مقاله در مورد شناخت گردو

بخشی از مقاله

شناخت گردو

بر اساس بررسي هاي ديرين شفاهي گياهي ، گرده شناسي ،‌انواع گردو از زمانهاي قديم به ويژه دوران سوم زمين شناسي موجود بوده و از دوران 4 زمين شناسي به بعد آثار درخت گردو و گرده آن در كشورهاي اروپاي شرقي ديده شده است . موطن اصلي گردو ، آسياي غربي و نواحي هيماليا است . و درايران درنواحي جنگلهاي شمال ( از آستارا تا گلي داغ ) در جلگه (ساحل ) كشت آن مرسوم است . در جنگل هاي غرب واز سنندج به مريوان به طور خودرو مي رويد . كهن

ترين درخت گردو در اذرگان شهر كرد وجود دارد .طبق نوشته اي كه از نزديك آن بدست آمده است تاريخ كاشت اين درخت به زمان يزدگرد ساساني 1400 سال پيش مي رسد . همچنين در يونان قديم و مصر باستان برگ و شاخه هاي درخت گردو را زير پاي عروس و داماد مي انداختند و معتقد

بودند كه بدين وسيله از بند جادو و سحر رها مي شوند . و به اين دليل بر اين مدعاست كه گردودرختي معتبر و مقدس است حتي بر سر سفره هاي عقد ايرانيان نيز گردو خودي نشان ميدهد .
تركيبات و خواص مواد غذايي :
مغز گردو داراي مقدار زيادي چربي ، پروتئين و مواد غذايي و نشاسته اي است كه ساير مواد نيز در آن وجود دارد . اين ميوه خشك مصرف دارويي دارد . جوشاندن برگ آن در بيماريهاي جلدي و اگزما موثر است .شيره سبز رنگ پوست تازه آن برا ي از بين بردن زگيل و رفع كچلي مناسب است . جوشاندن پوست گردو موي سر را قهوه اي و مخلوط با حنا رنگ موي خوبي را ارائه مي دهد .
موارد مورد استفاده از گردو :
مغز گردو : مغز گردوي نارس ( پوست نازك آن برداشته مي شود و با نمك مصرف
مي شود ) مغز گردو رسيده كه يكي از بهترين وپرنيروترين و خوشمزه ترين آجيل ايراني است . در پخت شيريني و كلوچه ها به صورت نارس درترشي وبا جهت ويا جهت تهيه روغن گياهي ، روغن صنعتي و دارو مورداستفاده قرار مي گيرد . قسمت ديگرگردو مانند ريشه ، دمبرگ ، برگ ، پوسته گردو به شكل تازه يا جوشانده ويا به عنوان دارو مصرف مي شود .
روغن گردو : در ارديبهشت ماه يا خرداد جوانه هاي گندم رامي سايند سپس آن را نرم كرده و از الك عبور مي دهند واين خمير يكنواخت را در ظرف هاي كوچكي نگهداري مي كنند . اين روغن براي از بين بردن ريزش مو استفاده مي شود چون خيلي چرب است يكساعت پس از ماليدن به موي سر شايد بايد با پنبه پاك شود .
چوب گردو: اين چوب موارد استفاده بسياري دارد از جمله كارخانه هاي پاكت سازي ، صنايع مبل سازي ،‌تهيه قنداق تفنگ ( مسلسل ـ مجسمه سازي ـ معرق كاري ـ كنده كاري از چوب ) ساخت وسايل ورزشي (ميل ، تخته شنا ) ساخت ظروف چوبي ،تخته نرد و شطرنج .
مناطق كشت گردو:
درخت گردو بيشتردر نيم كره شمالي از مركز تا شرق اروپا و قفقاز و شمال و مركز ايران تا دامنه هاي هيماليا و كشور چين و ژاپن و همچنين گونه هايي از آن در آمريكاي شمالي و جنوبي به طور طبيعي مي رويد . و يا كاشته مي شوند . تنها جنگل طبيعي باقي مانده از اين محصول در قرقيزستان است . مناطق كشت اين محصول درايران ، دره گز دامغان ، از شمال كشور تا فارس در جنوب و ارتفاعات جنوب غربي اروميه تا كوه تفتفان در جنوب شرقي بين طول هاي جغرافيايي 45 تا 65 درجه به خوبي مي رويد ولي بهترين باردهي در دامنه هاي البرز ، خراسان ، آذربايجان ، زاگرس

به ويژه تفرش ، گلپايگان ، توسيركان و اطراف كوهها لاله زار و جبال البرز ، منطقه اي وجود دارد كه از نقاط مهم گردو كاري است .
ارقام :
مهم ترين نوع گردوي ايراني : گردوي كاغذي ، سنگي ، ماكويي، سوزني ، نوك كلاغي ، ضياآبادي ، خوشه اي ، سبزوار آميخته خراسان ، مازندران ، گردوي شمير زاد ، قزوين ، همدان ، توسيركان .
سطح زير كشت گردو در جهان :
بر اساس آمار منتشر شده از fao در سال 1997 سطح زير كشت گردوي جهان 518490 هكتار بوده كه نسبت به سال گذشته 1% كاهش ونسبت به سال 1988 22%افزايش نشان داده است . بين سالهاي 1988 تا 1977 سطح زير كشت گردوي جهان سير صعودي را طي كرده است . در سال 1988 سطح زير كشت گردو در جهان 423271 هكتار بوده و اين رقم در سال 1977 برابر با 27% بوده است . چين با داشتن 160000 هكتار اراضي زير كشت
( گردو ) 31% كل اراضي كشت گردوي جهان را مختص خود كرده است . و مقام اول را از ان خود كرده است . مقام دوم وسوم و چهارم متعلق به آمريكا با 68800 ، تركيه با 57450 هكتار و ايران با 41766 هكتار است .
سطح زير كشت گردو درايران :
سطح زير كشت گردودرايران در سال 76-1375 برابر 41746 هكتار بوده است كهنسبت به سال زراعي گذشته 17% و نسبت به سال پايه 251% افزايش نشان داده است .
بين سالهاي 1367 تا 1376 سطح زير كشت گردو افزايش يافته است . سطج زير كشت گردودر سال 1367 برابر با 11644 و درسال زراعي 76-75 به 4166 هكتار رسيده است . بر اساس آمار جديد در سال 76 بيشترين سطح در استان كرمان با 5171 هكتار كه 4/12% از سطح زير كشت كشور مي باشد . كه مقام اول را به خود اختصاص داده است . و مقام دوم تا هفتم از آن همدان ، قزوين ، آذربايجان شرقي ، گرگان ، خراسان و فارس
توليد گردو در جهان بر اساس آخرين اطلاعات از سوي FAO .مقدار توليد گردوي جهان درسال 1977 برابر 64-1097 تن بوده كه نسبت به سال قبل 2/2 % و نسبت به سال 1988 ، 27% افزايش نشان داده است .
در بين ده كشور مهم توليد كننده گردو كه هر كدام بيشتر از 20000 تن گردو درسال 1977 توليد كرده اند آمريكا باتوليد 244000 تن مقام اول را دارد .
و به تنهايي 2/22 % گردوي جهان را توليد مي كند . مقام بعدي مربوط به چين با توليد 240000 تن وايران با توليد 872/124 تن است .
توليد گردو در ايران

ميزان توليد گردودر ايران 1376-1275 حدود 124872 تن بوده كم نسبت به سال گذشته 3/10% افزايش نشان داده . بالاترين ميزان گردو در همدان با توليد 20157 ،آذربايجان شرقي ، تهران ، كرمان ، قزوين ، كردستان ، ‌خراسان مهمترين مناطق توليدگردوي ايران هستند .
مراحل كاشت، داشت ، برداشت :
1) كاشت گردوبه دو روش صورت مي گيرد . كاشت دانه گردو درنهالستانها و بردن نهال به زمين اصلي است .
1-1) كاشت مستقيم : اين نوع كاشت نيز براي مصارف شخصي متداول است . و به اين صورت اس كه در كنار جوي آبي يا ديوار باغ چاله اي به عمق 20 cm
مي كنند كه نيمي از آن را با خاك نرم پر مي كنند سپس 2 تا 4 دانه گردو در آن قرارمي دهند . پس از مدتي دانه سبز مي شود . وسر ز خاك بيرون مي آورد . تنها يكي از نهالها را نگه مي دارند و بقيه را قطع مي كنند
1-2) كاشت در نهالستانها : دراين روش نهال در خزانه كاشته مي شود . و براي پرورش به زمين اصلي منتقل مي گردد .
2) داشت : هرس ، ،آبياري ، كود دهي ، آفت و بيماريها .
هرس: درخت گردو از همدان سال اول رشد بايد هرس كرد تا شكل مناسب پيدا كند و توليد آن بالا رود ودر غير اين صورت پس از چند سال تبديل به درختي با شاخ و برگ متراكم و درهم مي شود . به تازگي در ايران هرس درختان گردو درباغ هاي جديد واقتصادي متداول شده است وپيش از اين د ركشورما درختان را هرس نمي كردند .
2-2) آبياري: از آن جايي كه درخت گردو را بيشتر كنار جويهاي آبياري يا به شكل پراكنده در ميان ديگر درختها مي كارند . شيوه آبياري آن متفاوت است .
3-2) كوددهي : متاسفانه گردو كاران ايراني آگاهي كافي از تغذيه صحيح درخت گردو ندارند و درنتيجه كود لازم ومناسب را به آنها نمي رسانند اما درباغهاي جديد مراقبتهاي مرحله داشت از جمله كوددهي كاملا رعايت مي شود .
4-2) آفت و بيماريها : آفتهاي درخت گردو عبارتنداز شته خالدار گردو ، شته سبز ، سپردار گردو ، شپشك روكوفانه ، شبپره هندي سوسك نان ، سوسك ميوه خوار ، شپش دندانه دار

برداشت گردو :
گردوهاي كاشته شده در كشور آميخته و ناخالص هستند . ازنظر زمان رسيدن نيز متفاوت است . و در تاريخهاي مختلف برداشت مي شود . گردو به دوصورت نارس و رسيده برداشت مي شود .
روشهاي برداشت : در ايران به طور معمول براي درختهاي كوتاه با تكان دادن شاخته يا با چوب زدن گردو از درخت جدا مي كنند . و براي درختهاي بلند افراد روي شاخه ها رفته وبا چوبهاي باريك و بلند به شاخه ها مي زنند تا گردو از شاخه جدا شود .

اما در كشورهاي صنعتي بويژه ايالات متحده آمريكا براي برداشت گردو از لرزاننده مكانيك و بالابرها استفاده مي كنند . كه اين نوع برداشت گردو هنوزدر ايران مرسوم نشده است . اين روش فوائد بسياري دارد از جمله سرعت برداشت بالا ، كاهش هزينه نيروي انساني ،آسيب نديدن شاخ و برگ درخت ، و برداشت بيشتر گردوها .
درجه بندي از نظر بازار يابي :
دراين مرحله گردو سالم وپر را بر حسب اندازه و ويژگي ظاهري طبقه بندي مي كنند .
گردوي درشت : گردويي است كه از حلقه اي با دهانه كمتر از 5/3 سانتي متر رد شود .
گردوي متوسط : با دهانه كمتر از 3 سانتي متر رد شود .
ريز دهانه كمتر از 5/2 رد شود .

بسته بندي مغز گردوي صادراتي :
مغز گردوي صادراتي را در داخل جعبه هاي خشك و يا كارتن مقوايي قرار مي دهند . و پيش از ريختن مغز گردو داخل جعبه يك لايه كاغذ گرافت و يك لايه كاغذ مومي مي گذارند . جعبه را طوري انتخاب مي كنند كه وزن خالص مغز گردو در هر جعبه بيشتر از 5/12 كيلو باشد . در پايان روي جعبه نوع كالا ، وزن ، نام و نشاني با صادر كننده و عبارت مرسول ايران را به زبان انگليسي ويا به زبان كشور خريدار به چشم
مي خورد .
گردو با نام علمی Juglans از خانواده Juglandaceae است. نام علمی این جنس از کلمه لاتین Jocvis-Glans به معنی فندق ژوپیتر گرفته شده است.
انواع این درخت در چین، ژاپن، فرانسه و آمریکا کشت می شود. از مهم ترین گردوهای موجود در دنیا گردوی معروف به گردوی ایرانی است و احتمالاً کهن ترین، درخت گردو در ایران و در اورگان شهرکرد وجود دارد که تاریخ کشت آن به زمان یزدگرد ساسانی حدود 1400 سال پیش می رسد.
مغز گردو، ماده خوراکی خوش طعمی است که مقدار زیادی چربی، پروتئین، مواد قندی و نشاسته ای و سایر موادمغذی را داراست که هم به عنوان خوراکی و آجیل و هم به عنوان ماده اولیه برای تهیه روغن های گیاهی و دارو از آن استفاده می شود.

موادمغذی موجود در 100 گرم گردو:
668 کالری، 15 گرم پروتئین، 69 گرم چربی، 6 گرم اسیدهای چرب اشباع، 12 گرم اسید چرب غیراشباع با یک باند مضاعف، 48 گرم اسید چرب غیراشباع با چند باند مضاعف، 94 میلی گرم کلسیم، 3 میلی گرم آهن، 3 میلی گرم روی، 4 میلی گرم ویتامین E، 4 گرم فیبر.
گردو از نظر موادمغذی به ویژه اسیدهای چرب ضروری و اسیدهای چرب غیراشباع غنی بوده و بر خلاف سایر خشکبار گردوی تازه و جوان حاوی مقادیری ویتامین C نیز است.
6 عدد گردوی کامل حدود 40 گرم وزن داشته و 2 میلی گرم ویتامین E را تأمین می کند

( میزان ویتامین E مورد نیاز روزانه در مردان حدود 4 میلی گرم و در زنان حدود 3 میلی گرم است) . همچنین 100 گرم گردو حاوی بیش از 1 میلی گرم مس است که برابر با مقدار مورد نیاز روزانه یک زن بالغ می باشد. در طب سنتی چینی از گردو برای تخفیف التهاب و کمک در بهبود سرفه استفاده می کردند. هم چنین تصور بر این بوده که مصرف گردو برای کاهش علائم التهاب زانو مفید است. گیاه شناسان غربی نیز به طور سنتی برگ گردو را برای درمان آلودگی های انگلی روده به کار می برده اند.
مصرف گردو به طور منظم برای حفظ لطافت پوست مفید است. روغن گردو نیز به دلیل دارا بودن اسیدلینولئیک در حفظ شادابی پوست مؤثر می باشد. ویتامین و روی موجود در گردو نیز برای پوست مفید هستند.
گردو و خشکبار به دلیل این که منابع خوبی از مس هستند برای عملکرد سیستم ایمنی مفیدند.
مصرف گردو به دلیل وجود ویتامین B6 برای زنانی که از مشکلات عادت ماهانه رنج می برند مناسب است. تحقیقات نشان داده افرادی که همراه با یک رژیم پایین آورنده کلسترول( کم چربی و کم کلسترول) گردو مصرف می کنند، میزان LDL کلسترول آنها حدود 4/16 درصد بیشتر کاهش می یابد که این امر احتمالاً به دلیل وجود چربی های غیراشباع گردو به ویژه اسید لینولئیک است که بعد به اسید گامالینولئیک و سپس به پروستاگلندین ها تبدیل شده که از تشکیل پلاک در رگهای خونی جلوگیری کرده و به انبساط عروق و کاهش فشار خون کمک می کند
گِردو (نام علمی: جنس Juglans) درختی است گلدار (Magnoliophyta) از رده د

ولپه‌ای‌ها (Magnoliopsida)، از تیره درختان توس (Fagales) خانواده گردوها (Juglandaceae).
نام گردو به هر گونه درخت از خانواده گردو اطلاق می‌شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگهای شانه‌ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه‌ها دارای درونه حفره دار هستند که این ویژگی در همه بال‌میوه‌ای‌ها (Pterocarya) مشترک است بجز گردوهای امریکایی (Carya) در همین خانواده.
از معروفترین مناطق کشت گردو در ایران منطقه تفرش در استان مرکزی است
شاید معروف‌ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق امریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درامریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می‌‌نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست).
این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می‌‌باشند. گریبانه‌های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می‌رود.
دانه تمامی گونه‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد و سایر گونه ها، خوراکی هستند اما گردوهایی که در فروشگاهها موچود می‌‌باشند از نوع گردوی ایرانی هستند. نوع باغی که به جهت پوسته‌های نازک مغز. پایداری در مناطق معتدله انتخاب گشت را گهگاه گردوی کارپات می‌‌نامند. گردو سرشار از روغن است و بصورت گسترده هم به شکل تازه و هم در غذا خورده می‌شود. آنها را باید در مکانهای خشک و خنک نگهداری کرد چون در شرایط گرم در مدت چند هفته- بویژه پس از کندن پوسته آن، فاسد می‌شوند.

]گردوی امریکایی
این گردو بومی امریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان امریکای جنوبی بوده است. در کشور امریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می‌شود. گردو امریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))،((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.

خواص گردو
گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می‌کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغ‌های معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت خشکبار و هم به صورت تازه و خورده می‌شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می‌شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین

E است.
مقدار فسفر موجود در گردو با ماهی و برنج و حتی تخم مرغ نیز برابری می‌کند. برگ و پوست گردو مقوی و تصفیه کننده خون است. برگها و پوست آن بخصوص بخاطر ماده تلخ و تانن آن در مداوای بیماری‌های پوستی و خنازیر مفید واقع می شوند.
• مهمترین خواص گردو :
درمان ورم روده و معده: 15 تا 20 گرم برگ گردو را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب جوش دم کنید ،برای ورم معده و روده. به به عنوان کرم کش 3 فنجان در روز از این دم کرده را بنوشید . درمان خستگی و ورم : دم کردهء50 گرم برگ گردو در یک لیتر آب را در آب وان بریزید این حمام آرام بخش خستگی ست و ورم را بر طرف می کند همچنین در مورد مداوای سرمازدگی و بیماریهای پوستی تجویز میشود .
درمان ورم لثه ولوزه : دمکردهء فوق را به میزان حجمش با آب رقیق کنید و آنرا غرغره کنید تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود .
درمان کم خونی : جوشانده برگ یا پوست سبزگردو برابر تجویز فوق درمان کم خونی و ضعف است. 20 تا 30 گرم از پوست سبز گردو یا خشک آن را در یک لیتر آب به مدت یک ربع بجوشانید و صاف کنید و قبل از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید .
• زیان گردو :
به هیچ وجه نباید در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بیشترمصرف بشود زیرابرای سلامتی زیان آور است. درضمن لثه ها و زبان و گلو را می آزارد. کسانی که ناراحتی معده و کبد دارند نباید گردو بخورند. افراد چاق نیز باید از آن پرهیز کنند. خوابیدن در زیر درخت گردو به علت صدور فراوان گاز کربنیک در شب خطر ناک است
گردو درخت زيبايي است كه ارتفاع آن ميتواندبه 20 متر برسد. مغز گردو داراي پروتئين،قند ،آب و ويتامين، املاح معدني و همچنين مواد چربي است. مقدار فسفر موجود در گردو با ماهي و برنج و حتي تخم مرغ نيز برابري ميكند. برگ و پوست گردو مقوي و تصفيه كننده خون است . برگها و پوست آن بخصوص بخاطر مادهءتلخ و تانن آن در مداواي بيماريهاي جلدي و خنازير مفيد واقع مي شوند .
مهمترين خواص گردو :
• درمان ورم روده و معده: 15 تا 20 گرم برگ گردو را به مدت ده دقيقه در يك ليتر آب جوش دم كنيد، براي ورم معده و روده به به عنوان كرم كش 3 فنجان در روز از اين دم كرده را بنوشيد .

• درمان خستگي و ورم : دم كردهء50 گرم برگ گردو در يك ليتر آب را در آب وان بريزيد اين حمام آرام بخش خستگي است و ورم را بر طرف مي كند همچنين در مورد مداواي سرما

زدگي و بيماريهاي پوستي تجويز ميشود .

• درمان ورم لثه ولوزه : دمكردهء فوق را به ميزان حجمش با آب رقيق كنيد و آنرا غرغره كنيد تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود .

• درمان كم خوني : جوشانده برگ يا پوست سبزگردو برابر تجويز فوق درمان كم خوني و ضعف است . 20 تا 30 گرم از پوست سبز گردو يا خشك آن را در يك ليتر آب به مدت يك ربع بجوشانيد و صاف كنيد و قبل از هر وعده غذا يك فنجان از آن را بنوشيد .

• گردو درمان كننده بيماريهاي ريوي است.

• گردو مسكن دل پيچه است.

• اگر از گردو و عسل مربا درست كنيد براي اشخاص لاغر وتقويت و تحريك نيروي جنسي مفيد است.

• مرباي گردو ملين بوده و آپانديس را تقويت مي كند.

• خوردن گردو از تشكيل سنگ كليه و سنگ كيسه صفرا جلوگيري مي كند.
پوست درخت گردو و پوست سبز گردو قابض است.

• خوردن گردو براي تقويت جنسي مفيد است.

• گردو را با انجير و موز بخوريد مقوي حواس و مغز است.

• اگر پوست تاز گردو را به دندان و لثه بماليد لثه و دندان را تقويت مي كند.

• دم كرده برگ درخت گردو براي درمان ورم مفاصل مفيد است.

• 50 گرم برگ گردو را در يك ليتر آبجوش ريخته و بمدت چند دققيه بجوشانيد اين جوشانده براي شست و شوي زخم ها و التيام انها بسيار مفيد است .

• دم كرده برگ درخت گردو براي درمان ترشحات زنانه و بيماري سل مفيد است.

• جوشانده برگ درخت گردو درمان كننده سر درد ، سرمازدگي و بيماريهاي پوستي است .

• شيره قسمت سبز ميوه را اگر چند بار روي زگيل بماليد آنرا از بين مي برد.

• قسمت سبز و تازه ميوه گردو را اگر با آب بجوشيد و موهاي خود را با آن رنگ كنيد رنگ قهو ه اي به مو مي دهد .

• برگ تازه درخت گردو حشرات موذي مانند بيد و ساس را از بين مي برد.

• اگر زن حامله روزي يك عدد گردو بخورد پس از زايمان پوست شكمش زيبايي خود را حفظ خواهد كرد.
•
• چون گردو داراي مس مي باشد بنابراين به جذب آهن در بدن كمك مي كند.
زيان گردو
به هيچ وجه نبايد در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بيشترمصرف بشود زيرابراي سلامتي زيان آور است . درضمن لثه ها و زبان و گلو را
• مي آزارد. كسانيكه ناراحتي معده و كبد دارند نبايد گردو بخورند. افراد چاق نيز بايد از آن پرهيز كنند. خوابيدن در زير درخت گردو به علت صدور فراوان گاز كربنيك در شب خطر ناك است
نام گردو به هر گونه درخت از رده Juglans که به خانواده گردوها یا Juglandaceae تعلق دارد اطلاق می شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع 45-10 متر، با برگهای شانه ای به طول 90-20 سانتیمتر، تعداد 25-5 برگچه و جوانه ها دارای درونه حفره دار هستند که این ویژگی در همه (Pterocarya) Wingnut مشترک است بجز گردوهای آمریکایی (Carya) در همین خانواده.

شاید معروف ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق آمریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درآمریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست

این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می باشند. گریبانه های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار میرود.