مقاله در مورد گیاهان دریایی و آبزی

بخشی از مقاله

گیاهان دریایی و آبزی

گياهان دريايي و کنترل گازهاي گلخانه اي
اندونزي- بالي: همه ما حداقل به طور نسبي با جلبک ها و خزه هاي دريايي آشنايي داريم، ولي شايد ندانيم که اين گياهان سبز رنگ و لغزنده که به سختي قابل رويتند، با فروتني تمام به جذب کربن محيط زندگي ما مشغول هستند.

گروهي ازدانشمندان که در همايش در بالي گردهم آمده بودند، مي گويند که اين گياهان همچنين قادرند از طريق مکش دي اکسيد کربن مضر جو به صورت سلاحي موثر در مقابل گرم شدن جهاني کره زمين به کار روند. قدرت گياهان دريايي در اين عمل قابل مقايسه با قدرت انبوه ترين جنگل هاست.
“چانگ- ايک- کير” دانشمندي اهل کره جنوبي مي گويد: نقش اقيانوسها در اين کار ناديده گرفته شده چرا که ما نمي توانيم نشو و نماي گياهي درون آب را مشاهده کنيم. اما واقعيت اين است که درون درياها خزه ها و جلبک هاي زيادي وجود دارد که دي اکسيد کربن را جذب مي کند.
تحقيق بر گياهان دريايي که توسط دانشمندان ايراني از 12 کشور آسيايي دنبال مي شود، بخشي از تحقيق عظيمي است که سعي در اندازه گيري کربن جذب شده توسط گياهان و افزايش اين مقدار از طريق درختکاري و ديگر طرق ممکن دارد.
اين جاذب هاي کربن در کنترل گازهاي گلخانه اي نقش حياتي دارند. گازهاي گلخانه اي موجب تجمع گرما در جو شده و بدين شکل عاملي موثر در افزايش دماي کره زمي

ن به حساب مي آيند.
همايش بالي به منظور شروع مذاکراتي دوساله در جهت ايجاد معاهده اي جديد در مورد گرم شدن کره زمين تشکيل شده است. قرار است اين معاهده در سال 2012، يعني زمان انقضاي پروتکل کيوتو، جايگزين آن شود. يکي از موضوعات اصلي بحث در اين معاهده، استفاده از منابع طبيعي زمين در جهت از بين بردن کربن هواست.
در حالي که تاکنون جنگل ها بزرگترين جاذب هاي کربن محيطي به حساب مي آمده اند دانشمندان متخصص در زمينه گياهان دريايي معتقدند که بايد به اقيانوس ها توجه بيشتري مبذول نمود، اين در حالي است که سالانه هشت ميليون تن جلبک و خزه دريايي کشت مي شود.
چين تاکنون بزرگترين توليدکننده گياهان دريايي بوده است و کره جنوبي و ژاپن در رده هاي بعدي قراردارند. در مجموع حدود هشتاد درصد خزه و جلبک دريايي جهان، در درياهاي مرتبط با اقيانوس آرام کشت مي شود. مردم کشورهاي حاشيه اين درياها، از خزه و جلبک در غذاي روزانه خود استفاده مي کنند.
طرفداران استفاده از گياهان دريايي درکاهش کربن محيط مي گويند که سرعت سريع فتوسنتز در جلبک ها، روند توليد دي اکسيد کربن و نور خورشيد به انرژي و اکسيژن، گياهان دريايي را تبديل به گزينه اي مهم و برجسته براي جذب کربن محيط مي کند.
برخي گونه هاي خزه هاي دريايي مي توانند در عرض سه ماه حدود 9 تا 12 فوت رشد کنند. “لي- جا-يونگ” نماينده وزارت شيلات کره جنوبي اظهار کرد که بعضي انواع گياهان دريايي قادر

