بخشی از مقاله
*** این فایل شامل تعدادی فرمول می باشد و در سایت قابل نمایش نیست ***
بررسی کیفیت میکربی آب آشامیدنی روستاهای استان تهران
چکیده
زمینه و هدف: پراکندگی روستاها از نظر توزیع غیر همگون جغرافیایی روستاها و فاصلهی مکانی واحدهای مـسکونی در یـک روسـتا تـامین، توزیع و پایش کیفیت آب را با مشکل روبرو ساخته است. در این پژوهش با هدف ارایهی تصویری روشن از سیمای کنترل کیفیت آب شـرب روستاهای استان تهران ضمن بررسی کیفیت باکتریولوﮊیکی آب شرب ٧٠ روستای منتخب از مجموع ٥٣٤ قصبه روستای تحت پوشـش آب و فاضلاب روستایی استان تهران طی مدت ٦ ماه از بهمن ١٣٨٤ تا پایان تیرمـاه ١٣٨٥ میـزان دسترسـی روسـتاهای اسـتان تهـران بـه آب شـرب بهداشتی مورد مطالعه قرار گرفت.
روش کار: مطالعهها و بازدیدهای میدانی انجام شده در این تحقیق از نوع بررسی مقطعی بوده است و پس از تعیین تعـداد نمونـههـای لازم بـا توجه به اسامی و جمعیت روستاهای تحت پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی استان تهران، با روش نمونهگیری سیـستماتیک محـلهـای نمونهبرداری مشخص شد و ١٣٨ نمونه برای انجام آزمونهای میکربی به آزمایشگاه انتقال داده شد. در نهایـت دادههـا بـا اسـتفاده از نـرمافـزار SPSS و Microsoft Excel تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: آب شرب ۱۰/۴۹ % از ساکنان روستاهای استان تهران فاقد آلودگی کلیفرم گرماپـای بـود، کـه ایـن میـزان در شهرسـتان هـای پاکدشـت، ساوجبلاغ و دماوند کمتر از بقیهی شهرستانها و به ترتیب معادل ۶۶/۶۶، ۱۳/۶۸ و ۸۶/۶۸ % میباشد.
میزان کدورت آب شرب ۶۳/۹۹ % جمعیت روستایی استان تهران کمتـر از حـداکثر مجـاز اسـتاندارد آب آشـامیدنی ایـران (۵ واحـد (NTU میباشد، که این میزان در شهرستانهای ساوجبلاغ و ورامین به ترتیب معادل ۱۵/۶۹% و ۰۳/۹۹% میباشد. میزان کلر بـاقیمانـده در آب شـرب ۹۳/۲۹% جمعیت روستایی استان تهران در گسترهی ۱‐۲/۰ میلیگرمبرلیتر مـیباشـد، کـه ایـن میـزان در شهرسـتانهـای پاکدشـت، دماونـد و رباطکریم کمتر از بقیهی شهرستان ها و به ترتیب معادل ۷۶/۵۷% ، ۵۴/۵۸% و ۸۹/۳۸% میباشد.
نتیجه گیری: با توجه به رهنمود سازمان جهانی بهداشت در سال ٢٠٠٦ برای ارزیابی سلامت میکربی آب، میـانگین شـاخص مطلوبیـت فقـدان باکتری اشرشیاکلی گرماپای در روستاهای استان تهران ٠١/٩٤ % بود که در محدودهی عالی قرار دارد. این شاخصدماودر شهرستانهـای نـد و ساوجبلاغ خوب، در شهرستان پاکدشت ضعیف و در بقیهی شهرستانها عالی ارزیابی شد. با بررسباقی توام شاخصهای کلر مانده، کـدورت و کلیفرم گرماپای مشخص شد که ۱۵/۱۹ % از روستاهای استان تهران به آب شرب بهداشتی دسترسی دارنـد. ضـمن بررسـی محـلهـایی کـه آلودگی میکربی در آنها مشاهده شده بود، مشخص شد که فرسودگی شـبکه بیـشترین سـهم (۰۷ %) را در بـروز آلـودگی میکربـی آب شـرب روستاهای استان تهران داشت.
