بخشی از مقاله

سموم

مقدمه :
حیات موجودات زنده و از جمله انسان در طی دروان های طولانی زمین شناختی شکل گرفته و قابلیت آن را داشته و دارد که مشکلات را در برخورد با محیط زیست برطرف کند مشروط به آنکه این دشواری ها یک به یک و آهسته بر سر راهش قرار بگیرد امّا این برای انسانهای زنده امروز به هیچ وجه مایه دلخوشی نیست چرا که ما هر سال با خیل بیشماری از مواد شیمیایی بالقوه خطرناک جدید رو به رو هستیم که هر یک می تواند به تنهایی زیان آور باشد چه رسد به اینکه پس از ورود به آب ، خاک ، هوا و بدن ما به شکلهای غیر قابل تصور با یکدیگر ترکیب شوند و مواد جدیدی بوجود آورند که آن نیز ممکن است سمی باشد به این ترتیب انسان مدرن امروزی مغرور از پیشرفتهای علمی خود محیط زیستش را به کارخانه ای عظیم برای ساخت انواع ترکیبات بالقوه خطرناک درآورده است .


مسئله مهمی که ما در کشور خود با آن روبرو هستیم مواد شیمیایی و به خصوص سموم آفت زدا است که ابعادی بسیار فاجعه بار دارد که ما بی خبر از آن هستیم . قوانین و مقررات در کنترل استفاده از آن ناکافی است . اطلاعات مربوط به پیامدهای مصرف آن به طرز تأسف باری ناچیز است و در مورد اثرات آنها بر سلامت انسان و اکوسیستم ها تقریباً هیچگونه مطالعه ی پیگیری صورت نمی گیرد .


فروشگاههای سموم گرچه موظف به ارائه آن در قبال نسخه هستند اما عملاً این مواد مرگ آور را به هر شهروند عادی که هیچ مجوزی برای خرید آن در اختیار ندارند نیز آزادانه عرضه می دارند رساناهای جمعی مصرف انواع خانگی آن را تبلیغ می کنند .
مردم بدون داشتن هیچ گونه آگاهی از پیامدهای تماس با آن افشانهای خوش بو اما مرگ آور را بر همه چیز از در و دیوار و محل بازی کودکان می پاشند تا مثلاً از مزاحمت چند مگس یا پشه موقتاً رهایی یابند در حالی که محیط زیست فرزندانشان را مسموم می نمایند .
محصولات کشاورزی به خصوص صیفی جات و میوه جات بی مهابا سم پاشی می شوند . در یک دوره بهره برداری گاه بر جالیز خربزه تا پانزده بار سم می پاشند و برای حصول اطمینان از موثر بودن کار غلظت سم را تا چندین برابر حد مجاز بالا می برند . بین زمان پخش سم و برداشت محصول هیچگونه فاصله مجازی نیست .

در مورد محصولاتی مثل خیار که رشد سریع و محصول پیوسته دارند گاه بلافاصله پس از سم پاشی ، محصول جمع آوری و راهی بازار می شود و از آنجا که مصرف کننده آن را هر چه تازه تر می خواهد ممکن است در همان روز به مصرف برسد در این موارد برای سنجش وجود باقی مانده سم نیازی به استفاده از دستگاههای حساس و پیچیده نیست حس چشایی مصرف کننده خود بر طعم سم در محصول گواهی می دهد . درختان فضای سبز شهری سم پاشی می شوند و خلاصه آنکه ظاهراً سم ماده ای است بی خطر که بر همه جا می توان پاشید .


در حال حاظر هیچ سازمان بهداشتی مسئولیت نظارت و کنترل آلودگی مواد غذایی میوه جات و سبزیجات به سموم کشاورزی را بر عهده ندارد و اگر روزی در میدانهای میوه و تره بار از این محصولات نمونه برداری و بقایای سموم آنها مورد سنجش قرار گیرد معلوم می شود که چه سهم بزرگی از این محصولات صلاحیت عرضه بازار را ندارند .

هجوم شیمیایی به محیط زیست ما تنها به آفت زداها محدود نمی شود ، مصرف بی رویه دارو ،‌افزودنیها و مواد محافظ غذایی ، سبزیجات و میوجات آلوده ، هوای آلوده به انوع مواد زیان بار ، دود سیگار در محیط های سربسته ، عطر ، ادکلن و مواد آرایشی دیگر که هر ساله با آمدن مد جدید رنگ و بو و ترکیب تازه می یابند ، حلال ها ، رنگ ها و مواد صنعتی دیگر فقط به عنوان مشتی هستند از خروار .
ما نیازمند به یک تغییر نگرش اساسی در برخورد بامحیط زیست هستیم و این میسر نیست مگر با ایجاد حساسیت همگانی نسبت به جدی بودن اینگونه خطرات .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید