بخشی از مقاله
چکیده
مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر پریبیوتیک تجاری ایمکس بر پارامترهای رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات بدن بچه ماهیان جوان ازون برون - A. stellatus - انجام شد. بدین منظور تعداد 450 عدد بچه ماهی جوان ازون برون با میانگین وزنی 34±0/67 گرم در غالب یک طرحکاملاً تصادفی با یک تیمار آزمایشی که حاوی 1 گرم از پریبیوتیک در هر کیلوگرم جیره غذایی، به همراه یک گروه شاهد که فاقد هرگونه ماده افزودنی هرکدام با سه تکرار با تراکم 50 قطعه بچه ماهی در 6 تانک با ظرفیت آبگیری 1500 لیتر به مدت 60 روز غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایش بررسی عملکردهای رشد و کارایی غذا نشان داد که تیمار حاوی پریبیوتیک نسبت به گروه شاهد بهطور معنیداری باعث افزایش عملکردهای رشد گردیده است . - p<0/05 - نتایج آنالیز لاشه حاکی از کاهش معنیدار پروتئین خام لاشه در تیمار تحت تأثیر پریبیوتیک و افزایش معنیدار چربی خام لاشه در این تیمار آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد بود . - p<0/05 -
کلمات کلیدی: ازون برون، پریبیوتیک ایمکس، ترکیبات بدن، تغذیه، رشد.
مقدمه
در طول دو دهه اخیر استفاده تجاری از آنتیبیوتیکها به دلیل پتانسیل توسعه مقاومت باکتریایی در مقابل آنتیبیوتیکها، باقی ماندن داروها در گوشت ماهیان، تخریب جمعیت میکروبی در محیط آبزیپروری و تحت تأثیر قرار دادن سیستم ایمنی موجودات آبزی از طرف اتحادیه اروپا ممنوع شده است . - Ringø et al ., 2010 - ماهی ازون برون - Acipenser stellatus - یکی از گونه-های مهم ماهیان خاویاری است که جمعیت قابلتوجهی را در دریای خزر به خود اختصاص داده است - خارا و همکاران، . - 1393 از مزیتهای اینگونه میتوان به کیفیت بالای گوشت و بازارپسندی فوقالعاده آن و مدتزمان کمتر برای رسیدن مرحله بلوغ و تولید خاویار نسبت به اکثر گونههای خاویاری - 7 تا 8 سال - و همچنین میزان بالای خاویار استحصالی نسبت به وزن بدن، بهطور متوسط 19 درصد اشاره کرد - کیوان، . - 1382 یکی از راهکارهای ارائهشده بهمنظور ارتقاء میزان مقاومت و افزایش رشد و بازماندگی بجای استفاده از آنتیبیوتیکها بهکارگیری پریبیوتیک ها در جیره غذایی است. با توجه به اهمیت ماهی ازون برون بهعنوان یکی از با ارزشترین ماهیان خاویاری دریای خزر حاضر باهدف بررسی تأثیر پریبیوتیک تجاری ایمکس بر برخی از پارامترهای رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات بدن بچه ماهیان جوان ازون برون انجام گرفت.
مواد و روشها
تحقیق حاضر در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی - استان گلستان - انجام پذیرفت. بدین منظور تعداد 300 عدد بچه ماهی ازون برون با میانگین وزنی 34 0/67 گرم در قالب یک طرحکاملاً تصادفی در 6 تانک با حجم آبگیری 1500 لیتر پس از سازگاری یکهفتهای با غذای دستی به مدت 60 روز با غذای مکمل سازی شده با 1 g/kg پریبیوتیک ایمکس غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایش، بر اساس بیومتری انجامشده شاخصهای رشد و تغذیه با استفاده از فرمولهای ریاضی مربوطه موردبررسی قرار گرفت . - Sotodeh et al., 2010 - برای تعیین ترکیبات شیمیایی لاشه نیز مطابق روش استاندارد AOAC - 1990 - عمل گردید. آنالیز آماری دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS - V:25 - تحت ویندوز و به روش آزمون t-test انجام شد.
نتایج و بحث
مطابق با نتایج بهدستآمده تمام شاخصهای تحت بررسی در تیمار تغذیهشده با پریبیوتیک ایمکس در مقایسه با گروه شاهد دارای اختلافی معنیدار بود - - p<0/05 - جدول-. - 1 در تائید این نتایج افزودن پریبیوتیک های تجاری فرمکتو به جیره بچه ماهیان نورس کپور معمولی - Mazurkiewicz et al., 2008 - - Cyprinus carpio - ؛ ایمنواستر و ایمنووال به جیره فیلماهیان جوان پرورشی - Taati et al., 2011 - - Huso huso - ؛ به ایجاد تفاوت معنیدار در پارامترهای رشد و تغذیه منجر شد.
جدول-1 مقایسه میانگین برخی از پارامترهای رشد و تغذیه در بچه ماهیان جوان ازون برون تحت تأثیر پریبیوتیک ایمکس
تأثیر جیرههای حاوی پریبیوتیک ایمکس بر میزان پروتئین خام و چربی خام بدن بچه ماهیان در جدول 2 ارائه گردیده است.
جدول-2مقایسه میانگین برخی از ترکیبات بدن بچه ماهیان جوان ازون برون تحت تأثیر پریبیوتیک ایمکس
نتایج بهدستآمده میتواند به علت افزایش بازده پروتئین و چربی در تیمار تحت تأثیر پریبیوتیک در مقایسه با گروه شاهد باشد. در همین ارتباط برخی از محققین بر این باورند که تغییرات در ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهیان مانند محتوی پروتئین و چربی را میتوان به تغییرات در سنتز پروتئین و چربی در بدن، میزان ذخیرهشان در بافت های بدن و نرخ رشد متفاوت نسبت داد Abdel- - Tawwab et al., 2008؛. - Heidarieh et al., 2012 در تائید این نتایج جهانجو و همکاران - 1392 - نیز در استفاده از سطوح پایین پریبیوتیک مانان الیگوساکارید در جیره غذایی ماهی خواجو - Schizothorax zarudnyi - شاهد باعث کاهش معنیدار پروتئین خام و افزایش معنیدار چربی خام لاشه در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد گردید اما در بالاترین سطح در نظر گرفتهشده سطح پروتئین خام در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیدار و سطح چربی خام کاهش معنیداری نشان داد.
