بخشی از مقاله

چکیده: تخصیص قابلیت اطمینان یک مفهوم مهم از مهندسی قابلیت اطمینان است کهمعمولاً در مواجهه با قابلیت اطمینان معین یک سیستم به کار گرفته می شود و در واقع فرآیندی است که به وسیله آن خرابی مجاز برای یک سیستم تخصیص مییابد. در طی سالیان گذشته پژوهش هایی در این زمینه انجام شده و تکنیک هایی در این زمینه ارائه شده است. در این پژوهش با در نظر گرفتن شش فاکتور اهمیت فاکتورها، پیچیدگی،تکنولوژی جدید،زمان عملکرد،محیط و تأثیر شکست و برای اولین بار با استفاده از آنتروپی شانون و حداکثر آنتروپی بیزین از یک پارامتر مشروط جهت محاسبات منعطف تخصیص قابلیت اطمینان استفاده شده است. همچنین با در نظر گرفتن رویکرد دیمتل فازی برای مد نظر قرار گرفتن روابطی که زیر سیستم ها با یکدیگر دارند، روشی ارائه شده که ضعف های روشهای پیشین را از نظر طراحی اقتصادی بودجه بندی طراحی محصول با موفقیت برطرف می سازد. همچنین روش پیشنهادی با انعطاف پذیری بیشتری قابلیت اطمینان را به زیر سیستم ها تخصیص می دهد.

-1 مقدمه :

محصولات مدرن از تک تک قطعات تا سا مانه های بزرگ باید به گونه ای طراحی و تولید شوند که در مدت زمان مأموریت از قا بلیت اطمینان لازم برخوردار با شند. در هر صنعت هنگامی که سیستمی از کار می افتد یا دچار اختلال می شود، از جنبه های مختلفی مانند جنبه های اقتصادی، انسانی، سیاسی و ... خطرناک و زیان آور است. قابلیت اطمینان، یکی از مهم ترین مشخصه های کیفی قطعات، محصولات و سیستم های پیچیده و بزرگ است - سیدمحمد مهدی شریفی ،1391، حسن غلامی مزینان ، مهدی کرباسیان - .

در طی سالیان گذشته پژوهش های زیادی در این زمینه انجام شده است که هر یک دارای ضعف ها ونقایصی بوده اند که این مشکلات شامل، مشکل نامساوی بودن وزن فاکتورها، مقیاس اندازه گیری ترتیبی،در نظر نگرفتن اهمیت فاکتورها، در نظر نگرفتن روابط بین زیر سیستم ها و همچنین در نظر نگرفتن فاکتور مهمی همچون تأثیر شکست و در نظر نگرفتن نرخ شکست پیش بینی شده اشاره کرد. هدف از این پژوهش ارائه روشی است که تمامی این نقایص را با در نظر گرفتن آنتروپی بیزین و روش دیمتل فازی برای در نظر گرفتن روابط بین زیر سیستم ها با یکدیگر برطرف نماید و همچنین با در نظر گرفتن شش فاکتور ضریب اهمیت فاکتورها،پیچیدگی،تکنولوژی جدید،زمان عملکرد،محیط وتأثیر شکست روشی مطلوب برای تخصیص قابلیت اطمینان ارائه گردد.

-2مبانی نظری و پیشینه پژوهش:

تخصیص قابلیت اطمینان یک مفهوم مهم از مهندسی قا بلیت اطمینان است کهمعمولاً در مواجهه با قا بلیت اطمینان معین یک سیستم به کار گرفته می شود. مخصوصاً ، ضروریات کمی قابلیت اطمینان سیستم ها گامی منطقی جهت تخصیص قابلیت اطمینان خاص به زیرسیستم ها یا اجزا می باشد که در گام توسعه و ایجاد سیستم ها کمک می کند. برای این کار ابتدا قابلیت اطمینان زیر سیستم ها یا تجهیزات تخصیص داده شده تکمیل می شود سپس کل قابلیت اطمینان یک سیستم خاص بدست می آید.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید