دانلود مقاله هپاتیت B

بخشی از مقاله

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و

زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.

تشخیص بیماری هپاتیت B
براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.
مهم‌ترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B
این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهم‌ترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن می‌توان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.

عاقبت ناقلین هپاتیت B
در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلول‌های کبدی دیده نمی‌شود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس‌ها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی می‌شود. تعداد بسیار کمی از این افراد در

عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته می‌شود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه می‌شود تا برای معاینه و انجام آزمایش‌های کبدی و بررسی وضعیت‌شان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.
بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟
در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.
تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.

هپاتیت مزمن B
در تعدادی از افراد مبتلا به هپاتیت B ،ویروس به صورت فعال سبب التهاب کبد می‌شود. آنزیم‌های کبدی (ALT, AST) در خون این افراد افزایش می‌یابد. این افراد نیاز به تشخیص شدت التهاب در کبد و فعالیت ویروس در خون و احیاناً درمان دارند. برای تشخیص فعال بودن بیماری و پیگیری بیماران بعد از شروع درمان لازم است آزمایشات اندازه‌گیری سطح میزان ویروس در خون (اصطلاحا PCR شمارشی) انجام شود. انجام PCR معمولی و غیر شمارشی فایده‌ای ندارد.

امروزه داروهای ضد ویروسی متعددی برای درمان هپاتیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. داروی اینترفرون- آلفا دارای اثرات ضد ویروسی بوده و سبب تحریک سیستم دفاعی بدن می‌‌‌شود. تجویز این دارو طبق نظر پزشک صورت می‌گیرد.
PCR شمارشی (VIRAL LOAD) در تعیین شدت بیماری و میزان پاسخ به درمان داروهای ضد ویروسی کمک فراوانی می‌کند.
یکی دیگر از داروهایی که در درمان هپاتیت مزمن استفاده می‌شود، قرص لامیوودین است. این دارو با مهار آنزیم مسئول تکثیر ویروس هپاتیت B ،سبب مهار تکثیر آن و کنترل بیماری هپاتیت مزمن B می‌شود.
آیا هپاتیت B قابل پیش‌گیری است؟!
تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود. شما هم می‌توانید با تلقیح واکسن، از ابتلای خود در برابر این عفونت محافظت کنید.

*مطالب مرتبط :
- هپاتیت، معضل جهانی
- هجوم ویروس ها به كبد
- هپاتیت B را جدی بگیرید؟
- كبد ، پالایشگاه بدن
- الفبای هپاتیت

هپاتیـت B خـطرنـاک تـرین بـیـماری مـربوط به کبد در جهان
است. عامل این بیماری ویروس HBV که به سلولـهـای کبد
آسـیب رسانده و باعث ناتوانی کبد، تخریب بافت های کبد
و یــا سرطان کبد می شود. این ویروس با تماس با خون یا
مایعات خونی بدن منتقل می شود.
در اکثر افراد توانایی مـقـابله بـا ویـروس هــپاتیت B و از بین
بردن این ویروسـها از خون وجود دارد که 6 ماه ممکن است
بـه طـول بینجامد. زمـانی که این ویروس در بدن افراد وجود
دارد، می توانند آن را به سایرین نیز منتقل کنند.

تقریبا %10-5 از افراد بزرگسال، %50-30 از کودکان و %90 از نوزادان نمی توانند از شر این ویروس خلاص شوند و بیماریشان پیشرفت می کند. بیمارانی که به طور مزمن مبتلا به این بیماری هستند می توانند باعث سرایت این بیماری به دیگران هم شوند و خطر مشکلات کبدی در اینگونه افراد بیشتر است.
ویروس هپاتیت B صد مرتبه بیش از ویروس ایدز واگیردار و مسری است. بااینحال میتوان با واکسیناسیون از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. برای 400 میلیون انسانی که در سرتاسر جهان مبتلا به این بیماری هستند دیگر واکسیناسیون فایده ای ندارد. اما پزشکان در حال کار کردن روی راه های درمانی جدیدی برای درمان این بیماری میباشند.

