دانلود تحقیق در مورد صنعت سرمایه گذاری دوطرفة کانادا

بخشی از مقاله

صنعت سرمايه گذاري دو طرفه كانادا

به روز آورده (آگوست 2003)

نظر اجمالي:
•    صنعت سرمايه گذاري دو طرفه يكي از سريع ترين اجزاي رشد كنندة بخش خدمات مالي در طي دهة 1990 بود. از 25 ميليارد دلار در دسامبر 1990 به 426 ميليارد دلار در دسامبر 2001 ، با بيشترين رشد منتج شده از فروش، افزايش يافت.

•     بهرحال، تا دسامبر 2002 سرمايه گذاري صنعت با 2/8 درصد به 391 ميليارد دلار كاهش يافت، كه معمولا بخاطر بي ثباتي بازار در طول سال اين اولين باري است از سال 1981 كه سرمايه گذاري در صنعت در مقايسه با سالهاي قبل كاهش داشته است.

•     سهم سرمايه گذاري هاي خارجي (ثابت) در طول دهه 1990 افزايش يافته، افزايش (رشد) از 17 درصد كل دارايي ها در سال 1990 به 34 درصد در سال 2001 . به هر حال، فروش كمتر و نرخ بازخريد بالاتر در سال 2002 بخصوص در سهام سرمايه گذاران خارجي سهم سرمايه گذاري را خارجي 30 درصد كاهش داده است.

•     در دسامبر 2002 ، 75 شركت مديريت سرمايه گذاري وجود داشت كه در كانادا متصدي بودند (مديريت مي كردند ) ، پايين تر و كمتر از 80 تا ي سال قبل. سهم بازار 10 شركت سرمايه گذاري دو طرفه (از سرمايه ) 7 درصد در بين (فاصله ) سال 1992 تا سال 2002 افزايش يافت، كه در پايان سال 2002 73 درصد كل سرمايه محاسبه شد. اين صنعت همچنين شامل 111 شركت دلال مشغول فروش سرمايه گذاري دو طرفه بود. در كل، اين صنعت در حدود 000/90 فرد را در سال 2001 استخدام كرده است.

•    سه نوع اصلي دو طرفه عبارتند از : سرمايه گذاري در بازار پول سرمايه گذاري درآمد ، سرمايه گذاري در سهام در سال 2002، 956 و 1 سرمايه گذاري دو طرفه وجود داشت،‌در كانادا فروخته شدند، كه بر 53 ميليون حساب سهامداران شركت سرمايه گذاري نظارت داشتند.

•     صنعت مي تواند بطور كلي به توليد كنندة سرمايه گذراي و توزيع كننده تقسيم مي شود، اگر چه بانكها ، اتحاديه هاي اعتباري و ادارات دولتي در هر دو بخش (جنبه) صنعت درگير هستند.

•     توليدكنندگان و توزيع كنندگان از سه دسته و طبقه اصلي دستمزد (حق الزحمه) ، كسب درآمد مي كنند: دستمزدهاي (حق الزحمه هاي ) مديريت (براي مديريت سرمايه پرداخت مي شود)، دستمزدهاي (حق الزحمه هاي ) فروش (براي خريد و فروش واحدهاي سرمايه گذاري پرداخت مي شود) و دستمزدهاي (حق الزحمه هاي) خاص (براي هزينه هاي اداري ويژه و خاص پرداخت مي شود).

•     قوانين اوراق بهادار (ايالتي و محلي بر صنعت سرمايه گذاري دو طرفه ناظر است. همچنين وجود دارد، يك خود تنظيمي وسيع (مقررات وسيع) توسط كميسيون دلالان سرمايه گذاري كانادا IDA ) كميسيون دلالان سرمايه گذاري دو طرفه كانادا و بازار خدمات قانوني و منظم. يك سازمان غير انتفاعي و ملي كه مشتركاً به بورس تورنتو (ISX) و IDA تعلق دارد.
 
مقدمه
صنعت سرمايه گذاري دو طرفه، يكي از سريع ترين اجزاي رشد يافته بخش خدمات مالي در دهه 1990 بود، با سرمايه تحت نظر مديريت، از 25 ميليارد دلار در دسامبر 1990 به 426 ميليارد دلار در دسامبر 2001 بايت افزايش و رشد 1700 درصدي افزايش يافت. بهر حال در دسامبر 2002 ، سرمايه صنعت به 391 ميليارد دلار، پايين تر و كمتر از 2/8 درصد از سال گذشته كاهش يافت. اين سرمايه در 1956 سرمايه دو طرفه مختلف و در بيش از 53 ميليون حساب سهامداران شركت سرمايه گذاري گذاشته شدند، اداره مي شوند. (ببينيد نمودار 1).
 
نمودار 1 . سرمايه تحت مديريت و تعداد حسابهاي سهامداران شركت سرمايه گذاري
تحليل گران صنعت، رشد خارق العاده دردهه 1990 را به فاكتورهاي مختلف نسبت داده اند. اول، ورود بانكها به بازار سرمايه گذاري دو طرفه، كه اينها محصولات سرمايه گذاري را در بين مشتريان معمولي داراي وجهه ملي كرده اند،‌بخصوص، چون آنها به آساني توسط شعب بانك توزيع مي شوند. دوم ، مسن شدن جمعيت مانند جمعيت انفجار زاد و ولد كه نزديك مي شود به بازنشستگي، تركيب شده با افزايش انتظارات زندگي كه اين محبوبيت سرمايه گذاري دو طرفه را بعنوان يك وسيله خصوصي پس انداز كردن سرمايه كافي براي بازنشستگي افزايش داده است.

سوم، دهه 1990 ، بطور كلي ، سالهاي كمترين نرخ سود و بازارهاي با ارزش خالص زياد بود. كمترين نرخ سود بمعني كمترين نرخ بازده پس انداز وسايل نقليه سنتي مثل اسناد و پروانه هاي سرمايه گذاري گارانتي شده مقايسه مي شود با بالاترين نرخ بازده موجود در بازار با ارزش خالص ويژه سرانجام، سرمايه گذاري دو طرفه، مديريت حرفه اي و تنوع در هزينه كمي پيشنهاد مي كند، يك سود ويژه (مزيت ويژه) را براي سرمايه گذاران كوچك.

ساختار صنعت
سرمايه دو طرفه يك شركت يا تراستي است كه ايجاد پول مي كند از طريق فروش سهام يا واحدهاي سرمايه گذاري دو طرفه به تعداد زيادي سرمايه گذار. در عوض، براي سرمايه گذاري كردن پولها، سرمايه گذاران سهام يا واحدهايي را دريافت مي كنند كه نسبت سهم آنها را در طبقه بندي سرمايه ها سرمايه گذاري شده نشان مي دهد. تراستها، كه تشكيل شدند از اكثريت (شركت هاي سرمايه گذاري دو طرفه، اهداف سرمايه گذاري ، سياست سرمايه گذاري ،‌تيم مديريت، توزيع كننده و نماينده را تدوين و تعيين مي كند. سهامداران شركت سرمايه گذاري همچنين ممكن است حق رأي داشته باشند طبق موافقتنامه تراست و بايد جلساتي را تشكيل داد تا چيزهايي مثل تغييرات در اهداف اساسي سرمايه گذاري يا تغيير مدير يا حسابرس سرمايه گذاري را تصويب كنند.

شركت هاي سرمايه گذاي دو طرفه مديران حرفه اي را استخدام مي كنند تا پول را در چنين راهي سرمايه گذاري كنند بطوريكه به اهداف معين برسند،‌مانند اهداف و سودهاي سرمايه گذاري، نقدينگي يا ريسك پايين.

سرمايه گذاري دو طرفه، وسايل سرمايه گذاري نقدي بالا هستند، كه به معني اين است كه سرمايه گذاري جديد مي توانند واحدها با سهام را در هر زماني بخرند، و سرمايه گذاران كنوني مي توانند واحدها يا سهام را در هر زماني كه بر پايه ارزش جاري بازار سرمايه گذاري سهام (ارزش خالص سرمايه براي هر سهم) بازخريد كنند، به شرط محدوديت هايي صنعت سرمايه گذاري دو طرفه مي توانند به ايجاد كنندة سرمايه گذاري و توزيع كنندگان تقسيم شود، اگر چه تعدادي شركت هستند كه درگير بخش تجارت هستند مخصوصاً بانكها، اتحاديه هاي اعتباري و ادارات دولتي، عمومي، شركتها منحصراً در توليد سرمايه گذاري دو طرفه درگير هستند، تمايل دارند به توزيع سرمايه خود از طريق مشاوران سرمايه گذاري ، برنامه ريزان مالي،‌دلالان سرمايه گذاري دو طرفه و نمايندگان بيمه زندگي، در حاليكه بانكها، اتحاديه هاي اعتباري و ادارات محصولات سرمايه گذاري خود را از طريق شبكه هاي خرده فروش خود مثل دلالان پست هوايي، توزيع مي كنند.

در دسامبر 2002،‌75 شركت سرمايه گذاري دو طرفه در كانادا كه ايجاد كننده و پايه گذار 1956 سرمايه دوطرفه هستند، هر كدام طراحي مي كنند و برنامه ريزي مي كنند تا اهداف مختلف سرمايه گذار كه متغير است با توجه به ريسك، نقدينگي ، درآمد و رفتار ماليات مورد توجه قرار دهند. در قسمت توزيع، 111 شركت دلال درگير در فروش سرمايه گذاري دو طرفه در 2002 بودند كمتر از 33 درصد از 144 درصد سال قبل. صنعت شامل توليدكنندگان و توزيع كنندگان مي شود كه در حدود 90000 فرد در سال 2001 استخدام شدند. (جدول 2002 قابل دسترس نيست).

