بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
ïمقدمهای بر بیهوشی
ïروند انجام بيهوشي
ïبررسی مشکلات موجود
ïسیستم هوشمند عمق بیهوشی
ïمروري بر روشهاي کنترل
ïمروري بر روش MPC
ïپروتکل انجام آزمايشات
ïنتايج شبيه سازي
ïنتيجه گيري
ïپيشنهادات
اسلاید 2 :
امروزه موفقيت عملهاي جراحي، مرهون عمليات بيهوشي است.
اولين بيهوشي در سال 1842 توسط دکتر لانگ انجام شده است.
بيهوشي : نبود پاسخ و يا عكس‌العمل به تحريكات عصبي
اسلاید 3 :
بررسي سلامت عمومي و مطالعه سوابق بيماري شخص
استفاده از يک داروي آرام بخش پيش از انتقال بيمار به اتاق عمل
نصب سيستمهاي پايش علائم حياتي بيمار بعد از انتقال به اتاق عمل و پيش از انجام بيهوشي
تزريق ناگهاني هوشبر وريدي براي القاي سريع بيهوشي
لولهگذاري در ناي
شروع تزريق پيوسته در فاز نگهداري بيهوشي
پايش علائم حياتي بيمار و در صورت لزوم تجويز داروهاي ديگري
اسلاید 4 :
Øمرگ و مير ناشي از بيهوشي
Ø
Øهوشياري حين عمل جراحي
اسلاید 5 :
متخصصان براي تعيين عمق بيهوشي بیمار از سه دسته پارامتر استفاده ميكنند:
علائم كلينيكي
پارامترهای قلبی-تنفسی
سیگنال EEG
اسلاید 6 :
روشهای مختلف پردازش سیگنال EEG جهت استخراج معیاری مناسب برای تعیین عمق بیهوشی وجود دارد:
آنالیز طیف توان
مدلسازي EEG
آناليز ويولت
آناليز پارامترهاي آشوب
پتانسيلهای Evoke
آناليز Bispectral (BIS)
اسلاید 7 :
شاخص بین 100 تا صفر مقیاس بندی شده است.
با کاهش سطح هوشیاری این شاخص افت پیدا میکند.
در بیهوشی عمومی مقدار مابین 60 تا 40 قابل قبول
است.
دستگاه BIS دارای تأييدیه FDA میباشد.
اسلاید 8 :
حفظ بيمار در سطح مطلوبي از بيهوشي است، بدون آنکه بيمار هوشيار باشد و یا دردي را احساس کند.
روشهاي مختلفي براي کنترل عمق بيهوشي وجود دارد که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است:
PID
کنترل کننده هاي تطبیقی
کنترل کننده هاي فازي
کنترل کننده هاي پيش بين
اسلاید 9 :
PID :
سال 2002 : ناپايداري در 1 مورد از 10 مورد، اثر : BIS
سال 2004 : استفاده از تخمين مرتبه 2، مشکل در مواجهه با تأخير، اثر : MAP
تطبیقی :
سال 2005 : در مدل ساده سازي هايي انجام شده است (بخش اثر در نظر گرفته نشده)، پارامترهاي فردي لحاظ نشده است. اثر : BIS
فازي :
سال 1997 : استفاده از AER، اثر : SAP، AER
سال 2004 : استفاده از AEP، استفاده از دو دارو، اثر : HR و SAP
کنترل مقاوم :
سال 2006: داروی رمی فنتانیل و پروپوفول، پارامترهای فردی لحاظ نمودند، اثر WAVCNS
GPC :
سال 1994 : داروي آتراکوريوم، پارامترهاي فردي لحاظ نشده، اثر MAP و paralysis
سال 1998 : مدل PK-PD ولي پارامترهاي فردي را لحاظ نکرده اند، اثر : MAP
سال 2003 : از مدل فيزيولوژيکي استفاده کردند، اثر : MAP
اسلاید 10 :
لحاظ نکردن پارامترهاي فردي بيمار
استفاده از مدل خطي
لحاظ نکردن تأخير
لحاظ نکردن محدوديت‌ها
