بخشی از مقاله

ايدز


مقدمه
اين مقاله در مورد ويروس HIV كه منجر به ايدز مي شود مي باشد و مطالب زيادي در اين موارد درونش ذكر شده است .
اين عفونت ويروس نقص ايمني انسان (human Immuno deficiency viruses) نام دارد كه منجر به سندروم نقص ايمني اكتسابي (Acquired Immuno Definicincy Syndrome) مي باشد كه در بيست اخير پيشرفت زيادي داشته و تحقيقات زيادي روي آن انجام شده است . كه دانشمندان اعتقاد دارند كه اين

بيماري از آفريقا سرچشمه گرفته كه نوعي ميمون كه داراي اين بيماري بود از طريق گاز گرفتن آن را به انسان ها منتقل كرده كه اين بيماري از طريق موارد انتقال اين بيماري به انساني هاي ديگر منتقل شده تا اكنون به اين حد رسيده اين بيماري هفتمين بيماري كشنده در آمريكا محسوب مي شود كه بيشتر در جوانان يافت مي شود كه بيشترين راه انتقال آن تماسهاي جنسي و استفاده از سرنگهاي آلوده است .

زنگ اعلام خطر و هشدار مهم براي همگان :
در سال 1981 ميلادي موارد اولية ابتلاء به بيماري ايدز در ايالات متحده آمريكا و كشور فرانسه اعلام گرديد . سپس بيماري خط مشي همه‌گير به خود گرفت . در اواخر اكتبر 1986 در حدود 1500 مورد در كشور فرانسه تشخيص داده شد . در همان سال تعداد افراد آلوده به ويروس ايدز بين 000/100 تا 000/150 نفر تخمين زده مي شد . در ايالات متحده آمريكا تعداد مبتلايان 000/25 نفر و تعداد افراد آلوده به ويروس ، يك ميليون و پانصد هزار نفر بود . هر چند كه در كلية كشورهاي در حال توسعه به ويژه آفريقاي مركزي وضع ناگواري وجود داشت . تعداد افراد آلوده در سال 1987 بالغ بر 10 ميليون نفر بود . در آن زمان تخمين زده مي شد كه

سرنوشت و آيند همه‌گيري مخاطره‌انگيزتر خواهد شد . به طوري كه در سال 1988 موارد جديد ابتلاء در كشور فرانسه به 3000 تا 5000 نفر و در سال 1999 به بيش از 000/20 نفر رسيد و در ايالات متحده آمريكا 000/270 نفر مبتلا شدند و تعداد مرگ و مير در كشور فرانسه 000/179 نفر و تعداد قربانيان و مير فقط در سال 1999 در آمريكا 000/54 نفر بوده است .


بايد دانست كه اقدامات امروزي هر چه باشد . پيش بيني پيشرفت بيماري ، تغيير نخواهد كرد . حداكثر افرادي كه در 5 سال‌اينده به بيماري ايدز مبتلا خواهند شد ؛ افرادي هستند كه به ويروس ايدز آلوده شده اند چنانچه از انتقال جديد جلوگيري به عمل نيايد تعداد اين افراد بر اساس تخمين به عمل آمده فقط در كشور فرانسه به چند هزار و حتي يك ميليون نفر نيز خواهد رسيد .


اين افراد آلوده به ويروس ، مردان ، زنان و كودكان - در بقية دورة زندگي منشاء انتقال بيماري در خلال روابط جنسي خواهد بود و خود بسوي ابتلاء به بيماري پيش خواهند رفت . اما دربارة زنان آلوده ، خطر انتقال ويروس به كودكان ، در دوران قبل از تولد ، در حدود 50 درصد خواهد بود . بايد توجه داشت كه با وجود پيشرفت هاي حاصل شده و پيشرفتهايي كه در مدت 5 سال آينده حاصل خواهد شد ، آثار رواني و بويژه پسيكوز حاصل از عدم اطمينان در جامعه باقي خواهد ماند كه مستلزم مبارزه اين مسئله مي باشد .


به طور يقين تمام افراد جامعه به بيماري ايدز مبتلا نخواهند شد . يعني هر يك از افراد اجتماع ابتدا در معرض آلودگي به ويروس قرار خواهند گرفت ولي تعدادي از آنان به بيماري مبتلا خواهند شد . بررسي هاي مختلف نشان داده كه انتقال ويروس از راه تماس هاي معمولي خانوادگي و اجتماعي ، استفاده از ملحفه ها و يا انتقال از راه استفاده از ظروف افراد آلوده و گزش حشرات امكان ندارد .


