بخشی از مقاله
تاثير فناوري هاي نوين رسانه اي برموفقيت تلويزيون تعاملي
چکيده
ديجيتالي کردن رسانه ها دستاورد مهمي است که مي تواند سبب تحول جدي در حوزه رسانه هاي شنيداري – ديداري شود . در روش هاي نوين ارتباطي از بستر هاي مخابراتي مختلفي نظير ماهواره ، فيبر نوري ، لينک هاي مايکروويو و انواع ديگر بسترهاي باند وسيع جهت انتقال محتواي ديجيتال استفاده مي شود که تلويزيون تعاملي ١ به عنوان يکي از ثمرات همين همگرايي محسوب مي شود که امکان تبادل محتويات دو سويه يا تعاملي را فراهم مي کند. اين تعامل از طريق فيبر هاي نوري يا سيم مسي صورت مي گيرد .در اين فناوري نوين دسترسي مخاطبان به پيام سريع تر از روش هاي فعلي خواهد بود و هر فرد يا خانواده مي تواند به صورت يک استوديوي سيار پخش تلويزيوني مطالب و برنامه خود را براي ساير مخاطبان جهاني ارسال کند .علاوه بر آن سرويس هايي نظير ويدئوي درخواستي ٢ ، بازي درخواستي ٣ ، ايميل ٤ ، خريد و فروش ٥ از جمله معروفترين سرويس هاي قابل ارائه هستند . ارائه اين خدمات به کاربران اجازه مي دهد تا از هر مکان و در هر زمان اطلاعات را به سادگي بر روي صفحه تلويزيون ،کامپيوتر ويا تلفن همراه خود مشاهده کنند.در اين مقاله ، کاربردهاي فناوري نوين درتلويزيون تعاملي مطالعه مي شود. و درنهايت شش عامل کليدي جهت موفقيت تلويزيون تعاملي با توجه به فناوري هاي نوين رسانه اي پيشنهاد مي گردد .
کليد واژه ها : تلويزيون تعاملي ، شبکه ، امنيت ، فناوري نوين
مقدمه
امروزه اغلب سيستم هاي آنالوگ جاي خود را به فناوري هاي ديجيتال داده اند. اين انقلاب در صنعت تلويزيون نيز رخ داده است و باعث ايجاد تعامل در برنامه هاي تلويزيوني گرديده است .تلويزيون يکي از اختراعاتي است که به راه ومسيري را که جامعه در٦٠ سال گذشته پيموده است شکل داده است . از زمان اختراع تلويزيون ، يعني در حدود ١٠٠ سال پيش ، بي شگ بارزترين پيشرفت در اين صنعت ساخت تلويزيون ديجيتال است . مخاطبان شاهد تغيير از نوع سياه وسفيد به رنگي بوده اند، فناوري نويني که به تلويزيون تعاملي شهرت يافته ، براي ارتباط از راه دور ، ماهواره ،انتقال اززمين و کابل کشي مقراراتي وضع نموده است .تلويزيون تعاملي مکانيزم انتقال تصاوير ويديويي را از طريق يک شبکه که از پروتکل شبکه ١ استفاده مي نمايد توصيف مي کند. وبا بهره گيري پهناي باند وسيع ،خدمات تلويزيون ديجيتال ارائه مي شود و قابليت فراواني را در اختيار مخاطبان قرار مي دهد. ارائه دهنده سرويس ها مي تواند اين خدمات را با ساير خدمات ، مانند اينترنت پر سرعت ٢ ، راهنماي الکترونيکي پخش برنامه ٣ ، خدمات تلفني در تلويزيون ٤ ، پيام هاي بازرگاني ٥ ، بازي درخواستي ٦ ، سيستم هشدار خطر٧ ، ضبط ديجيتال ٩ ،هواشناسي ١٠ ، محتواي ويدئويي محلي ١١ ويدئو ، کانال هاي شخصي ،ارسال و دريافت پيام ١٢ ونيز ارتباطي دو طرفه با کاربر برقرارکند .در گذشته اين فناوري به علت پهناي باند اندک شبکه هاي اينترنتي رشد چشمگيري نداشته است [١]. طي سا لهاي اتي با توجه به افزايش چشمگير پهناي باند و استفاده وسيع عموم مردم از شبکه اينترنت پيش بيني مي شود صنعت تلويزيون دوران درخشاني را تجربه کند .