واﮊگان کلیدی: استان تهران، مناطق روستایی، آب شرب، کیفیت میکربی
مقدمه
مطابق تعریف سازمان جهانی بهداشت” آب آشامیدنی“ آبی است که برای مصرف انسانی و تمامی کاربریهای خانگی مناسب باشد و به مقدار کافی و کیفیت مناسب در دسترس جامعه قرار داشته باشد (قنادی a۱۸۳۱). در آغاز سال ٢٠٠٠ میلادی قریب به یک ششم جمعیت جهان (١/١ میلیارد نفر) از آب آشامیدنی سالم محروم بودهاند ( WHO/ UNICEF/ WSSCC .(2000 عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم موجب میشود سالیانه ٢/٢ میلیون نفر از ٤ میلیارد مورد ابتلا به اسهال که اغلب کودکان زیر ٥ سال میباشند، جان خود را از دست بدهند. از این تعداد حدود ٨٥ % در اجتماعات کوچک زندگی میکنـــند ( WHO 2000; Cortruvo et al. 1999; ADB/UNDP/UNESCAP/WHO .(2006 بر پایـه گـزارش مـشترک بانـک توسـعهی آسـیا Asian Development Bank (ADB)، دفتــر برنامــهریــزی توسعهی ملل متحد United Nations Development Programme (UNDP) ، کمیسیون اقتصادی، اجتمـاعی آســیا و اقیانوســیهی ملــل متحــد United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific(UNSCAP) و ســازمان جهــانی بهداشـت ,World Health Organization (WHO) در سالهای ۰۹۹۱ و ۲۰۰۲ بالغ بر ۳۸ % جمعیـت روسـتایی ایران از آب سالم برخوردار بودهاند. بر مبنای گزارش مذکور این شاخص در سال ۵۱۰۲ همچنان ۳۸ % پیشبینی میشـود (قنادی و همکاران ۷۸۳۱). در سال ۵۸۳۱ شاخص بهرهمندی از آب آشامیدنی سـالم در روسـتاهای ایـران ٤٨/٦٧ % و در روستاهای استان تهران ٢٠/٤٩ % اعلام شدهاست (دفتر آمـار و فنآوری اطلاعات ۶۸۳۱). این در حالی است کـه در سـه ماهــهی نخــست ســال ١٣٨٣ میــانگین شــاخص مطلوبیــت کلرســـنجی (در محـــدوده کمتـــر از ٢/٠ و فراتـــر از ٨/٠ میلیگرمبرلیتر) و میکربی آب در ١٤ شرکت آب و فاضلاب روستایی به ترتیب ٩٣/٨٥ % و ٢/٨٣ % اعلام شد در این مـدت شاخص مطلوبیـت فقـدان بـاکتری کلـیفـرم گرماپـای در آب آشامیدنی روسـتاهای تحـت پوشـش شـرکت آب و فاضـلاب روستایی استان تهران ٧٠ % بوده است (قنادی ۳۸۳۱).
بر پایه آخرین سرشماری نفوس و مسکن کشور در سال ۵۸۳۱، از مجموع ۳۲/۲۲ میلیون نفر جمعیت روستایی کشور ۶۱/۱ میلیون نفر در روستاهای استان تهران ساکن بوده اند. این تعداد ۵۶/۸ % کل جمعیت استان تهران را شامل میشود (مرکز آمار ایران ۶۸۳۱). استان تهران دارای ۳۱ شهرستان، ۲۷ دهستان و ۴۷۱۱ روستا میباشد. از این تعداد ۸۰۸ روستا از شبکهی آبرسانی برخوردار میباشند که ۴۳۵ قصبهی آن تحت پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی استان تهران میباشد و از این تعداد ۹۵۱ روستا در قالب ۹۲ مجتمع آبرسانی و ۵۷۳ روستا به صورت منفرد اداره میشود. در سال ۵۸۳۱ نیاز آبی روستاهای تحت پوشش بالغ بر ۵۶۳ هزار متر مکعب در روز اعلام شده است که از طریق ۷۱۴ حلقه چاه، ۰۹ دهنه چشمه و ۶ رشته قنات تامین میشده است. در این سال آبرسانی به روستاهای تحت پوشش با بهره گیری از ۶۳۷۱ کیلومتر خط انتقال و ۹۳۹۲ کیلومتر شبکهی توزیع انجام میشود. در سال ۵۸۳۱ گندزدایی و نظارت بر کیفیت آب شرب روستاهای استان تهران با بهرهگیری از ۸۴۴ دستگاه کلرزن و ۳ باب آزمایشگاه ثابت و یک واحد آزمایشگاه سیار انجام میشده است (دفتر آمار و فن آوری اطلاعات ۶۸۳۱).
بر پایهی آخرین رهنمود سازمان جهانی بهداشت، ارزیابی کیفیت میکربی در شبکهی توزیع آب شرب بر اساس شش عامل کلر باقیمانده، پتانسیل اکسایش –کاهش، کلیفرم گرماپای، باکتریهای هتروتروف، کدورت و فشار شبکه باید انجام شود. این سازمان شاخص مطلوبیت ۰۹ % فقدان باکتری اشریشیاکلی گرماپای در آب آشامیدنی اجتماعات با جمعیت کمتر از ۰۰۰۵ نفر را با شرط کفایت نمونهبرداری عالی دانسته (جدول۳) (WHO 2006) و تاکید دارد که علاوه بر نمونهبرداریهای رایج، بهرهگیری از سامانههای در خط (On line) نیز باید در دستور کار قرار گیرد .(Ainsworth 2004)
باکتریهای کلیفرم به خانوادهی انتروباکتریاسه تعلق دارند و گونهی اشریشیاکلی بهترین نشانگر آلودگی مدفوعی میباشد. این باکتریها درآبهای تصفیه شده نباید وجود داشته باشند و در صورت مشاهده نشان دهندهی تصفیهی ناکافی یا آلودگی ثانویه می باشد. کلیفرمها به عنوان شاخص کارایی تصفیه و شبکهی توزیع به کار میرود .(WHO 1997)
باکتریهای هتروتروف، مجموعهیی از باکتریهای هوازی‐ بیهوازی اختیاری و ساکن طبیعی بدن انسان و حیوانات هستند. اثر ناشی از تغییر جمعیت آنها بر کیفیت آب و تأسیسات آبرسانی با ضریب ۰۱ تغییر میکند.
تغییرات جمعیت این باکتریها در شبکهی توزیع از جنبههای زیبایی شناختی (ایجاد طعم و بو، تغییر رنگ، ایجاد و رشد لایههای لزج چسبنده)، اقتصادی (خوردگی، رسوبگذاری و کاهش آبدهی) و بیماریزایی (برخی از آنها سلامت افراد آسیبپذیر را به مخاطره میاندازد) حایز اهمیت است و در صورتی که جمعیت آنها در شبکهی توزیع از ۰۰۵ کلنی در هر میلیلیتر فراتر رود، با ماکسه کردن فعالیت باکتری شاخص، نتایج آزمونهای میکربی را با خطا مواجه میکند (قنادی b١٣٨١).
تأثیر کدورت بر کیفیت میکربی آب، عدم تأثیرگذاری و کارآمدی گندزداها در انهدام عامل های میکربی است.
عامل کدورت به دلیل ارتباط تنگاتنگ با حضور میکروب ها در آب بهعنوان یک شاخص میکربی کارآمد و سریع در تحلیل کیفیت آب به شمار می رود و درصورتیکه معیار میانهی کدورت آب از یک واحد در مقیاس NTU و در یک نمونه منفرد از ۵ واحد فراتر نرود به احتمال قریب بهیقین (۹۹/۹۹%) آب فاقد آلودگی باکتری و ویروس است.
مشروط بر آنکه کلر باقی ماندهی آزاد آب، پس از زمان تماس نیم ساعت حداقل ۵/۰ میلیگرمبرلیتر و pH آب کمتر از ۸ واحد باشد .(WHO 1996)
کاهش ناگهانی باقیماندهی مادهی گندزدای پایدار میتواند نشانه ی ورود آلودگی به درون شبکهی توزیع آب باشد. عدم ثبات کلر باقیمانده و یا کاهش تدریجی آن در شبکه ممکن است بیانگر ورود آلودگی و یا رشد باکتریها باشد .(WHO 2006) به منظور اطمینان از عدم آلودگی ثانوی در شبکههای آبرسانی بر وجود و حفظ کلر آزاد باقیمانده در گسترهی ۸/۰‐۵/۰ تاکید فراوان شده است.
اهمیت فشار آب از بعد بهداشتی به دلیل فقدان ماند آب در شبکه و نقاط کور و پیشگیری از پیامدهای آن نظیر رشد مجدد میکربی، ایجاد بومورد توجه است.
اندازهگیری پتانسیل اکسایش – کاهش Oxidation– Reduction Potential (ORP) در پایش موثر درجهی تاثیر مادهی گندزدا میتواند استفاده شود. تعیین حداقل میزان پتانسیل اکسایش _ کاهش برای اطمینان از گندزدایی موثر امکانپذیر میباشد. تعیین پتانسیل ORP بستگی به شرایط محلی دارد و به طور جامع مقدار مشخصی توصیه نمیشود.
بهمنظور کاربرد ORP بهعنوان یک روش پایش موثر تحقیق وارزیابی بیشتر نیاز میباشد(.(WHO 2006
در صنعت آب و فاضلاب ایران با الگوپذیری از رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت، کنترل کیفیت آب آشامیدنی از سال ۱۸۳۱ بر پایهی چهار عامل: کلر باقیمانده، کلیفرم گرماپای، باکتریهای هتروتروف و کدورت انجام میشود (دفتر نظارت بر بهداشت آب و فاضلاب ۵۸۳۱).
روش کار
این بررسی با هدف ارایهی تصویری روشـن از سـیمای کنتـرل کیفیـت آب شـرب روسـتاهای اسـتان تهـران و میـزان دسترســی بــه آب شــرب بهداشــتی از نظــر شــاخصهــای بــاکتریولوﮊیکی آب در ٧٠ روســتای منتخـب از مجمــوع ٥٣٤ قصبه روستای تحت پوشش آب و فاضـلاب روسـتایی اسـتان تهران طی مدت ٦ ماه از بهمن ١٣٨٤ تا پایان تیـرمـاه ١٣٨٥ انجام شد. مطالعهها و بازدیدهای میدانی انجام شـده در ایـن تحقیق از نوع بررسـی مقطعـی ( Cross Sectional) بـوده است. طبق تحقیق انجام شـده توسـط شـرکت آب و فاضـلاب روستایی اسـتان تهـران در دورهی زمـانی یـک سـاله از ۱/۷/۳۸ لغایـت ۱/۷/۴۸ نتـایج حاصـل از ۷۸۹۱ آزمـون میکربـی نـشان میدهد که شاخص مطلوبیت فقدان باکتری اشرشیاکلی گرماپـای در آب آشامیدنی روستاهای تحـت پوشـش اسـتان تهـران ٨٨ %
بودهاست به عبارت دیگر نسبت آلودگی میکربـی آب آشـامیدنی مناطق روستایی استان تهران ١٢ % میباشد (ترابـی ١٣٨٦). بـا در نظر گرفتن حدود اطمینـان ٩٥% ‐α=١ و دقـت (d) ٨ % حجـم شـمارهنمونه از رابطهی ی ١ تعـداد ۳۶ نمونـه محاسـبه گردیـد (محمد و همکاران ۰۸۳۱):
با عنایت به مطالعات معتبر که توسط مرکز تحقیقـات علوم پزشکی کشور صورت گرفته و از حدود ٦٠٠٠٠ روستا حدود ٤٧٠٠ روستا به عنوان نمونه در نظر گرفتهاست، برای تعداد ٥٠٧ روستا تعداد ٧٠ نمونه کافی میباشـد (نوربـالا و همکاران ۰۸۳۱) با توجه بـه متغییـر زمـان نمونـهبـرداری و نمونهبرداری مجدد از مناطق آلوده، تعداد نمونـههـا بـه ۸۳۱ مورد افزایش یافت. بـهمنظـور مـشخص کـردن محـلهـای نمونهبرداری اسامی و تعـداد مـشترکین روسـتاهـای تحـت پوشـش شـرکت آب و فاضـلاب روسـتایی تهـران از امـور مشترکین آن شرکت اخذ و با روش نمونهگیری سیستماتیک براساس تعداد مشترکین، محلهای نمونـهبـرداری مـشخص شد. سپس از هر روستا حسب وسعت و جمعیت آن، یک تا پنج نمونه که یکی از آنها به الزام از انتهای شبکه برداشت و آزمایشهای کدورت، pH، مجموع کلیفرمهـا و اشرشـیاکلی گرماپای بر روی نمونههای مذکور انجام شد. کلیهی مراحـل نمونهبرداری و آزمایش بر اسـاس روشهـای ذکـر شـده در چاﭖ بیست و یکم کتاب روشهای استاندارد آزمـایشهـای آب و فاضلاب انجام گرفـت ( APHA/AWWA/WPCF (2005 و در نهایت دادهها بـا اسـتفاده از نـرمافـزار SPSS و Microsoft Excel مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
این تحقیـق ۸۳/۵۳ درصـد جمعیـت روسـتاهای تحـت پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی استان تهـران را شـامل شـد (جـدول ۳). بـه دلیـل محـدویت انجـام آزمـایش هـا در آزمایشگاه میکربیولوﮊی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران و عـدم امکـان انجام آزمون در ایام تعطیل، امکان نمونهبرداری و آزمون فراهم نشد. از طرفی به دلیل بازهی زمـانی ۶ ماهـهی طـرح، بررسـی تاثیر فصول سال بر کیفیت میکربی آب مقدور نشد.