ولي بايد در نظر داشت كه در انتخاب ويروس ، سن ، جنس و نژاد دخالت ندارد . انتقال ويروس مانند هر بيماري مقاربتي ديگر از مرد به زن و بالعكس امكان پذير است. بطور مسلم هر فردي كه از راه تزريق داخل وريدي آلوده شود مي تواند ويروس را از راه تماس جنسي منتقل نمايد . با وجود اينكه در سال هاي آينده ابتلاء به بيماري ايدز در گروه هاي در معرض خطر مانند : همجنس بازان يا معتادين به مواد مخدر تزريقي داخل وريدي افزايش خواهد يافت اما مسئله به اين نوع انتقال خاتمه پيدا نخواهد كرد بلكه انتقال از راه تماس جنسي اهميت خاصي داشته و خواهد داشت و به همين ترتيب تعداد كودكان مبتلا به ايدز در ظرف چند سال آينده به ده برابر افزايش خواهد يافت . با توجه به اينكه پيشرفت‌هايي در مقولة درمان حاصل آمده متأسفانه در آينده نزديك به درمان واقعي و به ويژه پيشگيري بوسيلة واكسن نبايد اميدوار بود .


بنابراين ، در حال حاضر آموزش معمولي در درجة اول اهميت قرار دارد و بهترين روش پيشگيري است به شرط اينكه به طور مداوم انجام شود و همراه با آموزش منظم مبتلايان به ايدز باشد كه از انتقال بيماري به ديگران پرهيز نمايند .
بطوركلي آموزش و آگاه ساختن افراد جامعه بر اساس برنامه هاي از قبل تدوين شده ، منظم و مستمر اولين و مؤثرترين قدم در راه مبارزه با بيماري ايدز است .

ايدز چيست؟
ايدز شكل بسيار وخيم عفونت بدن بر اثر ويروس HIV مي باشد . موقعي كه ابتلاء دستگاه ايمني بدن خيلي پيشرفت نمايد ، بيماري همراه با تظاهر عفونت هاي مختلف و تومورهاي خودنمايي مي كند . بايد توجه داشت كه اكثر عفونت‌هايي كه در خلال سير بيماري ايدز مشاهده مي شوند در نتيجة ميكروب هاي فرصت طلب مي باشند به عبارت ديگر عوامل باكتريايي ، ويروسي و يا انگلي هستند كه از تقليل و نقص قدرت ايمني سوء استفاده مي كنند . اين عوامل در اكثر افراد جامعه به شكل بي آزار وجود دارند ولي بيماري ايجاد نمي نمايند . مانند : ويروس «پنوموسيتيس كاريني» . همچنين عواملي كه در شرايط طبيعي فقط بيماريهاي مكاني خوش خيم ايجاد مي كنند ، در صورتي كه به هنگام ابتلاء به ايدز سبب بيماري بسيار وخيم و يا طولاني مي گردند .


در مورد انگل ها و ساير ويروس ها و حتي باكتري ها نيز وضع به همين شكل است . دو نوع تومور نيز ممكن است همراه بيماري ايدز مشاهده شوند : ساركم كاپوزي و لنفوم ها . بطوركلي در افراد مبتلا به نقص دستگاه ايمني از يكسو اكثر عوامل اعم از باكتري ها ، ويروس ها و انگل ها كه در شرايط طبيعي بي آزارند و بيماري زا نيستند و از سوي ديگر تومورها به اشكال فوقالعاده وخيم ظاهر مي شوند و در نتيجه مي توان گفت كه اين عوامل از اختلال عمل دستگاه ايمني سوء استفاده مي نمايند و يا به معناي واقعي كلمه از فرصت استثنايي پيش آمده براي تهاجم و ايجاد بيماري به شكل وخيم سود مي جويند . بنابراين عوامل ياد شده بنام عوامل «فرصت طلب» نامگذاري شده اند .

 

نشانه هاي بيماري «ايدز»
نشانه هاي بيماري كه عملاً بسيار متغير هستند ؛ به تظاهر عفونت ها يا تومورهاي مختلف و محل تمركز آنها در بدن بستگي دارند . درجة حرارت بدن بالاتر از 38 درجه سانتي گراد به مدت طولاني و مزمن و لاغري بيش از 10 درصد وزن بدن بطور شايع ديده مي شود . برخي از اعضاء بدن بيش از ساير اعضاء مورد تهاجم قرار مي‌گيرند و مبتلا مي شوند بنابراين نشانه هاي ابتلا عضو خاص نيز ظاهر مي گردند .
الف)ريه ها: حداقل در 90 درصد موارد ريه ها به ايدز ، مبتلا مي شوند . بيماري پنوموسيستوز در حدود 50 درصد موارد موجود دارد . سرفه هاي خشك و مداوم كه با اختلالات تنفسي همراه مي باشد از علائم شايع است .


ب)دستگاه عصبي و مغز : ممكن است مننژيت به علت قارچ ها و يا ويروس ها ايجاد گردد . ابتلاء به عفونت و يا تومور مغزي ممكن است به اختلال در تكلم ، اختلالات رفتاري و يا رواني منجر شود و همچنين ابتلاء چشم بويژه به علت ويروس سيتومگال به اختلالات بينايي و يا كوري منجر شود .
ج)دستگاه گوارش : شايع ترين نشانه بيماري اسهال است كه به شكل حاد بروز مي‌نمايد بطوري كه مقدار مدفوع ممكن است به چندين ليتر برسد و به عدم تغذيه و لاغري شديد منجر گردد .
ت)مخاط ها : مخاط دهان ، اعضاء تناسلي و يا مقعد ممكن است مبتلا گردند . ابتلاء مخاط ها اغلب به عواملي مانند قارچ ها ، ويروس ها و يا تومورها كه شايع ترين آنها «تومور كاپوزي» است مي باشد .


ث)پوست : پوست محل جايگزيني ضايعات بويژه تومورهاي كاپوزي مي باشد كه ممكن است به شكل چند لكة منتشر و يا برعكس در تمام سطح بدن تظاهر نمايد . همچنين ممكن است عفونت هاي ويروسي مانند : زخم هاي مزمن ، تب خال . آبله مرغان و يا زوناي وسيع ظاهر شوند . اما نبايد از عكس العملهاي آلرژيك غافل بود . شيوع اين اختلالات بايد مورد توجه قرار گيرد . برخي از داروهاي حاوي سولفاميد در متجاوز از 50 درصد موارد عامل عكس العمل هاي ياد شده مي باشند . به طور كلي در بيماران مبتلا به ايدز حساسيت نسبت به دارو فوق العاده افزايش مي يابد . اين عكس العمل ها در اكثر موارد به شكل ضايعات

پوستي بزرگ قرمز ظاهر مي شوند كه توأم با اندكي خارش بوده ، و در عرض چند روز خود به خود از بين مي روند . برخي اوقات و بندرت اين عكس العمل ها به طور وسيع ظاهر و تاول هايي در پوست مشاهده مي گردد . همچنين ممكن است زگيل هاي كوچكي كه مولوسكوم ناميده مي‌شود ظاهر شوند .

مخاطرات در خلال سير عفونت بوسيلة ويروس ايدز
همان گونه كه قبلاً گفته شد در خلال ماه ها يا سال هايي كه عفونت به سير خود ادامه مي‌دهد در يك مرحله استقرار مي يابد . در خلال اين مرحله يعني دورة استقرار ، تظاهرات فيزيكي يا وجود ندارند و يا فوق العاده زئي هستند . در اين مرحله كه در آن عفونت ، خاموش است تفسيرهاي نامشخص و مبهمي مطرح مي گردد زيرا يا هرگز بيماري پيشرفت نمي كند يا برعكس بسوي وخامت مي رود .


با انجام مطالعات و بررسي هاي متعدد نسبت به درصد اشكال مختلف عفونت و همچنين ميزان خط سير به سوي شكل بسيار وخيم مشخص شده است . ارقام بدست آمده بسيار متغير مي باشند و از آنجا كه سير عفونت مقطعي است بنابراين گذشت زمان سبب تغييراتي در انتشار و حتي اشكال مختلف بيماري مي گردد .


بطوركلي اكنون كوشش بر اين است كه نمونه هاي رياضي به كار ببرند تا نسبت اشكال مختلف بيماري را در يك گروه افراد آلوده به ويروس پيشگويي نمايند . همچنين نتيجة تغيير اين نمونه ها مي تواند خط پيشرفت بيماري را بر حسب پارامترهاي باليني ، بيولوژيك يا همه‌گيرشناسي ارزيابي نمايد . اما نتيجه آنها كاملاً ضدونقيض است . برخي اطلاعات نشان مي دهند كه سير تدريجي بيماري بر اثر گذشت زمان بالا رونده است و بيمار به سوي حالت وخامت مي رود . برخي اطلاعات ديگر نشان داده اند كه دو گروه جمعيت وجود دارد :در تعداد بيماري به سوي وخامت مي گرايد ، در صورتي كه در تعدادي ديگر خط مشي بيماري ثابت باقي مي ماند .

شدت وخامت بيماري به چه شكلي است ؟
به طور يقين وخامت بيماري بر حسب تغييرات عفونت بر اثر ويروس ايدز ظاهر مي‌گردد . واضح است كه در اشكال بدون نشانه يا اشكال سبك مسئلة تهديد حيات مطرح نمي باشد . هنگام وجود نشانه هاي بيماري و يا علائم مشايعت كنندة ايدز ، خطر وخامت بيماري بسوي شكل بسيار جدي مسأله مهمي است . علاوه بر آن در ابتلاء دستگاه عصبي خطر مرگ وجود دارد . بايد يادآور شويم كه طرح بيماري ايدز تحت عنوان يك بيماري وخيم ضرورت ندارد زيرا بر اساس تحقيقات متعدد ، مشخص شده كه از زمان آغاز و اعلام بيماري ، مرگ تنها راه است . چنانچه نتايج بدست آمده از بررسي هاي متعدد را مورد توجه قرار دهيم در مي يابيم كه 45 درصد از افرادي كه به بيماري ايدز مبتلا هستند تا چه زماني مي توانند زنده باشند ، مشخص نيست . ولي براساس آمار موجود 90 درصد افرادي كه در سال 1981 به بيماري مبتلا شده بودند فوت كرده اند .


همچنين 70 درصد از افرادي كه در سال 1983 بيماري شان تشخيص داده شده بود ؛ از بين رفته اند . بطوركلي بايد در نظر داشت كه ارقام ياد شده انعكاس ترس در درك واقعيت ندارد . به عنوان مثال در موارد ابتلاء به تومور و يا عفونت سير بيماري بسيار متفاوت است . به عبارت ديگر پيش آگهي زمان متوسط زندگي در ساركم كاپوزي دو سال و در موارد ابتلاء به عفونت هاي سينومگال ويروس دو ماه است . بطور خلاصه وخامت بيماري ايدز به درجة نقص ايمني فرد بستگي دارد .

آيا بيماري ايدز بهبود پذير است؟
متأسفانه در حال حاضر در مورد بهبود چنين بيماري كه از يك فرد تا فرد ديگر متفاوت بوده و سير آن بسيار كند است نمي توان اظهارنظر نمود ، مگر اينكه مدت پنج
سال هيچ گونه تظاهراتي كه اختصاص به ايدز دارد مشاهده نشود .

با واژة ايدز بيشتر آشنا شويم :
در ابتدا بايد به معني و مفهوم كلمة ايدز (AIDS) اشاره شود . ايدز كلمة اختصاري ، «سندرم نقص اكتسابي ايمني» است .
ACquid Immuno_ Deficiency Syndrome.
پس از اينكه واژة ايدز را بطور دقيق در بالا برايتان ذكر كرديم اكنون هر كدام از اصطلاحات اشاره شده در بالا را توضيح مي دهيم :
1)سندرم چيست؟


اين واژه از كلمة يوناني «Sundrome» گرفته شده كه به معناي همكاري مي باشد . به عبارت ديگر ، مجموع نشانه هايي است كه يك هويت باليني را تشكيل مي دهند اما علت آن مشخص نيست . بطوركلي يك سندرم علل متعدد مي تواند داشته باشد .

2)نقص ايمني چيست؟
نقص ايمني يعني تضعيف كم و بيش مهم دفاع ايمني بدن . دستگاه دفاعي بدن براي مبارزه با انواع مختلف تهاجمات خارجي از قبيل : ويروسي ، باكتريايي ،انگلي ، قارچي و ... و يا نابساماني داخلي از قبيل : تومورها كه در نتيجة تكثير غيرطبيعي سلول بوجود مي آيند ، اعمالي انجام مي دهد . نقص ايمني ممكن است درجات مختلف داشته باشد به عبارت ديگر اشكال بسيار مخفي تا اشكال بسيار وخيم پيشرفته‌، كه به نابودي ايمني منجر مي گردند مشاهده مي شوند . اين نقص ايمني است كه سبب تظاهر نشانه هاي مختلف بيماري مي باشد .

3)نقص اكتسابي ايمني چيست؟
بطوركلي در برابر وجود نقايص ايمني ارث و ژنتيك كه نوزادان با اختلالات وخيم ايمني مانند عدم توانايي ساختن پادتن ها متولد مي شوند سخن از نقص اكتسابي ايمني به ميان مي آيد . نقص ارثي را نبايد با نقص مادرزادي اشتباه نمود . نقص مادرزادي ايمني يعني نقص يا بيماري كه از بدو تولد ظاهر گردد . اما بيماري ممكن است اثري باشد يعني از ظريق والدين منتقل گردد و در كروموزوم هاي كودك حك شود . در برابر آن بيماري اكتسابي در دوران بارداري ، مانند سيفليس مادرزادي و يا توكسوپلاسموز مادرزادي قرار دارند كه سبب نقص ايمني مادرزادي مي گردند . در مورد بيماري ايدز ، هنوز مي دانيم كه آلودگي كودك بوسيلة مادر با چه مكانيسمي و در كدام لحظه اتفاق مي افتد . قبل از زايمان و يا درست پس از زايمان و نيز نمي دانيم كه ويروس ايدز از جفت كه نقش صافي براي محافظت جنين در برابر ميكروب ها و مواد سمي دارد عبور مي نمايد يا خير .


چنانچه در مورد ويروس ايدز نيز چنين باشد پس آن را نيز مانند سيفليس مادرزادي مي توان گفت «ايدز مادرزادي» كودك در دوران بارداري مادر و همچنين در اولين روزهاي زندگي بويژه در برابر عفونت ها آسيب پذير است زيرا دستگاه ايمني او نارس مي باشد. مي توان گفت بين جنين و يا نوزاد و فردي كه داراي نقص ايمني است شباهتي وجود دارد زيرا بيماريهاي عفوني خوش خيم در يك فرد بالغ مبتلا به نقص ايمني نيز فوق العاده خطرناك است. در نوزادان نيز مانند افراد مبتلا به ايدز، تب خال، مغز و پرده هاي آن را فرا مي گيرد و يك مننگو آنسفاليت تب خالي ايجاد مي‌نمايد كه در 50 درصد موارد كشنده است و يا به ضايعات وخيم منجر مي گردد. بيماري توكسوپلاسموز در جنين همانند افراد بالغ مبتلا به نقص ايمني در چشم و مغز متمركز مي شود و اين نابهنجاري ها ممكن است بسيار مهم باشند و تا مرحلة كوري و يا نقص عصبي بسيار متغير پيش بروند.

 

آيا ايدز تنها سندرم نقص اكتسابي ايمني است؟
خير، زيرا عوامل مختلف ممكن است سبب نقس اكتسابي ايمني شوند مانند درمانه‌هاي
وقفه دهندة ايمني:
الف) كورتيكوسترون ها، سرم ضد لنفوسيتي.
ب)برخي از درمان هاي ضد سرطان
ج)اشعه
د)برخي از بيماري هاي خون: هموپاتي بدخيم.

4)ايدز چيست؟
ايدز نوعي بيماري است كه عامل مولد آن تمايل خاص به لنفوسيت هاي خون دارد. ويروس ايدز، انگل سلول است. اعمال حياتي سلول را فلج مي سازد، در تمام قسمت‌هاي بدن وارد مي شود و بالاخره سبب تخريب كلي دفاع ايمني بدن ميزبان مي‌گردد. بنابراين نقص ايمني و كلية تظاهرات بيماري در نتيجة ضعف ايمني است. نخستين تظاهرات نقص ايمني عبارت است از: بروز عفونت هايي كه بنام عفونت هاي فرصت طلب ناميده مي شوند. عوامل مولد اين عفونت ها بدون اينكه بيماري ايجاد نمايند در افراد سالم وجود دارند، مانند قارچ كانديدا آلبيكانس، پنوموسيتيس كاريني، كريتپو سپوريدپوم يا سرطان ها و غيره.
اولين تعريف بيماري ايدز بوسيلة مركز كنترل بيماريها، در ايالات متحدة آمريكا در سال 1984 مطرح شد:


