بخشی از مقاله
مزایای بازنشستگی
مرخصی استعلاجی :
کارمندان وقتی به بستری شدن نیاز نباشد می توانند حقوق مرخصی بگیرند، در سال 14 روز چنانچه کارمند کمتر از 2 سال خدمت کرده باشد، 18 روز چنانچه خدمتش بین 2 و 5 سال باشد و 22 روز برای کسانی که بیش از 5 سال خدمت کردند. هنگامی که کارمند باید بستری شود می تواند تا 60 روز در سال مرخصی بگیرد. کارمندانی تنها می توانند از این مزیت برخوردار باشد که بیماری اش از طرف پزشک مورد تأیید کارفرما گواهی شود. که غالباً به عنوان دکتر معتبر (هیئت منصفه تأیید کرده) شناخته شده یا اگر چنین دکتری معینی نبود یا در یک اورژانس به وسیله مسئول داروخانه که به ثبت رسیده باشد. هزینه رسیدگی پزشک به کارمند توسط کارفرما پرداخت می شود. کارفرما قانوناً نباید هزینه درمانی و دارویی را بپردازد اما هنگامی که دکتر صورتحسابی شامل آزمایشات و هزنیه درمانی می دهد شرکت تصمیم خواهد گرفت آیا چنین صورتحسابی را بپردازد یا تا میزان مشخصی از درمان را بپردازد.
قانون صندوق بازنشستگی کارمندان :
هدف قانون صندوق بازنشستگی کارمندان که اول در سال 1951 معرفی شد و متعاقبا در سال 1991 اصلاح شد این است که همه کارگران را مطمئن سازد بعد از بازنشستگی او سرمایه کافی برای حمایت و پشتیبانی دارد. مالزی قانون بازنشستگی سنی ندارد اما در بخش خصوصی امری عادیست که کارمند در سن 55 یا 65 می تواند بازنشسته شود. به خاطر این است که کارمندان 55 ساله می توانند پس انداز خود را از صندوق پس بگیرند. صندوق بازنشستگی کارمندان به عنوان سیستم پس انداز اجباری برای کارمندان تأسیس شد. بنابراین آنها و خانواده هایشان فقیر یا بی پول نمی شوند و می توانند هنگامی که از کار بازنشسته شدند به دولت تکیه کنند. هر کارفرما باید در صندوق بازنشستگی کارمندان ثبت نام کند. هر کارفرمایی که نتواند ثبت نام کند باید تا 3 سال زندانی شود یا 10000 Rm جریمه دهد یا هر دو.
کارفرما بیشتر موظف است تمام دستمزدهای پرداختی به کارگران را ثبت کند. بازرسان EPF در فواصل معین ثبت ها را چک می کنند تا مطمئن شوند قانون اجرا می شود. همه کارمندان باید ماهیانه مالیات را به صندوق تا میزان 11% از دستمزدشان پرداخت کنند.
کارفرماها می توانند این مبلغ را از دستمزد کارمندان کسر کنند و از طرف آنها به صندوق پرداخت کنند. تنها کارمندانی که نمی توانند عضو صندوق باشند، خدمتکاران خانگی، کارگران خارجی و خدمتکاران دولت هستند.
گرچه برای افراد با مشاغل آزاد، شرکای خارجی، مالکان، کارمندان شایسته بازنشستگی در بخش عمومی و کارگران خارجی حقوق بازنشستگی هست. هنگامی که افراد با مشاغل آزاد بخواهد مالیات دهد او باید ماهانه یک حداقلی یا Rm 5000 به صندوق بپردازد شخص می تواند بیش از Rm 5000 بپردازد خارجی ها نیز می توانند پول بپردازند.
در این مورد مالیات آنها شبیه مالزی یایی است که حداقل 11% از دستمزدشان ملاک است. اما کارفرماهایشان تنها Rm 500 باید بپردازند. تعریف دستمزدها به هدف حساب مالیات ماهیانه اینست : تمام پاداش های نقدی داده شده به کارمند تحت قرارداد استخدام برای دوره معینی از کار که شامل پرداخت اضافه و فوق العاده هاست
. اما شامل هزینه های خدماتی، اضافه حقوق یا انعام یا پاداش و خدمات بازنشستگی نمی شود. کارمندان می توانند در زمان بازنشستگی همه س اندازشان را از حسابشان بردارند یا در موارد محدودی مثل خرید خانه، پرداخت حساب درمانی، پرداخت شهریه تحصیل و سرمایه گذاری در حساب های پس انداز مطمئن می توانند مقدار یاز آن را برداشت کنند. این نگرانی در حال افزایش است که در آینده در بعضی مواقع صندوق حمایت از کارمندان ممکن است نتواند هدفش را عملی کند.
برای مثال اطمینان دادن به کارمندان درباره سرمایه کافی برای بعد از بازنشستگی. چنانچه بعد از بازنشستگی کارمندان کاملا به سپرده EPF اطمینان کنند و منبع درآمد دیگری نداشته باشند امکان دارد سطح فقر در میان افراد مسن افزایش پیدا کند و این به خاطر موارد زیر است :
- بسیاری از کارمندان مبلغ زیادی در حساب EPF شان ندارند بخصوص اگر آنها مقداری از پولشان را به عناوین مختلف در طی سال های کاری شان بردارند و دستمزدشان نیز پایین باشد.
- برخی از افراد بعد از بازنشستگی طول عمر بیشتری دارند اما در همان زمان هزینه های درمانی افزایش پیدا کند.
- بسیاری از کارمندان پولشان را از صندوق برداشت می کنند هنگامی که به سن 55 سالگی رسیدند و سپس بیشتر یا همه آن را طی 2 سال خرج می کنند.
- خانواده ها کوچک شده و بچه ها حمایت مالی از والدینشان را دشوار می دانند.
صندوق حمایت کارمندان بنیان سیستم امنیت اجتماعی مالزی برای افراد مسن است. به همین منظور جریمه برای اطاعت نکردن با دیگر تخلفات در کار بسیار قابل قیاس است. با این وجود کارمندان بسیاری هستند که نمی تواندن به دارز مدت فکر کنند. بین کارمندان و کارفرماها بطور مثال تبانی وجود دارد که به موجب آن 2 طرف قرار می گذارند به صندوق پولی ندهند، بدون توجه به اینکه این کار اجباری است. کارفرما مبلغی کمی بیشتر از دستمزد به کارمندی که پول زیاد دریافت می کند می دهند تا خرج کنند اما هنگامی که بازنشسته و شد
در حساب EPF اش پول نبود به رنج و زحمت می افتد. به خاطر ترس افراد مسن از بازنشستگی بدون درآمد کارگران تشویق می شوند تا هنگامی که می توانند کار کنند پس انداز کنند. ممکن است کارفرمایان نرخ بیشتری به EPF بدهند. مزیتی جالب برای کارمندان که می توانند از دوران بازنشستگی شان لذت ببرند. برخی کارفرمایان با پرداخت مبلغی بیش از مبلغ مقرری که یک کارمند در سال های توافق شده خدمت می کند، صداقت و وفاداری را تشویق می کنند.
اکثر کشورها با درآمد پس از بازنشستگی افراد پیر مخالفت می کنند بخصوص کشورهایی که مشکل جمعیت سالخورده را دارند. سیستم های امنیت اجتماعی به همین منظور وجود دارد. در امریکا تعداد زیادی کارفرما برای کارمندان حقوق بازنشستگی که غالبا همراه با خدمات درمانی است فراهم می کنند.
حقوق بازنشستگی تأمین شده شرکت تنها هزینه کارفرماها نیست، آنها همچنین برای کارمندان پر مخاطره نیز هستند چنانچه کارفرما ورشکست شود و چند مورد ورشکستگی در 2 سال اخیر از شرکت های معتبر و قدرتمند وجود داشته باشد، کارمندان درمی یابند که حقوق بازنشستگی شان ناپدید شده. این فاجعه ایست
برای کارگران مسن که برای دوران پیری خود هیچ پس اندازی ندارند در حالی که آنها به امید صندوق بازنشستگی وعده داده شده در شرایط استخدام هستند.
در انگلستان آژانس هواپیمایی (BA) برای تأمین حقوق بازنشستگی کارمندانش مشکل بزرگی دارد. صندوق حقوق بازنشستگی 1 بیلیون کسری دارد. مبلغ پول مورد نیاز برای پرداخت به کارمندان بقدری زیاد است که BA دادن حقوق بازنشستگی را به کارمندانی که به شرکت بعد از 2003 ملحق شدند را متوقف کرد.
شرکت همچنان با مشکل فراهم کردن بودجه برای پرداخت حقوق بازنشستگی به کارمندان حاضر که بزودی بازنشسته می شوند درگیر است.
چندین راه حل مورد بررسی قرار گرفته مثل افزایش سن بازنشستگی، کاهش مقدار حقوق بازنشستگی با حساب میانگین پرداخت حقوق در دوران کاری به غیر از آخرین حقوقش و مجبور کردن کارمندان به پرداخت مالیات بیشتر. هیچ کدام از این پیشنهادات مورد قبول اتحادیه کار نبود که در ژانویه 2007 رأی گیری شد.
مسئله درآمد بعد از بازنشستگی با موضوع بازنشستگی ارتباط نزدیکی دارد. در برخی کشورهای غربی مثل انگلستان، افراد 65 سال واجد شرایط دریافت حقوق بازنشستگی مقرر شده از طرف دولت هستند. هم اکنون دولت بریتانیا به خاطر هزینه های سنگین حقوق بازنشستگی در حال بررسی بالا بردن سن بازنشستگی است. وزیر امور کار و حقوق بازنشستگی John Ho lton بیان کرده در صحبت درباره بیشتر کار کردن درست نیست، حقیقت این است که چنانچه ما برای افزایش سن حقوق بازنشستگی آماده نباشیم به راحتی بار مسئولیت سنگین تر و غیرقابل تحملی را بر دوش فرزندان و نوه هایمان خواهیم گذاشت.
قانون امنیت اجتماعی کارمندان در سال 1969.
هدف از وضع قانون امنیت اجتماعی کارمندان این است که چنانچه کارمندان در سر کار تصادف کنند یا بیمار شوند یا به هر علتی علیل و ناتوان شوند برایشان پاداش و مزایای مالی درنظر گرفته می شود.
این طرح توسط سازمان امنیت اجتماعی (socso) وضع شده و مسئولیت دارد تا کارفرما را متقاعد سازد در سازمان ثبت نام کنند.
سهم ها ماهانه در حق همه کارمندانی که کمتر از Rm 300 در ماه بدست می آورند پرداخت می شود.
قانون once in always.. در صورتی کاربردی است که اگر کارمند یک بار عضو سازمان شود او و کارفرمایش حتی اگر دستمزدش از Rm 300 بیشتر شود مشمول دریافت (اعانه) می شوند.
شبیه پرداخت به Employ ee provided هم کارفرما و هم کارمند متحمل سهم ها هستند. اگرچه کارفرما مسئول است به سازمان پول ارسال کنند. نرخ های ماهیانه تقریباً %25/1 (سهم کارفرما) و %5 (سهم کارمند) از دستمزد کارمند است.
مزایای اصلی که سازمان فراهم می کند عبارتند از :
- مزایای درمانی برای آن دسته از کسانی که دچار صدمه شود
- مزایای از کار افتادگی برای کسانی که دچار صدمه کاری شود.
- مزایای وابسته به خانواده کارمندی که باعث صدمه در کار فوت شده.
- عدم اعتبار حقوق بازنشستگی
- مقرری رسیدگی دائمی
- مستمری بازنشستگان
- مراسم دفن و ترحیم
- تهیه و فراهم کردن اعضا و اندام مصنوعی
- تسهیلات توانبخشی.
