مقاله ارزیابی ویژگی های انواع سیستم های پرداخت الکترونیک از دیدگاه کاربران ایرانی

بخشی از مقاله

چکيده
هدف مقاله ارزيابي ويژگي هاي سيستم هاي پرداخت الکترونيک همچون ايمني ، قابليت ردگيري ، گمنامي ، استفاده ي آن لاين ، ميزان هزينه ، قابليت اعتماد و ... از ديدگاه کاربران ايراني است . ، بررسي اين موضوع به منظور طر احي و ايجاد سيستم هاي پرداخت الکترونيک مناسب امري ضروري است . تجارت الکترونيک در بسياري از موارد نيازمند زيرساخت هاي اصلي مانند سيستم هاي پرداخت الکترونيک جديد است و توسعه ي آن نيز در گرو پيشرفت چنين بسترهايي مي باشد. براي آگاهي از نگرش کاربران نسبت به سيستم هاي پرداخت الکترونيک ، پرسشنامه اي استاندارد در خصوص ويژگي انواع کارت هاي اعتباري ، هوشمند، بدهي ، چک الکترونيک و وجه نقد الکترونيکي استفاده شده است . نتايج حاصل از جمع آوري اطلاعات از ۳۸۴ کاربر و تجزيه و تحليل آن با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد که از ديدگاه کاربران ايراني ، امنيت و اعتماد از مهم ترين ويژگي ها و قابليت تبديل و ردگيري از کم اهميت ترين ويژگي هاي سيستم هاي پرداخت الکترونيک است . ويژگي هايي که توسط کاربران مختلف براي سيستم پرداخت الکترونيک مشخص مي گردد، علاوه بر آن که براي طر احي سيستم هاي جديد مهم تلقي مي گردد باعث مقبوليت آن در ميان کاربران نيز خواهد شد.
واژه هاي کليدي :
سيستم پرداخت الکترونيک ۱،کاربران ايراني ٢، بنگاه ٣، امنيت ٤ ،اعتماد

١- مقدمه
امروزه اينترنت برخلاف انتظارات ما به گونه اي ديگر است . بسياري از دات کام (com.)هاي اوليه ورشکسته شده اند و يا تعداد اندکي از آن ها توانسته اند از طريق وب سود کسب کنند. دلايل فراواني براي اين شکست وجود دارد اما يکي از مهم ترين دلايلي که هنوز هم وجود دارد، مشکل پرداخت در اينترنت مي باشد. سيستم هاي پرداخت سنتي براي عمل کردن در يک فضاي سايبر، اصلاح شده و علاوه بر آن موضوعات جديدي در زمينه ي پرداخت الکترونيک ظهور نمودند. نياز به يک سيستم پرداخت جديد و بهبوديافته براي خريدهاي آن لاين و هم چنين خريدهاي غيرآن لاين دايماٌ افزايش يافته است .
نيازهاي جديد در نتيجه ي سه عامل اصلي نشأت گرفته اند( Walezuch and١٥:P,٢٠٠٢ ,Duppen). نخست وجود جهاني سازي است . مردم در سراسر دنيا روز به روز و بيشتر از هر زمان ديگري خواهان معامله با يک ديگر مي باشند. ورود بسياري از شرکت هاي پشتيباني و لجستيکي در سطح جهان باعث شده است که انتقال محصولات به فراسوي مرزهاي جهاني بدون مسأله ي خاصي صورت گيرد. اما با اين وجود عمليات پرداخت در اين گونه موارد با مسائلي روبه رو شده است . به دليل وجود هزينه ي بالاي معاملاتي ، سيستم هاي تسويه بانکي بطور قابل ملاحظه اي صعب العبور را در مسير معاملات بين المللي ايجاد کرده است . اين امر به ويژه خود را در بخش C2Cآشکار ساخته است ؛جايي که هزينه هاي معاملاتي در مقايسه با ساير معاملات تجاري نسبتاٌ بالا مي باشد.
دوم رقابت در بازار پولي بيش از هر زمان ديگري افزايش يافته است . موانع قانوني به آرامي در سطح جهان به حاشيه خزيده و فضاي مناسبي را براي رقابت جهاني ايجاد کرده است . هم چنين قوانين موجود براي نهادهاي غيربانکي که تمايل به ارائه ي خدمات مالي دارند آسان تر گشته است . در نتيجه بانک ها و ديگر مؤسسات مالي مداوم به دنبال کاهش هزينه ها مي باشند. روش هاي جديد پرداخت الکترونيک فرصت هاي فراواني براي کاهش هزينه ها ايجاد کرده است .
سوم ، ضايعات ناشي از افزايش فروش آن لاين در سال هاي اخير، نياز به يک روش پرداخت آن لاين ساده و ايمن را افزايش داده است . مشتريان اينترنتي تقريباً تمام خريدهاي آن لاين خود را از طريق کارت هاي اعتباري انجام مي دهند. اما برتري کارت اعتباري در بازار فروش آن لاين به اين معنا نخواهد بود که اين وسيله بهترين و مطلوب ترين روش براي پرداخت در اينترنت مي باشد.
با توجه به مواردي که در بالا به آن اشاره شد اين مسأله را مي توان از ديدگاه کاربران مختلف و با توجه به عوامل و شاخص هاي اثربخش مانند ايمني ، قابليت ردگيري ، بي نام بودن ، آن لاين بودن ، هزينه ، قابليت اعتماد و ساير موارد مطرح کرد.
ضمنا کاربران را مي توان در قالب شخصيت (مشتريان ،تجار، قانون گذاران ، نهادهاي مالي ، توليدکنندگان اين نوع از سيستم هاي الکترونيکي ) مورد بررسي قرار داد. در اين مقاله سعي شده تا ويژگي هاي سيستم پرداخت الکترونيک از ديدگاه کاربران ايران مشخص و اولويت بندي گردد. بنابراين ، ابتدا چارچوب نظري مقاله در خصوص سيستم پرداخت به طور کلي و سيستم هاي پرداخت الکترونيک و ويژگي هاي آن ها مورد بحث و ارزيابي قرار مي گيرد، سپس روش شناسي تحقيق بيان مي شود و در ادامه پس از بحث و تحليل ، نتيجه گيري صورت مي گيرد.
٢- چارچوب نظري
٢-١- سيستم پرداخت
سيستم هاي پرداخت بخش حياتي زيرساخت اقتصادي و مالي يک کشور هستند.
عملکرد خوب آن ها در انتقال امن و به موقع وجوه مهم ترين اثر آن ها در عملکرد کلي نظام اقتصاد مي باشد. اما سيستم هاي پرداخت مي توانند ريسک جدي براي مشترکين داشته باشند. به اين ترتيب که اين سيستم ها مي توانند به صورت يک کانال ، مشکلات را از يک قسمت از اقتصاد به بخش هاي ديگر منتقل کنند. اين ريسک سيستميک دليل اصلي توجه و علاقه بانک هاي مرکزي در طراحي و اپراتوري اين سيستم ها مي باشد. (Bank of England, 2005)
يک نظام پرداخت در واقع يک سري ترتيباتي است که اجازه مي دهد که استفاده کنندگان پول را انتقال دهند. در حال حاضر در بسياري از کشورهاي پيشرفته پول عبارت است : از سکه و اسکناس چاپ بانک مرکزي و طلب از مؤسسات اعتباري به شکل سپرده .
براي انجام پرداخت ، پرداخت کننده بايد درخواست خود را به بانکي که پول را در اختيار دارد، بدهد. اين درخواست ممکن است به صورت کاغذي باشد مثل چک و يا به صورت الکترونيکي باشد مثل کارت هاي پلاستيکي .
در مرکز هر سيستم پرداخت امکانات و شرايطي وجود دارد که انتقال پول را متصل مي شوند). بنابراين سيستم هاي پرداخت از تعدادي از شبکه ها که اعضارا به هم پيوند مي دهد، سوئيچ ها براي توزيع پيغام ها و قانون و رويه به منظوراستفاده از اين زير ساخت تشکيل شده است . به عبارت دقيق تر هر سيستم پرداختي شامل ويژگي هاي زير مي باشد:
. استانداردهاي فني توافق شده و روش هاي انتقال پيغام ها بين اعضا؛
. يک ابزار توافق شده براي تسويه ي طلب هاي اعضا از يک ديگر (مثل حساب در بانک مرکزي )؛
. يک مجموعه از قوانين و رويه هاي اجرايي (٢٠٠٠ ,Bank of England)
۲-۱-۱- اهميت سيستم هاي پرداخت
سال هاي متمادي نحوه ي عملکرد و کارکرد نظام پرداخت به عنوان نگراني و دغدغه بانک هاي مرکزي مطرح نبود. عمليات اين نظام بيشتر به عنوان يک فعاليت مکانيکي و پشت پرده وجود داشت که سياست گذاري خاصي را نمي طلبيد. اين تفکر در حال حاضر تغيير پيدا کرده است . اقتصادهاي مدرن در پانزده سال اخير ناظردو اتفاق بوده اند:
الف - رشد چشمگير گردش پول در سيستم هاي پرداخت ، هم از لحاظ تعداد مبادلات انجام شده و هم از لحاظ مقدار ارزش پول تغيير کرده است . علت اين امر ،رشد سريع فعاليت بازارهاي مالي در سراسر جهان مي باشد که پرداخت هاي مربوطه به تبع آن رشد کرده است .
ب _ رشد چشمگير تکنولوژي .وجوه با بهره گيري از تکنولوژي مي توانند از سيستم هاي پرداخت بسيار سريع تر عبور کنند.(٢٠٠٠ ,Bank of England)
در کشور انگلستان گردش نظام پرداخت ٤٢ برابر توليد ناخالص داخلي (GDP) سالانه اين کشور مي باشد. به بيان ديگر تنها شش روز کاري کافيست تا نظام پرداخت انگلستان ارزشي برابر با GDP کشور را پردازش نمايد.(١٩٩٦ ,Sheppard)
٢-١-٢- اجزاي سيستم پرداخت
با توجه به تعريف بانک جهاني و بانک تسويه هاي بين المللي سيستم پرداخت ، نظامي است که داراي اجزاي زير مي باشد:
. مؤسسات ارائه دهنده ي خدمات مالي
. ابزارهاي پرداخت
. سيستم هاي تسويه و پاياپاي
. قوانين حاکم بر اين سيستم
بنابراين تعريف هر سيستم پرداخت : اولاً داراي تعدادي مؤسسه ارايه دهنده ي خدمات پرداخت مي باشد. ثانياً اين مؤسسات از طريق معرفي يک دسته ابزارهاي پرداخت به ارائه خدمات مي پردازند. ثالثاً مبادلات انجام شده فيمابين مؤسسات ، از طريق تعدادي از سيستم ها پاياپاي و تسويه مي گردند. حال آنکه اين ترتيبات براساس يک سري قوانين و مقررات اداره و اجرا مي شوند. در صورت بروز خطا با استفاده از همين قوانين و مقررات اتفاقات رتق و فتق مي شود. در کنار موضوع هاي شرح داده شده ، بانک مرکزي بر عملکرد درست اين سيستم ها نظارت مي کند و يا حتي قسمتي از سيستم را در دست مي گيرد (٢٠٠١,bank far internationalsettlements)
٢-٢- مروري بر سيستم هاي پرداخت الکترونيک
در پياده سازي ساختارهاي پرداخت سنتي و معمولي ، مشتري محصول را مشاهده وآن را امتحان مي کند و سپس بابت آن پول پرداخت مي نمايد و يا آن که از چک يا کارت اعتباري براي خريد محصول مزبور استفاده مي کند (شکل شماره ي ٢ و١).
شکل شماره ي (١)سيستم پرداخت سنتي

در دنياي تجارت الکترونيک ، در بيشتر موارد مشتري به طور فيزيکي محصول را در زمان معامله مشاهده نمي کند و روش پرداخت به به صورت الکترونيکي مي باشد. بنابراين ايجاد اطمينان و مقبوليت نقش عمده اي را در دنياي تجارت الکترونيک ايفا مي کند اين امر در زمينه ي نحوه ي پرداخت و در مقايسه با روش هاي سنتي بسيار حائز اهميت تر است .
سيستم هاي پرداخت الکترونيک ، سيستم هاي نرم افزاري و سخت افزاري را به گونه اي در کنار هم قرار مي دهند که متعا قب آن مشتريان را قادر مي سازد به صورت آن لاين (On-line) بابت محصول خريداري شده و يا خدمت ارائه شده وجه خود را پرداخت کنند، اهداف اصلي سيستم پرداخت الکترونيک شامل افزايش کارايي ، بهبود امنيت ، افزايش رفاه و آسايش مشتري و هم چنين سهولت در استفاده از سيستم پرداخت مي باشد. همان طوري که در شکل شماره ي (٢) نشان داده شده است براي پياده سازي EPS چندين ابزار و روش وجود دارد.

همان طور که قبلاً نيز توضيح داده شد در تجارت معمول و سنتي ، مشتريان براي خريد کالاها و خدمات از وجه نقد، چک يا کارت هاي اعتباري استفاده مي کردند؛ اماخريداران آن لاين ١ براي خريد کالاها و خدمات به صورت آن لاين ممکن است از
سيستم هاي پرداخت ذيل استفاده کنند:
. انتقال وجوه به صورت الکترونيک ٢: در اين روش وجوه شيوه ي الکترونيکي و از طريق مؤسسات مالي انتقال مي يابد.
. کارت هاي اعتباري : اين نوع از کارت ها براساس اعتبار مشتري قابل شارژ مي باشدو يکي از رايج ترين روش هاي استفاده از سيستم پرداخت الکترونيک به شمار مي آيد.
. پول الکترونيک ١: يک وجه يا پول استاندارد٢ مي باشد که قابليت تبديل به شکل الکترونيکي را داراست و از آن مي توان براي پرداخت براي خريدهاي آن لاين استفاده کرد.
. هداياي الکترونيک ٣: يکي از شيوه هاي ارسال گواهي هديه يا وجوه الکترونيکي از يک شخص به شخص ديگر مي باشد. دريافت کننده هديه ي مزبور قادر است در فروشگاه ها و مغازه هايي که چنين هديه اي را قبول مي کنند به خريد بپردازد.
. پرداخت قبوض آب ، برق و تلفن ماهيانه به صورت آن لاين .
. کارت هاي هوشمند٤: در اين نوع از کارت ها ارزش مشخصي ذخيره شده و علاوه بر آن اطلاعات شخصي و مالي مهمي در آن گنجانده شده است که از آن براي پرداخت آن لاين استفاده مي گردد.
. کيف الکترونيک ٥: کيف الکترونيکي شبيه کارت هاي هوشمند مي باشد و در آن ميزان مشخصي از پول ذخيره شده است .
. سيستم هاي پرداخت خرد يا کوچک ٦ که شبيه کيف هاي الکترونيک مي باشد شامل ميزان مشخصي از پول است که در آن ذخيره گرديده است اما از آن براي پرداخت هاي کوچک مانند پني يا درصدي از پني (پني ٧ پول خرد آمريکا و به عبارتي پول خرد دلار مي باشد) استفاده مي گردد.
گرچه سيستم هايي که بيان گرديد مستقل از يک ديگر به نظر مي رسند، اما شباهت هاي بسياري در بطن آن ها وجود دارد. براي مثال زماني که از کيف ديجيتالي براي ذخيره ي اطلاعات مربوط به کارت اعتباري استفاده مي گردد از آن به عنوان کارت هاي پرداخت ياد مي کنند و زماني که پول الکترونيکي در آن ها ذخيره مي گردد ،کيف ديجيتال يک نوع پول الکترونيک تلقي مي گردد. البته با رشد و ارتقاي چنين صنعتي بايد موارد مزبور به نحوي حل شده باشند (٢٠٠٢ ,Bidgoli Hossein )
٢-٢-١- ويژگي هاي سيستم هاي پرداخت الکترونيک
عوامل متعددي در موفقيت يا عدم موفقيت سيستم هاي پرداخت نقش دارند؛ اما تمامي آن ها به دليل ماهيت فني سيستم هاي پرداخت نيست . هم چنين مقبوليت سيستم مورد نظر کاربر به بسياري از موضوع ها بستگي دارد براي مثال مي توان به نحوه ي انتخاب مشتري ، اولويت ها، تبليغات ، شرايط بازار و ... اشاره کرد. بنابراين موضوعات مختلفي را مي توان در تحقيقات و مطالعات مربوط به سيستم هاي پرداخت پيدا نمود براي مثال : (١٩٩٦) Lundquist &Lynch ، ,(١٩٩٧)wayner, (١٩٩٥) Neuman &Medvinsky در کتاب خود به امنيت ، قابليت اتکا ١ ، قابليت تبديل ٢، کارايي ، ردگيري و ... اشاره کرده اند.
البته ذکر اين نکته مهم است که تمامي اين افراد ،بيشتر مسائل تکنيکي سيستم هاي پرداخت الکترونيک را مدنظر قرار داده اند. در اين مطالعه مواردي در نظر گرفته شده که از لحاظ کاربر مهم و با کاربران مرتبط است . ويژگي هايي که در اين مطالعه به آن اشاره مي شود براي ارزيابي سيستم هاي پرداخت مورد استفاده قرار مي گيرند (٧-١.fp,٢٠٠١.Abrazherich٢٠٠٢,Hnatyk),(shon&paula١٩٩٨).
. گمنامي :
اين ويژگي مبين خواسته هاي کاربر مبني بر حفظ اطلاعات شخصي و خصوصي و هويت وي مي باشد.(٢٠٠٤,madhoushi ) در برخي از معاملات هويت طرفين معامله مي تواند فاش نگردد که به آن گمنامي گفته مي شود.گمنامي به اين مسأله اشاره مي کند که امکان کشف و افشاي هويت هيچ فردي وجود ندارد. گمنامي زماني اهميت مي يابد که هزينه ي انجام معامله به اندازه اي نيست که ارزش آن را داشته باشد تا تمام مشخصات و اطلاعات شخصي فرد را از وي درخواست کنيم . در هر کشوري زماني که فردي در مغازه يا بازار کالايي را به صورت نقد خريداري مي کند، هيچ کس نمي تواند تشخيص دهد که پول خريدار از کجا آمده و چگونه تهيه شده است و در عين حال در مورد هويت و شخصيت فرد پرداخت کننده نيز اطلاعاتي در دسترس نمي باشد. بنابراين وجه نقد يک نوع سيستم پرداخت گمنام ١ مي باشد. در حال حاضر، نحوه ي افشاي اطلاعات شخصي کاربر با توجه به حقوق (مدني ) وي تحت عنوان "Privacy" ناميده شده است . در بسياري از کشورها حقوق خصوصي ٢ وضع گرديده که استفاده از اطلاعات مشخصي توسط بانک ها، مراجع قانوني و ساير بخش ها مانند سيستم هاي پرداخت آن لاين را محدود کرده است . مثلاً در اروپا کميسيون اروپايي حمايت مستقيم در اطلاعات ٣ قوانين ويژه اي را به اين منظور وضع کرده است
.( NACHA, 2005)
. قابليت کاربرد
ارزش افزوده ي مکانيزم هاي پرداخت به ميزان مفيد بودن اين سيستم ها در خريد بستگي دارد.ويژه ي قابليت کاربرد (يا مقبوليت ٥) در بسياري از مراجع استفاده مي شود . سيستم پرداخت تا آن جا تعريف مشخصي دارد که در زمان فروش و آن لاين براي عمل پرداخت مناسب باشد. براي مثال از وجه نقد استفاده ي گسترده اي به عمل مي آيد و در دنياي مجازي و غيرمجازي که به صورت غير آن لاين ٧ هم از آن استفاده مي گردد از قابليت کاربرد بالايي برخوردار است . کارت هاي بدهي و اعتباري قابليت کاربردي بالايي دارند، اما قابليت کاربرد در کشورهاي مختلف متفاوت و نسبي مي باشد. براي مثال در آلمان و هلند چک از نقدينگي کامل برخوردار نبوده و به همراه ساير سيستم هاي پرداخت رشد نکرده است ؛ در حالي که در کشورهايي مانند انگليس و ايالات متحده ي آمريکا، چک هنوز سريع ترين شيوه ي پرداخت و قابليت کاربرد آن به مراتب بالاتر است
.( NACHA, 2005)
. تأييد
تأييد به معناي نحوه ي کنترل اعتبار معامله مي باشد. (١٩٩٧، .Asokan et al)
شيوه ي تأييد به دو صورت آن لاين و غير آن لاين صورت مي گيرد. تأييد غير آن لاين به اين معناست که کاربران در زماني که به شبکه وصل نمي باشند؛ مي توانند بدون حضور طرف سوم (واسطه ي انجام معامله ) پول مورد نظر را مبادله کنند 2004).,Madhoushi )
. قابليت تبديل
کاربران از مکانيزمي استفاده کنند که در زمان پرداخت به سادگي بتواند جوابگوي نياز آن ها باشد. تاکنون مسائل و مباحث فراواني در زمينه ي پرداخت گسترش يافته است
.کاربران انتظار دارند که سيستم هاي جديد تمامي خدمات لازم را ارائه دهد و اهداف مختلف را محقق سازد. وجوهي که از طريق مکانيزم هاي پرداخت مبادله مي گردد بايد قابل تبديل به وجوهي باشد که در ساير سيستم هاي پرداخت وجود دارد. کاربران بايد بتوانند پول را از طريق سيستم هاي پرداخت الکترونيک به ساير اشکال پولي مورد قبول تبديل کنند. براي مثال پول ناشي از سيستم هاي پرداخت الکترونيک را به پول نقد تبديل و يا آن را به حساب ديگري واريز کرد. (٢٠٠٤ ,Madhoushi)
. کارايي
مباحث فراواني در زمينه ي توانايي سيستم هاي پرداخت براي قبول پرداخت هاي خرد٤ و اندک گسترش يافته است (١٩٩٦ Shamir &Rirest ،Hauser ; ١٩٩٦، Steiner،fe unidner ) مبلغ پرداخت هاي خرد کمتر از يک يورو مي باشد و به عبارت ديگر نسبتي از سنت ٥ مي باشد.
. سيستمي که از کارايي لازم برخوردار باشد بايد توانايي پردازش پرداخت هاي اندک و خرد را داشته باشد بدون آنکه عملکرد آن متحمل کاستي و هزينه گردد. ( ,Low 1994،Maxemchuk and paul ).