بنابراين تعريف ايدز عبارت است از: تظاهر بيماري در فرد كمتر از 60 سال كه آثاري از هيچ گونه بيماري ديگر نداشته و تحت درمان با هيچگونه دارويي كه به نقص ايمني منجر مي گردد قرار نگرفته باشد اما به عفونت هاي متعدد حاصل از ژرم هاي فرصت طلب و يا ساركم كاپوزي مبتلا شود.
بطور كلي ماه ها و حتي سال ها قبل از بروز نشانه هاي اصلي بيماري علائم غير اختصاصي كه نشنة ضعف تدريجي بدن است ظاهر مي شوند.
اين علائم عبارتند از: خستگي، لاغري، تب، تورم غدد لنفاوي، عرق شبانه، اسهال، خارش، تظاهر مكرر و وسيع تب خال، كانديديازيس دهاني و يا ضايعات پوستي.
در اينجا سؤالي مطرح مي شود و آن اينكه آيا ممكن است بدون ابتلاء به بيماري ايدز به ويروس ايدز آلوده بود؟
در پاسخ به اين پرسش بايد عنوان كرد كه عفونت بوسيلة ويروس ايدز، نشانه هاي باليني متغيري دارد كه از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كرد:
1- برخي افراد هيچ گونه اختلالي ندارند. اين افراد حاملين بدون نشانه هستند. در سرم خون اين افراد فقط پادتن هاي اختصاصي وجود دارد كه گواه بر تماس بدن با ويروس مي باشند. برخي از آنها بسوي ابتلاء به بيماري ايدز مي روند و برخي ديگر به شكل حاملين بدون نشانه باقي مي مانند اما ويروس را منتقل مي نمايند.


2- برخي ديگر به عفونت دچار مي شوند و داراي نشانه هاي مقدماتي مي باشند.
3- بالاخره عده اي به سوي ايدز واقعي مي روند.
بطور كلي بيماري ايدز نتيجة قطعي آلودگي با ويروس نمي باشد. ارزيابي آيندة افراد آلوده به ويروس مشكل است زيرا ويروس ايدز، ويروسي است با سير كند كه ممكن است يك تا 5 سال قبل از تظاهر نشانه هاي باليني در بدن، به شكل خاموش وجود داشته باشد. در هر جال ابتلاء به عفونت هاي فرصت طلب و برخي از تومورها دو مسأله مهم در بيماري ايدز هستند بطوري كه مي توان گفت، وخيم ترين مشكل نهايي عفونت با ويروس ايدز مي باشند.

سؤال: در بيماري ايدز، دستگاه ايمني بدن چگونه مختل مي شود؟
ويروس ايدز، لنفوسيت هاي را به عنوان هدف انتخاب مي كند، سلول هاي ياد شده را مورد تهاجم قرار مي دهد و آنها را از بين مي برد. چنانچه در يك لوله حاوي محيط گشت، لنفوسيت هاي را با ويروس ايدز قرار دهيم انهدام قبل از موعد طبيعي اين سلول ها را مشاهده مي نمائيم. انهدام و از بين رفتن لنفوسيت هاي بوسيلة ويروس در بدن انسان سبب از بين رفتن دستگاه دفاعي ايمني سلولي مي گردد و در نتيجه ميدان عمل براي عفونت هاي وخيم و يا برخي از

اختلالات هومورال خالي و بدون تعارض مي ماند. ابتدا، ويروس به بدن وارد مي شود و بخشي از لنفوسيت هاي را منهدم مي سازد. اثر تخريبي ويروس بسيار مهمتر از ابتلاء فرد به ساير ميكروب ها كه قدرت دفاعي بدن را تحريك مي نمايند مي تواند باشد. زيرا اين نوع تخريب علاوه بر اينكه سلولهاي دفاعي از بين مي برد، زمينه را براي رشد و تكثير ويروس ايدز نيز مساعدتر مي سازد چرا كه به علت انهدام گروه مدافعان اصلي لحظه به لحظه از نيروي دفاعي بدن كاسته مي شود. در بيماران مبتلا به ايدز، تعداد گلبول هاي سفيد كاهش مي يابد يعني تعداد لنفوسيت هاي خون محيطي تقليل پيدا مي كند. در حالت طبيعي

لنفوسيت هاي به لنفوسيت هاي و يا برابر با واحد است اما در اين حالت رقم به 5/0 تقليل مي يابد.
علاوه بر آن در حالت طبيعي لنفوسيت هاي فعال شده مادة ميانجي محلول يا لنفوكين ترشح مي نمايند كه تكثير لنفوسيت هاي T سمي و فعاليت ماروفاژها را تحريم مي نمايد. اما در افراد مبتلا به ايدز، ترشح لنفوكين مختل مي گردد. عوامل بيولوژيك ياد شده دليل نسبتاً قاطعي به نفع تشخيص بيماري ايدز مي باشند. بطور كلي نابساني هاي لنفوسيت دليلي بر نقص عميق ايمني است كه بيماران مبتلا به ايدز از آن رنج مي برند.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید