بخشی از مقاله
چکیده
از اوایل دهه 1980 نگرانیهایی در مورد تأثیر فنالات استرها بر سلامتی انسان وجود داشته است. در این تحقیق آلودگی احتمالی تولیدات آب های معدنی نسبت به فتالات استرها مورد بررسی قرار گرفت. نمونهبرداری - آب معدنی - به طور تصادفی از 3 نمونه - نستله، تولیپ،کریستال - انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.
تحقیقات نشان می دهد با توجه به افزایش روز افزون جمعیت در دنیا و هم چنین ایران، وجود ترکیبات زیان آور به خصوص فتالات استرها یکی از مشکلات مهم در صنعت مواد غذایی است. وجود این ترکیبات سبب ایجاد بیماری های زیادی در انسان می گردد که سلامت عمومی را به مخاطره می اندازد. لذا در این مطالعه میزان فتالات استرها در آبهای معدنی مورد برسی قرار گرفت تا از وضیعت وجود فتالات استرها آگاهی بیشتری حاصل گردد. زیرا آبهای معدنی و آشامیدنی یکی از پر مصرف ترین محصولات غذایی در کشور می باشد.
باید توجه بیشتری به این آلودگی در آبهای آشامیدنی و معدنی مورد مصرف داشت. جهت اندازهگیری فتالات استرها در نمونههای انتخاب شده از روش میکرو استخراج مایع- مایع پخشی - DLLME - برای پیش تغلیظ و استخراج نمونههای آب معدنی استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیقات آب معدنی تولیپ در محیط کمترین آلودگی و آب معدنی نستله در محیط بیشترین آلودگی را دارند اما در کل جمع مقادیر فتالات استر موجود درآب معدنی ها از حد استاندارد کمتر می باشد. استاندارد ملی به شماره 1053 آب آشامیدنی قسمت 2-2-5 حداکثر مجاز دی اتیل هگزیل فتالات0/008 میلی گرم در لیترمی باشد.
مقدمه
فتالات ها می توانند از موادی که به آنها اضافه شده اند شسته - خارج - شوند و مشخص است که تماس محیطی گسترده ای با مواد شیمیایی دارند. محصولات غذایی می توانند با فتالات های حاصل از منابع مختلف آلوده شوند اما نگرانی خاصی در مورد انتقال آنها از بسته بندی موادغذایی وجود داشته است. فتالات ها می توانند در برخی مواد بسته بندی غذا، من جمله جوهرهای چاپی که بر بسته بندی های موادغذایی انعطاف پذیر بکار برده می شوند، چسب بکار رفته برای کاغذ، تخته و پلاستیک ها، لایه سلولزی احیا شده - سلوفان - ، ورقه های کاغذی فویل آلومینیومی و درزگیرهای بطری ها، وجود داشته باشند.
فتالات ها - که دی استرهای اسید فتالیک نیز نامیده می شوند - گروهی از موادشیمیایی آلی بهم مرتبط هستند که معمولا در صنعت پلاستیک سازی بعنوان مواد نرم کننده مورد استفاده قرار می گیرند. مواد نرم کننده - پلاستیسایزر - معمولا به مواد دیگر، بویژه پلی وینیل کلرید - PVC - و پلیمرهای دیگر نظیر لاستیک و استیرن، اضافه می شوند تا آنها را انعطاف پذیر و کشسان - الاستیک - کنند.
اهداف تحقیق و سؤال تحقیق و فرضیهها اهداف تحقیق
الف - بررسی فتالات استر موجود در آبهای معدنی
ب - بررسی شرایط نگهداری ظروف پر شده آبهای معدنی در میزان انتشار فتالات استرها
سؤال تحقیق
الف - آیا مقدار فتالات استرهای موجود در ظروف پلاستیکی آبهای معدنی بیش از حد استاندارد می باشد یا خیر؟
ب - شرایط نگهداری آبهای معدنی چه نقشی در انتشار آلودگی فتالت استرها دارد.
فرضیهها
الف - به نظر می رسه انتشار فتالات استر از ظروف پلاستیکی باعث ایجاد بیماری گردد .
ب - احتمال دارد با افزایش زمان ماندگاری ظروف یکبار مصرف ،ایجاد آلودگی بیشتر گردد .
ج - احتمال دارد با نگهداری ظروف در تاریکی انتشار آلودگی کمتر گردد.