ند تا پنج برابر بيش از گياهان زميني دي اکسيد کربن را جذب کنند. “جان بردال” نيز اعلام داشت که اقيانوس ها 50 درصد کل فتوسنتز کره زمين را بر عهده دارند. او ادامه داد: گياهان دريايي اکوسيستم هاي بسيار فعالي هستند. آنها کربن زيادي را در خود جذب مي کنند.
کره جنوبي و ژاپن نظارت بر اين تحقيق را بر عهده دارند. سئول در سال گذشته يک و نيم

ميليون دلار را به تحقيق در مورد قابليت هاي درياها در جذب کربن محيط اختصاص داده بود. دولت ژاپن و چند شرکت نيز درصدد ايجاد يک منطقه زراعتي بزرگ دريايي در ساحل غربي اين کشور هستند.
“بردال” در يک سخنراني در همايش بالي استدلال نمود که روش هاي موثرتر کشت گياهان دريايي مي تواند توليد رادر کشورهاي داراي زمين هاي ساحلي وسيع به نحو بارزي افزايش دهد.
دانشمندان مکان مشخصي را براي کشت خزه و جلبک مشخص نکرده اند، البته بردال تخمين زد که فيليپين مي تواند با استفاده از تکنيک هاي پيشرفته توليد، بازده خود را در اين زمينه تا صد برابر افزايش دهد.
گياهان دريايي علاوه بر جذب و ذخيره سازي کربن مي بايست در توليد سوخت هاي زيست محيطي سالم به کار برده شوند چرا که در اين صورت مي توان اطمينان حاصل کرد که دي اکسيد کربن جذب شده به راحتي به چرخه طبيعي خود باز نخواهد گشت.
در هر صورت اين مسئله مشکلاتي نيز با خود به همراه دارد. مخالفان اين نظريه مي گويند که درختان به دليل عمر چندين ساله خود در ذخيره و جذب کربن بسيار موثرتر از گياهان دريايي هستند که طول زندگي آنها تنها به چند ماه مي رسد. اين بدان معني است که اندازه گيري و کنترل جذب کربن از طريق خزه ها و جلبک ها کار مشکلي خواهد بود.
“نيومان سوريا ديپدترا” مي گويد: جذب کربن توسط گياهان دريايي به زمان نگهداري اين گياهان بستگي دارد. چرا که اگر اين گياهان به هر دليلي در طول يک ماه از بين بروند، دي اکسيد کربن دوباره به جو باز خواهد گشت.
موانع ديگري نيز وجود دارد. برخي منتقدان مي گويند که ممکن است گرفتن آب گياهان دريايي به ميزان زيادي انرژي نياز داشته باشد، بنابراين براي محيط زيست مفيد نخواهد بود. طرفداران استفاده از گياهان دريايي مي گويند که خشک کردن به وسيله خورشيد مي تواند گزينه مناسبي باشد، اما اين روش نيز وقتي در مقياس بزرگ از آن استفاده مي شود، روش سختي خواهد بود. در ضمن اثرات محيطي کشت سريع گياهان دريايي نيز در نظر گرفته نشده است. چانگ تصديق نمود که اين نظريه هنوز در دوران جنيني خود به سر مي برد.

گیاهان آبزی

گیاهان آبزی در جلوگیری از فرسایش خاک پیرامون در یاچه ها و برکه ها بوسیله پوشش دادن خط ساحلی در برابر امواج , جریانات شدید آبی و اثرات باد و همچنین در تثبیت کردن رسوبات کمک شایان توجهی می نمایند . علاوه بر موارد گفته شده این گیاهان قادر به افزایش شفافیت آب و کاهش میزان آلودگی وارد شده در مسیرهای دریایی از میان فرسایش رسوبات نیز می باشند . این گیاهان یک بخش حیاتی از مسیر گردش شیمیایی در دریاچه ها و برکه ها می باشند

. آنها می توانند مواد مغذی موجود در آب را که تمایل دارند در آب تجمع یابند را جذب نموده که این امر می تواند باعث افزایش مقدار اکسیژن محلول در آب شده و یک زیستگاه سالم را برای سکونت ماهیان ایجاد نماید . گیاهان آبزی مناسب می توانند یک محیط آبی و یک محل مناسب را جهت ماهیگیری بوجود آورند . سئوالی که اینجا مطرح می شود این است که اگر گیاهان آبزی اینقدر مهم و شگفت انگیز برای اکوسیستم های آبی هستند , چرا آنها را به عنوان یک مشکل در نظر می گیرند؟
بیشترین مشکلات با گیاهان آبزی برخاسته از زمانی می شود که این گیاهان در حال رشد بیش از حد انبوه خود باشند . رشد انبوه گیاه می تواند به مناطق مورد استفاده برای فعالیتهای تفریحی از قبیل : شنا و ماهیگیری هجوم بیاورد . میزان رشد انبوه و غیر طبیعی گیاه معمولا بوسیله سطوح بالای مواد مغذی موجود در آب در نظر گرفته می شود . این مواد مغذی از میان رواناب حاصل از کودها, پسماند کشاورزی و ضعف در دفع مواد حاصل از سیستم های مواد عفونی آلوده وارد آبها می شوند . مواد مغذی در آب سبب تسریع در رشد گیاه می شوند . مشکل دیگر می تواند ناشی از ورود گیاهان آبزی غیر بومی به یک دریاچه یا برکه باشد . گیاهی که از مکان اصلی خود به مکان دیگرمنتقل شده و در میان یک محیط زیست جدید قرار گیرد را یک گیاه خارجی (غیر بومی ) می نامند . گیاهان غیر بومی از اقلیم های دیگر مانند : آفریقا, جنوب آمریکاو آسیا منشاء گرفته اند . گیاهی که در محل اصلی اش زندگی و رویش می کند یک گیاه بومی نامیده می شود . گیاهان بومی بدلیل اینکه در محل سکونت طبیعی شان قرار گرفته اند بنابراین بدون هیچ عامل بازدارنده ای قادر به رشد می باشند . اما گیاهان غیر بومی اغلب به مناطق رشد این گیاهان هجوم آورده و باعث جابجایی گیاهان بومی شده اند . به همین دلیل گیاهان غیر بومی برای اکوسیستم های آبی سودمند نیستند . مثالی که برای این گیاهان می توان زد گیاه آزولا می باشد . این گیاه توسط شخصی از کشور چین به ایران آورده شده است که البته گیاه آزولا بومی آمریکا می باشد . این گیاه که یک گیاه شناور روی سطح آب می باشد دارای رشد بسیار سریعی می باشد بطوریکه در مدت کوتاهی سطح وسیعی از تالاب انزلی را پوشانده است . حیات وحش بومی یک منطقه بدلیل وابستگی به گََیاهان آبزی بومی همان منطقه فقط از گیاهان بومی به عنوان غذا و پناهگاه استفاده می کنند . زمانی که گیاهان غیر بومی با گیاهان بومی جابجا شوند , جانورانی که وابسته به گیاهان بومی هستند یا به محیط خارج تغییر مکان خواهند داد و یا هلاک خواهند شد .
گياه آويشن شيرازي خاصيت قارچ زدايي از آبزيان را دارد
رييس موسسه مركز تحقيقات شيلات ايران گفت: عصاره گياه آويشن شيرازي خاصيت دارويي و قارچ زدايي براي انواع گونه آبزيان را دارد.
دكتر عباسعلي مطلبي روز يكشنبه درگفت و گوباخبرنگار علمي ايرناافزود:
آبزيان موجودات زنده ظريفي هستند كه شديدا تحت تاثير عوامل بيماري زا قرار مي گيرند و بيماري هاي متفاوت با عوامل قارچي و ويروسي زيادي به سراغشان مي آيد.
وي اظهار داشت: براي جلوگيري از عوامل باكتريايي قارچي يا ويروسي بين ماهيان و آبزيان از مواد شيميايي استفاده مي شود و امروزه هم همچنان ادامه دارد.

مطلبي گفت: اما بعد از انجام تحقيقات متعدد بر روي اين مواد مشخص شد اين مواد به عنوان باقيمانده سم و دارو در بدن آبزيان باقي مي ماند و اين محصول مورد تغذيه انسان قرار مي گيرد كه مي تواند براي سلامتي انسان مضرباشد.
به گفته رييس موسسه مركز تحقيقات شيلات ايران، ماده ضدعفوني كننده "ماراشيتگرين يا ماراشيت سبز" يكي از اين مواد ضد عفوني كننده شيميايي است كه استفاده آن در مراكز پرورش آبزيان ممنوع شده است.
وي ادامه داد: موسسه تحقيقات شيلات براي رسيدن به محصولي دارويي براي از بين بردن عوامل قارچي و ويروسي آبزيان كه هيچ گونه ماندگاري و عوارض نداشته باشد، استفاده از

داروهاي گياهي را مورد توجه قرار داد.
مطلبي افزود: در پي اين امر موسسه تحقيقات شيلات مطالعه برروي چند گياه با خصوصيات دارويي را آغاز كرد كه خوشبختانه بعد از انجام تحقيقات متوالي به عصاره گياه آويشن شيرازي دست يافت كه مي توان از آن به عنوان داروي ضد عفوني كننده واز بين برنده قارچ و ويروس بيماري در آبزيان استفاده كرد.
رييس مركز تحقيقات شيلات ايران اظهار داشت: عصاره اين گياه در مزارع ماهيان سردابي، خاوياري و ميگو كاربرد دارد.
وي اضافه كرد: عصاره گياه آويشن بعد از تزريق به ماهيان مورد تست و آزمايش قرار گرفت و مشخص شد كه قارچ و عوامل باكتري زا را به ميزان بسيار قابل قبول حتي بيشتر مواد ضدعفوني كننده شيميايي از بين مي برد.
وي تصريح كرد: اين تحقيق به عنوان پروژه ملي در سطح كشور تعريف شده و در برخي از مراكز پرورش آبزيان استفاده مي شود و به زودي به توليد انبوه خواهد رسيد.
مطلبي گفت: موسسه تحقيقات شيلات ايران همچنين در حال تحقيق بر روي انواع گونه گياهي ديگر از جمله گل ميخك و شمعداني در خصوص خاصيت دارويي آنان است.
اهمیت و کاربرد جلبک ها در زندگی بشر
شناسایی دریاها موجب شده است که فرآورده های بسیاری برای انسان حاصل شود، یکی از این فرآورده ها جلبک ها هستند که به زندگی روزانه بشر فواید بسیاری می رسانند. بررسی تکنولوژی و جنبه‌های اقتصادی تولید جلبک‌ها نشان می‌دهد که از آن‌ها در جنبه‌های مختلف تولید مواد می‌توان استفاده کرد . از جمله کاربرد جلبک‌ها درصنایع غذایی، تغذیه، تولید دارو، رنگ دانه، مواد شیمیایی و سوخت می‌باشد (Sano T et al, 1988) .
1- اهمیت جلبک ها به عنوان تولید کننده در اکوسیستم های آبی
جلبکها موجودات فتواتوتروف هستند و تولید کنندگان اصلی مواد آلی در محیطهای آبی می باشند. در اکوسیستمهای آبی جلبکها و فیتو پلانکتونها بخش مهمی از زنجیره غذایی موجودات آبزی و ماهیها را تشکیل می دهند و لذا بخش عمده ای ا زتولیدات آبزیان مستقیماً‌ وابسته به وجود آنها است همچنین جلبکها به واسطه عمل فتوسنتز و متصاعد نمودن اکسیژن، محیط اطراف خود را اکسیژنه نموده و برای حیات آبزیان مساعد می نمایند جلبک هایی نظیر Chlorella نیز به هوادهی آب در گرفتن دی اکسید کربن کمک کرده که در نتیجه سبب ذخیره سازی اک

سیژن و انجام پروسه فتوسنتز می گردد و این پدیده برای ماهیان بسیار با ارزش و سودمند خواهد بود ( Tanaka K et al,1997)
اهمیت و کاربرد جلبک ها در زندگی بشر
شناسایی دریاها موجب شده است که فرآورده های بسیاری برای انسان حاصل شود، یکی از این فرآورده ها جلبک ها هستند که به زندگی روزانه بشر فواید بسیاری می رس

انند. بررسی تکنولوژی و جنبه‌های اقتصادی تولید جلبک‌ها نشان می‌دهد که از آن‌ها در جنبه‌های مختلف تولید مواد می‌توان استفاده کرد . از جمله کاربرد جلبک‌ها درصنایع غذایی، تغذیه، تولید دارو، رنگ دانه، مواد شیمیایی و سوخت می‌باشد (Sano T et al, 1988) .
1- اهمیت جلبک ها به عنوان تولید کننده در اکوسیستم های آبی
جلبکها موجودات فتواتوتروف هستند و تولید کنندگان اصلی مواد آلی در محیطهای آبی می باشند. در اکوسیستمهای آبی جلبکها و فیتو پلانکتونها بخش مهمی از زنجیره غذایی موجودات آبزی و ماهیها را تشکیل می دهند و لذا بخش عمده ای ا زتولیدات آبزیان مستقیماً‌ وابسته به وجود آنها است همچنین جلبکها به واسطه عمل فتوسنتز و متصاعد نمودن اکسیژن، محیط اطراف خود را اکسیژنه نموده و برای حیات آبزیان مساعد می نمایند جلبک هایی نظیر Chlorella نیز به هوادهی آب در گرفتن دی اکسید کربن کمک کرده که در نتیجه سبب ذخیره سازی اکسیژن و انجام پروسه فتوسنتز می گردد و این پدیده برای ماهیان بسیار با ارزش و سودمند خواهد بود ( Tanaka K et al,1997)
2- اهمیت جلبک ها به عنوان غذای انسان
در بخشهای مختلف دنیا بیش از صد گونه از جلبکها و عمدتاً‌ جلبکهای قهوه ای و قرمز و تعدادی از جلبکهای سبز مورد استفاده غذایی قرار می گیرند. جلبکها به علت سرشار بودن از مواد معدنی،‌ویتامینها،‌هیدراتهای کربن، و پروتئین ها که د ردرون سلولها و یا در دیواره سلولها وجود دارند،‌مورد استفاده غذایی انسانها قرار می گیرند. در ذیل به برخی از آنها که مورد استفاده غذایی دارند به طور اختصار اشاره می شود:
الف) از جلبکهای قهوه ای بیشتر: Laminaria, Pelvetia, Sargassun, DAURVILLEA, Alaria. بر طبق گفته پرسکات جلبکهای قهوه ای از نظر ارزش غذایی حاوی 15/6 درصد پروتئین (شامل 15 نوع اسید آمینه )،‌56/1 درصد چربی و 04/57 درصد هیدرات کربن می باشند. همچنین آنها دارای انواع مواد معدنی همراه با کاروتن،‌ ویتامین و فلاوین می باشند.
ب)از جلبکهای قرمز: Palmaria , Rhodymenia, Chonfrus, Gigartina, Porphyra
(پ) بین جلبکهای سبز (کلروفیسه): Codium, Chlorella, Monostroma, Ulva.
(ت) بین جلبکهای سبز متمایل به آبی گونه Nostoc commune به نام «Yuyucho» در چین جاوا و بعضی کشورهای دیگر مورد استفاده غذایی قرار می گیرد.Barsanti.L, 2006)
3-کاربرد جلبک ها در تهیه آگار(Agar)
آگار پلی ساکاریدی ژله مانند است که از برخی جلبک های قرمز بدست می آید و در تمام آزمایشگاه های میکروب به عنوان ماده زمینه بکار می رود. از دیگر استفاده های این ترکیب می توان به استفاده از آن در :
1- ساخت پروتز دندان
2- صنایع غذایی و شیرینی سازی(مثل تولید کنسروهای ضد یبوست)
3- چرم سازی و صنایع نساجی
4- کاغذ سازی
5- صنایع داروئی که از آگار به عنوان ملین و ترکیب ضد التهاب روده و روکش قرص استفاده می شود.

جلبک هایی را که برای تهیه آکار از آنها استفاده می شود ؛ همگی به شاخه جلبک های قرمز (Rhodophycea) تعلق دارند. از این شاخه می توان به جنس های زیر اشاره کرد:
,Chondrus, Hypnea Gracillaria, Ahnfelltia, Campylaephora, Phyllophora, Gelidim, pterocladia, Eucheuma, Gigartina
ارزش افزوده این محصول جلبک ها در امریکا در سال به بیش از 132 میلیون دلار می رسد. از کشورهای مطرح در زمینه تولید آگار می¬توان به ژاپن ،مراکش، پرتغال، اسپانیا، استرالیا، نیوزلند، فرانسه، کره، آفریقای جنوبی، اندونزی، شیلی، هند وکشورهای اسکاندیناوی اشاره کرد
4- کاربرد جلبک ها در تهیه کاراگینان(Carageenin) رمز از قبیلEucheuma, Ahnfeltia, Gigartina وعمدتا در Chondrus crispus یافت می شود.
این ماده در تهیه خمیر دندان،‌مواد آرایشی،‌رنگها،‌ در پروسه نهایی منسوجات چرم نما،‌ منسوجات ،‌درصنایع تخمیر و دارویی کاربرد دارد. پزشکان از کاراژنین به عنوان داروی انعقاد خون استفاده می نمایند. همچنین در تصفیه چغندرقند ،‌مشروبات الکلی و نوشابه های غیر الکلی مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی جلبک Gigartina به جای کندرو س کریسپوس جهت استحصال کاراژنین مصرف می شود. همچنین این ماده به عنوان عصاره و شیره لعاب دار یا چسب دار در صنعت از آن استفاده می شود و در صنایع مواد غذایی ، داروسازی، نساجی، چرم سازی، آب جو سازی به مصرف می رسد. این ماده به عنوان پایدار کننده در امولسیون و نیز در داروسازی برای درمان سرفه مصارف زیادی دارد.
استفاده از آن به عنوان اجزاء ترکیبی خمیر دندان، بو زدا ، آرایه مو و پوست و رنگ نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است ( Noda K et al,1996) .
تولید جهانی این ترکیب در سال به حدود 28000 تن می رسد که ارزشی معادل 240 میلیوندلار رابه همراه دارد. از کشور های مطرح در زمینه تولید آگار می توان به ژاین ، پرتغال، اسپانیا، فرانسه، آفریقای جنوبی، اندونزی، شیلی، هند اشاره کرد.
5- کاربرد جلبک ها در تهیه آلژینات ها
مشتقات آلژینات و همچنین اسید آلژینینک از دیواره سلولی برخی از جلبکهای قهوه ای استخراج می شود. جلبکهای قهوه¬ای مختلفی در بخشهای مختلف دنیا برای این کار مورد استفاده قرار می گیرند که مهمترین جنسهای آنها عبارتند از : Eclonia, Lossonia, Fucus, Cystoseria, Eisenia, Laminaria, Macrocystis, Durvillea, Ascophyllumو...
آلژین هیدرات کربنی است با فرمول (C6H8O6)n که از دیواره سلولی منشا می گیرد. اسید آلژنیک در غشای مشترک و دیواره های اولیه برخی ازاعضای جلبکهای قهوه ای (Phaeophyceae) وجود دارد. آلژینات ها در صنایع لاستیک سازی،‌ رنگ سازی،‌و همچنین در تهیه پارچه و لباسهای ضد آتش و ظروف پلاستیکی کاربرد دارند. مشتقات اسید آلژنیک همچنین در تهیه سوپ،‌خامه و سس و دیگر مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. .Barsanti.L, 2006))

6- اهمیت جلبک ها به عنوان غذای جانوران (با تاکید برآبزیان)
جلبک ها به عنوان یک منبع غذایی برای ماهیان، دوزیستان، پستانداران و دیگر جانوران از اهمیت ویژه ای برخوردارند. وابستگی انسان به ماهی و سایر جانوران آبزی برای تکمیل خوراک خود واقعیتی است که بر کسی پوشیده نیست. بنابراین جلبک ها به طور غیر مستقیم ارزش بسیار

ارزنده ای برای انسان ها دارند (Sano T et al,1987&1988 ).
الف) در ایالات متحده آمریکا و ژاپن و در بسیاری از نواحی دیگر جلبکهایی نظیر: Fucus, Ascophyllum, Sargassum, Laminaria به عنوان غذای حیوانات مصرف می شوند.
ب) مرغهایی که به غذایشان آسکوفیلوم و فوکوس افزوده می شود تخم مرغهایی را تولید می کنند که غنی از ید می باشند.
پ) در مواقعی که جلبکهای دریایی به غذای دامها افزوده می شوند آنها شیرهای پرچربی تولی
ج) غذاهای تجاری و وارداتی که خاص دامها و به خصوص گوسفند ساخته می شوند غالباً‌حاوی لامیناریا،‌آسکوفیلوم و فوکوس می باشند؛
ح) کلپ عظیم الجثه قهوه ای (Macrocystis) در غذای دامهای بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد. به علت این که غنی از ویتامین A و E می باشد(هرمزدیار، کیانمهر.1381)
استفاده از ریزجلبک ها در آبزی پروری
میکرو الگ ها را در تغذیه لارو آبزیان پرورشی از قبیل برخی ماهیان، عمده نرمتنان و سخت پوستان پرورشی و نیز در پرورش زئوپلانکتونهای پرورشی مورد استفاده در آبزی پروری ( غذای زنده مثل دافنی، روتیفر و..)بکار می برند..
کاربر ریزجلبکها در پرورش دو کفه‌ای هاپ
برای پرورش دوکفه‌ایها معمولاً از چند گونه ریزجلبک به طور ترکیبی(MIX) استفاده می‌شود تا اینکه تمام نیازهای جانور تامین گردد. عمدتاً شامل Iso chrysis galbara (خانواده‌ی T. Iso) و farlova lutheri و Chaetoceros calcitrans می‌باشد. البته گونه‌ های دیگری نیز در این زمینه کاربرد دارد. در پرورش دوکفه‌ایها Abalone از دیاتومه‌های بینک مثل Nitzschia.وNavicula استفاده می‌شود. Barsanti.L, 2006))
کاربرد جلبک ها در تغذیه سخت پوستان
در پرورش میگو از دیاتومه های Chaetoceros spp , Skeletonema spp استفاده می شود. در پرورش روتیفر نیز از گونه های Isochrysis sp, P.lutheri,T.suecia , Nannochloropsis spp استفاده می شود.گونه های دیگری که ارزش غذایی برای تغذیه لارو سخت پوستان دارند شامل :C.calcitrans, Cmuelleri, P.lutheri T. suecica, S.costatum, Thalassiosira pseudonama
7- اهمیت جلبک به عنوان منبع املاح
به علت غنی بودن جلبکها از املاح و عناصری نظی: ید،‌ پتاس و غیره به صورتهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند.
الف) در صنایع صابون سازی و شیشه سازی کلپ های دریایی به عنوان منبع سود (Soda) مورد استفاده زیادی دارند؛
ب) همچنین از کلپ ها پتاسیم وید استخراج می شود. دراین میان اعضای راسته Laminariales از جلبکهای قهوه ای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند؛
پ) از برخی از جلبکهای قرمز نظیر Rhodymenia, Polysiphonia که ممکن است 3تا 6 درصد وزن آنها را پتاسیم و ید تشکیل دهد استخراج می شود؛
ت) در مراحل پیچیده تر می توان آمونیاک و ذغال از کلپ ها تهیه نمود؛
ث) بسیاری از جلبکهای دریایی از لحاظ اهن، مس،‌منگنز،‌بر و غیره غنی می باشند(هرمزدیار، کیانمهر.1381)
8- اهمیت جلبک به عنوان کود بیولوژیک

جلبکهای دریایی به علت داشتن فسفر ،‌پتاسیم،‌ و برخی از عناصر کم مقدار در بسیاری از مناطق ساحلی به عنوان کود بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرند . آنها را می توان با دیگر مواد آلی مخلوط نمود یا آنها را به تنهایی و پس از پوسیده شدن و کمپوست مورد استفاده قرار داد.
الف) جنسهایی نظیر Chara, Lithothamnion, Lithophyllum در مزارعی که با فقدان کلسیم روبه رو هستند به کار می روند؛
ب) فوکوس (جلبکهای قهوه ای ) در مزارع ایرلند به عنوان یک کود مورد استفاده قرار می گیرد؛
از میان جلبک ها نوع سبز مایل به آبی آن ها از اهمیت بیشتری برخوردارند. زیرا آنها قادر به تثبیت نیتروژن اتمسفر به بدنه خود می باشند. Barsanti.L, 2006))

9- کاربرد جلبک ها در تهیه داروها
جلبک ها به دلیل دارا بودن ترکیبات ویژه پلی ساکاریدی و نیز ترکیبات دارویی خاص ، دارای کاربرد های وسیعی خواه به صورت مصرف مستقیم دارویی و خواه به صورت مصرف ترکیبات آنها در طی پروسه های داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد.
خواص دارویی که برای جلبک ها عنوان کرده اند بسیار می باشد از جمله به عنوان مسهل در یبوست های دستگاه گوارش، به عنوان التیام دهنده زخم های دستگاه گوارش و به عنوان داروهای ضد انگلی دستگاه گوارش و همچنین در کاهش فشار خون، کاهش چربی خون، کاهش وزن زیاد و نیز جلوگیری از بیماری های تصلب شرائین از جلبک ها استفاده می شود.
از کاربرد های جدید و مدرن این گیاهان در بیماری توموری است که ترکیبات ضد سرطانی از این گیاهان استخراج شده و برای مقابله با بیماری های توموری از آن ها استفاده می شود. حتی در برخی از منابع به قدرت مقابله این گیاهان در مقابل ویروس HIV نیز اشاره شده است ( Tanaka K et al,1997) . همچنین مقابله با ویروس تبخال نیز با کاربرد جلبک ها امکان پذیر می باشد.
بسیاری از علف های دریایی محتوی درصد زیادی ید می باشد که در تهیه انواع بیماری های گواتر کاربرد دارد. برخی از جلبک ها منبع آنتی بیوتیک ها محسوب می شوند و مانع از رشد دیگر باکتری ها می گردد، به عنوان مثال می توان از آنتی بیوتیک Chlorellin نام برد که در جلبک Chlorella یافت می شود ( (Tanaka K et al,1986مواد آنتی بیوتیکی که بر ضد باکتریهای گرم مثبت و منفی مفید واقع می باشند به وسیله گونه Ascophyllum nodosum گزارش شده است. همچنین گونه های Laminaria digitata , Rhodomela larix و برخی از گونه های Polysiphonia , Pelvetia اثرات مشابهی دارند. از نوعی دیاتوم به نام Nitzschia palea یک آنتی بیوتیک موثر علیه باکتریها تولید شده است. گفته می شود این آنتی بیوتیک نسبت به باکتری Escherichia coli بسیار موثر می باشد.