بخشی از مقاله
چکیده
هدف از این پژوهش، بیان رویکردهای مختلف به منظور پیشگیری از جرائم علیه کودکان با دانشجویان و متخصصان علاقهمند به خلق و طراحی تعاملات است. این تعامل میتواند هم به صورت حضوری و فیزیکی و هم به صورت مجازی و توسط فناوریهای نوین و برنامههای کاربردی صورت گیرد. این پژوهش تأکید بیشتری بر کاربرد فناوریهای نوین و برنامههای کاربردی در پیشگیری از کودکآزاری دارد. در این راستا برخی از ابزارها مورد استفاده که کودک باید همراه خود داشته باشد، معرفی میگردد. ساختار و ظاهر این ابزارها همانند گوشی همراه میباشد و از نظر کاربردی هم بسیار آسان هستند. موقعیتیابی یکی از مهمترین خدماتی است که توسط این ابزارها ارائه میگردد.
-1 مقدمه
هدف از این پژوهش، بیان رویکردهای مختلف به منظور پیشگیری از جرائم علیه کودکان با دانشجویان و متخصصان علاقهمند به خلق و طراحی تعاملات است. در همین راستا، بر بحث و بررسی نمونهها و ویژگیهای طراحیهای تعاملی کنونی بر مبنای ارزیابی محصولات، خدمات و سیستمهای اجتماعی طراحی شده تمرکز شده است. همچنین هدف از این پژوهش درک و تحلیل مشخصات جرائم علیه کودکان از دیدگاه طراحان و پیشنهاد روشهای جدید برای طراحی و در عین حال بحث و بررسی پیشنهاداتی در مورد جرائم علیه کودکان و ارزیابی روشهای مرتبط با جرائم علیه کودکان است.
-1-1 چگونگی تحقیق
اولاً، ویژگیها و خصوصیات کودکان چیست؟ ثانیاً، ویژگیها و مشخصات جرائم علیه کودکان چیست؟ ثالثاً، سیستم پیشگیری کنونی بر علیه این جرائم و مزایا و معایب چنین سیستمی چیست؟ ابعاً،ر چه تکنولوژیهایی میتواند این معایب را تکمیل کند؟ هدف از بحث کنونی دربارهی طراحی تعاملی، جلوگیری از جرائم علیه کودکان بر مبنای طراحی خدمات از طریق تحلیل مشکلات پیشنهاد شده است.
محققان به این نتیجه رسیدهاند که اگر سرپرست یا پشتیبان - شرکتهای دولتی - پلیس - یا خصوصی - ارائه دهندگان خصوصی - با کودکان در جهت جلوگیری از جرائم تعامل برقرار کنند، اقدامات پیشگیرانهی عملی بیشتری میتوان انجام داد. سرپرست - از جانب کودکان - بایستی بلافاصله موقعیت را پیشبینی کند و نمایندهی دولت یا یک ارائه دهندهی خدمات امنیتی خصوصی به عنوان ابزار ارتباطی عمل نموده و جهت حمایت از کودکان مداخله کند. با ارزیابی محصولات کنونی بازار به عنوان ابزارهای در دسترس میتوان گفت که تلفنهای هوشمند، مناسب به نظر میرسند؛ با این حال، در صورتی که استفاده کنندگان از این ابزار کودکان باشند، باید راهنماییهای جداگانهای در اختیار آنها قرار گیرد.
-2 پیشینهی نظری
در این پژوهش، عملکردهای کودکان و تفاسیر تصادفی و همچنین از طریق درک رویکرد و مشخصات سوابق مرتبط با جرائم علیه کودکان در هفت سال اخیر، مطالعات انجام گرفته در رابطه با روشهای پیشگیری مورد تحلیل قرار میگیرد.
-1-2 ویژگیهای کودکآزاری
بر مبنای تحلیل سوابق موجود، میتوان گفت که بیشتر جرائم شامل انگیزههای جنسی هستند، گرچه برخی از آنها منجر به قتل کودک میشوند. به منظور وقوع جرم، سه پیشنیاز بایستی وجود داشته باشد - 1: قصد جنایت، - 2 قربانی و - 3 صحنهی جرم. بعد از وجود این سه پیشنیاز، پنج مرحله تا ارتکاب جرم وجود دارد: پیشزمینهی جرم، نزدیک شدن، فریب و آدمدزدی، اقدام و ارتکاب جرم.
هدف از طبقهبندی یک جنایت، استنباط مشخصات و خصوصیات طراحی6 یک وسیله یا ابزار برای کودکان به منظور واکنش به هر مرحله از جرم و پیشگیری از وقوع جرم است. نخست، پیشگیری از مرحلهی اول، پیشنیاز جرم، در غرب به روشهای مختلفی انجام گرفته است. با این حال، جنایتکاران - در قالب طراحی الکترونیکی - به نزدیک شدن به قربانیان ادامه میدهند.
جنایتکاران با استفاده از هویت جعلی قربانیان را فریب میدهند. همچنین جنایتکاران میتوانند با توسل به زور و حرکت به سمت یک نقطهی خاص جهت ارتکاب جنایت، قربانیان را به چنگ بیاورند. با این حال، مجرمان با پوشیدن لباس با برچسب الکترونیکی به نزدیک شدن به قربانی ادامه میدهند. مجرمان قربانیان را با استفاده از هویت جعلی یا با پرسیدن سؤالات هدایت کننده، اغوا میکنند. همچنین ممکن است مجرمان قربانیان را با اجبار دستگیر کنند و به نقطهی خاصی ببرند تا مرتکب جرم شوند.
در مورد کیم کیل تای7، کودک پیشدبستانی، صحنهی جرم و منزل جنایتکاران در فاصلهی 300 متری هم قرار گرفته بود . این نشان میدهد که بسیاری از جرائم در محدودهی منزل کودکان به وقوع میپیوندد. در یکی از مطالعات نشان داده شد که نقطهی فریب1 و صحنهی جرم به اندازهی 30 دقیقه از هم دور بودند - به عبارت دیگر دو کیلومتر - .
طبق بررسیهای انجام شده، در مواردی که منزل قربانی، صحنهی جرم، مکان فریب، مدرسهی قربانی و منزل مرتکب جرم در محدودهی 2 کیلومتری هم واقع شدهاند، ارتکاب به جرم به میزان 50 درصد یا بیشتر افزایش مییابد. همچنین نتایج نشان میدهند که مرتکب جرم در محیطهای اطراف - کودک - در جستجوی سوژهی جرم و صحنهی جرم یک محیط آشنا است. علاوه بر این، مکان فریب مشابه صحنهی جنایت نیست و مرتکب جرم به جهت ارتکاب جرم، کودک را فریب میدهد تا با او به مکان دیگری برود.
در این موارد، فاصلهی زمانی فریب کودک از مکان فریب به صحنهی جرم تنها فرصت موجود برای نجات کودک است. بایستی توجه کرد که پیمودن دو کیلومتر به صورت پیاده حدود سی دقیقه طول میکشد. یکی از ویژگیهای اصلی جنایات علیه کودکان این است که به دلیل تفاوت فیزیکی بین کودک و مرتکب جرم، در زمان درک و مشاهدهی جرم، کودکان نمیتوانند از خودشان حمایت کنند یا درخواست کمک نمایند. به همین صورت، میتوان ملاحظه کرد که مداخلهی شخص سومی که بتواند بلافاصله دست یاری به سوی کودکان دراز کند، به شدت مورد نیاز است. از این رو، این پژوهش بر مقیاسهای تعیین کننده2 جهت دستیابی به چنین مداخلهای تمرکز دارد.
-2-2 سیستم پیشگیری و تکنولوژیهای اخیر
ابزارهای پیشگیری میتواند به دو بخش ابزارهای فردی و اجتماعی تقسیم شود. همانطور که در تصویر 1 ملاحظه میگردد، ابزارهای اجتماعی از طریق کنترل موقعیت بعد از حقیقت مشخص میشوند. از آنجا که حمایت و پشتیبانی از افراد متعدد و نامشخص دشوار است، بر پیشگیری از وقوع جرم تأکید میگردد. با این حال، حمایت و پشتیبانی از قربانیان قبل از جنایت دشوار است. از ویژگیهای ابزارهای فردی، پیشگیری مبتنی بر غریزههای خودحمایتی3 است1 که هدف از آنها حمایت از خویش و خانوادهی فرد در مقابل اشخاص متعدد و نامشخص است.