مضرات فتالات بر سلامتی انسان
اثرات طولانی مدت فتالات ها بر سلامتی شامل تغییراتی در تولید اسپرم، اثرات سوء بر باروری و نقایص تولد، می باشند. همچنین گزارش شده است که باعث آسیب به کلیه و کبد می شوند. فتالات ها می توانند مواد سرطانزای بالقوه و نیز مختل کننده های درون ریز باشند و بدین ترتیب می توانند بر رشد تولیدمثل تاثیر بگذارند.
افرادی که برای مدت های نسبتا کوتاه در معرض سطوح بسیار بالای DEPH قرار می گیرند ممکن است اختلال های روده ای خفیف، سرگیجه و حالت تهوع را تجربه کنند.
هیچ میزان مجاز مصرفی روزانه برای مجموع TDIهای فتالات ها هنوز تعریف نشده است اما TDI هایی برای برخی از فتالات ها تعیین شده اند. برای پنج فتالات پرکاربرد، پنل علمی افزودنی ها، طعم دهنده، فراوری کننده های غذایی و مواد در تماس با غذاها - AFC - سازمان ایمنی غذایی اروپا - EFSA - ارقام TDI را در سال 2005 تعیین کرد. مقدار TDI برای DEPH ، 05/0 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن - bw - است؛ برای BBP، 5/0 mg/kg bw، برای DBP، 01/0 mg/kg bw و برای DIDP و DINP، 015/0 mg/kg bw است. آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا - EPA - یک دوز مرجع خوراکی 02/0 - RfD - میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن را برای DEPH، 20/0 mg/kg bw در روز برای BBP و 10/0 mg/kg bw در روز برای DBP تعیین کرده است.
معمولا تصور می شود که سطوح هر یک از فتالات هایی که در حال حاضر در غذاها یافت می شوند یک نگرانی قابل توجه برای سلامتی انسان نیستند.
تحقیقات غذایی مشخص کرده است که گرچه بسته بندی به وجود فتالات ها در محصولات غذایی کمک می کند اما تنها منبع مواد شیمیایی نیست. یک تحقیق در بریتانیا که در سال 1995 منتشر شد مشخص کرد که سطوح اندازه گیری شده ی DEPH و DBP در برخی محصولات بالاتر از حد انتظار بود اگر تمام DEPH و DBP موجود در بسته بندی به غذاهای مورد نظر منتقل شده بود. بعلاوه، سطح فتالات در مرکز محصولات برابر یا بالاتر از میزان آن بر روی سطح غذاها بود یعنی جاییکه محصول با بسته بندی تماس دارد. این نتایج نشان می دهند که منابع محیطی، حداقل تاحدی، به وجود فتالات ها در غذاها کمک می کنند.
استفاده محصول
اگاهی های لازم به مصرف کنندگان در مورد استفاده ایمن از ظرف های پلاستیکی و بسته بندی های غذایی در خانه توسط تعدادی از سازمان های ایمنی موادغذایی منتشر شده است، من جمله آژانس های استانداردهای غذایی
قانون
اتحادیه اروپا اکنون قانونی دارد که استفاده از فتالات ها در ظرف های پلاستیکی غذا را محدود می کند و هر جا که استفاده از آن مجاز است، انتقال این مواد شیمیایی به غذاها را با تعیین حدود انتقال ویژه - SML - محدود می کند. قانون /EC19/2007 اتحادیه اروپا در 30 مارس 2007 اتخاذ شد و تولید، یا وارد کردن محصولاتی که با این قانون مطابقت ندارند از 1 ژوئن 2008 ممنوع شد.
مقررات آمریکا به فتالات هایی می پردازد که بصورت افزودنی های غیر مستقیم به مواد غذایی منتقل می شوند. در ایالات متحده آمریکا، افزودنی های غیرمستقیم غذا افزودنی هایی تعریف می شوند »که در مقادیر جزئی، بخاطر بسته بندی، ذخیره سازی و سایر جابجایی های غذا به بخشی از غذا تبدیل می شوند.« تولیدکنندگان بسته بندی غذا مسئولند به آژانس دارو و غذای آمریکا ثابت کنند که موادی که با غذا تماس دارند ایمن و بی خطر هستند.
پزشکان هشدار دادند: دو ماده شیمیایی بکاررفته در محصولات پلاستیکی همچون بستهبندیها، خطر ابتلا به فشارخون و دیگر مشکلات جسمی در کودکان را افزایش میدهند.