نتایج
شاخصهای کیفیت میکربی در هر شهرستان محاسبه و با یکدیگر مقایسه شد و به این ترتیب صحت و همخوانی آزمونها تایید شد. میانگین شاخصهای مطلوبیت کلر باقیمانده در شبکهی توزیع روستاهای منتخب در گسترهی ١‐٢/٠ میلیگرمبرلیتر، کدورت از حیث زیباییشناختی (کمتر از ٥ واحد (NTU و فقدان باکتری شاخص اشرشیاکلیگرماپای در شبکههای توزیع آب روستایی بهترتیب ٣٩/٩٢ ، ٣٦/٩٩ و ٠١/٩٤ % بودهاست (جدول ٢).
یافتههای این بررسی نشان می دهد که در٩٠ % نمونههای مورد آزمون، مقدار کلر باقیمانده در شبکهی توزیع آب شرب روستاهای استان تهران در محدوده ی ١ ‐٠ میلیگرمبرلیتر با میانگین ٥٣/٠ میلیگرمبرلیتر و انحراف معیار ٦٥/٠ بوده است(شکل۱) و در٩٠ % نمونهها تعداد کلیفرم گرماپای در آب شرب روستاهای استان تهران در محدودهی ٠١/٢‐٠ (MPN/100 mL) با میانگین ٣١/٣ (MPN/100 mL) و انحراف معیار ١/٢٥ بوده است(شکل۲). بالا بودن میانگین تعداد کلیفرم گرماپای از گسترهی صدک ٥ تا صدک ٩٥ و بالا بودن مقدار انحراف معیار به علت هدر روی آب در شبکه بهاحتمال ناشی از فرسودگی بالای آن میباشد. بررسی نتایج نشان داد که در٩٠ % نمونهها میزان کدروت در روستاهای استان تهران در محدودهی ٣‐٤/٠ واحد NTU با میانگین ١/١ واحد NTU و انحراف معیار ٢/١ متغییر بوده است.
همچنین در٩٠ % نمونهها میزان pH آب شرب روستاهای استان تهران طی دورهی نمونه برداری در محدودهی ٩/٦ تا ٣/٨ متغیر بود.
بحث
استاندارد آب آشامیدنی ایران مقدار مطلوب کلر آزاد باقیمانده در هر نقطه از شبکه پس از نیم ساعت زمان تماس در شرایط عادی ٥/٠ تا ٨/٠ میلیگرمبرلیتر با توجه به pH و در شرایط اضطراری و همهگیری بیماری رودهای و بلایای طبیعی ١ میلیگرمبرلیتر باید باشد. بر اساس تناسب کلر باقی مانده با pH، مقدار حداقل مجاز کلر باقیمانده پس از نیم ساعت تماس در pH بزرگتر از ٨ معادل ٤/٠ و در ٨‐ ٥/٦pH= معادل ٢/٠ میلیگرمبرلیتر باید باشد(موسسهی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ١٣٧٦). بر این مبنا به استثناﺀ شهرستان دماوند، میانگین غلظت کلرآزاد باقیمانده در شبکهی توزیع آب شرب روستاهای استان تهران در محدودهی مناسب قرار داشته و در آب شرب ٨٤/٧٦ % جمعیت روستایی استان تهران در گسترهی ٨/٠‐٢/٠ میلیگرم بر لیتر بوده است که در مقایسه با میانگین کشوری (٧٤/٨٦ %) به مراتب کمتر میباشد
(دفتر نظارت بر بهداشت آب و فاضلاب ١٣٨٥). این میزان در شهرستانهای پاکدشت، تهران و رباطکریم کمتر از بقیهی شهرستانها و به ترتیب معادل ۲۳/۴۴، ۸۹/۳۱ و ۶۷/۷۵ % میباشد.
