنندگان باید در دسته های کوچک وارد سالن شوند.
