بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
مقدمه
دارایـی های سرمـایـه ای به دلیل جایگـاهی که در فرآیند خدمت رسانی عمومـی به خود اختصاص می دهند همواره مورد توجه مقامات اجرایـی و نظارتی بخش عمومی قرار داشته اند ، علاوه بر این به دلیل منابع مالی فراوانی که از محل وجوه عمومی برای خرید ، احداث و یا تحصیل آنها سرمایه گذاری می شود ، مشمول مسئولیت پاسخگویی مالی و عملیاتی می گردند.
اسلاید 2 :
ویژگی های دارایی های سرمایه ای بخش عمومی :
بسیاری از صاحب نظران نظیر بارتـون و کریستینر و نهادهای تدویـن استاندارد نظیر هیات استانداردهای حسابداری دولتی آمریکا ، دارایی های سرمایه ای نهاد های بزرگ دولت و شهرداری ها را به دو بـخش دارایـی های ثابـت و دارایی های زیر بنایی تقسیم می کنند که دارایی های نوع اول مشابه دارایی هایی هستند که در تملــک نهاد های بخش خصوصی است لیکن ممکن است برخی مبانی نظری مشترک را بپذیرند .
این درحالی است که اغلب دارایی های نهادهای بخش عمومی را دارایی های زیر بنایی تشکیل می دهد که نوعا از عمر مفید طولانی برخوردار بوده و غیرمنقول بوده و عمدتا تحت عنوان دارایی های اجتماعی یا اموال عمومی مورد خطاب قرار می گیرند.
اسلاید 3 :
انواع دارایی های سرمایه ای بخش عمومی :
1 – دارایی های ثابت :
نظیر زمین ، ساختمان ، ماشین آلات و تجهیزات که مشابه دارایی های در تملک بخش خصوصی می باشند که می توانند برخی مبانی مشترک را بپذیرند.
2 – دارایی های زیر بنایی :
نظیر بزرگراه ها ، پل ها ، نیروگاه ها ، سدها ، تونل ، شبکه های آب و برق و فاضلاب و نظیر این ها که عمدتا به عنوان دارایی های اجتمایی یا اموال عمومی نامیده می شوند.
3 – دارایی های میراث ملی :
نظیر میراث فرهنگی و مجموعه های موزه ای که ارزش تاریخی دارند.
اگرچه دارایـی های گروه 2 و 3 سـرمایـه ای است اما مبانی نظـری حاکـم بر تعریف ، شناسایـی و گزارشگری این گونه دارایـی های سرمایـه ای با مبـانی مورد استفاده در نهادهای بخش خصوصی تفاوت دارد.
اسلاید 4 :
ویژگی های اساسی دارایی ها :
1 – دارای منافع اقتصادی آتی باشند.
این ویژگی به عنـوان ضرورت وجودی دارایـی شناخته شده است و این مفهوم با مفهوم خدمات بالقوه مترادف به کار رفته است.
دارایـی ها باید منافع اقتصادی آتـی داشته باشند ، وگرنه نباید به عنوان دارایی مورد شناسایی قرار گیرند.
لازم به ذکر است که منافع اقتصادی در بخش عمومی همانند بخش خصوصی ، منافع اقتصادی آتـی برای تولیـد کالا و ارائه خدمات در جهت تحقق اهـداف واحد گزارشگـر مصرف می شود با ایـن تفاوت که در بخش عمومـی هدف کسب سود نیست ، ممکن است این کالا و خدمات لزوما به ورود وجه نقد منجر نشود.
اسلاید 5 :
2 – تحت کنترل باشد.
این ویژگی به توانایی واحد گزارشگر برای انتفاع از دارایی جهت رسیدن به اهداف مورد نظر و ممانعت از دسترسی دیگران به منافع آنها یا قانونمند کردن این دسترسی ارتباط دارد.
واحد گزارشگــر کنتـرل کننده دارایی به واحدی اطلاق می شود که با توجه با ماهیت دارایی ، می تواند :
الف ) آن را مبادله کند .
ب ) از آن در جهت تولید کالا یا ارائه خدمات استفاده کند.
ج ) برای استفاده دیگران ازآن قیمت تعیین کند .
د ) از آن در جهت تسویه بدهی استفاده کند .
ه ) آن را نگهداری کند و یا بین مالکان توزیع نماید.
اسلاید 6 :
3 – ناشی از معاملات یا رویداد های گذشته باشد .