با عنایت به رهنمود سازمان جهانی بهداشت کـه کلـر باقیمانده تا حداکثر ۵ میلیگرم بر لیتـر دارای اثـر سـوﺀ بـر انسان نمیباشـد (WHO 1996) از یـک سـو و از سـوی دیگر شاخهای بودن شبکههای روستایی که امکان نگهداشت کلر باقیمانده در محدودهی ۸/۰‐۵/۰ میلیگرم بر لیتـر را در عمل غیر ممکن میسازد، مقادیر بالاتر کلر باقیمانده تـا سـقف یک میلیگرم بر لیتر در شبکه نامطلوب ارزیابی نمـیشـود. بـر این اساس و باتوجـه بـه جـدول ۲ بـالغ بـر ۹۳/۲۹% جمعیـت روستایی استان تهران به آب شرب با کلر باقیمانده در گسترهی ١‐٢/٠ میلیگرم بر لیتر دسترسی دارند که از میـانگین کـشوری (٤٢/٩١%) بیشتر میباشد. از این منظر شاخص مطلوبیـت کلـر باقیمانده در شهرستانهای پاکدشت، تهـران و ربـاطکـریم بـه ترتیب معادل ۷۶/۵۷%، ۵۳/۲۹% و ۸۹/۳۸% میباشد.
بر اساس استاندارد آب آشامیدنی ایران کلیـهی آبهـای آشامیدنی باید فاقد باکتری شاخص اشرشیاکلی گرماپای باشند.
بر این مبنا در شهرسـتانهـای پاکدشـت، دماونـد، ربـاطکـریم، ساوجبلاغ و ورامین، در بازهی مطالعه، آلودگی کلیفرم گرماپای مشاهده شد. آب شرب ۱۰/۴۹ % از سـاکنان روسـتاهای اسـتان تهران فاقد آلـودگی کلیفـرم گرماپـای بـود کـه ایـن میـزان در شهرستانهای پاکدشت، سـاوجبلاغ و دماونـد کمتـر از بقیـهی شهرستانها و بـه ترتیـب معـادل ۶۶/۶۶%، ۱۳/۶۸% و ۸۶/۶۸% میباشد. میـانگین شـاخص مطلوبیـت آزمـون فقـدان بـاکتری اشرشیاکلی گرماپای در آب آشامیدنی روستاهای اسـتان تهـران در بازهی مطالعه (٠١/٩٤%) از رهنمود سازمان جهانی بهداشت در سال ٢٠٠٦ برای جوامع کوچک (جدول ٣) فراتر بـود و بـه این ترتیب کیفیت میکربی آب، عالی ارزیابی شد. این شـاخص از میانگین کشوری اعلام شده در زمان مشابه (٠٧/٩٣%) حدود یک درصد فراتر بودهاست. با بررسی محـلهـایی کـه آلـودگی میکربی در آنها مشاهده شده بود، مشخص شـد کـه بیـشترین سهم در بروز آلـودگی میکربـی آب شـرب روسـتاهای اسـتان تهران مربوط به فرسودگی شـبکه (٧٠%) وپـس از آن آلـودگی منبع آب (٢٠%) و عدم کارکرد مناسب دسـتگاه کلـرزن (١٠%) بــودهاســت. ترابــی و همکــاران در مطالعــهی آب آشــامیدنی روستاهای استان تهران در دورهی زمانی یـک سـاله از ۱/۷/۳۸ لغایت ۱/۷/۴۸ شاخص مطلوبیـت فقـدان بـاکتری اشرشـیاکلی گرماپای در آب آشامیدنی روستاهای تحت پوشش استان تهران را ٨٨ % گزارش کرده است (ترابی و همکاران ۷۸۳۱). صـوری همکـاران در سـال ۳۸۳۱ بـالغ بـر ٣/٧٨% از منـابع آب و شبکهی آبرسانی روستاهای شهرسـتان پاکدشـت را بـدون آلودگی میکربی گزارش و اعلام داشتهاند که در سایر مـوارد آلودگی میکربـی مـشاهده شـده بـا کلرزنـی مـستمر از بـین رفتهاست (صوری و همکاران ١٣٨٤) این در حالی است کـه در ایــن پــژوهش میــزان مطلوبیــت میکربــی آب شــرب روستاهای شهرستان پاکدشت ۶۶/۶۶% میباشد.