به نفع کارفرماست که نام کارمندان شایسته اش را در طرح امنیت اجتماعی ثبت کند زیرا وقتی کارمند تحت نظارت سازمان درآید او در صورت هر گونه خسارت مرتبط با خدمات کاری یا بیماری نمی تواند از کارفرمایش تقاضای پول کند. انتقاد از طرح سازمان مجاز نیست زمان هایی هست که سازمان در پرداخت مزایا تأخیر دارد. اما این معمولا به خاطر اینست که یا مدارک مطالبه کننده کامل نیست یا درباره درخواست مسئله ای مشکوک وجود دارد که نیاز به رسیدگی دارد.
متأسفانه اشخاصی هستند که تقاضای مزایا می کنند اما واجد شرایط نیستند. به منظور محافظت سازمان از چنین اعمال غیراخلاقی برای اطمینان از اینکه تنها افراد واجد شرایط از سازمان مزایا می گیرند تحقیق و بازرسی ضروری است. با توجه به اینکه مالیات مخارج اداری سازمان تأمین شود چنانچه پرداخت ها به کارمند هر سال افزایش یافت سازمان باید بسیار دقیق باشد.
برای مثال نماینده حقوق بشر بیان کرد ( 15 ژانویه 2007) سازمان در مقایسه با پرداخت 890 میلیون در سال 2005 در سال 2006 یک بیلیون پرداخت کرده و مالیات های پرداخت شده به سازمان Rm 5/1 بیلیون بوده پیشنهاداتی مطرح شده که به سازمان دیگر مزایایی را معرفی نمی کند بخصوص اینکه مالیات ماهیانه از طرف کارفرماها و کارمندان را افزایش دهیم. این طرح می تواند به طرح وسیع امنیت اجتماعی تبدیل شود. که برای تمام تصادفات نه حتما مرتبط با کار بازپرداخت می دهد مستحکم سازی مزایا و حتی افزایش حقوق مرخصی زایمان.
مزایای غیرقانونی (اختیاری)
می توان طیف گسترده ای از مزایای اختیاری را به کارمندان اعطا کرد فهرستی از برخی امکانات با نظراتی در آن مورد را در اینجا خواهیم گفت برای کارفرماها عادیست تا مزایای مختلفی به کارمندان در رده های مختلف بدهد. به رئیسان و مدیران معمولا مزایای بیشتری اعطا می شود. اگرچه هنگامی که کارگر سخت کار کند کارفرما به متصدیان متخصصان فنی و همه کارمندان به منظور کاهش تغییر ترازها مزایای بهتری می دهد.
پرداخت در زمان مرخصی :
بجز مرخصی های استعلاجی، زایمان و مرخصی های سالیانه که قانون استخدام Sabah and Sarawak آن را ضمانت می کند، اکثر شرکت ها مرخصی های دیگری به کارمندان و مدیران به صورت اتحادیه هستند این مرخصی ها با اهداف مختلفی از قبیل موارد زیر اداره می شود.
ازدواج – زایمان – موارد شخصی اورژانسی – سفر – تحصیل – فوت اقوام.
خدمات درمانی
خدمات درمانی مزیت با ارزشی است که به کارمندان با افزایش مخارج درمانی داده می شود و شامل پرداخت مخارج دندانپزشکی و چشم پزشکی هم می شود. همچنین کمک هزینه یا امکانات رایگان به منظور ضمانت سلامت کارمندان ترتیب داده شده است. برنامه های صحت و تندرستی در فصل بعد مورد بررسی قرار می گیرد. برخی کارفرماها مقدار زیادی از کارمندان استخدام پرستار و دکتر شرکت بر اساس معین را سودمند می دانند، چراکه وقت کارمندان حین انتظار برای نوبت گرفته نمی شود.
بیمه :
کارفرماها معمولا بیمه نامه های گروهی را خریداری می کنند که معمولا شامل خدمات درمانی برای حفاظت کارمندانشان است. این خدمات اکثراً به کارمندان در رده مدیریت و رؤسا اعطا می شود. در مالزی بندرت این مزایا را به خانواده ها و وابستگان کارمند می دهند در حالی که در برخی کشورها این یک اصل و قانون است، اما شاید لازم باشد کارمند بخشی یا تمام هزنیه بیمه را بپردازد که مبلغش از مبلغی که خودشان خریداری می کنند، کمتر است.
