مقاله در مورد مدیریت دیسک و فایل

بخشی از مقاله

مدیریت دیسک و فایل

ویندوز سرور 2003 حاوی انواع امکانات و ابزارهاست که برای به اجرا درآوردن دو امر مهم طراحی شده اند: آسانتر کردن دستیابی کاربران به آنچه که برای کارشان به آنها نیاز دارند و آسانتر کردن اعمال مدیریت وامنیت به منابعی که کاربران به آنها دست می یابند برای مدیران در این فصل ابزارهای مدیریت دیسک و فایل ویندوز سرور 2003 را معرفی خواهیم کرد.

سیستم فایل توزیع شده
سیستم فایل توزیع شده(DFS) در واقع یک سیستم فایل نیست ولی آن قدر کارهای مشابهی را انجام می دهد که می توان آن را جایگزین سیستم فایل دانست . DFS راهی را برای به نمایش درآوردن یک ساختار منطقی سلسله مراتبی از یک سیستم فایل دراختیار کاربران می گذارد حتی اگر اجزای سیستم فایل در سرتاسر شبکه پراکنده باشند. DFS به صورت اتوماتیک با ویندوز سرور 2003 نصب می شود و سرویس DFS به صورت اتوماتیک به کار می افتد.
چه زمانی باید از DFS استفاده کرد
بهترین راه برای به تصویر کشیدن چگونگی نیاز به DFS استفاده از یک مثال واقعی است و من بدین منظور جریانی را شرح می دهم که باعث شد اولین سیسم DFS را نصب کنم . مشتری من یک بخش منابع انسانی داشت که خود به بخشهایی که در چندین محل پراکنده بودند تقسیم می شد (دفتر اصلی ، دفاتر اصلی در اروپای مرکزی،و دفاتر اصلی در اروپای غربی). اسناد بخشها در سرویس دهنده های فایل مختلفی ذخیره می شد در شاخه های مجزایی که انواع خاصی از اسناد را نگه می داشتند . برخی از شاخه ها در اختیار کاربران قرار نمی گرفتند (مثلا رکوردهای مربوط به حقوق) ولی کاربران می توانستند به اغلب شاخه ها دست یابند. به عنوان مثال کاربران می توانستند به اسنادی که وضعیت پرداخت مستمری یا قواعد و قوانین کارمندان را توضیح می دادند یا به فرم های اعمال تغییر به مستمری ها و یا به فرم های دعوت به کار و چیزهای دیگری از این قبیل دست یابند.
کارمندی که می خواست سندی را مشاهده کند یک پیغام الکترونیکی را به بخش دفتر اصلی می فرستاد و بخش در ضمیمه پاسخ ، سند مورد نظر را برای آن کارمند ارسال می کرد. اسنادی که به شکل فرم بودند باز می شدند،پر می شدند و از طریق پست الکترونیکی برگردانده می شدند و سپس برای شخص مربوطه در دفتر اصلی ارسال می شدند اعضای بخش دفتر اصلی از این مسئله شاکی بودند که مدت زیادی را باید صرف پیدا کردن اسناد مورد نظر و کار در پست الکترونیکی می کنند مدیر سرویس دهنده Exchange هم از بزرگی جعبه های پستی که ناشی از آن همه ضمیمه نامه بود ابراز نارضایتی می کرد.

با توجه به این مشکلات بخش IT فهرستی از اسناد قابل دستیابی برای کارمندان را به همراه UNC های متناظر توسط پست الکترونیکی برای همه کارمندان فرستاد و برخی از کارمندان واقعا به آن توجه کردند. در پاسخ های الکترونیکی به کارمندانی که همچنان اقدام به فرستادن نامه الکترونیکی به بخش دفتر اصلی می کردند این فهرست هم آورده شد و سرانجام زمانی فرا رسید که هر کس که به سند خاصی نیاز داشت یا می خواست یک فرم آنلاین را پر کند به سراغ شاخه مربوطه می رفت. حتی برخی ازکارمندان درایوهایی را به اسنادی که اغلب از آنها استفاده می کردند مپ کردند.  شدند سرویس دهنده ها با کامپیوترهایی که اسامی متفاوتی داشتند جایگزین می شدند شاخه ها در بین سرویس دهنده ها جابجا می شدند و با رشد شرکت انواع مختلفی از اسناد مرتبا در اطراف شبکه جابجا می شدند.
DFS همه این مشکلات را حل کرد زیرا دیگر دستیابی وابسته به داشتن یک UNC دقیق نبود یعنی مدیران می توانستند سرویس دهنده ها را تغییر دهند و اسناد را بدون اطلاع دادن به کارمندان جابجا نمایند با وجود همه این تغییرات کارمندان همچنان فقط یک سلسله مراتب را برای همه شاخه ها و اسناد می دیدند. شاخه ها و اسنادی که مرتبا توسط هزاران کاربربه آنها دستیابی حاصل می شد در چند سرویس دهنده کپی شدند. عمل تکرار که DFS انجام می داد همه چیز را به روز نگه می داشت و کاربران فقط یک فهرست را در سلسله مراتب می دیدند که چند محل را نمایش می داد.
واژگان DFS
به منظور طرح نقشه پیاده سازی DFS باید این اجزای DFS را بشناسید :
• ریشه – نامی به زبان DFS فضای نامی که برای کاربران قابل دیدن است . اینجا نقطه شروع سلسله مراتب DFS می باشد . ریشه می تواند زیرشاخه هایی یا یک چند هدف ریشه داشته باشد که هر کدام با یک پوشه اشتراکی در یک سرویس دهنده متناظر هستند. در شبکه می توان بر اساس قواعد زیر چند ریشه داشت:
• در ویرایش استاندارد ویندوز سرور 2003 فقط یک ریشه برای هر سرویس دهنده می توان داشت.
• در ویرایش های Enterprise و Datacenter ویندوز سرور 2003 چند ریشه برای هر سرویس دهنده می توان داشت .
• پیوند – عنصری است که زیر ریشه قرار می گیرد و به هدفها که هرکدام یک پوشه اشتراکی در یک سرویس دهنده یا یک ریشه DFS دیگر هستند مپ می شود.
• هدف – مقصد یک پیوند (مقصد ،پوشه ای است که روی سرویس دهنده ای به اشتراک گذاشته شده است)

• ارجاع – فهرست هدفها که وقتی کاربر می خواهد به یک ریشه یا یک پیوند در فضای نام DFS دست یابد سرویس گیرنده آن را از DFS دریافت می کند این فهرست را سرویس گیرنده نمی بیند و برای مدت زمانی که در پیکربندی DFS مشخص شده است در حافظه نهان کامپیوتر سرویس گیرنده باقی می ماند.
• رونوشت – یک منبع اشتراکی مشابه در یک سرویس دهنده دیگر . این دو منبع اشتراکی در قالب یک پیوند گروه بندی می شوند . رونوشت می تواند یک ریشه یا یک پیوند باشد. وقتی

رونوشت ها را پیکر بندی می کنید FRS مراقب است که محتویات آنها همگام باقی بماند. استفاده از رونوشتها متعادل سازی بار و تحمل خرابی در DFS را ممکن می سازد.
DFS مستقل و DFS دامنه
ویندوز سرور 2003 دو نوع پیاده سازی DFS را در اختیار می گذارد: مستقل و براساس دامنه . DFS بر اساس دامنه در اکتیودایرکتوری جای می گیرد لذا اگر از کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 در شبکه ای استفاده می کنید که از اکتیودایرکتوری استفاده نمی کند فقط می توانید یک DFS مستقل را پیاده سازی نمایید. حتی اگر اکتیودایرکتوری هم داشته باشید می توانید از یک ریشه DFS مستقل استفاده کنید ولی برای شبکه های خیلی بزرگ استفاده از DFS بر اساس دامنه عاقلانه تر است و قدرت انجام کارهای بیشتری را به شما می دهد .
DFS مستقل
در یک سیستم مستقل ریشه در سرویس میزبان ذخیره می شود و مسیر دستیابی به ریشه با اسم سرویس دهنده میزبان آغاز می شود. هر ریشه مستقل فقط یک هدف ریشه دارد و هیچ رونوشتی نمی تواند وجود داشته باشد اگر هدف ریشه قابل دسترسی نباشد کل فضای نام DFS غیرقابل دستیابی می شود.
DFS دامنه
در DFS بر اساس دامنه اطلاعات پیکربندی در اکتیودایرکتوری ذخیره می شوند و مسیر دستیابی به ریشه یا یک پیوند با اسم دامنه آغاز می شود . ریشه دامنه می تواند رونوشتهایی داشته باشد و می توان یک برنامه زمانی را برای تکرار تنظیم کرد تکرار توسط FRS انجام می شود که به منزله موتور تکرار برای اکتیودایرکتوری و DFS می باشد.
در DFS دامنه تحمل خرابی توسط FRS مدیریت می شود. FRS به صورت اتوماتیک کاربران را به سراغ داده های رونوشت می برد. متعادل سازی بار نیز توسط DFS انجام می شود و بدین منظور به Windows Network Load Balancing نیازی نیست . در DFS دامنه کاربران نمی دانند که شاخه های اشتراکی در کدام سرویس دهنده ها هستند و نمی دانند که DFS در کدام سرویس دهنده هاست . همه اینها از دید کاربران مخفی هستند.
ایجاد یک ریشه DFS
برای اینکه بتوانید منابع اشتراکی DFS را برای کاربران قابل دستیابی کنید باید یک شی ریشه DFS ایجاد کنید این شی یک حاوی است که پیوند ها به منابع اشتراکی و فایل هایی که کاربران به آنها دست می یابند را نگه می دارد. برای ایجاد ریشه از شما خواسته می شود که اسم یک پوشه اشتراکی در سرویس دهنده ای که ریشه را نگه خواهد داشت را وارد نمایید. این پوشه باید خالی باشد چرا که برای نگهداری ریشه است و برای نگهداری اسناد به کار نمی رود. اگر در هنگامی که می خواهید شروع به ایجاد ریشه بکنید پوشه اشتراکی وجود نداشته باشد می توانید آن را ایجاد کرده و به اشتراک بگذارید.
در هنگام ایجاد ریشه DFS دقت کنید کامپیوتری که ریشه را نگه می دارد باید این خصوصیات را داشته باشد :
• باید سرویس دهنده باشد (سرویس دهنده عضو و یا کنترل کننده دامنه)

• باید NTFS روی آن باشد.
به منظور ایجاد شی ریشه از منوی Administrative Tools گزینه Distributed File System را انتخاب کنید تا افزار DFS باز شود. در قاب کنسول شی Distributed File System را کلیک راست کرده و New Root را انتخاب نمایید تا ویزارد New Root بکار بیفتد . Next را کلیک کنید تا پنجره اول رد شود و سپس ریشه DFS مستقل یا دامنه را انتخاب نمایید.
ایجاد ریشه DFS مستقل
اگر ریشه DFS را انتخاب کنید پنجره بعدی ویزارد از شما می خواهد که سرویس دهنده میزبان را مشخص نمایید. اسم کامپیوتر سرویس دهنده ای که می خواهید ریشه را نگه دارد را وارد نمایید یا اینکه Browse را کلیک کنید و سرویس دهنده مورد نظر را از فهرست کامپیوترها انتخاب نمایید. Next را کلیک کنید و ریشه را نامگذاری نمایید و در صورت تمایل توضیحی را ارائه نمایید. (شکل 1-16)
دقت کنید که ویزارد به صورت اتوماتیک مسیر را به شکل کامل با شروع از اسم سرویس دهنده به نمایش در می آورد در انتها اسم ریشه ای را قرار می دهد که شما به عنوان اسم پوشه وارد می کنید . تا وقتی Next را کلیک نکرده اید ویزارد بررسی نمی کند که منبع اشتراکی ای با این اسم وجود دارد یا خیر. پس از کلیک کردن Next اگر اسم ریشه شما اسم اشتراکی یک پوشه در کامپیوتر هدف باشد کافی است که Next و سپس Finish را کلیک کنید تا ریشه DFS مستقل ایجاد شود.
اما اگر اسم ریشه شما اسم هیچ پوشه اشتراکی ای در کامپیوتر هدف نباشد وقتی Next را کلیک می کنید از شما خواسته می شود که یک پوشه اشتراکی که با اسم ریشه همخوانی داشته باشد را ایجاد نمایید.
برای ایجاد اسم اشتراکی که با اسم ریشه همخوانی داشته باشد از هر یک از این روشها می توانید استفاده کنید :
• مسیر کامل به یک پوشه در کامپیوتر را وارد نمایید. ویزارد پوشه را به اشتراک می گذارد و بدین منظور از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک استفاده می کند.
• مسیر کامل را وارد کنید و در آن از اسم یک پوشه جدید در کامپیوتر استفاده کنید. لازم نیست اسم پوشه جدید با اسم ریشه همخوانی داشته باشد زیرا فقط اسم اشتراک به ریشه پیوند می خورد. ویزارد پیغامی را به نمایش در می آورد که می گوید این پوشه وجود ندارد و از شما می پرسد که آیا می خواهید ایجاد شود Yes را کلیک کنید تا ویزارد پوشه را ایجاد نماید و با استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک آن را به اشتراک بگذارد.
• Browse را کلیک کنید و سلسله مراتب کامپیوتر هدف را بسط دهید یک پوشه را انتخاب کنید تا ویزارد آن را با استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک به اشتراک بگذارد.
• Browse را کلیک کنید پدر پوشه جدیدی که می خواهید آن را ایجاد کنید را انتخاب نمایید و Make New Folder را کلیک کنید. پوشه را اسم گذاری کنید. ویزارد این پوشه را با استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک به اشتراک خواهد گذاشت .
در پنجره بعدی ویزارد Finish را کلیک کنید تا ریشه مستقل ایجاد شود و اسم آن در قاب کنسول افزار Distributed File System قرار گیرد. از آنجا که این ریشه مستقل است تنها هد

فی است که می توانید برای ریشه خود ایجاد کنید.
ایجاد ریشه DFS دامنه
اگر ریشه دامنه را انتخاب کنید ویزارد از شما می خواهد که یک دامنه را انتخاب نمایید و در پنجره بعدی ویزارد اسم کامپیوتری که شاخه ریشه را نگه می دارد وارد کنید یا اینکه Browse را کلیک کنید و از فهرست کامپیوترها سرویس دهنده را انتخاب نمایید. اگر می خواهید مستقیما اسم را وارد کنید می توانید از اسم نت بایوس یا FQDN استفاده کنید ویزارد به صورت اتوماتیک اسم نت بایوس را به FQDN بسط خواهد داد.
Next را کلیک کنید ریشه را نامگذاری کنید و در صورت تمایل توضیحی وارد نمایید. همان طور که در شکل 2-16 می بینید به صورت اتوماتیک مسیر را با استفاده از فرمت Domain Name-Root مشخص می کند. در این مسیر اسم سرویس دهنده ظاهر نمی شود زیرا این یک ریشه دامنه است نه یک ریشه مستقل و مثل ریشه مستقل بر اساس سرویس دهنده نیست.
در اینجا که برتری ریشه های دامنه نمایان می شود پیوند ندادن ریشه به سرویس دهنده بدین معنی است که می توان پوشه اشتراکی ریشه را به سرویس دهنده دیگری منتقل کرد یا حتی آن را روی چند سرویس دهنده تکرار نمود. ریشه ای که ایجاد می کنید و مسیر بر اساس دامنه آن چیزه هایی هستند که کاربران می بینند و DFS تغییراتی که ایجاد می کنید را ردیابی می کند تا مطمئن شود که کاربران می توانند وصل شوند.
تا وقتی Next را کلیک نکرده اید ویزارد بررسی نمی کند که آیا پوشه اشتراکی ای با این اسم وجود دارد یا خیر. پس از کلیک کردن Next اگر اسم ریشه شما اسم اشتراکی یک پوشه در کامپیوتر هدف باشد کافی است که Next و سپس Next را کلیک کنید تا ریشه DFS دامنه ایجاد شود.
اما اگر اسم ریشه شما اسم هیچ پوشه اشتراکی ای در کامپیوتر هدف نباشد وقتی Next را کلیک می کنید از شما خواسته می شود که یک پوشه اشتراکی که با اسم ریشه همخوانی داشته باشد را ایجاد نمایید.
برای ایجاد کردن اسم اشتراکی که با اسم ریشه همخوانی داشته باشد از هر یک از این روشها می توانید استفاده کنید :
• مسیر کامل به یک پوشه درکامپیوتر را وارد نمایید. ویزارد پوشه را به اشتراک می گذارد و بدین منظور از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک استفاده می کند.
• مسیر کامل را وارد کنید و در آن از اسم یک پوشه جدید در کامپیوتر استفاده کنید. لازم نیست اسم پوشه جدید با اسم ریشه همخوانی داشته باشد. زیرا فقط اسم اشتراک به ریشه پیوند می خورد ویزارد پیغامی را به نمایش در می آورد که می گوید این پوشه وجود ندارد و از شما می پرسد که آیا می خواهید ایجاد شود Yes را کلیک کنید تا ویزارد پوشه را ایجاد نماید وبا استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک آن را به اشتراک بگذارد.
• Browse را کلیک کنید و سلسله مراتب کامپیوتر هدف را بسط دهید .یک پوشه را انتخاب کنید تا ویزارد آن را با استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک به اشتراک بگذارد.

• Browse را کلیک کنید پدر پوشه جدیدی که می خواهید ایجاد کنید را انتخاب نمایید. و Make New Folder را کلیک کنید . پوشه را اسم گذاری کنید . ویزارد این پوشه را با استفاده از اسم ریشه به عنوان اسم اشتراک به اشتراک خواهد گذاشت.
Next را کلیک کنید تا خلاصه ای از تنظیمات ریشه DFS را ببینید . Finish را کلیک کنید . ویزارد ریشه را ایجاد می کند و شی آن را در قاب کنسول افزار Distributed File System قرار می دهد.
اضافه کردن یک پیوند به ریشه
اکنون شما یک ریشه DFS خالی دارید یعنی یک فضای نام DFS دارید. از اینجا به بعد با فرض اینکه می خواهید یک ریشه دامنه را بسازید توضیحات را ارائه می دهیم .
برای اینکه این پوشه اشتراکی قابل استفاده باشد باید آن را پر کنید . بدین منظور باید یک یا چند پیوند را برای ریشه ایجاد نمایید. پیوند اشاره گری است به یک هدف و معمولا پوشه ای است که حاوی اسنادی که می خواهید از طریق DFS در اختیار کاربران قرار بگیرند می باشد. در واقع کار این پیوند کاملا مشابه پیوندهای موجود در صفحات وب است کافی است آن را کلیک کنید تا به محل دیگری برده شوید.
پیوند باید اسمی داشته باشد که مشخص کننده محتویات هدف آن باشد . به عنوان مثال اگر پیوندی را به هدفی ایجاد کرده اید که حاوی اسنادی است که بخش حسابداری برای تهیه بودجه شرکت به آنها نیاز دارد می توانید اسم این پیوند را Budget بگذارید.
ریشه DFS ای که ایجاد کرده اید را کلیک راست کرده و ازمنوی New Link را انتخاب نمایید تا کادر مکالمه New Link باز شود (شکل 3-16) سپس این مراحل را دنبال کنید:
1- در فیلد Link Name پوشه اشتراکی ای که از این اسم پیوند استفاده می کند را مشخص کنید این پوشه اشتراکی می تواند روی هر سرویس دهنده ای از شبکه باشد. اگر آن را از قبل ایجاد نکرده و به اشتراک نگذاشته اید می توانید همین حالا آن را ایجاد کنید. اما معمولا پیوندها به هدف هایی اشاره می کنند که پوشه هایی هستند که وجود دارند و حاوی فایل می باشند.
2- در فلید path to Target ، UNC ی پوشه اشتراکی مربوط به این پیوند را وارد نمایید : * اگر قبلا پوشه اشتراکی را ایجاد کرده اید UNC آن را وارد کنید یا اینکه Browse را کلیک کنید تا یک نمای سلسله مراتبی از My Network Places باز شود و پوشه اشتراکی را در آن انتخاب نمایید.
• اگر هنوز پوشه اشتراکی را ایجاد نکرده اید UNC مورد نظر را وارد کنید. هرگاه OK را کلیک کنید فرصت خواهید یافت تا پوشه اشتراکی را ایجاد نمایید.
3- توضیحی را برای پیوند وارد نمایید.
4- یک مقدار مهلت را برای حافظه نهان وارد کنید . این مقدار مدت زمانی را مشخ

ص می کند که سرویس گیرنده ها اطلاعات مربوط به پیوند به این پوشه اشتراکی را نگه خواهند داشت. پس از سپری شدن این زمان سرویس گیرنده باید مجددا پوشه اشتراکی را از ریشه DFS انتخاب نماید. محدود کردن زمان نگهداری پیوند در حافظه نهان برای آن است که سرویس گیرنده در هنگام مراجعه به پوشه اشتراکی از اطلاعات قدیمی استفاده نکند. لذا برای پیوندهایی که به هدفهایی اشاره می کنند که محتویات آنها مرتبا تغییر می کنند بهتر است که یک مقدار کوتاهتر انتخاب شود تا اطمینان حاصل شود که وقتی سرویس گیرنده ها به هدف دست می یابند همیشه جدیدترین محتویات آن را می بینند.
OK را کلیک کنید و اگر پوشه اشتراکی در سرویس دهنده وجود نداشته باشد از شما پرسیده می شود که آیا می خواهید آن را ایجاد کنید یا خیر.
Yes را کلیک کنید تا پوشه در سرویس دهنده هدف ایجاد شده و به صورت اتوماتیک به اشتراک گذاشته شود.
نکته : پوشه های اشتراکی حاوی داده باید پیکر بندی شوند تا جوازهای مناسبی را در اختیار کاربران بگذراند .
مپ کردن درایوها به ریشه برای کاربران
کاربران نمی توانند به صورت معمول یعنی با استفاده از ویندوز اکسپلرر یا UNC ی به پوشه اشاره می کند به سراغ پوشه های موجود در ریشه DFS دامنه برود چرا که ممکن است پوشه در همان جایی که چند روز قبل بود نباشد. از این گذشته اگر رونوشتهایی از سلسله مراتب DFS را ایجاد کرده باشید DFS می تواند متعادل سازی بار انجام دهد تا تقاضاهای کاربران همگی به یک سرویس دهنده ارجاع داده نشود.
کاربرانی که نمی دانند هر پوشه دقیقا کجاست باید بتوانند به ریشه DFS دست یابند . این کار با مپ کردن درایو امکان پذیر است . بدین منظور می توان دستورالعمل کار را به کاربران داد یا اینکه با استفاده از یک اسکریپت ورود درایوی را به ریشه مپ کرد. برای این کار از این فرمان استفاده کنید :
Net use driveletter: \\DomainName\DfsRootName
مدیریت DFS
در این کتاب نمی توانیم جزئیات دستورالعمل های مربوط به همه امکانات DFS را شرح دهیم ولی لازم است که برخی از کارکردهای دیگری را که به ساختار DFS خود اضافه می کنید ذکر کنیم. همه فرمانهایی که به آنها نیاز دارید در افزار Distributed File System موجودند.
رونوشتها در DFS
می توان رونوشتهایی از ریشه ها و هدفهای DFS را در سرویس دهنده های دیگری ایجاد کرد تا اگر یکی از سرویس دهنده ها از کار افتاد کاربران باز هم بتوانند به فایل های خود دست یابند علاوه بر این DFS متعادل سازی بار را برای مجموعه های تکراری پوشه ها مدیریت می کند.
بر روی پیوندی که می خواهید رونوشت آن را ایجاد کنید کلیک راست کرده و New Replica را انتخاب نمایید. در کادر مکالمه ای که ظاهر می شود محل پوشه اشتراکی که رونوشت پیوند اصلی است را مشخص کرده و یک روش تکرار را انتخاب نمایید. در افزار DFS می توانید تکرار FRS را زمان بندی کرده و مدیریت نمایید.
با استفاده از پنجره کنسول Distributed File System می توانید اشیای موجود در درخت DFS را مدیریت کنید. به منظور حذف یک پیوند آفلاین کردن پیوند بررسی وضعیت تکرار حذف یک پیوند از فضای نام و اضافه کردن رونوشت و تنظیم سیاست تکرار می توانید از نوار ابزار

استفاده کنید.
مراقب نحوه تغییر محتویات باشید و برای اینکه همچنان بازده خوبی داشته باشید در صورت لزوم پیوندها را تغییر دهید. اگر پیوندی مشغول است و محتویات آن مرتبا تغییر می کنند مدت مهلت حافظه نهان را کوتاه کنید تا اطمینان حاصل شود که کاربران جدیدترین نگارش هر فایلی که به آن دست می یابند را دریافت می کنند. اگر محتویات به ندرت تغییر می کنند مدت مهلت حافظه نهان را طولانی تر کنید تا بار شبکه کاهش یابد.
استفاده از DFS در شبکه می تواند هر قدر که شما می خواهید پیچیده تر و گسترده تر شود. توصیه من این است که DFS را در یک محیط آزمایشی برپا کنید هر چه بیشتر با DFS کار کنید بیشتر به قابلیت های آن پی می برید. سرانجام زمانی فرا خواهد رسید که به منظور بهره گیری از این سیستم قدرتمند روشهای تازه و خلاقی را کشف خواهید کرد.
کپی سایه ای پوشه های اشتراکی
ویژگی کپی سایه ای که در ویندوز سرور 2003 معرفی شده است شما را قادر می سازد که سیستم را پیکربندی کنید تا کپی هایی از محتویات پوشه های اشتراکی را به پوشه دیگری انتقال دهد تا از هر سندی در وضعیت جاری آن یک کپی نگهداری شود. عملیات کپی در زمانهای خاصی رخ می دهد و طی آن از محتویات پوشه ها در آن زمان ها کپی برداشته می شود.
کاربران به کاربر روی نگارشهای جاری اسناد در پوشه اصلی ادامه می دهند ولی می توانند به پوشه سایه ای دست یابند تا نگارش های قبلی اسناد را ملاحظه نمایند. علاوه بر این حفظ نگارش های قبلی از این جهت مفید است که اگر اسناد به اشتباه بازنویسی شده و تغییر کرده باشند می توان نگارش های قبلی آنها را بازیابی کرد.
برای استفاده از ویژگی کپی های سایه ای باید حداقل MB100 فضای آزاد روی حجم داشته باشید. برای استفاده از این ویژگی باید آن را فعال کنید یک برنامه زمانی را برای کپی کردن فایل ها از پوشه اشتراکی به پوشه سایه ای ایجاد کنید و نرم افزارهایی را برای مشاهده کپی های سایه ای در اختیار کاربران قرار دهید. در این بخش نحوه انجام کارها را توضیح می دهیم.
فعال کردن کپی های سایه ای
این ویژگی را فقط می توان برای کل حجم فعال کرد و برای پوشه های اشتراکی منفرد نمی توان این کار را انجام داد. به عبارت دیگر در هنگام ایجاد کپی های سایه ای همه پوشه های اشتراکی حجم در نظر گرفته می شوند. به منظور فعال کردن ویژگی کپی های سایه ای برای یک حجم ویندوز سرور 2003 چنین کنید :
1- شی حجم را در My Computer یا ویندوز اکسپلرر کلیک راست کرده و از منوی میانبر Properties را انتخاب نمایید.
2- به سراغ برگه Shadow Copies بروید.
3- Enable را کلیک کنید.
4- ویندوز پیغامی را به نمایش در می آورد که از شما می خواهد عمل خود را تایید کنید و اطلاع می دهد که سیستم برای ایجاد کپی های سایه ای از زمان بندی پیش فرض استفاده خواهد کرد . زمان بندی را بعدا می توانید تغییر دهید پس yes را کلیک کنید.
5- چند ثانیه ای طول می کشد تا کپی های سایه ای ایجاد شوند و سپ

س کادر مکالمه اطلاعات فعلی را به نمایش در می آورد :
• زمان بعدی که برای کپی کردن تعیین شده است
• تعداد پوشه های اشتراکی در حجم
• اندازه تخصیص داده شده به کپی های اشتراکی
اکنون ویِژگی فعال شده است و شما می توانید تنظیمات را پیکربندی کرده و نرم افزار سمت سرویس گیرنده را توزیع نمایید.
صرفنظر از اینکه تصمیم دارید برنامه زمان بندی برای تولید کپی های سایه ای را تغییر بدهید یا خیر اگر نمی خواهید منتظر کپی اتوماتیک بعدی بمانید creat new را کلیک کنید. با این کار سیستم محتویات پوشه های اشتراکی را کپی می کند. مهم نیست اگر کاربران مشغول کار بر روی اسناد باشند. این یک فرایند کپی استاندارد نیست و خطایی مبنی بر اینکه فایلی در حال استفاده است صادر نخواهد شد.
پیکر بندی کپی های سایه ای
به منظور تنظیم اندازه کپی سایه ای و تعیین برنامه زمان بندی Setting را کلیک کنید تا کادر مکالمه Setting که در شکل 4-16 نشان داده شده است باز شود.
پیکر بندی ناحیه ذخیره سازی
ویندوز سرور 2003 به طور پیش فرض ناحیه ذخیر سازی برای کپی های سایه ای را حدود 10 درصد اندازه حجمی که پوشه های اشتراکی در آن هستند قرار می دهد و حداقل اندازه این ناحیه می تواند MB100 باشد . به منظور مشاهده میزان فضای ذخیره سازی که توسط مجموعه کپی های سایه ای فعلی به کار می رود Details را کلیک کنید.
در صورتی که سرویس دهنده دو حجم دارد و فقط یکی از آنها برای کپی های سایه ای فعال شده است کپی های سایه ای را می توانید روی حجم دیگر ذخیره کنید. بدین منظور کافی است که این حجم را در فهرست کشویی واقع در بالای کادر مکالمه انتخاب نمایید.
حداکثر اندازه فضای ذخیره سازی را می توانید تغییر دهید یا می توانید حد را کلا حذف کنید برای تعیین اندازه فضای ذخیره سازی از دستورالعمل زیر استفاده کنید :
• هر کپی سایه ای از تعداد بایتی برابر کل تعداد بایت های اسناد کپی شده استفاده می کند.
• هر بار که یک کپی سایه ای ساخته می شود به صورت یک واحد مجزا ذخیره می گردد این بدان معنی است که بسته به دفعات کپی برداری که براساس برنامه زمان بندی تعیین می شود چندین کپی ممکن است محتویات مشابهی داشته باشند.
• وقتی حد تعیین شده برای فضای ذخیره سازی پر شود قدیمی ترین کپی سایه ای پاک می شود تا جایی که برای کپی جدید باز شود. بدین منظور ممکن است لازم باشد بیش از یک کپی سایه ای قدیمی حذف شود.
پیکر بندی زمان بندی
طبق برنامه زمانی پیش فرض ویندوز سرور 2003 در همه روزهای کاری ساعت 7 صبح و همچنین در هنگام ظهور عملیات کپی برداری انجام می شود. این برنامه زمانی را می توان برای هر روز دلخواه در هفته و هر ساعت دلخواه در روز تغییر داد. برای انجام این کار Setting را کلیک کرده و سپس Schedule را کلیک کنید تا کادر مکالمه ای که در شکل 5-16 نشان داده شده است باز شود.
برنامه زمانبندی تولید کپی ها در فهرست کشویی واقع در بالای این کادر مکالمه نشان داده می شود. به منظور حذف یک کپی زمان بندی شده آن را در فهرست انتخاب کرده و delete را کلیک کنید.
به منظور اضافه کردن کپی های زمان بندی شده از فیلدهای موجود در کادر مکالمه استفاده کنید. اگر می خواهید یک کپی خاص یا چند کپی خاص را در فاصله زمانی بین دو تاریخ زمان بندی کنید Advanced را کلیک کنید. برنامه زمانی شما در Task Scheduler ویندوز سرور 2003 نوشته می شود.
توجه : زمان کپی ها را خیلی نزدیک هم قرار ندهید زیرا با این کار احتمالا فضای ذخیره سازی پیش از اینکه اسناد تغییر زیادی بکنند پر می شود. به این ترتیب هدفی که از تولید کپی های سایه ای در نظر بوده است ضایع می شود.
غیرفعال کردن کپی های سایه ای
اگر دیگر نمی خواهید از فضای دیسک برای نگهداری کپی های سایه ای استفاده کنید به برگه Shadow Copies کادر مکالمه Properties حجم برگردید.حجم را انتخاب نمایید و Disable را کلیک کنید. با این کار همه مجموعه های فعلی کپی های سایه ای حذف خواهند شد و همه تنظیمات از بین می روند فقره تکلیف ایجاد کپی های سایه ای هم از Task Scheduler حذف می شود.
در صورتی که می خواهید با پارتیشن بندی مجدد درایو حجم را حذف کنید باید اول تکلیف را از Task Scheduler بردارید یا اینکه کپی های سایه ای را غیرفعال نمایید. درغیراینصورت گزارش رخدادها پر از خطاهای حاکی از انجام نشدن تکلیف می شود.
نصب نرم افزار سرویس گیرنده برای کپی های سایه ای
اگر کپی نصب شده ای از Previous Versions Client وجود نداشته باشد هیچ کس حتی مدیر نمی تواند کپی های سایه ای اسناد را در پنجره های معمولی سیستم ببینید.این نرم افزار در ویندوز سرور 2003 نصب است ولی باید روی سایر کامپیوترهای شبکه نیز نصب شود.
ویندوز سرور 2003 نرم افزار سرویس گیرنده مزبور را فقط برای ویندوز XP دارا می باشد . برای ویندوزهای نگارش SE98 و جدیدتر نرم افزار را می توانید از سایت وب مایکروسافت داون لود کنید.
نرم افزار سرویس گیرنده ویندوزXP یعنی twcli.msi در شاخه system root\system32\clients\twclient\x86 کامپیوتر ویندوز سرور 2003 واقع است . این نرم افزار سرویس گیرنده را می توانید به یک نقطه اشتراکی شبکه منتقل کنید و به کاربران اطلاع دهید که آن را بردارند یا می توانید یک کپی از آن را توسط پست الکترونیکی به هر کاربری که
د و به هیچ تعاملی با کاربر نیاز ندارد. فقط وقتی انجام نصب به پایان رسید باید کاربر Finish را کلیک کند. در منوهای Programsآیکونی برای این نرم افزار ظاهر نمی شود .این برنامه فایل اجرایی ندارد فقط پس از نصب آن کاربران در کادر مکالمه Propertiesهمه پوشه های اشتراکی حجمی که کپی سایه ای در آن فعال شده است برگه ای تحت عنوان Pervious Versions را خواهند دید.
دستیابی به نگارش های قبلی فایل
در سمت سرویس گیرنده می توان به نگارشهای قبلی فایل ها دست یافت . و با کل یک کپی سایه ای که در روز یا ساعت خاصی گرفته شده است و نگارش خوانده می شود کارکرد و یا از یک فایل منفرد موجود در نگارش استفاده نمود.
کار با نگارشها
به منظور کار با یک نگارش باید آن نگارش را در برگه Pervious Versions کادر مکالمه Properties پوشه انتخاب کنید. برای دستیابی به پوشه از درایوهای مپ شده استفاده نکنید بلکه باید شی پوشه را باز کنید تا کادر مکالمهProperties را مشاهده نمایید. بدین منظور باید از My Network Places استفاده کنید. از آنجا که پوشه اشتراکی است شی آن وقتی ظاهر می شود که سرویس گیرنده کامپیوتر ویندوز سرور 2003 را باز می کند.
برای انتخاب یک نگارش شی پوشه را کلیک راست کرده و از منوی Properties را انتخاب کنید به سراغ برگه Pervious Versions بروید تا فهرست نگارشها را در آن ببینید. (شکل 6-16)
مشاهده فایل های موجود در نگارش – View را کلیک کنید تا فهرست فایل های موجود در نگارش انتخاب شده را مشاهده کنید. همه فایل های موجود در پوشه اصلی فهرست می شوند ولی راهی برای فهمیدن اینکه کدامیک از این فایل ها تغییر کرده اند وجود ندارد.
فایلی را باز کنید تا محتویات آن را مشاهده کنید. این محتویات مربوط به زمانی هستند که این کپی سایه ای ایجاد شده است اگر می خواهید بدانید که آیا نگارش فعلی فایل با این نگارش متفاوت است یا خیر باید پوشه اشتراکی را باز کرده و محتویات را مقایسه نمایید.
این کپی را نمی توان تغییر داد زیرا فقط خواندنی است اما می توان با استفاده از Save as فایل را در محل دیگری کپی کرد.
کپی کردن نگارش در یک محل دیگر – اگر می خواهید با همه فایل های موجود در نگارش کار کنید آن نگارش ار انتخاب کرده و copy را کلیک کنید تا کادر مکالمه copy باز شود و محلی را در آن انتخاب نمایید. همه فایل ها در پوشه ای که انتخاب می کنید کپی می شوند لذا شاید بهتر باشد پوشه جدیدی را برای این گروه خاص از فایل ها ایجاد نمایید.
بازیابی یک نگارش در پوشه اشتراکی – هرگاه Restore را کلیک کنید همه فایل های موجود در نگارش انتخاب شده در پوشه اشتراکی اصلی کپی می شوند و محتویات فعلی آن پوشه را بازنویسی می کنند. این کار خیلی خطرناک است مگر اینکه دلیل موجهی برای بازگرداندن وضعیت این فایلها به حالت قبلی یعنی به زمانی که نگارش انتخاب شده تولید شده است داشته باشید. اما تنها دلیلی که به نظر من موجه به نظر می رسد این است که همه فایل های موجود در پوشه اشتراکی ناپدید شده باشند که معمولا ناشی از پاک شدن سهوی آنهاست.
کار با فایل های منفرد
معمولا افراد می خواهند که با فایل های موجود در نگارش کار کنند و تمایلی به کار با کل نگارش ندارند. انگیزه کار با فایل می تواند بازگشت به وضعیت قبلی محتوای فایل یا صرفا مشاهده تفاوت محتوای فایل جاری و نگارشی که قبلا ذخیره شده است باشد. به منظور دستی

ابی به نگارش قبلی یک فایل خاص چنین کنید :
1- پوشه اشتراکی را باز کنید.
2- اسم فایل مورد نظر را کلیک راست کرده و در منوی میانبر Properties را انتخاب نمایید.
3- به سراغ برگه Pervious Versions بروید .
فهرست File Versions فقط شامل نگارشهایی است که یک کپی از این فایل را در خود دارند. یعنی وقتی نگارش ایجاد شده است محتویات فایل با محتویات موجود در پوشه اشتراکی فرق داشته است. در واقع ممکن است هیچ نگارشی در این کادر مکالمه فهرست نشده باشد که نشان دهنده یکی از این دو وضعیت است :
• فایل در مقایسه با هیچ یک از نگارش های موجود در حجم تغییری نکرده است به خاطر داشته باشید که ممکن است نگارش های قدیمی تر پاک شده باشند تا جا برای کپی های سایه ای جدیدتر باز شود.
• فایل از زمانی که کپی سایه ای برای حجم فعال شده است تغییری نکرده است .
به طوری که در بخش قبل یعنی کار با نگارش ها توضیح دادیم فایل را می توانید مشاهده ،کپی و یا بازیابی نمایید.
سهمیه بندی دیسک
سهمیه بندی دیسک روشی است برای مدیریت میزان فضای دیسکی که کاربران می توانند پر کنند. میزان فضای دیسک موجود برای هر کاربر را می توان محدود کرد که البته مزایا و معایبی دارد. از طرفی این یک ابزار فوق العاده است برای جلوگیری از استفاده خیلی زیاد از دیسک تا مجبور نباشید مرتبا درایو بخرید . اما از سوی دیگر باید شکایت های مداوم کاربران و تقاضاهای آنها برای فضای بزرگتر را تحمل کنید.
روشی که برای سهمیه بندی دیسک به کار گرفته می شود می تواند به یکی از این دو شکل باشد:
• سهمیه اکید – کاربران نمی توانند از فضای مجاز تعیین شده فراتر روند.
• سهمیه آزاد – کاربران را قادر می سازد تا از سهمیه خود فراتر روند ولی میزان استفاده را پیگیری می کند تا بتوان به کاربرانی که فضای دیسک زیادی را به مصرف می رسانند هشدار داد.
روش سهمیه آزاد مدل دیگری تحت عنوان طرح جمع آوری اطلاعات سهمیه فعال / سهمیه غیر فعال دارد که می توان از آن استفاده کرد .به عنوان توضیح باید گفت که وقتی سهم

یه بندی را در دیسک اعمال می کنید می توانید به آسانی گزارش های سریعی را در مورد سهمیه ها به دست آورید. اگر فضای دیسک مشکل حاد و فوری نداشته باشد می توانید بر اساس این گزارشها با کاربران خاصی در مورد استفاده شان از فضای دیسک صحبت کنید و سپس سهمیه بندی را غیرفعال کنید. بار بعد که می خواهید از میزان استفاده از فضای دیسک آگاه شوید دوباره سهمیه بندی را فعال کنید تا گزارش های سریع را دریافت نمایید و دوباره با کاربران صحبت کنید . مزیت این روش آن است که سهمیه بندی به طور دائمی در حجم فعال نخواهد بود.
ملزومات سهمیه بندی دیسک
سهمیه بندی دیسک را تحت این شرایط می توان به حجم اعمال کرد:
• حجم باید با NTFS فرمت شده باشد.
• به منظور مدیریت سهمیه ها باید عضوی از گروه Administrators در کامپیوتر محلی ای باشید که حجم در آن قرار دارد .
فشرده سازی فایل ها و سهمیه بندی دیسک
فشرده سازی فایل ها به حساب نمی آید.