بخشی از مقاله

چکیده

هدف این تحقیق مقایسه جداسازی غشایی با روش تهنشینی ثانویه؛ توسط پارامترهایی نظیر TDS و EC و کدورت در تصفیه خانه شهرک صنعتی قوچان میباشد. از 2 فیلتر با جنس پلی پروپیلن که دارای قطر منافذ 5 10 میکرون میباشد جهت حذف بیومس و جامدات معلق موجود در پساب بهره گرفته شد. به جهت مقایسه بهتر نتایج کسب شده، هر نوع از فیلترها در 3 دبی مختلف مورد آزمایش قرار گرفت تا راندمان فیلترها بر اساس نوع و دبی خروجی از آن سنجیده شود. در ابتدا 60 لیتر نمونه از مرحله پیش از تهنشینی این تصفیهخانه گرفته به آزمایشگاه تصفیه پساب دانشگاه آزاد قوچان برده و توسط پایلوت غشائی این آزمایشگاه، آزمایشات آغاز میشود. بهترین نتیجه حاصله از آزمایشات بر روی sampleهای گرفته شده در فیلتر 5 میکرون توسط پارامتر کدورت در دبی 0/5 l/min برابر 117 NTU و همچنین در فیلتر 10 میکرون در دبی 0/96 l/min برابر NTU211 است، همچنین با ارزیابی پارامترهای TDS و EC بهترین نتیجه گیری جهت استفاده ازین روش قابل بیان میباشد. بررسی این دادهها با دادههای آزمایش شده از مرحله بعد از فرآیند تهنشینی در حال کار تصفیه خانه شهرک صنعتی نشان از عملکرد مناسب این روش به نسبت روش قدیمی تهنشینی دارد.

واژگان کلیدی: شهرک صنعتی قوچان، MBR، جداسازی غشائی، کدورت، TDS، EC

-1 مقدمه

شهرک صنعتی قوچان دارای یک تصفیه خانه با ظرفیت پالایش 900 مترمکعب در شبانه روز می باشد این تصفیه خانه مشتمل بر سیستم های مختلف نظیر آشغالگیر، دانه گیر، متعادل ساز، ته نشینی، سیستم تصفیه ای لجن فعال و یک سیستم تصفیه هوادهی گسترده و جلادهی و کلر زنی و تغلیظ لجن و... میباشد. غشا به عنوان یک فاز که اجزای خوراک به صورت انتخابی از آن عبور میکنند، تعریف میگردد. به عبارت بهتر، غشا به صورت فازی که اجزای جدا شونده خوراک با سرعتهای متفاوت از آن عبور میکنند، عمل میکند. در این روش،معمولاً تغییر فازی صورت نمیگیرد و محصولات نیز در همدیگر قابل امتزاج هستند.[1]

در فرایندهای غشایی، جزئی از خوراک که از غشا عبور میکند به نام تراوشکرده1 و بخشی که نتواند از غشا عبور کند، نگه داشته شده2 نامیده میشود که بر اساس هدف جداسازی، هرکدام از آنها میتوانند به عنوان محصول در نظر گرفته شوند. در حالت کلی، روشهای غشایی در مواقعی که غلظت مواد کم باشد، کارایی بسیار زیادی دارند.[2] فرایندهای غشایی با داشتن مزایایی چون کاهش مصرف انرژی به دلیل عدم تغییر فاز، حجم کم و عدم نیاز به فضای زیاد، تنوع در شکل و اندازه، افت فشار کم و انتقال جرم زیاد، بالا بودن راندمان جداسازی برای محلول های رقیق، نیاز کم به مواد افزودنی و حلالها، ساده بودن طراحی غشاها و سهولت کاربرد آنها در مقیاسهای صنعتی و همچنین به دلیل اینکه دوستدار محیط زیست هستند، از سایر روشهای جداسازی متمایز شده اند.[1]

از جمله غشاهای پلیمری می توان به غشاهای ساخته شده از جنس پلی پروپیلن، تفلون، پلی آمید، پل یایمید و پلی سولفون اشاره کرد.[3] هرکدام از این مواد بر اساس ساختار شیمیایی خود، دما و pH محیط، حلالیت مواد و مقاومت آنها مورد استفاده قرار میگیرند. تخلخل بالا یکی از ویژگی های مهم در غشاهای پلیمری است.[4] فرآیندهای غشایی، به عنوان یک روش جداسازی تا حدودی جدید در نظر گرفته میشوند. فیلتراسیون غشایی تا 25 سال پیش، به عنوان یک فرایند جداسازی مهم از نظر فنی در نظر گرفته نمیشد. امروزه فرآیندهای غشایی در یک محدوده وسیع به کار گرفته میشوند و کاربرد آنها همچنان ادامه داشته و در حال رشد است.

از دیدگاه اقتصادی، زمان حال، یک زمان میانی بین توسعهی تولید نخستین فرایندهای غشایی مانند: میکروفیلتراسیون - MF - ، نانوفیلتراسیون - NF - ، اولترافیلتراسیون - UF - ، اسمز معکوس - RO - ، الکترولیز - ED - ، الکترولیز غشایی - ME - ، دیالیز نفوذی - - DD، و تولید دومین فرایندهای غشایی - مانند جداسازی گاز - GC - ، تراوش بخار - VP - ، تراوش تبخیری - PV - ، تقطیر غشایی - MD - ، تماس دهندههای غشایی - MC - و مهمترین و جدیدترین کاربرد غشاها در بیوراکتورهای غشایی است.[5] غشاها را می توان براساس شکلشان به انواع غشاهای صفحه ای1، مارپیچی2، لوله ای3 و الیاف میان تهی4 تقسیم کرد.[2]

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید