بخشی از مقاله
آثار معماري تادائو آندو
(موزه هنري مدرن جديد ) :
موزه هنري مدرن جديد ، كه توسطtadao_ando طراحي شده است در روز شنبه 14 دسامبر 2002 بر روي عموم گشوده شد. اين ساختمان در منطقه فرهنگي مشهورfort_warth واقع مي شود كه در مقابل موزه هنري kimbell كه توسط louis I.kahn طراحي شده و نزديك به موزه amon carter كه توسط فيليپ جانسون طراحي شده است قرار دارد .
طرح tadao ando اجزاي تزيين نشده وخالص يك كار هنري مدرن را در خود جاي مي دهد و ديواره هاي صفحه اي حجيم از بتون به نحوي مشخص ساختار اصلي ساختمان را آشكار مي كند ضمن اينكه مجموعه داخل آن را محافظت مي كند . ديوارهاي شيشه اي نيمه شفاف (مات) به بلندي چهل فوت كه قابي فلزي دارند پوشش بتوني را احاطه مي كند و مناطق گردشي عمومي باشكوهي را فراهم مي كند كه از آنجا ساختمان مجاور ، آبگير منعكس كننده بزرگ ، مجسمه خارج از ساختمان و زمين هاي محوطه سازي شده را مي توان ديد .
استفاده از نور طبيعي منعكس شونده در داخل فضاهاي نمايشگاه يك تاثير عمده بر طرح ساختمان داشته است . بام هاي بتن ريزي شده با تير يك سر گيردار بر خارج ساختمان سايه انداخته است و مدخل نور طبيعي را در فضاهاي نمايشگاه با تامين سيستم هاي مدرن و نورگيرهاي بام خطي پيوسته و پنجره هاي نوري دربرمي گيرد .
پنج ستون بتني به شكل( (Yبه بلندي 40 فوت ورقه هاي بتني بام را نگه مي دارند .
اين موزه روي يازده جريب ( 4047 متر مربع ) به طور طبيعي محوطه سازي شده كه شامل محوطه هايي براي مجسمه خارج ساختمان و يك آبگير بازتاب دهنده بزرگ در كناره ساختمان كه يك مكمل آرام بخشي را براي تداوم معماري مدرن فراهم مي كند . گالري هاي فولادي و شيشه اي مات با ديواره هاي بتني غوطه ور در يك پرتو يكنواخت نور به صورت كلاهك هاي نورگير بزرگي كه روي آبگير شناور بوده و در آن منعكس مي شود متجلي خواهد شد .
داشتن 53000 فوت مربع فضا ، اين موزه را از نظر اندازه در مقام دوم بعد از موزه هنر مدرن در نيويورك قرار مي دهد كه به كارهاي هنري معاصر و مدرن اهدا شده است . دو طبقه بودن ساختمان اجازه مي دهد كه مجموعه دائمي كارها را در يك طبقه نمايش دهند و در طبقه ديگر از انبوه بازديد كنندگان نمايشگاه پذيرايي كنند .
مركز آموزش 5600 فوت مربعي مدرن جديد شامل سه كلاس جداگانه براي فعاليت هاي هنري و سخنراني ها است و توسط استراحتگاه ورودي خودش سرويس دهي مي شود . اين بهسازي ازدحام بازديدكننده را از ورودي اصلي دور كرده و دسترسي راحت و نزديك را به مركز آموزش وقتي در ورودي بسته است براي افرادي كه در كلاس هاي شب شركت مي كنند فراهم مي سازد . تالار جديد 250 نفر را در خود جاي داده و به واسطه يك طرح شنيداري مبتكرانه قادر است كه سخنراني ها ، فستيوال هاي فيلم و اجراهاي موسيقي را در خود جاي دهد . اين مجتمع شنيداري همراه با كافه رستوران 250 نفري با آشپزخانه تمام سرويس خودش و سكوي ناهارخوري
خارج از ساختمان مشرف بر آبگير بازتاب دهنده يك محل كنفرانس و گردهمايي راحت و جالب براي گروه هاي تجاري و جامعه است .
اين موزه يكي از بزرگترين مجموعه هاي بزرگ هنري بعد از جنگ در ايالات متحده مركزي را ابقا مي كند كه شامل بيش از 2400 اثر مهم و هنري بين المللي معاصر و مدرن است .
SAYAMAIKE HISTORICAL MUSEUM(موزه تاريخي ساياماكي):
موزه تاريخي ساياماكي روي حاشيه آبگير ساياماكي واقع است . يك درياچه مصنوعي كه به قرن هفتم برمي گردد . ساياماكي به عنوان يك درياچه كشاورزي براي اقدامات كنترلي سيلاب احداث شد ولي مجدداً مدل سازي شده و تبديل به يك سد كنترلي سيل شد . در طي آن فرآيند انواع متنوعي ميراث زيقيمت پيدا شد .
چون اين محل در حدود 15 متر زير ساحل است آندو ساختمان را در يك شيب ملايم از ساحل مخفي كرده است . ديوارهاي خارجي بالاي زمين جهت حفظ يك جو همگن با آرامشي محاطي كه از دور به آساني قابل رويت نباشد ، از سنگ ساخته شده اند . در دنباله مسير ، در طول آبهاي ساياماكي كه با درختان گيلاس پر از شكوفه پوشيده شده بازديدكنندگان يك ديواره اي از ستون هاي گرانيتي خشن را پشت سر مي گذارند تا به يك پاساژ بتني برسند . پله ها در گوشه بازار به يك پاسيو آب با استخرها و آبشارهايي در دو طرفش منتهي مي شود .
يك راهرو مسقف در طول كناره استخر مركزي ، پشت يك پرده از آب كه در انتهاي مقابل به يك گنبد منتهي مي شود و يك راهرو شيب دار در داخل گنبد بازديدكنندگان را از ورودي تراز مركزي به داخل ساختمان هدايت مي كنند .
گنجايش ساختمان ها توسط اندازه نسبي آثار باستاني اصلي موزه تعيين شده است : يك اثر باستاني به بلندي 4/15 متر و عرض 62 متر مربوط به مهندسي اوليه كه به وسيله سد قديمي قطع شده كاملاً خشك و بي آب شده و دوباره در موزه مونتاژ شده تا نشان دهد كه چگونه لايه ها اضافه شده و آبگيرها توسط يك سري از معماران به بندكشيده شده اند .
حجم هاي مكعبي ساده ، سطح هاي بتني ، گنبدها ، راهروهاي شيب دار و پله ها با دقت بسيار با بتن ، چوب ، آهن ، فولاد ، ... شيشه ، آب و نور ساخته شده اند .
SUNTORY MUSEUM (موزه سانتوري) :
موزه سانتوري در اوزاكا ، يكي از پروژه هاي موفق تادائو آندو محسوب مي شود . ارتباط ميان انسان ، آب و معماري در اين پروژه به خوبي برقرار شده است .
اين مجتمع فرهنگي به سفارش شركتي ژاپني به همين نام ساخته شده است . اين موزه تلفيقي از يك گالري هنري يك سينماي سه بعدي و مجموعه هايي از فروشگاه ها و رستوران مي باشد . هر يك از المانها در ساختار اين موزه جداگانه عمل مي كنند و در عين حال ارتباطي پويا با خليج اوزاكا و محيط طبيعي پيرامونش برقرار مي كند .
زمين موزه در كنار دهكده تمپوزان هاربور قرار دارد . يك پارك احيا شده در قلب خليج اوزاكا كه به آكواريوم كديگان راه دارد .
زمين به صورت جدا از دريا قرار داشت و آندو بايد با محدوديت زمين مبارزه مي كرد به دليل اينكه ساختمان نيازمند ستون هاي تقويتي بلندي در اسكله بود و همين امر متقاعد ساختن مقامات را براي پياده كردن اين طرح مشكل مي ساخت . ايده آندو در واقع ساخت راه پله با پله هايي بود كه به در يا مي رسيد و در آنجا فضايي عمومي خلق مي كرد كه براي اجراي كنسرتها از آن استفاده مي شد . و بالاخره موزه با همان ايده ساخته شد يك ره پله كه به سمت دريا مي رفت با 10 متر پهنا و 40 متر ارتفاع ، طراحي پياده رو رمپ راه پله و يك آنفي تئاتر دايره اي شكل عناصر موزه را تشكيل مي دهند .
در موزه سانتوري هر حجم عملكرد خودش را داراست . حجم مخروطي و بدنه كروي مخروط كه سيمايي سه بعدي را تشكيل مي دهد . در عين حال دو موازي السطوح حجم مخروطي را تسطيح مي كنند موزه و رستوران را تشكيل مي دهند . حجم مخروطي موزه با اجسام صلب مكعب مستطيل قطع شده است . سالن اصلي بر روي فضايي است بالا آمده از ساير فضاها كه فضايي براي عموم را تشكيل مي دهد ضمن اينكه منظره ديدني خليج را هم به تصوير مي كشد .
مغازه ها سينما و رستوران همه با اين فضا در تقابلند سينما و فضاي ورودي هر دو با يك تراس بزرگ در تقابلند خود موزه نيز در طبقه بالايي واقع شده است و شامل دو بخش است يك بخش مخصوص موزه ها و نمايشگاه هاي موقت و بخش ديگر براي موزه هاي دائمي مي باشد .
براي ساخت موزه سانتوري از چند نوع مواد و مصالح استفاده شده است يك مخروط نيمه كه ساختار آن سازه اي فضايي است كه با فلز و شيشه پوشانده شده است در حالي كه فضاي زيرين مخروط از بتن پيش تنيده ساخته شده است
MUSEUM OF WOOD ( موزه جنگلي ) :
محلي منحصر به فرد در قلب جنگل ميكاتاگان در استان هيوگو و طبيعتي زيبا كه حدود سه ساعت از اوزاكا فاصله دارد موزه جنگلي را تشكيل مي دهد . موزه جنگلي به مناسبت فستيوال ملي درخت ساخته شده است اين فستيوال45 سال پيش بوجود آمد زماني كه امپراتور دستور نابودي اين جنگل را در جنگ جهاني دوم صادر كرد . اين موزه در واقع يك اداي احترام به كار عظيم بازسازي منابع جنگلي ژاپن است كه افتخار بزرگي براي ژاپني ها مي باشد .
در اين ساختمان از تجربيات گذشته اش در نمايشگاه سيديله استفاده كرده كه از همان مواد و سيستم ساخت استفاده شده است . اين ساختمان نيز مخروطي نيمه به قطر 46 متر دارد كه فضايي خالي را به قطر 22 متر در هسته مخروط ايجاد كرده است . در زير اين فضا استخر آبي قرار گرفته كه پلي معلق از بتن ، بازديدكنندگان را از خارج موزه به داخل و به سوي يك سكوي نمايش كه 200 متر دورتر از فضاي ورودي است هدايت مي كند .
فضاي نمايش با يك حلقه كه به دور آن كشيده شده و حياط داخلي را احاطه كرده ، فضايي است كاملاً بسته با ستون هاي چوبي به هم چسبيده به ارتفاع 18 متر كه تا نقطه بالايي ساختمان كشيده شده اند . فيلترهاي نوري ، نور را به داخل اين فضا جاري مي كند . وقتي يك بازديد كننده در فضاي موزه قدم مي زند مي تواند تجربه اي عميق از نمايش چوب جنگل و المانهاي اطراف سايت را به دست آورد . در واقع اين تجربه نه تنها جنبه اي آموزشي دارد بلكه فضايي است سرشار از. احساسات در اين مقطع از فضا ساختمان در واقع فضايي مانند معبد مديتيشن را القا مي كند كه در واقع ساختار فضا ، ارتباط بين ساختمان و طبيعت اطرافش را بيان مي كند
MUSEUM OF LITERATURE ( موزه ادبيات ) :
موزه ادبيات روي تپه اي سبز و با فاصله 500 متر از قصر هيميجي ساخته شده است . قصري كه يك سمبل ملي و تاريخي محسوب مي شود در طراحي آگاهانه اين بنا از قصر مجاورش الهام گرفته شده است اين موزه در واقع براي يادبود فيلسوف بزرگ ژاپني به نام تيتسور و انتسوجي (1889_1960) ساخته شده است . همچنين اين موزه نمايشگاهي مختص اين فيلسوف دارد .
