بخشی از مقاله
چکیده
هدف تحقیق، اثر مصرف کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در فعالیت 2000 متر ارگومتر پاروزنان نخبه جوان بود. تعداد 27 پاروزن نخبه مرد - سن: 19/7±3/6، قد:188/4±7/7 سانتی متر، وزن: 81/2±8/1 کیلوگرم و چربی بدن: 9/6±2/9 درصد - از بین ورزشکاران تیم ملی به صورت تصادفی ساده در سه گروه 9 نفره - دو گروه تجربی - A - کافئین با غلظت4/5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن - mg/kg - ، - B - کافئین با غلظت mg/kg 9 و یگ گروه شاهد - C - دارونما - تقسیم شدند . بلافاصله پس از انجام 2000 متر فعالیت روی ارگومتر روئینگ ، گروهای تجربی مقدار4/5 و mg/kg 9 کافئین و گروه شاهد mg/kg 5 ساکاروز به عنوان دارونما مصرف نمودند و همان کوشش ها را 24 ساعت بعد تکرار کردند.
در دو نوبت از انگشت دست چپ آزمودنی ها خون گیری شد. همچنین شاخص های فیزیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون اندازه های تکراری و بونفرونی در سطح معناداری p<0/05 برای تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss ورژن 14 استفاده شد.
نتایج حاصل، تفاوت معناداری بین کافئین و دارونما را در تعداد ضربه پارو 28/9 - برای 9 میلی گرم - 9mg.kg-1 - ، 28/56 برای 4/5 میلی گرم 4.5mg.kg-1 - و 28/38 برای دارونما - ، توان 311/21 - برای 9mg.kg-1، 303/26 برای 4.5mg.kg-1و 313/21 برای دارونما - و رکورد زمانی 417/5 - ثانیه برای 9mg.kg-1، 414/32ثانیه برای 4.5mg.kg-1و 411/15ثانیه برای دارونما - نشان نداد.
تفاوت لاکتات در دو دوز کافئین و دارونما تفاوت معناداری نشان نداد - دارونما 1,88±0,081 میلی مول در لیتر - - mm/l، مصرف 4.5mg.kg-1 کافئین mm/l 1,67± 0,078، مصرف 9mg.kg-1 کافئین 1,87± 0,061 . - mm/l تحقیق حاضر نشان داد که مصرف کافئین بر بازگشت به حالت اولیه بین تمرین در فعالیت 2000متر ارگومتر روئینگ تحت شرایط تحقیق حاضر اثر معناداری ندارد.
-1 مقدمه
بازگشت به حالت اولیه یکی از مهمترین ابعاد تمرین ورزشکاران است که باید در برنامه فعالیت های مختلف مورد توجه قرار گیرد. حتی ورزشکاران نخبه نیز زمان بیشتری را در بازگشت به حالت اولیه نسبت به تمرین بدنی در طول روز صرف می کنند - . - 6 بسیاری از مطالعات 24 ساعت تا 7 روز زمان برای دوره بازگشت به حالت اولیه بسته به برنامه تمرینی گزارش کرده اند
در ورزش های استقامتی، مربیان از جلسات تمرینی با حجم بالا استفاده می کنند. این تمرین بیش از حد می تواند موجب ایجاد آسیب شود
آزاد شدن نشانگرهای آسیب عضلانی یکی از واکنش های طبیعی به تمرین و فعالیت ورزشی است. یکی از این نشانگرها، کراتین کیناز است که می تواند بعنوان یکی از نشانگرهای آسیب عضلانی مورد ارزیابی قرار گیرد و عوامل موثر بر افزایش یا کاهش آن در برنامه ریزی تمرین موثر است . - 2 - روئینگ یکی از ورزش هایی است که نیاز به حجم تمرینی بالا دارد و باعث ایجاد آسیبهای عضلانی در پاروزنان خواهد شد.
برای یک مسابقه 2000 متر، استقامت در توان غالب است و منابع انرژی عضلات را به انتها می رساند - 21 و . - 25 بنابراین پاروزنان نیاز به ریکاوری مناسب پس از جلسات تمرینی دارند. مسابقه روئینگ 2000متر به مقدار تقریبی 240 پارو نیاز دارد، عضلات را برای مدت 330 الی 450 ثانیه به کار می برد و می تواند به عنوان فعالیت های استقامت عضلانی کوتاه مدت با شدت بالا دسته بندی شود.
تحقیقات قبلی اثرات مواد دارویی مختلفی چون را بر استقامت عضلانی و بازگشت به حالت اولیه بررسی کرده اند 9 - و . - 14 در مورد مصرف مواد خوراکی، کافئین به عنوان مکمل بین ورزشکاران به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد - 28 - که دارای نیمه عمر 4 تا 6 ساعت بوده و به میزان کمتر از 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بی خطر تشخیص داده شده است
برای مثال، جارک و همکاران - - 21گزارش کرده اند که مصرف کافئین موجب افزایش زمان تمرین تا رسیدن به واماندگی شده و این موضوع به همراه کاهش میزان گلیکوژنولیز نبوده است.
دوهرتی و اسمیت - - 13 بیان کردند که مصرف کافئین، عملکرد را به میزان 11 درصد افزایش می دهد و این یافته با فرا تحلیل دیگر در ارتباط با اثرات کافئین بر ورزش همسو بوده است. آسترینو و رابرسون - - 2 به این نتیجه رسیدند که کافئین استقامت را افزایش می دهد.
بیسینی و همکاران - 2007 - اثر تمرین و مصرف کافئین را بر نشانگرهای آسیب عضلانی - شامل کراتین کیناز - بررسی نمودند و تغییرات معناداری در سطوح کراتین کیناز سرم و میزان محتویات گلبولهای سفید پس از مصرف کافئین توام با تمرین بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرین عضلانی را مشاهده نمودند
تحقیقات چندی نیز نشان داده اند که مصرف کافئین باعث باز شدن کانال های شبکه سارکوپلاسمی کلسیم - SR Ca2+ - می شود 32 - و - 37 که ازدیاد آزادسازی کلسیم را باعث می شود . - 23 - مقدار کلسیم آزاد شده هنگام انقباض عضلانی به مرور کاهش می یابد که باعث ایجاد خستگی می شود. بنابراین، خستگی ممکن است از طریق مصرف کافئین کاهش یابد
برخی تحقیقات دیگر بر اثرات مقادیر مختلف - 35 - کافئین روی عملکرد روئینگ تمرکز داشته اند. بروس و همکارن - - 9 و اندرسون و همکاران - - 1 افزایشی در زمان عملکرد و توان متوسط بر اثر مصرف 6 و 9 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مشاهده نمودند. اما اسکینر و همکاران پس از مصرف دارونما و 3 و 6 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن تفاوت معناداری در رکورد، توان و تعداد پارو در دقیقه مشاهده نکردند . - 35 - همچنین چند تحقیق در مورد اثرات مکمل های مختلف روی بازگشت به حالت اولیه در فعالیت های استقامتی انجام شده است اما هیچ یک از آنها روی تأثیر کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در ورزش سنگین روئینگ مطالعه مستقیمی انجام نداده اند.
با توجه به احتمال وجود تاثیرات کافئین بر عملکرد کانال های کلسیمی و اجرای ورزشی، فرض بر این بود که مصرف کافئین بر میزان بازگشت به حالت اولیه پس از تمرین سنگین روئینگ اثرگذار است. بر همین اساس، هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر دوزهای مختلف کافئین بر بازگشت به حالت اولیه پس از 2000 متر فعالیت روی ارگومتر روئینگ بود.
-2 روش شناسی
-1-2 آزمودنیها:
27 پاروزن نخبه مرد جوان - سن: 19/7 3/6، قد:188/4 7/7 سانتی متر، وزن: 81/2 8/1 کیلوگرم و چربی بدن: 9/6 2/9 درصد - از بین 60 پاروزن واجد شرائط که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند ، در این تحقیق شرکت نمودند. طرح تحقیق و تمام خطرات احتمالی این تحقیق برای آزمودنیها شرح داده شد. سپس آزمودنیها یک رضایتنامه کتبی را امضا کردند.
یک نوع مشابه دستگاه ارگومتر روئینگ - Concept II Model B, Morrisville, VT - در تمام مراحل تمرین و آزمون مورد استفاده قرار گرفت. تمام آزمودنیها با آزمون ارگومتر آشنایی کامل داشتند. روش تحقیق حاضر توسط کمیته اخلاق گروه علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران مورد تایید قرار گرفت. همچنین روش کار این تحقیق بر طبق بیانیه هلسینکی بود.
آزمون مقدماتی: همه شرکت کنندگان در آزمون، در یک جلسه تمرینی قبل از آغاز کوشش های آزمون ارگومتر شرکت کردند. آزمون 2000 متر روئینگ بعنوان یک آزمون با روایی بالا برای بررسی توان پاروزنان تمرین کرده شناخته می شود . - 34 - در این جلسه تمرینی، دستگاه آنالیزور هوای ریه - Quark CPET, COSMED, Italy - بر طبق مدل هفت مرحله ای پیش رونده تست روئینگ بوردن برای اندازه گیری VO2maxاستفاده شد.
آزمودنیها پس از انجام 2000 متر فعالیت روی ارگومتر روئینگ، 4/5 میلی گرم یا 9 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ، کافئین و5 میلی گرم دارونما را در سه کوشش متفاوت استفاده نمودند. آنها همان کوشش ها را 24 ساعت بعد تکرار کردند. از آزمودنیها خواسته شد از مصرف هر گونه ماده حاوی کافئین یک روز قبل و یک روز پس از فعالیت 2000 متر ارگومتر خودداری نمایند.
