بخشی از مقاله
چکیده
نگرشهای قدیمی در زمینه کنترل بحران حوادث،براین باور بود که کنترل بحران یعنی اطفاء حریق ،به این معنی که امدادگران در انتظار به مخاطره افتادن و ویرانی های ناشی از حوادث می نشینند و پس از وقوع حوادث سعی می کنند تا ضرر ناشی از خرابی ها را محدود سازند،ولی به تازگی نگرش به این موضوع عوض شده است. بر اساس معنای اخیر،همواره باید مجموعه ای از طرح ها و برنامه های علمی ،برای مواجهه باتحولات احتمالی آینده در داخل سازمان ها تنظیم شود و مدیران باید درباره اتفاقات احتمالی آینده بیندیشند و آمادگی رویارویی با وقایع پیش بینی نشده راکسب کنند.
یکی از این طرح ها ،آموزش عمومی ایمنی شهر ی است.باتوجه به اینکه این امر در شهر تهران به عنوان یکی از کم رنگ ترین مسائل درتصمیم گیری ها مد نظر است و نتیجه این امر وجود ضعف فرهنگ ایمنی در بین شهروندان تهرانی است، ضرورتا به بررسی نقش آموزش و به دنبال آن مشارکت عموم در پیشگیری از حریق های احتمالی می پردازد.براساس ابعاد و اهداف، روش انجام پژوهش،توصیفی و تحلیلی می باشد و بهره گیری از اسناد NFPA 1720 می باشد. یافته ها نشان می دهد علی رغم اهمیت موضوع جلب مشارکت شهروندان در تأمین ایمنی ، تاکنون توجه خاصی به موضوع تشکیل گروه های داوطلب ایمنی و آتش نشانی در کشور ما نشده است.
مطابق استاندارد جهانی باید در کشور ما نزدیک به5/6 ملیون نفر نیروی داوطلب آتش نشان وجود داشته باشد. در پایان نتایج این بررسی نشان می دهد که آموزش عمومی و افزایش آگاهی جامعه باشیوه های مختلف از مهم ترین جنبه ی فعالیت های پیشگیرانه برای تأمین ایمنی در شهر ها می باشد. همچنین جامعه آماری در این تحقیق میانگین عملکردی آتش نشانان داوطلب و گلچینی از عموم مناطق تهران می باشد.که پس از آموزشهای ایمنی شاهد کاهش حریق ها و خسارات بوده ایم.
مقدمه
در شهرهای بزرگ و کوچک دستیابی به محیطی کاملأ عاری از خطر وپیشامدهای احتمالی از حوادث به منظور حفاظت از جان،اموال،خانواده و سایر افراد جامعه ،آرزوی دیرینه ای بوده ،که بشر برای رسیدن به آن پیوسته در تلاش و تکاپو بوده است. در واقع زندگی شهری در کنار آسایش و رفاهی که برای شهر نشینان فراهم آورده است، در درون خود حوادث و خطرات بسیاری دارد که جان و مال افراد را تهدید می کند.آتش در کنار خدمت به بشر ،سرمایه،تلاش و فرهنگ او را به نابودی کشانده است.
افزایش جمعیت، رشد بیش از حد شهر ها ،در نتیجه افزایش مراکزی که بالقوه خطر حریق دارند از جمله عواملی است که نگرش واقع بینانه به مسائل پیشگیرانه به منظور مقابله با خطرهای احتمالی را مطرح می سازند.بنابراین به منظور پیشگیری هر چه توانمند تر از این نوع بحران باید به عنوان اولین و مهمترین گام در این زمینه به آموزش و مشارکت عموم اهمیت بسزایی داد زیرا ثابت گردیده است که موفق ترین طرح ها دربرنامه های گذشته طرح هایی است که مردم به نحوی در آن مشارکت دارند.چرا که این برنامه ها و طرح ها را مردم خود اجرا نموده و آنها را در سرنوشت خود دخیل می دانند.بنابراین وقتی شهروندان یک شهر، خود را در امور مربوط به مسائل شهری به ویژه مسائل ایمنی شهری شریک بدانند، ارائه زمینه های مشارکت و آموزش آسان تر و مؤثرتر خواهد بود.
طرح مسأله
آتش سوزی همواره از عواملی بوده است که خسارت های بسیاری به انسان آورده است، از آتش سوزی های مهیب لندن در سال1666، مسکو در سال 1756،آتش سوزی شهر لس آنجلس در سال1992، تا اخرین آتش سوزی گسترده در سال2003که طی آن کتابخانه ملی عراق که گنجینه عظیم آثار مکتوب تمدن بین النهرین به شمار می آمد، درآتش سوخت و آسیب عمده ای دید.درکشور مانیز آتش سوزی ها همواره خسارت های بسیاری به بار آورده است.
اهمیت وضرورت این موضوع زمانی بیشتر می شود که حداکثر طرح ها و برنامه هایی که در مراکز تصمیم گیری در زمینه ایمنی و پیشگیری از حریق صورت می گیرد،جای خالی مقوله های مهمی چون آموزش و مشارکت شهروندان و تلاش در جهت بالا بردن سطح فرهنگ ایمنی در بین اقشار مختلف جامعه به خوبی احساس می شود،ضعف فرهنگ ایمنی در بین شهروندان،لزوم یک برنامه جامع و مدرن در مورد آموزش عمومی در زمینه مسائل ایمنی و پیشگیرانه را مطرح می سازد.در اینجا این سوال مطرح می شود که چه راهکارهایی برای افزایش درک عموم از ایمنی و کنترل بحران شهری وجود دارد.
روش تحقیق
تحقیقات کاربردی بیشتر برای رفع نیازمندی های بشر و بهبود و بهینه سازی ابزارها،روش ها،اشیاء و ا لگوها در جهت توسعه رفاه و آسایش و ارتقاء سطح زندگی انسان مورد استفاده قرار می گیرند.براساس اهداف و ابعاد که مورد توجه قرار گرفته ،نوع تحقیق کاربردی - توسعه ای و با توجه به ماهیت موضوع ، روش انجام این پژوهش ، توصیفی- تحلیلی می باشد. این تحقیق با ارائه زمینه هایی در مورد آموزش و مشارکت عموم تهران و به کارگیری آتش نشانان داوطلب مطابق با استاندارد NFPA1720 در خصوص مسائل ایمنی شهری با تأکید بر آتش سوزی ،بالابردن سطح فرهنگ ایمنی دربین عموم به صورت هرچند اندک ،انجام گرفته است.
جامعه آماری
ملاک ارزیابی در این تحقیق گلچینی از عموم در مناطق تهران می باشد که پس از آموزش های لازم در مورد ایمنی و رفتار های مناسب در هنگام حریق و حوادث و چگونگی آموزش به عموم شاهد کاهش حریق و حوادث ها به صورت مشهودی بوده ایم.
