بخشی از مقاله

انیمیشن

با انيميشن از چه زماني آشنا شديد؟
باديدن كارتون با انيميشن آشنا شديم. 10 سالم كه بود صاحب تلويزيون شديم و سال هاي 47-1346 اما تا قبل از آن با تلويزيون نزديكان با كارتون هاي خارجي كه از شبكه نفت براي خارجي هاي ساكن اهواز پخش مي شد انيميشن را مي شناختم و با آن آشنا بودم.
من از طرفداران كيهان بچه ها به دليل داشتن داستان هيا مصور خارجي بودم. در اين جمله سه داستان مصور وجود داشت كه آن ها را مي بريدم، آرشيو وسپس از روي آن ها نقاشي مي كردم.
زمينه ساز انيميشن همين داستان هاي مصور و يا اصطلاحا كمك استيرلپ ها هستند.
به انيميشن خيلي نزديك مي باشند. داستان را به صورت تصويرهاي متوالي نقل مي كنند و با تصوير سازي كتاب متفاوت اند.


در سن 13 سالگي شروع به كشيدن داستان مصور كردم وتنها سرگرمي من طراحي ونقاشي بود.يكي از سرگرمي هاي من اين بود كه روي ورقه هاي كالك نقاشي مي كردم وداستان خود را روي آن ها منتقل مي كردم و به وسيله آيينه ونور آفتاب و ذره بين روي ديوار مي انداختم و به بچه ها و هم سن سالهايم نشان مي دادم.

فعاليت خود را چگونه آغاز كرديد؟
در واقع فعاليت من در زمينه انيميشن از همان زمان آغاز شده بود. علاقه مندي من به فيلم نقاشي وطراحي بسيار زياد بود.
اولين باري كه به تنهايي به سينما رفتم در سن 10 سالگي بود كه فيلمي فضايي بود.تصاوير اين فيلم براي من بسيار جالب بود.من به فيلم هايي كه مي ديدم امتياز مي دادم و آن ها را رده بندي مي كردم. اولين فيلم خود را در سن 16 سالگي با دوربين 8 ميلي متر يكي از دوستانم كه تك فريم نداشت و هنگامي كه دكمه را فشار مي دادم يك بار 10 فريم، يك بار 6 فريم و يك بار 5 فريم رد مي شدساختم. من تصاوير خود را به جاي افقي، به صورت عمودي طراحي كرده بودم كه راه رفتن را نشان مي داد كه تصاويري از كاريكاتور خودم بود.


من در آن زمان از كتاب آقاي پرستون بلي كه توسط آقاي دكتر زرين كلك ترجمه شده بود بسيار كمك گرفتم.
در سن 13 سالگي هنگامي كه به تهران مي آمدم به سينما ميرفتم و داستان فيلم هايي را كه مي ديدم مي نوشتم، دسته بندي و آرشيو مي كردم. كتاب هايي كه در مورد سينما چاپ مي شد مي خريدم. من به وسيله نقاشي كردن هويت پيدا كرده بودم طراح

ي براي من مانند چوب كبريتي بود كه من از طوفان دريا نجات مي داد و به ساحل مي رساند.
انيميشن از ديدگاه شما يعني چه؟


انيميشن يعني لذت بردن، خلق فضا و يا ديدگاه دروني افراد است كه دنياي آن ها قابل رويت مي كند. مثل موسيقي و يا ادبيات كه هر يك به شيوه خود بر روي افراد تاثير گذار هستند.
به نظر شما شرايط لازم براي ورود به اين حرفه چيست؟


پشتكار واستعداد. به نظر من پشتكار موثر تر است وداراي نقش اساسي تر نسبت به موفقيت استعداد مي باشد. چه بسيار افرادي كه با وجود داشتن استعداد فعالتي لازم براي رسيدن به را ندارد. با پشتكار مي توان به استعداد رسيد.
آيا اگر باز هم به دنيا مي آمديد. اين حرفه را دنبال مي كرديد و اگردنبال مي كرديد همين مسير را طي مي كرديد؟
اگر با آگاهي ها و بينش امروزم به دنيا مي آمدم سعي ميكردم از زمان و لحظات بيشتر استفاده كنم. در ان زمان دسترسسي به افرادي كه بتوانند مرا راهنمايي كنند تا بهتر و سريعتر مسير را طي كنم نداشتم. در واقع از زماني كه وارد دانشگاه شدم مسير را پيدا كردم اما از انتخاب انيميشن راضي هستم چون فوق العاده لذت بخش است.

آيا انيميشن از زندگي شما جداست؟
خير-انيميشن در تمام لحظات زندگي با من است من بيشترين موضوع صحبتم با خانواده در مورد كار وانيميشن است وخانواده مرا در اين امر بسيار همراهي مي نمايند.
به خصوص همسرم كه با من دسته و هم مسير است.
آيا جهاني شدن مهم است. آيا شما دوست داريد جهاني شويد؟ براي جهاني شدن چه بايد كرد؟
هنرمند دوست دارد هنرش درجهان مورد استقبال قرار گيرد. هر هنري در ذات خودش جهاني است. هر انساني قسمتي از جهان است و روز به روز كاملتر مي شود. كمتر هنري است كه براي فرهنگ خاص توليد شود. هنرهاي خاصي در زمان خاص مربوط به يك جغرافياي خاص بودند.اما امروزه به خاطر ارتباطات تقريبا هيچ هنري مربوط به جغرافياي خاص نمي شود انسان به عنوان يك عنصر جهاني هر عنصري كه توليد مي كند براي دنياست. بنابراين من هم مانند هر انسان ديگري دوست دارم كه اثرم در دنيا ديده شود. زماني انسان خود را با خانه /زماني با شهر/ زماني با كشور و در دوره اي دوست دارد خود را با سطح جهاني مقايسه كند تا متوجه شود جايگاهش در دنيا كجاست. اثر هنري بويژه انيميشن براي بكارگيري است.براي اينكه اين امر صورت بگيرد طبيعي است كه بايد مانند يك وسيله صنعتي داراي استاندارد باشد. انيميشن هم بايد داراي استاندارد باشد قادر سطح دنيا به صورت يك محصول هنري خوب عرضه شود. بايد كيفيت فيلم خوب باشد . داراي متن محكمي باشد. داستان را خوب روايت كندو بتواند با نژادها وزبان هاي مختلف ارتباط برقرار كند. صنعت سينمايي ژاپن به اين موفقيت دست پيدا كرده است. نوع قصه گويي وروايت وحتي گرافيكي كه زماني عجيب به نظر مي رسد امروزه توانسته ارتباط برقرار كند ودوست داشتي جلوه كند. توليد زياد وسرمايه گذاري از عواملي هستند كه موفقيت را افزايش ميدهد. در صنعت هنر انيميشن هم ما ميتوانيم روشي را اتخاذ وابداع كنيم كه وارد بازا مصرف قرار بگيرد تا حداقل گروهي از مردم دنيا از آن استفاده كنند.


شما داراي مدرك كارشناسي سينما هستيد. چرا سينما رادنبال نكرديد؟ هدف شما از انتخاب انيميشن چيست؟ در انيميشن چه بود كه جذب آن شديد؟
زماني كه كنكور هنر دادم ودر مصاحبه شركت كردم از من پرسيدند چرا سينما را انتخاب كرديد؟
پاسخ دادم: من به انيميشن علاقه مندم وتنها نمونه هاي كاري كه براي مصاحبه برده بودم طراحي ها ونقاشي هايي بود كه انجام داده بودم وبرخي از كارهايي كه درمجلات چاپ شده بود.
آن ها مرا راهنمايي كردند كه گرافيك يا نقاشي را دن

بال كنم ولي من به صراحت به آن ها پاسخ دادم كه نه به نظر من انيميشن سينماست.
ورد به اين رشته متوجه شدم كه چقدر سينما جذاب ست. فيلم زياد مي ديدم و به آن علاقه داشتم اما هيچ گاه تصور اين كه فيلمساز شوم را نداشتم. به اينماتور بودن مي انديشيدم اما فيلمساز بودن به نظر خيلي سخت مي آمد.من از علاقه مندان مجله فيلم بودم. براي آن ها كاريكاتور مي كشيدم و آثارم را در اين مجله چاپ مي شد. در زمان دانشجويي يك فيلم داستاني، دو فيلم مستند و يك كارگزارشي براي تلويزيون تهيه كردم.
سينما راحت تر از انيميشن است اما جسارت بيشتري مي طلبد. در انيميشن جسارت كمتر است. اما بعدها متوجه شدم يك انيماتور موفق نياز به رفت و آمد و شناخت از محيط اطراف خود دارد. علت ادامه ندادن سينما علاقه به انيميشن بود. شيوه بيان در انيميشن يك هنر مستقل است وهنر هشتم محسوب مي شود و نبايد آن را جزء زير مجموعه سينما قرار دارد.
به هر حال من به كمك انيميشن بسيار نكته بين شده بودم ودر سال دوم دانشگاه به كمك همسرم يك كارگاه انيميشن در دانشگاه سينما داير كرديم. اين كارگاه 2 سال فعاليت داشت واين مدت هفت فيلم به كمك ساير دوستان كه در اين كارگاه شركت داشتند ساخته شد. و در بخشي از جشنواره انستي فرانسه به عنوان نگاهي به انيميشن امروزايران ارايه شدند. در آن زمان تنها از كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان و ازكارگاه كوچك فيلم فرستاده شده بود و اين موضوع براي ما بسيار جالب وحائز اهميت بود.


اين كارگاه باعث شد كه ما در حين خواندن سينما، انيميشن را هم فرا بگيريم در آن زمان كسي به ما انيميشن نمي آموخت و ما خودمان مكمل و آموزگار خود بوديم.
بيشتر فعاليت هاي شما در چه زمينه اي بوده است؟ (ساخت انيميشن، تدريس، مديريت ،….)
در زمان شروع فعاليت من حيطه انيميشن بسيار ناشناخته بود و حتي در جامعه هنري نيز خيلي شناخته شده نبود.

 

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید