بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
انحلال پذیری
فرايند انحلال و انحلال پذيري :
چنانچه مولكولها يا يونهاي تركيب حل شونده بين مولكولهاي حلال پخش شود، فرايند انحلال صورت پذيرفته است.
اسلاید 2 :
به عبارت ديگر اگر نيروهاي بين ذرات حلال و نيروهاي بين ذرات ماده حل شونده از نظر مقدار تقريبا برابر باشد، از اختلاط حلال و حل شونده به هر نسبتي به يكديگر مخلوط همگن حاصل مي شود.
موادي را كه به هر نسبتي در يكديگر حل مي شوند، قابل امتزاج مي گويند.
مثل آب و الكل
اسلاید 3 :
و موادي كه به مقدار جزيي در يكديگر حل مي شوند غير قابل امتزاج مي نامند.
مثل آب و نفت و آب و كربن تتراكلريد
دور شدن يونها در محلولها به دليل بالا بودن ثابت دي الكتريك حلال (آب) است.
اسلاید 4 :
بنابراين در آب با ثابت دي الكتريك حدود (80) سديم كلريد به سهولت حل مي شود، اما سديم كلريد در اتر با ثابت دي الكتريك 4/4 و يا هگزان با ثابت دي الكتريك 9/1 انحلال پذير نيست.
اسلاید 5 :
اثرات الكتروني
ثابتهاي تفكيك اغلب اسيدهاي آلي در حدود 10-10 است بنابراين، با بازهاي قوي نظير هيدروكسيد (در محلول 5%) تركيب مي شوند و نمك مي دهند.
R-COOH + NaOH R-COONa + H2O
اسلاید 6 :
وجود استخلافهاي الكترون كشنده قدرت اسيدي را افزايش مي دهد. براي مثال، قدرت اسيدي تري فلورواستيك اسيد (ka=0.59) از استيك اسيد (ka=1.8*10-4)، 3000 بار بيشتر است.
اسلاید 7 :
از آنجا كه تفكيك شدن كربوكسيليك اسيدها فرايند تعادلي است، هر عاملي كه سبب پايداري آنيون كربوكسيلات نسبت به كربوكسيليك اسيد گردد، بايد تعادل را بسمت تفكيك بيشتر سوق دهد كه نتيجه آن افزايش قدرت اسيدي است و برعكس آن هم صدق مي كند.
اسلاید 8 :
بنابراین استخلاف های دارای الکترونگاتیوی زیاد نظیر هالوژنها از طریق الکترون کشندگی القایی کربوکسیلات را پایدار می کند.
اثرات القایی به شدت فاصله بستگی دارد یعنی هر چه استخلاف از کربوکسیل دور تر باشد اثر القایی آن کمتر است. و بر قدرت اسیدی اثر کمتری دارد.
اسلاید 9 :
در مورد اسیدهای آروماتیک نیز گروههای الکترون کشنده از طریق تثبیت کردن بار آنیون کربوکسیلات قدرت اسیدی را افزایش می دهند.
گروههای الکترون دهنده سبب کاهش قدرت اسیدی می شوند.
اسلاید 10 :
در بررسي حلاليت در آب به تركيبي «محلول» گفته مي شود كه 3 گرم آن در 100 ميلي ليتر حل شود كه در مقياس كوچكتر روي نمونه مجهول در آزمايشگاه براي نمونه هاي مايع 0.2 ميلي ليتر در 3 ميلي ليتر حلال و براي نمونه هاي جامد 0.1 گرم در 3 ميلي ليتر حلال مي باشد.