همانطور كه در نمودار 2 نشان داده شده، اكثر سرمايه هاي سرمايه گذاري دو طرفه بوسيله توليدكنندگان اداره مي شوند، كسانيكه محصولاتشان بوسيله فروشندگان و دلالان (51 درصد) يا بوسيله بانكها و تراستها (32 درصد) توزيع مي شود.

مشابه صنعت هاي ديگر در بخش خدمات مالي، صنعت سرمايه گذاري دو طرفه به ادغام شركتها ادامه مي دهد. براي مثال، وقتي كه 75 شركت مديريت سرمايه گذاري دو طرفه عمل مي كردند در كانادا در دسامبر 2002 (پايين تر از 80 در 2001 ) شركت سطح بالا، براي 73% از كل سرمايه گذاري دو طرفه (بيشتر از 90 درصد از دسامبر 1997) و 20 شركت سطح بالا براي 96% دارايي هاي صنعت در نظر گرفته شد و محاسبه شد.

محصولات سرمايه گذاري دو طرفه
سه نوع اصلي سرمايه گذاري دو طرفه عبارتند از سرمايه گذاري بازار پول،‌سرمايه گذاري درآمدي و سرمايه گذاري سهام در اين طبقه بندي هاي وسيع، تعداد زيادي طبقه بندي كوچك هستند. براي مثال انواع مختلف زيادي از سرمايه گذاري سهام هستند كه بخاطر سطح ريسك فرق مي كنند. مثل سرمايه گذاري شاخص كه يك شاخص بازار خاص (مثل شاخص مركب S و PXSX ) را تعقيب مي كنند. سرمايه گذاراي اوراق قرضه و سرمايه گذاري اعتباري نمونه هايي از سرمايه گذاري درآمدي هستند. سرمايه گذاري متعادل شامل تركيبي از فهرست طبقه بندي بالا هستند و يك ابزار اداره كردن و مديريت بيشتر ريسك را از طريق تنوع سرمايه گذاري فراهم مي كنند.

سرمايه گذاري بازار پول در ابزارهاي و نمونه هاي بازار پول كوتاه مدت مثل حسابهاي خزانه داري، اوراق بهادار و اوراق قرضه دولتي كوتاه مدت سرمايه گذاري شود. آنها ريسك پايين و نقدينگي زياد را نشان مي دهند اما تمايل دارند كه يك نرخ كمتر بازده را نسبت به اوراق قرضه ديگر بدست بياورند. سرمايه گذاري اوراق قرضه ، در اوراق قرضه دولت و شركتهاي سهامي با هدف درآمد مولد و حفظ كردن امنيت اصلي سرمايه گذاري مي شوند. سرمايه گذاري سهام در موجودي هاي معمولي سرمايه گذاري مي شوند كه توسط شركتها، مقدمتاً با يك چشم انداز كسب سرمايه گذاري مولد منتشر مي شود.

اين سرمايه گذاري نسبت به سرمايه گذاري بازار پول و سرمايه گذاري اوراق قرضه ريسك بالاتري دارند. (ريسك زيادي دارند ) اما بزرگترين پتانسيل را براي بازده هاي بالا فراهم مي كنند. سرمايه گذاري سهام بعنوان سرمايه گذاري خوب بلند مدت بطور تاريخي، موجودهاي معمولي كه از بيرون اوراق قرضه و نمونه هاي بازار پول بلند مدت را اجرا و اداره مي كنند. سرمايه گذاري سهام در سهام ممتاز و سهام عادي كه سود سهام مي پردازد صورت مي گيرد، براي اينكه سود سهام ماليات اعتباري مثل دستاوردهاي پتانسيل سرمايه اي را كسب كند.

سرمايه گذاري اعتباري بطور عمده در اعتبارات و واحدهاي اقامتي سرمايه گذاري مي شود، اما ممكن است همچنين شامل اعتبارات در دارايي صنعتي و بازرگاني شود، در حاليكه سرمايه گذاري سرمايه واقعي در مالكيت هاص خصوصي (شركتهاي خصوصي) توليد درآمد، سرمايه گذاري مي شوند. سرمايه گذاري (اعتباري) درآمد و امنيت را پيشنهاد مي كند، در حاليكه سرمايه گذاري سرمايه واقعي رشد بلند مدت را از طريق ارزيابي و ارزشهاي سرمايه گذاري پيشنهاد مي كند.