بخشی از مقاله
بیماری های دستگاه گوارش
بعد از پروستات دستگاه گوارش دومين محل شايع غير پوستي سرطان در ايالات متحده است .سرطان لوله گوارش اولين علت عمده مرگ و مير در جمعيت آمريكا بعد از دستگاه تنفس است .
سرطان مري
ميزان بروز و سبب شناسي
اين سرطان شديداً كشنده در ايالات متحده نسبتاً غير شايع است .برآورد مي شود كه در سال 1996 ، 12300 مورد اين بدخيمي در ايالات متحده تشخيص داده شده است كه در11200 مورد منجر به مرگ گرديد . در قسمتهاي مختلف جهان ، ميزان بروز سرطان مري بسيار متفاوت است . اين بماري در كمربند آسيايي سرطان مري بسيار شايع است . كمربند فوق از قسمت جنوبي درياي خزر در غرب تا نواحي شمالي چين گسترده شده است و قسمتهايي از ايران ، آسياي مركزي ، افغانستان ، سيبري ، و مغولستان را در بر مي گيرد
علاوه بر اين ، مراكزي با ميزان بروز بالا در مناطق پراكنده اي چون فنلاند ، ايسلند، كوراكائو ، جنوب شرقي آفريقا و نواحي شمال غربي فرانسه وجود دارد . در شمال آمريكا و نواحي غربي اروپا اين بيماري بيشتر در مردها بيشتر ديده مي شود و در سياهپوستان نسبت به سفيدپوستان شايعتر است . بيش از همه در سنين بيش از 50 سالگي ظاهر مي شود و اغلب افرادمتعلق به طبقات اجتماعي - اقتصادي پايين را مبتلا مي سازد .
علل متعددي بعنوان مسئول اين بيماري بيان شده است . در ايالات متحده معتقدند كه اكثر مواردسرطان مري ناشي از مصرف بيش از حد مشروبات الكلي و يا سابقه طولاني كشيدن سيگار است . ميزان خطر نسبي بر حسب مقدار مصرف الكلي يا دخانيات تغيير
مي كند . مصرف ويسكي نسبت به شراب يا آبجو با شيوع بيشتري از اين بدخيمي همراه است . ظهور سرطان مري با مصرف مواد سرطان زاي ديگري نيز ازتباط داده شده اند كه عبارتند از نيتراتها ، مواد مخدر كشيدني و سموم قارچي موجود در سبزيجات شور شده . اين سرطان همراه با تحريك مخاطي از صدمات فيزيكي نيز به وجود مي آيد كه به عنوان مثال مي توان مصرف طولاني مدت چاي بسيار داغ ، بلع موادسوزاننده ، تنگي هاي ناشي از پرتوتابي و آشالازي مزمن را نام برد .
وجود حلقه مروي همراه با گلوسيت و فقر آهن ( يعني سندرم پلامر - وينسون يا پاترسون – كلي ) و هيپركراتوز مادرزادي و فرورفتگي هاي كف دست و پا و همچنين كمبودهاي تغذيه هاي موليبدن ، روي و ويتامينA همگي با سرطان مري وابستگي دارند . خطر سرطان مري در افراد مبتلا به اسپروي سيليكات كمي بيشتر است . اين سرطان در بيماراني كه دچار برگشت مزمن محتويات معده هستند ( يعني مري بارت ) بطور مشخص افزايشي را نشان مي دهد . بر خلاف ساير سرطانهاي مري ، نئو پلاسمهايي كه از منشاء مري بارت هستند در سفيد پوستان نسبت به افراد سياهپوست شايعتر است .
علائم باليني
حدود 15 درصد از سرطانهاي مري در يك سوم فوقاني آن مي باشد ( يعني در مري گردني ) 45 درصد در يك سوم مياني و 40 درصد در يك سوم تحتاني مري اتفاق مي افتند . در گذشته بيش از 75 درصد از تومورهاي مري از نوع سرطان سلولهاي سنگفرشي بودند كه از مخاط سنگفرشي پوشاننده مري نشات مي گيرند . شيوع آدنوكارسين.م بسيار كمتر است و اغلب از اپي تليوم استوانه اي برمي خيزد . احتمال دارد كه سلولهاي اپي تليوم استوانه اي سرطاني شده ، در ابتدا به خاطر برگشت مزمن محتويات معده ( يعني مري بارت ) ديسپلاستيك شده باشند .
جدول 1- 1 برخي از عوامل اتيولوژيكي كه معتقدند همراه با سرطام مري وجود دارد .
1 مصرف بيش از حد الكل
2 كشيدن سيگار
3 مصرف كردن ساير مواد كارسينوژن
الف : نيتراتها ( كه تبديل به نيتريتها مي شوند )
ب : مخدرهاي كشيدني
ج : صموم قارچي در سبزيجاتي كه به صورت ترشي نگهداري مي شوند.
4 صدمات مخاطي ناشي از عوامل فيزيكي
الف : چاي داغ
ب : خوردن مواد قليايي
ج : تنگي هاي ناشي از پرتوتابي
د : آشالازي مزمن
5 استعداد ميزبان
الف : پرده مري باگلوسيت و فقر آهن ( سندرم پلامر ، وينسون يا پاترسون – كلي )
ب : هيپركراتوز مادرزادي و فرورفتگي كف دست و پا
6 كمبودهاي غذايي – موليبدن روي – ويتامين a
7 اسپروي سلكات
8 برگشت مزمن محتويات معده به مري ( مري بارت ) در موارد آدنوكارسينوم
چنين اپيتليوم ديسپلاستيكي غالباً داراي سولهايي با محتوي DNA غير طبيعي ( آناپلوئيدي ) و جهشهايي در ژن سركوب گر تومور P53 مي باشد. اين آدنوكارسينوم ها داراي رفتار بيولوژيك رطانهاي معده ( و نه مري ) هستند . ميزان بروز آدنوكارسينوم بطور ثابتي افزايش يافته است . در صورتي كه تعداد موارد كارسينوم سلول سنگفرشي نسبتاً ثابت مانده است . بررسي هاي بيماريابي اندوسكوپي و سيتلوژيك براي سرطان در افراد مبتلا به مري بارت براي تشخيص ديسپلازي با درجه بالا موثر است اما تا كنون ثابت نگرديده كه اين بررسيها پيش آگهي بدخيمي را بهبود بخشيده اند . كارسينوم سلول سنگفرشي در
سياهوستان شايعتر از سفيد پوستان است .در حاليكه آدنوكارسينوم در سفيدپوستان شايعتر مي باشد . بايد اين نكته را متذكر شد كه نمي توان كارسينوم سلول سنگفرشي را از كارسينوم مري از طريق راديو گرافي يا آندوسكوپي افتراق داد .
ديسفاژي پيشرونده و كاهش وزن در عرض مدت كوتاه از علائم اوليه بيماري در اغلب مبتلايان است در ابتداي ديسفاژي نسبت به غذاهاي جامد بوجود مي آيد كم كم با گسترش بيماري نسبت به غذاهاي نيمه جامد و مايع ني زحاصل خواهد شد. معمولاً در هنگام پيدايش اين علائم ، بيماري غير قابل علاج است زيرا تا زماني كه بيش از 60 درصد از محيط مري توسط سرطان در گير نشده باشد ، اختلال در بلع ظاهر نخواهد شد. ممكن است كه همراه با ديسفاژي درد هنگام بلع دردي كه به قفسه سينه يا پشت تير مي كشد رگورژيتاسيون يا استفراغ و پنوموني آسپيراسيوني نيز وجود داشته باشد . شايعترين مكانهاي انتشار اين
سرطان به گره هاي منفي مجاور و فوق توقوه اي ، كبد ، ريه ها ، و پرده جنب مابين ناي وومري بوجود مي آيد كه باعث ايجاد ناراحتي شديد مي گردد . مشابه ساير سرطانهاي سلول سنگفرشي ممكن است در برخي از موارد بدون ايجاد متاستازي هاي استخواني ، هيپروكلسمي وجود داشته باشد . اين تغيير ناشي از يك پروتئين ترشح يافته از بافت توموري مي باشد كه از نظر ساختماني مشابه قسمتي از هورمون پاراتيروئيد است .
