دانلود مقاله گزارش کاراموزی روزنامه نگاری و چاپ

بخشی از مقاله

گزارش کاراموزی روزنامه نگاری و چاپ

نگاهي كوتاه به روزنامه نگاري،به مناسبت 400 ساله شدن نخستين روزنامه چاپي جهان
به مناسبت گذشت چهارصد سال از انتشار نخستين روزنامه چاپي جهان كه داراي همه گونه مطلب بود و اختصاص به يك طبقه و گروه نداشت (و طبق تعاريف تازه، عمومي و جامع بود) نگاهي كوتاه داريم به تاريخچه، و وضعيت روزنامه ها در جهان امروز كه درعين حال پاسخي است به پرسشهاي متعدد از نگارنده روزنامك در اين زمينه. روزنامه ارتباط و يا «ريليشن» در ماه ژوئن سال 1605 در شهر استراسبورگ آلمان آن زمان و فرانسه امروز پا به عرصه وجود نهاد. ريليشن نخستين روزنامه جهان نبوده است، ولي اولين نشريه عمومي است كه

اختصاص به اخبار دربار پادشاه، دولت محلي و مدح اين و آن نداشت، و همه گونه مطلب درباره هركس را كه احساس مي كرد كاري كرده و يا اين مي توانسته كاري بكند ولي نكرده بود منتشر مي ساخت و نشريه اي بود فروشي و با بهاي معين. تاريخچه انتشار روزنامه در جهان خيلي قديمي تر از «ريليشن» است. در زمان حكومت ژوليوس سزار (دوهزار و اندي سال پيش) به ابتكار او روزنامه اي در شهر رم منتشر مي شد به نام «اكتا ديوما» كه در آن در آغاز كار، تنها كارها و تصميمات سزار درج مي شد كه بعدا فعاليت هاي سنا و دولت هم بر آنها

اضافه شد. اين نشريه دستنويس براي مطالعه باسوادها در چند نقطه عمومي شهر و در جايي محفوظ از باد و باران نصب مي شد. در سده سوم ميلادي، به ابتكار اردشير پاپكان شاه وقت ايران، كارنامه اي تحت نام «روزنامك (ك = ه)» فعاليت هاي انجام شده دربار، دولت و موبدان موبد (روحاني ارشد آيين زرتشت كه اين آيين، از سوي اردشير دين رسمي ايران اعلام و وارد امور دولت شده بود) را درج و براي مقامات و رجال خاصي ارسال مي شد (بمانند نشريه ويژه خبرگزاري هاي دولتي). اين كار تا اواسط حكومت خسرو پرويز ادامه داشت. در سال 713 ميلادي (نزديك به يك قرن پس از توقف روزنامك دولتي ايران) در پكن (شهر بيژينگ پايتخت چين) روزنامه اي به همان شكل روزنامك ساسانيان انتشار يافت. با اين تفاوت كه گاهي

هم مطلبي مربوط به مردم عادي داشت. اين نشريه كه نخست دستنويس بود بعدا به صورت چاپ بلوكي (مهر) منتشر مي شد. به اين ترتيب كه مطالب بر تخته نوشته مي شد و اطراف نوشته را خالي مي كردند و به صورت مهر در مي آوردند، آن را به مركب آغشته مي كردند و روي كاغذ مي زدند و تكثير مي كردند. چيني ها قبل از آن با ساخت كاغذ و مركب

آشنا بودند. در دائرة المعارف كتاب و چاپ، نام اين روزنامه «كاي يووان» نوشته شده است كه گويا از نام ماه انتشار آن گرفته شده است. سپس نوبت به «ريليشن» رسيد كه «يوهان كارولوس» آن را در نخستين هفته از ماه ژوئن سال 1605 در استراسبورگ به دست چاپ سپرد و مادر روزنامه هاي امروز بشمار مي رود. در سال 1621 در لندن نشريه عمومي «كورنت» به چاپ رسيد. نخستين روزنامه به زبان فرانسه «گازت» بود كه در سال 1631 كار انتشار آن آغاز شده بود. در سال 1646 در سوئد روزنامه اي به نام « پست اينريكس

تيدنينگار» انتشار يافت كه پس از 359 سال، همچنان منظما منتشر مي شود. از سال 1701 روزنامه نگاري امر عادي و به تدريج به صورت يك حرفه درآمد و داراي اصول و قاعده شد و بعدا عنوان قوه چهارم دمكراسي را به خود اختصاص داد كه يكي از تكاليف آن دفاع عمومي از ملت و وطن است.

سالهاست كه انجمن جهاني روزنامه ها ( اختصارا: وان) كنوانسيون سالانه خود را به مناسبت ولادت روزنامه «ريليشن» در شهر استاسبورگ برگذار مي كند. در جلسات اين كنوانسيون آمار و مشكلات و پيشرفتهاي روزنامه نگاري چاپي در سال پيش از آن بررسي و مورد بحث قرار مي گيرد. در كنوانسيون امسال 1300 ناشر و مدير روزنامه از 81 كشور شركت كرده اند. طبق آمار رسمي اين انجمن، در سال گذشته (2004) در سراسر جهان شش هزار و 580 روزنامه (يوميه كه دست كم هفته اي شش شماره منتشر كنند) ادامه حيات مي دادند و هر روز اندكي بيش از 395 ميليون نسخه فروش داشتند (تعداد چاپ مورد نظر نيست). اين انجمن، متوسط حداقل تيراژ هر روزنامه را در آن سال اندكي بيش از 60 هزار ذكر كرده كه كمتر از

آن، مگر در نقاطي كه جمعيت بالغ و باسواد كمتر از سيصد هزار تن باشد، علامت بيماري روزنامه اعلام شده است. طبق اين آمار، درصد روزنامه خوان در ژاپن بيش از هر كشور ديگر و برابر 64 درصد كل بزرگسالان است و پر تيراژترين روزنامه هاي جهان نيز در همين كشور منتشر مي شوند. در مقايسه، اين درصد در آمريكا 23 است. در هر روز 85 ميليون چيني، 72 ميليون هندي، نزديك به هفتاد ميليون ژاپني و 57 ميليون آمريكايي روزنامه مي خرند. در سال گذشته، روزنامه ها در اروپا يك و چهار دهم درصد و در آمريكا دو دهم در صد تيراژ خود را از دست داده بودند. رقابت وبلاگها و راديو ـ تلويزيون باعث اين شكست بوده است. كنگره پنجاه و هفتم ژورناليست ها (ژورنال به معناي محل ثبت رويدادهاي جاري و تاريخ محل ثبت وقايع

گذشته و اين دو حرفه، قلمرو واحد دارند) كه سال گذشته در استانبول برگذار شده بود توصيه كرده بود كه روزنامه ها بكوشند كه مكمل راديو ـ تلويزيون و وبلاگها باشند و مطالبي منتشر كنند كه آن رسانه ها قادر به انتشار نباشند و رقابت را شديدتر كنند كه برخي روزنامه ها در اين مسابقه شكست خوردند. سال گذشته به مفسران و مقاله نگاران و اصحاب

ستونهاي ثابت (روزنامه نگاران قديمي) توصيه شد كه مطالب خود را نخست به روزنامه بدهند و بعد در سايت (وبلاگ خود) درج كنند، ولي اين تدبير هم زياد موثر واقع نشد زيرا كه يكي دو روز صبر كردن براي درج مطلب در وبلاگ مسئله را حل نمي كند. تنها راهي كه براي روزنامه ها باقي مانده ابتكار تازه و از دست ندادن روزنامه نگاران ماهر و با تجربه است.

در واحد چاپخانه با انواع دستگاه هاي چاپ از جمله افست و ملخي و غيره آشنا و زير نظر سرپرست محترم باز و بسته نموديم در چاپخانه با سايزهاي مختلف كاغذ و انواع رنگها و رنگدانه ها و پيكمنت ها آشنا گرديديم ماحل چاپ را در سه مرحله آموختيم
1- قبل از چاپ 2- چاپ 3- بعد از چاپ
يكي از خطر ناك ترين دستگاه هاي در چاپخانه دستگاه برش كاغذ است كه با يك تيغه تيز كاغذها را با تعداد و اندازه هاي مختلف برش مي زند و نيز در چاپخانه با نواع پليت ها زينگ ها نوردهاي مركب رسان و نبردهاي آب رسان آشنا و باز و بسته نموديم با حروف چيني هاي مختلف از جمله حروفك هاي سربي پيوسته و جدا جدا آشنا شديم و طرز استفاده آنها را در كار آموختيم و بكار بستيم.

چارت چاپخانه

كامپيوتر از ابتدا تاكنون
بشر اوليه شمارش را باانگشتان دست و اندازگيري کميت ها رابا بعضي از اعضاي بدن مانند دست و پا انجام ميداد و بدين ترتيب واحدهاي اندازه گيري مانند وجب و قدم بوجود آمد . سيستم دهدهي امروزه که براي بيان کميتها بکار ميرود از بکار بردن انگشتان دست براي انجام شمارش نتيجه شده است . قديمي ترين دستگاهي که براي شمارش و انجام محاسبات عددي بکار ميرفت چرتکه بود که در حدود 610 سال قبل از ميلاد در خاور دور ساخته شد . پيشرفت مهم بعدي در زمينه محاسبات عددي در سال 1614 صورت گرفت که درآن موقع نپر (Nepeir) جدولهاي لگاريتم را تهيه و چاپ کرد. در سال 1642 پاسگال (Pascal) اولين نوع ماشين حساب را تهيه نمود که نوع اوليه آن فقط عملهاي جمع و تفريق را انجام

ميداد و بعدها توسط دانشمندان ديگري تکميل شد و عمل ضرب را نيزممکن ساخت . دراواخر قرن هفدهم لايبنيتز(Leibnitz) ماشين حساب ساخت که عمل نگهداشتن رقمها را از يک مرتبه به مرتبه ديگر انجام ميداد و اين يک قدم مهم بسوي تکميل ماشينهاي حساب بشمار ميرفت . در اوائل قرن نوزدهم بابج (Babbage) ماشين حساب طرح کرد که ميتوانست محاسبات عددي را انجام دهد و جوابها را چاپ نمايد . درطرح بابج پيش بيني شده بود که ماشين بطور خودکاراز دستورهاي ذخيره شده معيني پيروي کند و محاسبات لازم را انجام دهد . ماشين بابج هرگز ساخته نشده زيرا ابزارهاي فني آن زمان لازم براي ساختن اجزائ چنين ماشيني را نداشتند و در واقع طرح بابج پيشرفته تر از تکنولوژي آن زمان بود . نخستين

کامپيوتر الکترونيکي در سال 1940 توسط آزمايشگهاي تلفن بل Bell) (Telephone Laboratories ساخته شد که فقط مي توانست در مورد محاسبات عددي بکار رود . در نيمه اول دهه 1940 دکترهاوردآيکن (Howard Aiken) از دانشگاه هاروارد کامپيوتري که بنام Mark I معروف است ساخت که بارله هاي الکنرومغناطيسي و کارتهاي منگنه شده بکار ميکرد .
شايد بزرگترين پيشرفت در کامپيوترهاي خود کار زماني صورت گرفت که درسال 1945 دکتر جان فن نويمن (John Von Neumann) نظريه ذخيره کردن برنامه رادر درون کامپيوتر بيان نمود

. سيستم کنترل در کامپيوترهاي پيشين بوسيله صفحه هاي سيم پيچي شده خاص يا دستورهائي که در برخي وسايل بيروني مانند نوار کاغذي منگنه شده يا کارت منگنه شده ذخيره مي گشتند انجام مي گرفت . اولين کامپيوتر با برنامه ذخيره شده (Stored Program Computre) بنام EDV AC معروف است که درسال 1964بوسيله دانشگاه پنسيلوانيا براي استفاده نيروي زميني آمريکا ساخته شده . در اين ماشين برنامه مستقيما درون حافظه قرار داده ميشد بطريقي که يکايک دستورها بلافاصله پس از آنکه دستور پيشين انجام مي گرفت آماده اجرا بود .

کامپيوتر ENIAC که در دانشگاه پنسيلوانيا براي قسمت اردنانس نيروي زميني در ايالات متحد شاخته و در سال 1946 تکميل شد ، يک قدم بزرگ در راه ترقي و در عين حال يک گام نزولي از نقطه نظر تکنولوژي نسبت به EDVAC مي باشد. ENIAC نخستين کامپيوتري بود که همه کارهاي درروني را آن بصورت الکترونيکي انجام مي گرفت اما داراي هيچگونه برنامه ذخيره شده نبود و در نتيجه ترتيب اتصال بيروني بسيار يچيده اي در آن بکار مي رفت . اين کامپيوترها بدنبال کامپيوترهاي ديگري که پيشرفتهاي بسياري در زمينه هاي سرعت ، حافظه وقابليت اعتماد بوجود آوردند تکميل شدند . پس از پايان جنگ جهاني دوم ، پيشگامان صنعت ماشينهاي کامپيوتر مانند IBM ، CDC،، NCR،، SRC،N، کامپيوترهاي الکنرونيکي همه منظوره بوجود آوردند .
کامپيوتر UNIVACI که در سال 1951 بوسيله SRC تهيه گشت نخستين کامپيوتر الکترونيکي بود که براي فروش در بازار ساخته مي شد . در کامپيوترهاي مدرن امروزه براي فشردگي و قابليت اعتماد ، بيشتر از ترانزيستورها ز مدارهاي يک پارچه و عناصر مغناطيسي مينياتوري اسستفاده ميشود . اين کامپيوترها محاسبات پيچيده را با چنان سرعت و دقتي انجام ميدهند که توانائي انسان در مقايسه با آنها براستي بسيار ضعيف ميباشد . مثلا کامپيوترهاي بزرگ امروزه مي توانند در حدود 10 ميليون عمل جمع يا تفريق را در ظرف يک ثانيه انجام دهند . در حال حاضر کامپيوترهاي الکترونيکي نه تنها انسان را از انجام کارهاي تکراري بسيار کننده آسوده ساخته اند ، بلکه براي درک بهتر محيط به او کمک شاياني کرده اند.

رايانه
رايانه، رايانگر، يا کامپيوتر (به انگليسي: Computer) ماشيني است که براي پردازش اطلاعات استفاده مي‌شود.
نام
در زبان انگليسي «کامپيوتر» به کسي مي‌گفتند که محاسبات رياضي را (بدون ابزارهاي کمکي مکانيکي) انجام مي‌داد. بر اساس «واژه‌نامه ريشه‌يابي Barnhart Concise» واژه کامپيوتر در سال ۱۶۴۶ به زبان انگليسي وارد گرديد که به معني «شخصي که محاسبه مي‌کند» بوده است و سپس از سال ۱۸۹۷ به ماشين‌هاي محاسبه مکانيکي گفته مي‌شد. در هنگام جنگ جهاني دوم «کامپيوتر» به زنان نظامي انگليسي و آمريکايي که کارشان محاسبه مسيرهاي شليک توپ‌هاي بزرگ جنگي توسط ابزار مشابهي بود، اشاره مي‌کرد.

در اوايل دهه ۵۰ ميلادي هنوز اصطلاح ماشين‌ حساب (computing machines) براي معرفي اين ماشين‌ها به‌کار مي‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپيوتر (computer) به‌جاي آن به‌کار گرفته شد. ورود اين ماشين به ايران در اوائل دهه ۱۳۴۰ بود و در فارسي از آن زمان به آن «کامپيوتر» مي‌گفتند. واژه رايانه در دو دهه اخير در فارسي رايج شده و به‌تدريج جاي «کامپيوتر» را گرفت.
برابر اين واژه در زبان‌هاي ديگر حتما همان واژه زبان انگليسي نيست. در زبان فرانسوي واژه "ordinateur"، که معادل "سازمان‌ده" يا "ماشين مرتب‌ساز" مي‌باشد به‌کار مي‌رود. در

اسپانيايي "ordenador" با معنايي مشابه استفاده مي‌شود، همچنين در ديگر کشورهاي اسپانيايي زبان computadora بصورت انگليسي‌مآبانه‌اي ادا مي‌شود. در پرتغالي واژه computador به‌کار مي‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معناي "محاسبه کردن" مي‌باشد. در ايتاليايي واژه "calcolatore" که معناي ماشين حساب بکار مي‌رود که بيشتر روي ويژگي حسابگري منطقي آن تاکيد دارد. در سوئدي رايانه "dator" خوانده مي‌شود که از "data" (داده‌ها) برگرفته شده است. به فنلاندي "tietokone" خوانده مي‌شود که به معني "ماشين اطلاعات" مي‌باشد. اما در زبان ايسلندي توصيف شاعرانه‌تري بکار مي‌رود، "tölva" که واژه‌ايست مرکب و به معناي "زن پيشگوي شمارشگر" مي‌باشد. در چيني رايانه "dian nao" يا "مغز برقي" خوانده مي‌شود. در انگليسي واژه‌ها و تعابير گوناگوني استفاده مي‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز ("data processing machine").
تاريخچه

لايبنيتز (leibniz) رياضي‌دان آلماني از نخستين کساني است که در ساختن يک دستگاه خودکار محاسبه کوشش کرد. او که به پدر حسابدارش در تنظيم حساب‌ها کمک مي‌کرد، از زماني که براي انجام محاسبات صرف مي‌کرد ناراحت بود.
چارلز بابيج (Charles Babbage) يکي از اولين ماشين‌هاي محاسبه مکانيکي را که به آن ماشين تحليلي گفته مي‌شد، طراحي نمود، اما بخاطر مشکلات فني فراوان مورد استفاده قرار نگرفت.

در گذشته دستگاه‌هاي مختلف مکانيکي ساده‌اي مثل خط‌کش محاسبه و چرتکه نيز کامپيوتر خوانده مي‌شدند. در برخي موارد از آن‌ها به‌عنوان کامپيوتر‌هاي آنالوگ نام برده مي‌شود. چراکه برخلاف کامپيوتر‌هاي رقمي، اعداد را نه به‌صورت اعداد در پايه دو بلکه به‌صورت کميت‌هاي فيزيکي متناظر با آن اعداد نمايش مي‌دهند. چيزي که امروزه از آن به‌عنوان "کامپيوتر" ياد مي‌شود در گذشته به عنوان "کامپيوتر‌هاي رقمي (ديجيتال)" ياد مي‌شد تا آن‌ها را از انواع "کامپيوتر‌هاي آنالوگ" جدا سازد(که هنوز در برخي موارد استفاده مي‌شود مثلاً نشانک پرداز آنالوگ (analog signal processing).( بر گرفته از مقاله اي مندرج توسط دانشجو حامد حاج سعيدي )
تاريخچه کامپيوتر در ايران

تاريخچه كامپيوتر در ايران را مي توان به چهار دوره تقسيم كرد:
پيدايش:كامپيوتر در سال 1341وارد ايران شد.بدين ترتيب پيدايش كامپيوتر در ايران تقريبا 10 سال بعد از ظهور كامپيوتر در كشور هاي صنعتي بود.
توسعه:دوره توسعه كامپيوتر از سال 1350 در ايران آغاز و تا سال 1360 ادامه يافت.

اين دوره همراه با رقابت زياد براي خريد سخت افزار , پياده سازي سيستم هاي عظيم نرم افزري , استخدام هر چه بيشتر نيروي انساني و دنبال كردن برنامه هاي جامع با توجه به واقعيت هاي فني ئنيروي انساني كشور بود.بازنگري: با ظهور انقلاب اسلامي, در زمينه كامپيوتر نيز تغيير و تحولاتي صورت گرفت و در نهايت تا سال 1359 يك سري بازنگري كلي انجام شد. بلوغ : پس از بازگشايي دانشگاه ها در سال 1362 مرحله بعدي رشد كامپيوتر آغاز شد و هر دو شاخه نرم افزار و سخت افزار توسعه فراواني يافتند. از مهمترين كارهاي اين دوره مي توان پردازش زبان و خط فارسي را نام برد.

تاريخچه کامپيوتر - آغاز تا امروز
ENIAC = Electronic Numeric Integrator and Computer

سال ساخت : 1945 (شصت سال پيش)
قيمت: تقريبا 500 هزار دلار
تکنولوژي: لامپ در بخش محاسباتي ، دستگاههاي ورودي-خروجي الکترومکانيکي ،کارت خوان و کارت پانچ ، پرينتر ، بافرها با رله تلفن!
مشخصات فني: 18000 لامپ ، 1500 رله ، 80 سطح ولتاژ مختلف از منفي 920 ولت تا 500 ولت ، تغذيه 240 ولت 60 هرتز ، توان مصرفي 150 کيلووات شامل 80 کيلووات براي لامپها - 45 کيلووات مابقي مدارات الکترونيک - 5 کيلووات دستگاههاي ورودي خروجي - 20 کيلووات تهويه و فن ها
معماري: طول هر کلمه 10 رقم دهدهي با علامت ، اعداد منفي بشکل مکمل 10 ، نقطه اعشار ثابت قابل تعريف توسط سوييچ ، جمع و تفريق در آکومولاتور ، ضرب با استفاده از جدول ضرب و همراه با تقسيم و جذر در واحد مستقل

حافظه: 20 عدد در آکومولاتورها (رجيسترها) ، 100 عدد در حافظه فقط خواندني ، 10 عدد ثابت
سرعت: کلاک 100 کيلوهرتز ، عمل جمع در 20 سيکل يا 200 ميکروثانيه يعني 5000 جمع در ثانيه ، ضرب در 280 سيکل يا 2800 ميکروثانيه معادل 357 عمل ضرب در ثانيه، تقسيم متغير حداکثر 38 تقسيم در ثانيه!
برنامه ريزي: از طريق سيم بندي و سوييچ ، قابليت کنترل برنامه و زيرروال ، تا حدي هم پردازش موازي
ورودي: کارت خوان با سرعت 2 عدد در ثانيه
خروجي: پرينتر ، لامپهاي نئون براي هر آکومولاتور

تعريف ارتباط:
ارتباط به معني عمومي كردن يا در معرض عموم قرار دادن مي باشد. يعني مفهومي از درون فردي برخاسته و به ميان ديگران راه يافته. در واقع ارتباطات برخي از مفاهيم و تفكرات و معاني و پيامها را به ديگران و يا عموم گسترش مي دهد و به عبارتي ارتباط يعني انتقال معاني. ارتباطات تسهيم تجارت است يعني هر موجود زنده آنچه تجارب در درون خود دارد با ديگران در ميان مي گذارد. ارتباطات واژه بسيار پيچيده و سريعي مي باشد كه حيات و ترقي انسان به آن بستگي دارد.
اجزاء عناصر ارتباطات:

1. منبعي كه پيام را مي فرستد.
2. پيام: چيزي كه به ديگران بايد منتقل شود.
3. مجرا يا وسيله اي كه اين پيام بايستي ارسال گردد چون پيام خود به خود ارسال
نمي گردد.
4. گيرنده پيام كه پيام به آن فرستاده مي شود.

نظام ارتباطي بين افراد:
عبارت است از ارتباط يك انسان با تمام پيچيدگي هايش در ارتباط با ديگران و
پيوستگي هايش با آنان كه در ابعاد جسمي، رواني مورد توجه قرار مي گيرد. اين اجزاء و عناصر جسمي و رواني سازمان يافته بوده و مبتني بر روش مي باشد. نظامي را كه در ارتباطات بيشتر با آن مواجه هستيم نظام اجتماعي است كه فراگرد ارتباطي در آن شكل گرفته و انجام مي پذيرد. مانند نظام اجتماعي ازدواج، خانواده يا سازماني كه در آن فعاليت مي نماييم.

فراگرد ارتباطي ميان كنشي است: هنگامي كه مي گوييم فراگرد ارتباطي مبتني بر ميان كنش است ما خود به خود بر اين باور گرايش خواهيم داشت كه اين فراگرد بر پويايي رابطه ميان انسانها استوار است. اكثر جامعه شناسان به معني وسيع كلمه ميان كنش يا كنش متقابل را در مورد ارتباطات مبادله دو سوي پيامها بين دو انساني كه به عمل ارتباطي پرداخته اند مي دانند كه به دگرگوني و تغيير در يكي از آنها يا هر دوي آنها بيانجامد. ميان كنش زماني رخ مي دهد كه يك جريان و رابطه داد و ستدي در بين اجزاي آن فراگرد به وجود مي آيند. ميان كنش در ارتباطات عموما به تبادل پيامها اطلاق مي شود كه ميان دو نفر در جريان است كه اين خود ممكن است منجر به تغيير در پيامها گردد به گونه اي روشن وقتي دو نفر در يك فراگرد ارتباطي درگير مي شوند در تمامي لحظه هاي تبادل و ميان كنش هر يك دگرگون مي شود و اين دگرگوني خود ناشي از دگرگوني در نگرشها و تمايلات هر يك از آنها است. گاه به نظر مي رسد يكي فقط از طرفين دگرگون شده اما پژوهشهاي دقيق نشان داده اند كه هر دو طرف فراگرد تغيير مي يابند گاه دگرگوني در باورها و نگرشها است.

گاه در احساسات و زماني در رفتار. به هر حالت توجه نماييد كه پيام فقط به نوشتار و گفتار خاتمه نمي يابد و بيشتر اعمالي هستند كه انجام مي دهند و حركاتي كه از آنها بروز نمي نمايد. طرز لباس پوشيدن، وسيله نقليه، وضع ظاهري، طرز زندگي كردن همه پيامهايي هستند كه از فرد به ديگري منتقل و يا به او تفهيم مي گردد كه طرف مقابل چگونه آدمي است و چگونه احساسي دارد و مي انديشد. در حقيقت پيام چيزي است كه مي تواند معني خاصي را در ديگري برانگيزد.
ارتباطات ارادي و غيرارادي:

فراگرد ارتباط ارادي به گونه اي است كه فرستنده پيام به صورت ارادي پيام را براي گيرنده اي مي فرستد كه او نيز به گونه اي ارادي پيام را دريافت مي نمايد در چنين وضعي فراگرد ارتباطي به درستي كار خود را انجام داده و به گونه اي موثر نسبت به انواع ديگر فراگردها ارتباطي عمل مي نمايد. فراگرد ارتباطي غيرارادي پيام به گونه اي غيرارادي به گيرنده پيام ارسال مي گردد و او به صورت ارادي پيام را دريافت مي نمايد نمونه اين گونه ارتباط مي تواند گوش دادن به مكالمه دو نفر باشد كه هيچ يك از آن دو نمي خواهند ديگري به مكالمه آنها

گوش بدهد. نوع ديگر آن فردي كه پيام را مي فرستد آگاهانه نه پيام را بفرستد اما پيام گيرنده به صورت ناخودآگاه يا غيرارادي از خود واكنش نشان دهد مانند كلاسهاي درس و يا سخنراني ها. كه فرستنده به روشني مي داند كه چه مي گويد و چه مي خواهد گيرد اما گيرنده پيام به لحاظ عوامل فراوان از فراگيرد دلخواه ارتباطي خارج شده و در دنياي خود به تفكر و ادراك قلبي مي پردازد.
وظيفه ارتباطات:

1. وظيفه پيوستگي: يكي از وظايف ارتباطات استقرار، ابقاء و دگرگوني اجتماعي است. ارتباطات موجب ايجاد يا افزايش و يا برعكس موجب از بين رفتن و يا كاهش پيوستگي ميان طرفين ارتباط است.

2. وظيفه اطلاعاتي: استدراكي اكثر دانشمندان ارتباطات بر اي باورند كه يكي از مهم ترين وظايف ارتباطات وظيفه اطلاعاتي و استدراكي است كه موجب افزايش استدراك از طرف مقابل فراگرد ارتباطات و افزايش اطلاعات مي شود. اگر ارتباطات را فراگرد ارسال و دريافت پيام هاي نوشتاري، گفتاري، و غيركلامي يا حركتي بدانيم كه به منظور انتقال معني و مفهوم از فردي به فرد ديگر و يا تاثير و تاثر بر روي ديگران يا نفوذ در آنها بر كار مي رود در آن صورت ما برين خاطر با ديگران ارتباط برقرار مي كنم كه تغييري در اطلاعات آنها به وجود آورد و يا خود با آنها سفارش داده و به سوي انطباق با خويش

3. وظيفه تاثيرگذاري: ارتباط به ارتباطات همواره از سوي فرستنده پيام در پي مقصود و منظوري برقرار مي شود. يكي از رايج ترين و شايع ترين منظورها براي انجام ارتباط تغيير در نگرش ها، باورها، ارزشها و يا رفتار اشخاص است كه ما روزها با چنين منظوري با افراد ارتباط برقرار مي كنيم كه بر آنها اثر بگذارد.
4. وظيفه تصميم گيري: ارتباطات علاوه بر وظايف فوق وظيفه تصميم گيري نيز دارد يكي از عمده ترين پيامدهاي ارتباطاتي رسيدن به يك تيم ويژه است. اغلب ما با ديگران از آن دو ارتباط برقرار مي كنيم كه به ما كمك كند تا بتوانم تصميم درستي بگيريم.

5. وظيفه تصديق: وظيفه نهايي ارتباط دربرگيرنده پذيرشي مداوم يا غير مداوم يك تفكر رفتار تصميم مي باشد. از طريق ارتباطات سعي در منطقي كردن تداوم با توجيح در گسستگي برخي از دگرگوني ها كه قبلا مورد پذيرش ما قرار گرفتن مي نماييم.
تعريف ارتباط موثر: ارتباطات موثر آن است كه فرستنده بتواند منظور خود را به گيرنده پيام مي رساند. اما اين فقط يكي از معيارهاي موثر بوده است ارتباط زماني موثر است كه محركي را به عنوان آغازگر و مورد نظر فرستنده با محرك مشهود گيرنده كه از خود بروز مي دهد در يك راستا قرار دهد و آن دو گونه اي نزديك به هم مورد توجه قرار مي گيرد.
معني مورد نظر فرستنده R
1=
معني مشهود گيرنده S
تعريف درك: درك در مرحله اول دريافت صحيحي محرك مورد نظر است به اين اساس مي توان گفت كه كسي از نظر ارتباطاتي داراي محرك است و به گونه اي موثر عمل مي كند كه دريافت كننده درك پيام درستي از آنچه او احساس مي كند و مي خواهد به ديگري منتقل كند داشته باشد اولين محركي كه از نظر ارتباطي از اين نظر حاصل مي شود اين است كه محتواي پيام درك نمي گردد.
ارتباط با لذت و يا مسرت آميز: ارتباطي كه بخواهم رابطه بهتري با ديگران داشته باشيم و زندگي خوش تر را داشته باشد. مانند شركت در عروسي ها و يا مهماني ها درجه لذت ارتباط بستگي به احساس دارد كه ما از فرد مقابل داريم هر چقدر فرد مقابل را بيشتر دوست داشته باشيم كسب لذت بيشتر است.