بخشی از مقاله
چکیده
هدف این مقاله انتقال درهمتنیدگی به دو اتم دوترازی دور از هم براساس ایده تکرارگر کوانتومی است. هشت اتم دوترازی 1 - ، 2،...، - 8 به نحوی که جفتهای 1 - ، - 2، 3 - ، - 4، 5 - ، - 6 و 7 - ، - 8 در حالتهای بل اتمی قرار دارند مورد مطالعه قرار میگیرند. با ایجاد برهمکنش بین جفتهای 2 - ، - 3، 4 - ، - 5 و 6 - ، - 7، به طور جداگانه، درهمتنیدگی به اتمهای 1 - ، - 8 منتقل میشود. این درهمتنیدگی با سنجه تلاقی، سنجیده و تأثیر نامیزانی و زمان برهمکنش اولیه بر آن بررسی میشود. افزایش - کاهش - نامیزانی - زمان برهمکنش اولیه - تأثیر مخربی بر درهمتنیدگی منتقل شده در شرایط پادمتقارن دارد. همچنین، بیشینه درهمتنیدگی برای اتمهای 1 - ، - 8 در تمام حالتها به دست میآید.
مقدمه
انتقال حالتهای درهمتنیده در مقیاس بزرگ کاربردهای زیادی در توزیع کلید کوانتومی و ارتباطات کوانتومی دارد. حالتهای درهمتنیده کوانتومی با استفاده از روش تکرارگر کوانتومی قابل انتقال به مسافتهای طولانی هستند .[1] در این روش فواصل زیاد به بخشهای کوچک تقسیم میشود و با تبادل درهمتنیدگی بین بخشهای جداپذیر با استفاده از روشهایی نظیر ایجاد برهمکنش، اندازهگیری یک حالت بل معین یا ترکیبی از آنها، از تضعیف درهمتنیدگی جلوگیری و درهمتنیدگی منتقل میشود. لازم به ذکر است که تبادل درهمتنیدگی به روش ایجاد برهمکنش بین اجزاء غیردرهمتنیده نسبت به اندازهگیری یک حالت بل - BSM - به دلیل عدم سهولت در تشخیص حالتهای بل در روش BSM از امتیاز ویژهای برخوردار است .
[2] در نهایت، درهمتنیدگی با پارامتر تلاقی [3] مورد محاسبه قرار میگیرد. معرفی مدل تکرارگر کوانتومی سامانه شامل هشت اتم دوترازی 1 - ، 2،...، - 8 است که جفتهای 1 - ، - 2، 3 - ، - 4، 5 - ، - 6 و 7 - ، 8 - کاملاً درهمتنیده هستند. با ایجاد برهمکنش میان جفتهای 2 - ، - 3 و 6 - ، - 7 در دو کاواک دومدی مستقل، درهمتنیدگی بین اتمهای 1 - ، - 4 و 5 - ، - 8 حاصل میشود. سپس اتمهای 4 - ، - 5 در یک کاواک تکمد
برهمکنش میکنند و نهایتاً اتمهای 1 - ، - 8 درهمتنیده میشوند.
