بخشی از مقاله
چکیده
در زمان حاضر، واژه سبز به عنوان یک موضوع جالب، در کانون توجه معماران و شهرسازان معاصر قرار گرفته است ،. هدف اصلی و ضرورت در این مقاله رسیدن به نتایج حاصله ای بوده است که چگونه می توان انرژی های تامین شده در بحث ساختمان را در سطح جهانی نسبت به هدر رفت آن به حداقل رساند چرا که این موضوع را می توان با پوشاندن نمای ساختمان با پوشش گیاهی، از نظر ابعاد زیست محیطی درکاهش آلودگی هوا و آلایندهها، کاهش گازهای گلخانهای، کاهش دمای محیط پیرامون و تعدیل پدیده جزیره گرمایی شهری، کاهش آلودگی صوتی، کاهش مصرف انرژی و در یک کلام بهبود کیفیت محیط زیست به سرانجام رساند .
مقدمه
تلفیق معماری با طبیعت و گیاهان، یک ایده جدید نیست، بلکه از زمانهای اولیه، منظرهای طبیعی و ساخته شده با بناهای شهری در هم آمیخته شدند. فضاهای سبز طراحی شده همزمان با شکل گیری دغدغههای انسان در مورد معماری نیز پدیدار گشت. دیوارهای شیبدار زیگورات نانا، که 2100 سال قبل از میلاد مسیح ساخته شد، با درختان و بوتهها پوشیده شده بود. باغهای معلق افسانهای بابل، که شامل بام باغهای باشکوه و باغهای پلکانی بودهاند، نخستین نمونه شناخته شده از بامها و دیوارهای سبز میباشند که بین قرون 8 و 10 قبل از میلاد ساخته شدند. قدمت دیوار سبز متعلق به 600 سال قبل از میلاد و باغهای متعلق به بابل بر میگردد.
دیوار سبز توسط استنلی هارت در دانشگاه ایلینوینز اورابا شامپاین در سالهای 1391؛1938اختراع شد. اخیراً مفهوم دیوار سبز با رشد و نمو گیاهان در آبهای مغذی و معدنی برای تقویت نوآوری فناوری مورد استفاده بزرگتر شده است. در سال 2012، بزرگترین دیوار سبز 2700 مترمربع را پوشش میداد و در مرکز قرارداد بینالمللی Cabos Los قرار گرفته است. دیوار سبز به عنوان یک دیوار مستقل و یا بخشی از یک ساختمان است که بخشی از آن و یا به طور کامل با پوشش گیاهی خاصی مزین شده است. امروزه مفهوم دیوار سبز و همچنین کاربرد آن با استفاده از تکنولوژی مدرن هیدروپونیک گسترش یافته است. پوشش گیاهی جهت نمای سبز این دیوارها، همیشه بر روی بدنه خارجی دیوار قرار میگیرد.
دیوارهای سبز همچنین به صورت دیوارهای زنده، دیوارهای زیستی، باغهای عمودی یا بطور علمی - - VCWV دیوارهای پیچیده گیاهی عمودی نامیده میشوند. دیوار سبز دیوار آزاد یا ایستادهای است که به طور نسبی یا به طور کامل با پوشش گیاهی پوشیده شدهاست. دیوارهای سبز بسیار با شکوه هستند؛ کاربرد آنها در بامهای سبز نمای دلنشینی را ایجاد مینماید که صرف نظر از مزایای زیست محیطی اش، همگان میتوانند از آن لذت ببرند گاهی به ابعاد بزرگ آن برای پوشاندن دیوارهای خانه و ساخت محیطی شاداب و با طراوت فکر میکنم.
سیستم آبیاری اکثر دیوارهای سبز متشکل از یک قاب، سلولها و کانالهای آبیاری است. خاک به عنوان یک ماده هادی در گلدانها عمل میکند. ساختمان سبز چیست؟ در آمریکا، اداره محیط زیست ساختمان سبز را اینگونه تعریف میکند:فرآیندی در جهت افزایش کیفیت ساختمان که در آن، ساختمانها و مکان قرارگیری آنها از آب، انرژی و مصالح استفاده میکنند و تأثیرات منفی ساختمان را روی سلامت انسان و محیط، از طریق مکان یابی بهتر، طراحی، ساخت، اجرا و نگهداری چرخه زندگی کامل یک ساختمان کاهش میدهند؛ بنابراین ساختمان سبز نه تنها به محیط زیست آسیب نمیرساند، بلکه به گونه مثبتی در اکوسیستم مشارکت مینماید و حتی ممکن است به درمان اثرات ناشی از منظرهای آسیب رسان کمک نماید,
مفهوم ساختمان سبز
در زمان حاضر، واژه سبز به عنوان یک موضوع جالب، در کانون توجه معماران و شهرسازان معاصر قرار گرفته است. اما ساختمان سبزچیست؟ در آمریکا، اداره محیط زیست ساختمان سبز را اینگونه تعریف میکند:فرآیندی در جهت افزایش کیفیت ساختمان که در آن، ساختمانها و مکان قرارگیری آنها از آب، انرژی و مصالح استفاده میکنند و تأثیرات منفی ساختمان را روی سلامت انسان و محیط، از طریق مکان یابی بهتر، طراحی، ساخت، اجرا و نگهداری چرخه زندگی کامل یک ساختمان کاهش میدهند؛ بنابراین ساختمان سبز نه تنها به محیط زیست آسیب نمیرساند، بلکه به گونه مثبتی در اکوسیستم مشارکت مینماید و حتی ممکن است به درمان اثرات ناشی از منظرهای آسیب رسان کمک نماید .
تعریف نمای سبز
در این سیستم گیاه بر روی سطح نما حرکت میکند. گیاه رونده و یا پیچ در حالیکه ریشه در زمین دارد - در یک بستر خاکی - شروع به بالا رفتن از ساختمان میکند. اخیرا برای نمای سبز سازهای حمایت کننده هم در نظر میگیرند در این حالت استراکچر سادهای که به صورت داربست به دیواره بنا متصل شده، بعنوان تکیه گاهی برای گیاهان خزنده و با لا رونده چون مو، پاپیتال و غیره عمل میکند. نماهای سبز میتوانند به نمای ساختمان، نرده و ستونها تکیه کنند و یا خود به صورت ساختار مستقل احداث شوند. ساختار داربست نمای سبز میتواند از جنسهای مختلفی چون چوب، فلز، شبکه توری، سیمهای کابلی و غیره باشد . بنابراین نماهای سبز به دو دسته تقسیم میشوند.
نماهای سبز سنتی
یا نماهای سبز مستقیم - که بی واسطه به دیوار متصل میگردند - شامل گیاهان بالا روندهای هستند که مستقیماً و بدون حائل در طول دیوار بالا میروند. چنین حالتی همراه است با آسیب به مصالح ، جلب نظر حیوانات و هزینه های نگهدار بالا.
داربستهای مدولار
این داربستها، داربستهای فلزی بسیار سبکی از جنس استیل گالوانیزه هستند که یا بر دیوار بنا قرار گرفتهاند و یا دارای سازه مستقل خواهند بود که گیاه بالا رونده را نگاه میدارند .پانلهای مشبک، به صورت مدولار در کنار هم قرار گرفته، میتوانند سطح بزرگی را بپوشانند. به این پانلها همچنین میتوان فرم داد تا اشکال و منحنیهای مورد نظر را ایجاد نمایند. این سیستم مدولار به دلیل سختی و صلابت پانلها میتواند بین قسمتهای مختلف ساختمان پل زده و یا به عنوان دیوارههای سبز مستقل به کار گرفته شوند .
تعریف دیوار زنده
دیوارهای زنده، ترکیبی از قطعات با پوشش گیاهی از پیش کاشته شدهاند، که به صورت عمودی و توسط سیستم استراکچر سبکی، با فاصله به نمای ساختمان نصب شده، و یا به صورت مستقل خود ایستا میباشند. از دیوارهای زنده همچنین میتوان در فضاهای داخلی ساختمان استفاده کرد. دیوارهای زنده، بسته به کارخانه تولید کننده آن، جنس صفحات و نوع بیرونی و یاداخلی آن، جزئیات اجرایی متفاوتی دارند. در این روش در تمام ارتفاع و در تمام سطح دیوار گیاه کاشته میشود که به دو روش میتوان این عمل را انجام داد:
- با نصب عناصر پیش ساخته
- گلدانهای پیش ساخته
- پانلهای پیش ساخته:این پانلها از جنسهای متفاوتی چون، پلاستیک، پلی استایرن، پلی پروپیلن، سفال، فلز - استیل - آلومینیوم - ، منسوج صنعتی - نوعی نمد - و یا بتن سبک میباشند.
- با کاشتن گیاهان بین دو لایه الیاف
به منظور هر چه سبک تر شدن سیستم دیوارهای زنده، معمولا از سیستمهای کاشت هیدرو پونیک و نیمه هیدروپونیک استفاده میشود و در اغلب موارد بستر کاشت فقط حکم نگهدارنده گیاه را داشته، مواد غذایی توسط سیستم آبیاری در دسترس گیاه قرار میگیرد. دیوارهای سبز با سیستم گردش مجدد آب بکار میروند و به منظور کاهش آلودگی آب سنگین، این کار را با جذب مواد مغذی غیر حلال در آب انجام میدهند. این مواد مغذی باکتریهای معدنی هستند که اجزای ارگانیک میکروسکوپی آنها را برای گیاهان آماده میکنند .
مزایای استفاده از گیاهان در کنار دیوارههای خارجی ساختمان
پوشش گیاهی مانند پیچکهای بالا رونده یک ابزار خوب اقلیمی هستند، بخصوص زمانی که روی سطح خارجی دیوار رشد کنند که در این صورت ویژگیهای متعددی را به همراه خواهند داشت. مشخص ترین فایده آنها ایجاد سایه در تابستان است. پوشش انبوه گیاهی در طول تابستان به عنوان حائلی بین تابش مستقیم اشعه خورشید و پوسته خارجی دیوار عمل میکند؛ بنابراین درجه حرارت پوسته خارجی را کاهش داده و مقدار هدایت حرارت از خارج به داخل بنا را کم میکند.
تنها نکته منفی ایجاد پوشش گیاهی در مجاورت دیوار خارجی در فصل تابستان در این است که چنین پوششی هوا را در لایههای نزدیک به سطح ساختمان حبس میکند و لذا قدرت بادهای محوطه جهت دور ساختن این لایههای هوای گرم کاهش پیدا میکند. اما هر بادی که دارای توان کافی جهت عبور از میان برگها را داشته باشد مسلماً چنین مشکلی را برطرف خواهد کرد و بعلاوه برودت حاصل از بخار آب روی برگها نیز به خنکی اطراف بنا کمک خواهد کرد.
