بخشی از مقاله
چکیده
پرداخت سیار در مرکزیت تجارت سیار قرار دارند. تغییر گرایش از پرداخت حضوری به پرداخت مجازی و سیار مزایای فراوانی برای مصرف کنندگان و نیز فروشندگان به ارمغان دارد. برای مصرف کنندگان سهولت استفاده کردن و برای اپراتورهای تلفن همراه، پرداخت سیار فرصتی استثنایی برای تحکیم موقعیت خود در زنجیره ی ارزش تجارت سیار است.
سازمانهای مالی پرداخت سیار بانکداری همراه را راهی برای تأمین دسترسی افزوده همراه با فرصتی برای کاهش هزینه های عملیاتی می بینند. این پژوهش با مقدمه ای کلی درمورد پرداخت سیار آغاز می شود و مروری بر زنجیره ی ارزش پرداخت سیار، چرخه ی زندگی و ویژگی ها انجام می شود. در بخش دوم ما روشهای پرداخت سیار در حال رقابت را که در بازارهای جهانی یافت می شوند بررسی می کنیم.
.1 مقدمه
تجارت سیار - m-commerce - به طور روز افزونی در حال رشد است. می توان تجارت جهانی را اینگونه تعریف کرد: هرگونه تبادل اطلاعاتی یا معامله ی فروشندگانی که با استفاده از تلفن همراه و شبکه های سیار مانند شبکه ی بی سیم یا تبدیل شده انجام می گیرد که منجر به انتقال ارزش واقعی یا ادراک شده در مقابل اطلاعات، خدمات یا کالاها می شود
تجارت سیار شامل پرداخت سیار است که به عنوان فرایند تبادل ارزش مالی توسط دوطرف با استفاده از یک دستگاه سیار برای دریافت کالا یا خدمات تعریف می گردد. دستگاه سیار یا سیار یک ابزار ارتباطی بی سیم است مانند تلفن همراه، PDAها، تبلتهای بی سیم، و رایانه های سیار ؛به دلیل استفاده ی روز افزون از تلفنهای همراه، طرح های پرداختی مختلفی به وجود آمده اند که خرید کالا و خدمات را از طریق تلفن همراه ممکن می سازند. در ادامه بررسی کلی از زنجیره ی ارزش پرداخت سیار، چرخه ی زندگی پرداخت سیار، و ویژگی های پرداخت سیار آمده است. همچنین مسائل عملیاتی که برای میزان پذیرش یک سیتم پرداخت مهم و ضروری هستند تحلیل می شوند. مسائل یا ویژگی های عملیاتی یه شناسایی واضح تر روشهای پرداخت کمک می کنند.
.2 زنجیره ی ارزش پرداخت سیار
عوامل مختلفی می توانند در فرایند پرداخت سیار تاثیر گذار باشند برای مثال یک مصرف کننده وجود دارد که صاحب یک دستگاه سیار است و تمایل دارد خدمت یا کالایی را بخرد، او خرید سیار را آغاز می کند، مشخصات خود را به فراهم کننده ی خدمت می دهد، و اجازه ی پرداخت را می دهد. فراهم کننده یا فروشنده محصول را به او می فروشد. در زمینه ی پرداخت سیار، محتوا می تواند از اخبار گرفته تا خدمات راهنما، خدمات خرید و بلیط دهی، خدمات سرگرمی، و خدمات مالی باشد. فراهم کننده یا فروشنده تقاضای خرید را به تأمین کننده ی خدمت ارائه می کند، درخواست اجازه را به مشتری می رساند و مسئول تحویل محتوا است.
در نهایت اوپراتورهای تلفن همراه نیز وجود دارند که نگرانی آنها بیشتر مربوط به مسائل استاندارد سازی و قابلیت تبادل اطلاعات است. آنها ممکن است روند پرداخت را خودشان انجام دهند و خدمات پرداخت را برای مشتریان و فروشندگان آماده سازند. چیزی که باید مدنظر قرار گیرد این است که چه کسی داده های مشتری را دریافت می کند. ممکن است مشتریان به ندرت تمایل به افشای اطلاعات داشته باشند در حالیکه ممکن است همین اطلاعات برای فروشنده یا فراهم کننده ی محتوا بسیار مهم باشند. روشهای پرداخت نه تنها باید تضمین کنند که هیچکدام از طرفین هیچ اطلاعاتی را دریافت نمی کنند برای مثال چه زمانی از یک پرداخت پیش پرداختی برای خرید کالا استفاده می کند بلکه باید مستلزم افشای اطلاعات هرکدام از طرفین باشند.
.3 چرخه ی زندگی پرداخت سیار
فرایند پرداخت سیار بسیار شبیه به پرداخت کارتی است. تنها تفاوت این است که انتقال جزییات پرداخت شامل یک فراهم کننده ی بی سیم است. پروتوکل جستجوگر WAP/HTML بنیان ممکن است مورد استفاده قرار گیرد یا جزییات پرداخت ممکن است با استفاده از تکنولوژی هایی مانند بلوتوث و فروسرخ انتقال یابد.
چرخه ی زندگی پرداخت سیار که در شکل 1 نشان داده شده است شامل چند مرحله است:
• ثبت: مشتری حسابی را با فراهم کننده ی پرداخت از طریق یک روش پرداختی خاص باز می کند.
· معامله: چهار مرحله در معامله ی پرداخت سیار شناخته شده اند.
✓ مشتری تمایل به خرید یک محتوا را با استفاده از یک دکمه از تلفن همراه خود و یا با ارسال پیامک اعلام می کند.
✓ فراهم کننده ی محتوا درخواست را به سوی فراهم کننده ی خدمت هدایت می کند.
✓ سپس فراهم کننده ی خدمت از طرف سوم مورد اعتماد درخواست اجازه و تایید می کند.
✓ فراهم کننده ی خدمت پرداخت فراهم کننده ی محتوا را از وضعیت تایید مطلع می کند. اگر مشتری مورد تایید قرار گیرد فراهم کننده ی خدمت محتوای خریداری شده را تحویل می دهد.
· واریز پرداخت: واریز پرداخت می تواند به روش زمان واقعی، پیش پرداخت و پرداخت پسین انجام شود.
شکل شماره 1 چرخه حیات پرداخت سیار
.4 مسائل عملیاتی در پرداخت سیار
طرحهای پرداخت را می توان به دو دسته ی حسابی و ژتونی طبقه بندی کرد. در طرح حسابی مشتریان صورتحساب خود را با حساب خود پرداخت می کنند. این طرح برای معاملات ارزش کم مناسب نیست. در روش ژتونی، یک نشانه ابزار پرداخت است که نمایانگر ارزش پولی است و مستلزم حمایت فراهم کننده ی خدمت است. مشتریان باید پول واقعی را به ژتون تبدیل کنند.
سه روش مختلف برای ارسال صورتحساب وجود دارد. یکی زمان واقعی که در آن گردش الکترونیکی در طول معامله تبادل می گردد. واریز پرداخت نیز می تواند یک نوع پیش پرداخت باشد که در آن مشتریان برای داشتن یک معامله ی موفق هزینه را از پیش پرداخت می کنند. روش دیگر روش پرداخت پسین است که در آن مشتریان پس از تحویل گرفتن کالا یا خدمات پول پرداخت می کنند.
مشتریان تنها زمانی از یک روش پرداخت جدید استفاده می کنند که به آنها امکان پراخت به یک شیوه ی آشنا داده شود. روشهای مختلف واریز پرداخت از سوی فراهم کننده نقشی حیاتی بازی می کنند.