پخش تلويزيون ديجيتال
قبل از ورود به دنياي صفر ويک ديجيتال بهتر است دور نمايي از گذشته تلويزيون داشته باشيم . تاريخ ظهور تلويزيون به سال ١٨٨٤ بر مي گردد . زماني که يک دانش آموز آلماني به نام پاول گتليب اولين سيستم مکانيکي تلويزيوني را ثبت کرد. اين سيستم از طريق روشن کردن يک عکس به وسيله لنز و يک صفحه چرخشي کار مي کرد.روزنه هاي چهار گوش برروي صفحه بريده شده بودند و خط هاي عکس را تا جايي که عکس کاملا پويش شود دنبال مي کردند.هر چه تعداد اين روزنه ها بيشتر مي شد خط هاي بيشتري هم دنبال مي شدند. از اينرو جزيئات بيشتري هم نمايان مي شد و در سال ١٩٢٣ ولديمير کسمازوريکين ١٤ صفحه نپيکو را با يک عنصر الکترونيکي جايگزين کرد.اين موضوع باعث بوجود آمدن سطح بالاتري از جزيئات بدون افزايش تعداد پويش ها در واحد زمان شد.
جي ال بيرد ١٥اولين تلويزيون رنگي مکانيکي را در سال ١٩٢٨ عرضه کرد که از صفحه نيپکو با سه فنر مارپيچ استفاده مي کرد که هر فنر براي يکي ازسه رنگ اصلي ، قرمز ، سبز و آبي به کار برده مي شود در ادامه دورنمايي از تلويزيون در جدول (١) ارائه شده است .
با نگاهي سريع و گذرا بر حرکت و روند رو به رشد تلويزيون تعاملي در جهان مي توان سالهاي ٢٠٠٠ تا ٢٠٠٥ را فاز آغازين و پيدايش تلويزيون تعاملي در تعداد محدودي از بازرهاي رسانه اي و سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٩ را فاز دوم و توسعه آن در کشورهاي پيشرفته و اکثر کشورهاي در حال توسعه مبتني بر ارائه خدمات محتوايي آنلاين ، انجام تبليغات محدود و خلق کاربردها و فرصتهاي نوين ارتباطي و اطلاعاتي از طريق عرصه تلويزيون ناميد.از سال ٢٠١٠ به بعد ، شروع فاز سوم IPTV با چشم انداز همگرايي و يکپارچگي کليه خدمات چند رسانه اي دو سويه از منظرهاي متنوع تجاري ، تبليغاتي ، سرگرمي ، آموزشي از طريق بسترهاي مختلف تلويزيون و در نهايت تحقق واقعي رسانه در هر مکان و زمان قلمداد مي شود.
تلويزيون تعاملي
در حال حاظر شور زيادي در خصوص IPTV وجود دارد و اين تکنولوژي به سرعت در حال رشد است اما کلمه IPTV به چه معني است ؟ و چگونه تماشاي تلويزيون را تحت تاثير قرار مي دهد ؟ IP TV که به نامهاي ديگري مانند Telco Tv و broadband Tv نيز خوانده مي شود عبارت است از تحويل امن تلويزيون کيفيت بالا ، با صدا و تصوير بر روي يک شبکه با پهناي باند بالا[٢]و همچنين تعريف ١ ITU از IPTV به اين شرح است : IPTV به سرويس هاي چند رسانه اي مانند تلويزيون ، تصوير ، صدا ،متن ، عکس و داده اطلاق مي شود که از طريق يک شبکه مجهز به IP منتقل مي گردد.اين شبکه طوري طراحي شده است که سطح امنيت ،قابليت اطمينان و کيفيت خدمات مورد نياز را فراهم نمايد. از ديد توليد کنندگان سرويس ، IPTV شامل گرد آوري ، پردازش و انتقال امن محتويات ويديويي از طريق شبکه IP است . توليد کنندگان اين سرويس بازه وسيعي را شامل مي شوند ، از تلويزيون کابلي تا ماهواره اي و حتي شرکت هاي تلفني بزرگ و اپراتورهاي شبکه هاي خصوصي در سرتاسر دنيا[٣] .
تفاوت تلويزيون تعاملي و تلويزيون اينترنتي
امنيت در تلويزيون تعاملي
تعريف امنيت
هرجا که شبکه اي وجود داشته باشد و پروتکل اينترنتي جهت انتقال اطلاعات استفاده گردد ، بحث امنيت اطلاعات نيز وجود خواهد داشت . امنيت محتوا از ديد دارندگان محتوا ، صاحبان ،تامين کنندگان و جمع کنندگان محتوا ، مهمترين شرط در اختيار گذاشتن آن مي باشد.هدف امنيت در تلويزيون تعاملي اطمينان از اين است که تنها مشترکيني که هزينه اشتراک لازم را پرداخت کرده اند مي توانند به شبکه هاي تلويزيوني و سرويس هاي مربوطه دسترسي داشته باشند. درواقع مفهوم امنيت آن است که جلوگيري از هر گونه دسترسي ، تغيير و توليد غير مجاز اطلاعات ،خراب کردن سرويس ها و مختل کردن کار سيستم هاي موجود در ابتدا و انتها مسير است .