در جهان:
• فقط امسال، 10 تا 30 میلیون انسان به این بیماری مبتلا خواهند شد.
• سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که 400 میلیون انسان در جهان به این بیماری مبتلا هستند.
• ویروس HBV هرساله بیش ار یک میلیون کشته در سراسر جهان می دهد.
در ایالات متحده امریکا:
• فقط امسال 5000 تا 6000 امریکایی به خاطر مشکلات مربوط به هپاتیت B جان خود را از دست دادند.
راه های انتقال
هپاتیت B معمولاً از راه خون و مایعات خونی بدن منتقل می شود. ممکن است با تماس مستقیم خون با خون، رابطه ی جنسی، استفاده از مواد مخدر غیرمجاز، و از طریق مادر مبتلا به این بیماری به نوزادش منتقل شود.

راه های انتشار
ویروس هپاتیت B به طرق زیر منتشر می شود:
• رابطه ی جنسی
• استفاده از سوزن های تزریق مواد مخدر به صورت مشترک
• زندگی با یک فرد مبتلا در یک خانه
• انتقال از مادر مبتلا به نوزاد تازه به دنیا آمده اش
• استفاده ی مشترک از گوشواره، تیغ ریشتراشی، مسواک با یک فرد مبتلا
• استفاده از سوزن غیراسترلیزه شده برای تاتو کردن یا سوراخ کردن
• گازگرفتگی توسط انسان مبتلا

ویروس هپاتیت B به طرق زیر منتشر نمی شود:
• بوسيدن روی گونه یا لبها
• عطسه یا سرفه کردن
• دست دادن یا بغل کردن فرد مبتلا
• خوردن غذایی که توسط یک فرد مبتلا تهیه شده باشد
• افرادی که از مادرانی مبتلا به این ویروس به دنیا می آیند، درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
• گرفتن بچه ای از منطقه ای که این بیماری در آن رایج بوده است.
• مردانی که با همجنس خود سکس داشته باشند.
• زندگی یا کار در محیط های سازمانی
ويروس هپاتيت :HBV) B)

ويروس هپاتيت B يكي از جدي‏ترين انواع هپاتيت را سبب مي‏شود. اين بيماري شايعتر و بسيار مسري‏تر از ايدز است. تقريباً 2/1 ميليون آمريكايي با HBV آلوده هستند و در كشور ما حدود 2 ميليون نفر آلوده به اين ويروسند و از اين تعداد سيصد هزار نفر مبتلا به هپاتيت B شده‏اند. هپاتيت B ممكن است در حدود 5% بيماران به يك بيماري مزمن (كه بيش از 6 ماه طول مي‏كشد) تبديل شود. اگر بدون درمان رها شود، خطر بروز سيروز ( فرسودگي كبد) و سرطان كبد افزايش مي‏يابد.
چه كسي در معرض ابتلا به بيماري هپاتيت B است؟

افراديكه در معرض آلودگي با ويروس هپاتيت B هستند عبارتند از:
•كارگزاران بهداشتي
•افرادي كه از نظر جنسي بي‏بندوبارند.
•كسانيكه از مواد مخدر تزريقي استفاده مي‏كنند.
•افراي كه خالكوبي كرده‏اند.
•افرادي كه خون يا فرآورده‏هاي خوني آلوده دريافت كرده باشند.
•بيماران هموفيلي
•افرادي كه در تماس نزديك با شخص آلوده هستند (مثل اعضاي خانواده) كساني كه با شخص آلوده تماس جنسي دارند. تقريباً در يك سوم موارد منشأ عفونت ناشناخته باقي مي‏ماند.
علايم هپاتيت B چه چيزهايي هستند؟
بيشتر افرادي كه هپاتيت B مي‏گيرند علايم و شكايات مشخصي ندارند. اما بعضي افراد علايم شبيه آنفلوآنزا از قبيل: بي‏اشتهايي، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگي و درد شكم خفيف دارند. علايمي كه كمتر ديده مي‏شوند عبارتند از: ادار پررنگ و زرد شدن پوست و چشمها (يرقان)، تنها راه براي كشف افراد مبتلا انجام

آزمايش خون است.
ويروس هپاتيت :HCV) C)
تقريباً 5/3 ميليون آمريكايي مبتلا به HCV هستند. در ايران حدود 000/200 نفر به اين ويروس آلوده هستند. اين نوع هپاتيت در بيشتر مبتلايان مزمن مي‏شود.همانند هپاتيت B مزمن، اگر بدون درمان رها شود هپاتيت مزمن C، شانس زيادي براي تبديل به سيروز، سرطان كبد يا احتمالاً نارسايي كبد را خواهد داشت.هم اكنون نارسايي كبد بدليل هپاتيت C اصلي‏ترين دليل پيوند كبد در ايالات متحده است.

چه كسي در خطر آلودگي با هپاتيت C است؟
راههاي ابتلا به هپاتيت C نظير آنهايي است كه براي هپاتيت B نام برده شد. به اختصار:
•افرادي كه خون يا فرآورده‏هاي خوني آلوده دريافت مي‏كنند.
•خالكوبي

•كارگزاران بهداشتي و معتادين به مواد مخدر تزريقي
•بيماران دچار نارسايي كليوي كه همودياليز مي‏شوند
•افرادي هستند كه در معرض ابتلا هپاتيت C قرار دارند. باز هم در بيش از يك سوم بيماران راه انتقال هرگز مشخص نمي‏شود.
علايم هپاتيت C چيست؟
بيشتر افرادي كه هپاتيت C گرفته‏اند علامت و شكايت مشخصي ندارند. اما بعضي افراد علايمي شبيه انفلوآنزا دارند كه عبارتند از: بي‏اشتهايي، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگي و درد خفيف شكم.
علايمي كه كمتر ديده مي‏شوند شامل ادرا پررنگ و زردي چشمها و پوست مي‏باشند. همانند هپاتيت B تنها راه كشف موارد مثبت از طريق آزمايش خون است.
چه درماني براي معالجه بيماري بكار مي‏رود؟

پزشك ممكن است براي شما اينترفرون الفا تجويز كند كه داروي ايمن و مؤثري براي درمان هپاتيت مزمن B و C در بيماران با بيماري كبدي جبران شده مي‏باشد. شروع درمان با اينترفرون‏الفا مي‏تواند باعث تأخير در پيشرفت بيماري شود.
نمي‏توان پيشگويي كرد كه چه وقت بيماري پيشرفت خواهد كرد. هر چقدر شما سريعتر درمان را شروع كنيد شانس بيشتري براي جلوگيري از عوارض جدي بيماري داريد. به منظور بهره‏مندي كامل از درمان با اينترفرون‏الفا شما بايد دستورا

ت پزشكتان را پيگيري كنيد و درمان را به همان مدتي كه او برايتان تحويز كرده است ادامه دهيد.
درمان با اينترفرون‏الفا چيست و چگونه عمل مي‏كند؟
يك پروتئين است كه سلولهاي مختلف بدن در هنگام ابتلا به عفونتهاي ويروسي آن را ترشح مي‏كنند تا در برابر عفونت مقاومت كنند. درمان با اينترفرون‏الفا، نوعي از اينترفرون انساني را به اينترفروني كه بدنتان خودش آن را مي‏سازد (براي تحريك بيشتر سيستم ايمني) اضافه مي‏كند. استفاده از اين دارو مي‏تواند سبب بروز علايمي شبيه آنفلوآنزا شود، كه ممكن است دلالت بر مؤثر بودن درمان باشد.

در حال حاضر دقيقاً معلوم نشده است كه چگونه اين درمان در معالجه هپاتيت مزمن B و C عمل مي‏كند. اينترفرون‏الفا ممكن است با حمله مستقيم به ويروس هپاتيت عمل كند، يا ممكن است سيستم ايمني بدن را طوري تنظيم كند كه در غلبه بر ويروس كمك كند.

نحوه درمان با اينترفرون‏الفا چگونه است؟
درمان با ايتنرفرون‏الفا بوسيله تزريق است. شما مي‏توانيد آن را خودتان تزريق كنيد يا آنكه پزشك، پرستار يا فرد ديگري اين كار را برايتان انجام دهد. ميليونها نفر درست مثل شما تزريق را هر روز خودشان انجام مي‏دهند. به خاطر داشته باشيد كه بعد از چند تزريق، اين كار براي شما آسانتر خواهد شد. درمان با اينتر فرون‏الفا را بكار بريد و مطمئن باشيد بزودي به آن عادت خواهيد كرد.
آيا درمان با اينترفرون‏الفا عوارضي هم دارد؟

شايعترين عوارض جانبي درمان با اينترفرون‏الفا علايم شبيه آنفلوآنزا هستند كه معمولاً بعد از چند هفته كاهش پيدا مي‏كنند. اين عوارض شامل تب، لرز و دردهاي عضلاني است. اين عوارض در

شروع درمان شايع هستند و نبايد شما را بترسانند. اگر شما سؤالي درباره عوارض ايجاد شده براي خودتان يا درباره درمان داريد، براي اطمينان، با پزشك خود تماس بگيريد. مهم است كه بخاطر داشته باشيد هرچند كه، درمان مي‏تواند در ابتدا شما را، ناراحت كند اما احتمال پاك شدن بدن از ويروس در افرادي كه دچار اين عوارض مي‏شوند بيشتر است.
خيلي مهم است كه شما مطابق آنچه پزشكتان تجويز كرده است درمان را ادامه بدهيد. تنها در اين صورت است كه شما مي‏توانيد بيشترين بهره را از درمان با اينترفرون‏الفا ببريد.
چكار كنم تا از بعضي عوارض جانبي رها شوم؟

براي رهايي از بعضي عوارض جانبي اينترفرون‏الفا از دستورات زير پيروي كنيد:
الف) ضد دردها از قبيل استامينوفن يا ايبوبروفن مي‏توانند براي جلوگيري يا آرام بخشي نسبي تب و درد بكار روند.

ب) تزريق اينترفرون‏الفا به هنگام خواب به شما اجازه خواهد داد تا در زمان بروز علايم شبيه آنفلوآنزا خواب باشيد.
ج) انرژيتان را حفظ كنيد: بكوشيد تا بيشتر استراحت كنيد.
د) به اندازه كافي مايعات بنوشيد: قبل از درمان و طي درمان مايعات كافي بنوشيد.
ه) غذاهاي متعادل بخوريد: از وجود مقدار كالري لازم در هر وعده غذايي اطمينان داشته باشيد.
و) به چيزهاي مثبت فكر كنيد: دورنماي فكري سالمي داشته باشيد.

آيا مي‏توانم سايرين را آلوده كنم؟
اكثر افراد مبتلا به هپاتيت مي‏توانند ديگران را آلوده سازند. هپاتيت B و C معمولاً از طريق تماس با خون يا فرآورده‏هاي خوني آلوده يا
همچنين هپاتيت B با استفاده مشترك از مسواك يا سوهان ناخن مي‏تواند منتقل شود. واكسن براي كمك به حفاظت افراد در مقابل هپاتيت B در دسترس است. پزشكان ممكن است توصيه كنند همه افراد خانواده شما واكسينه شوند. هپاتيت C به ندرت از طريق جنسي، از طريق مادر به نوزاد يا ساير افراد خانواده انتشار مي‏يابد. و در اين مورد واكسني وجود ندارد.