به این معنی که رویداد مالی یا سایر رویدادهایی که شرایط لازم را برای اعمال کنترل بر منافع اقتصادی آتی را فراهم می کند در گذشته رخ داده است.
منافع اقتصادی باید حاصل رویداد های مالی یا سایر رویدادها در گذشته باشد.
همچنین دارایی ها شامل منافعی نمی شوند که در آینده به وجود خواهند آمد ولی در حال حاضر وجود ندارند یا در زمان کنونی تحت کنترل واحد گزارشگر نمی باشند.
اسلاید 7 :
چارچوب های شناخت
هیات استاندارد های حسابـداری دولتـی آمریکا در بند 7 بیانیـه مفهو می شماره 4 مصوب ژوئن 2007 در مورد رابطه تعاریف عناصر صورت های مالی با شناخت و انعکاس این عناصر در صورت های مالی تصریح می کند :
برای اینکه یک قلم جهت انعکاس در صورت های مالی شناسایی شود ، باید تمام معیار های مربوط را احراز کند ، این معیارها شامل احراز تعریف آن قلم و همچنین احراز معیار شناخت و اندازه گیری است.
شناخت تحت تاثیر رویکرد اندازه گیری و مبنای حسابداری مورد استفاده در صورت های مالی قرار میگیرد.
رویکــرد اندازه گیـری بر این نکتـه که کدام منابـع مـورد شناسـایی قرار گیرد و مبنای حسابداری بر این مطلب که چه زمانی یک رویداد مالی گزارش شود ، تاکید دارد.
لازم به ذکـر است کـه شناخت عناصر صورت های مالی شامل ، دارایی ، بدهی ، مخارج ، هزینه ها ، درآمد و خالص دارایی از نوع مبنای حسابداری و رویکرد اندازه گیری پیروی می کند.
اسلاید 8 :
الف – شناخت دارایی در رویکرد جریان منابع اقتصادی
هیات تدویـن استاندارد های بیـن المللی حسابداری در بند 89 و91 بیانیـه مفهومی شماره 1 مقرر نموده که دارایی ها و بدهی ها باید زمانی در صورت های مالی شناسایی شوند که :
1 – این احتمال وجود داشته باشد که افزایش ( دارایی ها) یا کاهش ( بدهی ها) در منافع اقتصادی ( یا خدمات بالقوه ) رخ می دهد.
2 – مبلغ قابل پرداخت بدهی و بها و یا ارزش دارایی ها را بتوان به صورت اتکا پذیری اندازه گیری کرد.
طبق این بیانیه مفهومی ، شناخت دارایی و بدهی در دو مرحله زیر انجام می شود :
الف ) تعیین اینکه قلم مورد نظر از تعریف دارایی یا بدهی برخوردار است.
ب ) تعیین اینکه قلم مورد نظر معیار شناخت را احراز کرده است.
اسلاید 9 :
معیار های شناخت طبق استاندارد های مصوب سازمان حسابرسی ایران
یک عنصر باید در صورت مالی شناسایی شود ، اگر :
الف ) شواهد کافی مبنی بر وقوع تغییر در دارایی ها یا بدهی ها مستتر در آن عنصر ( از جمـله در صورت لـزوم شواهـدی مبنی بر اینکه یک جریان آتـی در ورودی یا خروجی منافع رخ خواهد داد ) وجود داشته باشد.
ب ) آن قلم را بتوان با قابلیت اتکای کافی به مبلغ پولی اندازه گیری کرد .
اسلاید 10 :
ب ) شناخت دارایی در سطح حساب های مستقل
از نظر هیات استاندارد های حسابداری دولتـی آمریکا ، رویکرد اندازه گیـری حسابهای مستقل وجوه دولتی باید به گونه ای عمل کند که از تحصیل منابع مالی در دوره مالی و کفایت این منابع برای تامیـن تعهدات آن دوره اطمینان حاصـل شود . این رویکـرد اندازه گیری ، صرفا منابع مالی و مبنای حسابداری تعهدی را مورد توجه قرار می دهد . ( هیات واژه جریان منابع مالی را برای این رویکرد به کار برده است)
شناخت جریان منابع مالی در این رویکرد در مورد دارایی بر دارایی جاری تاکید دارد و معیار کلی شناخت دارایی به شرح زیر است :
1 – احتمال جریان منابع مالی به حساب مستقل وجود داشته باشد.
2 – منابع مالی ورودی به حساب مستقل به صورت اتکاپذیری قابل اندازه گیری باشد.