هزينه ي انجام هرگونه معامله براي پردازش مبالغ اندک بايد منطقي باشد. تداوم پرداخت هاي خرد و اندک به دليل قابليت استفاده آنها در مقالات ، اخبار و گزارش سهام روزبه روز افزون تر مي گردد.(٢٠٠٥ ,NACHA )
. قابليت تعامل
در صورتي که سيستم پرداخت تنها به يک شرکت وابسته نباشد اين سيستم ، يک سيستم متعامل مي باشد که به ساير بخش هاي ذينفع نيز اجازه و امکان اتصال را مي دهد. با استفاده از استانداردهاي باز و جامع ٢ براي پروتکل ها و زيرساخت هاي انتقال داده مي توان به اين هدف رسيد. يک سيستم متعامل قادر است نياز مشتري را به سرعت مرتفع کندو سطح قابليت هاي خود را در آينده ارتقاء دهد. طبيعي است که بسياري از شرکت هايي که از تکنولوژي جديدي استفاده مي کنند به دليل ارزش افزوده اي که تکنولوژي جديد ايجاد مي نمايد از آن انتظار دارند و قاعدتاً براساس توانايي هاي آن سرمايه گذاري و رفتار مي کنند. براي مثال مي توان به متوليان نظريه ي متعامل مانند پروژه SEMper و پروژه ١٩٩٤ ,.CAFE Bolyet al اشاره کرد. ( NACHA, 2005)
. چند واحد پولي
در ميان کشورهاي مختلف ، زماني پرداخت هاي کارا و مؤثر وجود خواهد داشت که سيستم هاي مربوط به آن توانايي پردازش چندين واحد پولي را داشته باشد. کارت هاي اعتباري هم اکنون چنين رسالتي را انجام مي دهد. در بسياري از کشورها، سيستم هاي پرداخت موجود از چنين ويژگي برخوردار نيست و واحد پولي آن ها متعلق به ناحيه يا منطقه ي خاصي مي باشد. سيستم هاي پرداختي که داراي چند واحد پولي هستند، مستلزم توسعه ي بيشتر هستند.(٢٠٠٥ ,NACHA )
. قابليت اعتماد
به طور طبيعي کاربران و محيط تجاري سيستم هايي را مي پذيرند که از قابليت اّتکا و اعتماد بالايي برخوردار باشد. زيرا انجام خدمات و روال کاري واحدهاي تجاري به دسترسي آسان و عمليات موفق زيرساخت هاي پرداخت بستگي دارد.( Medvinsky
(and Neuman, 1995
در صورتي که سيستم هاي پرداخت فعلي مورد حمله قرار گيرد و يا از مهندسي سطح پاييني برخوردار باشند هزينه هاي ناشي از آن غيرقابل جبران بوده و نگهداري چنين سيستم هايي توجيه پذير نخواهد بود.
. توانايي رشد
با توجه به افزايش استفاده ي تجاري از اينترنت ، تقاضا براي استفاده از زيرساخت هاي پرداخت نيز رو به افزايش است . زير ساخت هاي پرداخت بايد از قابليت رشد برخوردار باشد و کاربران و فروشگاه هاي جديد را در خود بپذيرد. اين زيرساخت ها بايد در شرايط طبيعي فعاليت کنندو بدون هيچ گونه مشکلي خدمات لازم را باکيفيت مناسب ارائه دهند.(١٩٩٥,Medvinsky and Neuman)
سيستم هايي که توانايي رشد کافي ندارند از فروشگاه ها درخواست نصب نرم افزار يا سخت افزار جانبي مي کنند تا سيستم مزبور توانايي فعاليت در حيطه ي آن ها را داشته باشد و متوليان چنين سيستمي براي قبول آن توسط فروشگاه ها متحمل هزينه ي بيشتري خواهند شد.
امنيت
يکي از مهم ترين مواردي که در سيستم هاي پرداخت ، به کرات مورد بررسي قرار گرفته است امنيت مي باشد
.(Chaum,1992; wayner,1997 ; Lynch &Lundquist, 1995)
از آن جايي که اينترنت يک شبکه ي باز است که هيچ گونه کنترل متمرکزي بر آن اعمال نمي گردد، ضروري است که زيرساخت ها و عوامل پشتيبابي و به ؤويژه سيستم هاي پرداخت موجود در آن از مقاومت کافي در مقابل حملات اينترنتي در امان و مصون باشند.
از دو ديدگاه مي توان به موضوع امنيت نگاه کرد. از يک سو کاربران در زمان انجام پرداخت آن لاين دوست دارند که پولشان در امان باشد و از سوي ديگر بانک ها و سازمان هاي خدماتي در زمينه ي پرداخت نسبت به موقعيت خود در قبال حفظ وجوه خودو مسائل مالي و اطلاعات شخصي افراد حساس هستند. براي مثال مي توان به امنيت سيستم هاي وجه نقد الکترونيکي اشاره کرد که در اين زمينه دچار مشکلاتي شده است .
زيرا براساس قانون هيچ فردي اجازه ي ضرب سکه هاي الکترونيکي را ندارد و در صورت بروز چنين مسأله اي دولت و بانک هاي ذي صلاح ، در قبال ضرب سکه هاي تقلبي مسؤول مي باشند.(٢٠٠٥,Nacha)
يکي از مشکلات ديگر وجه الکترونيکي ، استفاده ي مجدد٢از آن مي باشد
(١٩٩٢ ,Chaum). آن چه در يک معامله ي طبيعي صورت مي گيرد اين است که بابت کالا يا خدمات ارائه شده از پول موجود يک بار استفاده مي شود، اما در محيط الکترونيکي و در جايي که کپي اطلاعات و تغيير رکوردها عمل آساني است چالش هاي فراواني را براي مهندسان ايجاد مي کند. اپراتور سيستم پرداخت الکترونيک بايد از اين مسأله اطيمنان حاصل کند که از وجه الکترونيک دو بار استفاده نشده است .
از اين منظر معمولاً جنبه هايي مانند گمنامي ، رمزنگاري و unforgeability
(ناتواني در ايجاد «پول تقلبي » در سيستم ) در مسأله ي امنيت مدّ نظر قرار مي گيرد.(١٩٩٧ ,Asokan et al)
. قابليت ردگيري
قابليت ردگيري مشخص مي کند که چگونه مي توان در يک جريان پرداخت الکترونيک و خريد آن لاين ، گردش پول و منابع وجوه پرداخت شده را خصوصا در مورد فعاليت هاي قانوني ردگيري کرد.(٢٠٠٤ ,Madhoushi ) در سيستم پرداخت الکترونيک ، از طريق ثبت هايي که صورت مي گيرد مي توان منبع پول را مشخص کرد.
براي مثال ، اطلاعات موجود در زمينه ي پرداخت هاي ناشي از کارت هاي اعتباري توسط بانک ها و شرکت هاي کارت اعتباري نگهداري مي شود. هم چنين مي توان موارد مورد استفاده ي پول پرداختي را تشخيص داد و مبدأ پرداخت موجود را معين کرد. در اين تحقيق قابليت ردگيري در کنار مواردي هم چون گمنامي و Privacy سيستم هاي پرداخت قرار مي گيرد .
. اطمينان
توجه به مواردي که در قسمت هاي قبل به آن اشاره شد و پياده سازي آنها با شکل مناسب ، به جلب اعتماد و اطمينان مطلوبي منتج خواهد شد . ( wayner, 1997 ;Lynch el Lundquist،1996 )
در اين جا اطمينان به آن درجه از اعتماد مشتري بر مي گردد که براساس آن پول و اطلاعات شخصي وي در امنيت کامل به سر ببردو تماس بخش هاي فعال در اين زمينه برخلاف منافع وي عمل نکند. از ديدگاه نحوه ي استفاده از سيستم پرداخت ، کاربران نيازمند اطمينان از اين مسأله هستند که پرداخت آن ها به شيوه ي مطمئني صورت مي گيرد و پول آن ها مورد سرقت يا سوء استفاده قرار نمي گيرد.(٢٠٠٥ ,Madhoushi )
به عبارت ديگر حتي زماني که مشتريان از يک سيستم پرداخت ناقص استفاده مي کنند به اين اعتقاد تمايل دارند که فروشندگان ، بانک ها و شرکت هاي کارت اعتباري از اطلاعات شخصي آن ها در راه نادرستي استفاده نمي کنند. در مقابل يکي از موارد ضروري در امر اطمينان اين است که ساير بخش هايي که سيستم پرداخت را قبول کرده اند به سيستم پرداختي که توسط افراد مختلف استفاده مي گردد اطمينان داشته باشند. در حقيقت براساس همين جو اعتماد است که سيستم هاي پرداخت قادر به تعامل با يک ديگر و انجام فعاليت تجاري مي باشند.