بخشی از مقاله
حذف آفلاتوکسین M1 توسط سویه میکروبی بیفیدوباکتریوم بیفیدوم در مدل شبیه-سازي شده دستگاه گوارش انسان در شرایط invitro
توکسینزدایی میکروبی یکی از روشهاي حذف آفلاتوکسین ها از جمله آفلاتوکسین M1 محسوب میشود. گزارشات نشاندهنده آن است که برخی از نژادهاي باکتري هاي خانواده اسید لاکتیک از طریق جذب سطحی آفلاتوکسینها به دیواره سلولی خود، میتوانند در حذف آنها مؤثر باشند. این تحقیق به بررسی اثر باکتري بیفیدوباکتریوم بیفیدوم (Bb-12) به منظور کاهش یا حذف آفلاتوکسین M1 در مدل شبیهسازي شده دستگاه گوارش انسان میپردازد. بدین منظور از غلظتهاي مختلف باکتري 3×109 cfu/ml) و(3×1010 جهت تعیین توانایی آن در کاهش سم استفاده شد. آفلاتوکسین M1 در غلظتهاي 0/05 ppb، 0/25، 0/5 به کار رفت. جهت بررسی اثر بیفیدوباکتریوم بیفیدوم (Bb-12) در کاهش آفلاتوکسین M1 در شرایط شبیهسازي شده دستگاه گوارش انسان، سوسپانسیون باکتریایی که به مدت 60 دقیقه در محیط شبیهسازي شده معدهي آلوده به سم قرار گرفته بود به محیط شبیهسازي شده روده منتقل و در 3 زمان 0، 60 و 120 دقیقه در 37 درجه سانتیگراد اینکوباسیون انجام شد. در نهایت غلظت آفلاتوکسین باقیمانده توسط روش الایزاي رقابتی مستقیم تعیین گردید. نتایج نشان داد حضور باکتري و غلظت بالاي آن تأثیر بیشتري در میزان حذف آفلاتوکسین داشت. همچنین پس از 120 دقیقه اینکوباسیون و در غلظت بالاي سم (0/5 ppb) بیشترین درصد حذف توکسین بهدست آمد.
واژگان کلیدي: آفلاتوکسین M1 ، توکسینزدایی میکروبی، بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، مدل شبیهسازي شده دستگاه گوارش انسان
مقدمه
آفلاتوکسینها گروهی از ترکیبات بسیارسمی از دسته مایکوتوکسین ها میباشند که در خوراك دام و مواد غذایی یافت میشوند و توسط برخی از گونههاي جنس آسپرژیلوس، نظیر آسپرژیلوس فلاووس (Aspergillus flavus)، آسپرژیلوس پارازیتیکوس (Aspergillus parasiticus) و آسپرژیلوس نومیوس (Aspergillus nomius) تولید میشوند. شیر و محصولات لبنی میتوانند به عنوان منابع غیرمستقیم آفلاتوکسینها محسوب شوند. هنگامیکه دام آفلاتوکسین B1 موجود در خوراك را مصرف مینماید، در میکروزومالهاي کبدي و در اثر عملکرد سیستم آنزیمی پیچیده اکسیداز، آن را به مشتق خود (آفلاتوکسین(M1 تبدیل نموده که میتواند به درون شیر ترشح گردد 2)و.(6 اهمیت شیر و محصولات لبنی در تغذیه انسان از یک سو و خطرات بااقوه ناشی از وجود سم آفلاتوکسین M1 در چنین مواد غذایی از سوي دیگر، نیاز به روشی مناسب جهت غیر فعال نمودن توکسین را آشکار میسازد (1)اخیراً. استفاده از میکروارگانیسمها جهت کاهش جذب مایکوتوکسینها در غذاي مصرفی در دستگاه گوارش افزایش یافته است .(3) نتایج تحقیقات نشان داده است که یکی از مهمترین شیوه ها در کاهش بروز اختلالات مربوط به سم یا جلوگیري از ورود آن، استفاده از باکتري هاي خانواده اسید لاکتیک می باشد 5)و.(7 هدف این تحقیق بررسی اثر باکتري بیفیدوباکتریوم بیفیدوم (Bifidobacterium bifidum) در کاهش میزان آفلاتوکسین M1 در مدل شبیهسازي شده دستگاه گوارش انسان میباشد.
مواد و روشها
فعالسازي و تکثیر سویه میکروبی در محیط کشت MRS براث 37)درجه سانتیگراد به مدت 20ساعت) انجام شد. بیومس حاصل توسط سانتریفوژ جداسازي شد و سوسپانسیون میکروبی 10 مکفارلند از آن تهیه گردید. 9 cc شیره شبیه سازي شده معده (شامل 0 /08 HClمولار و 0/2 درصد NaCl و pH معادل (1/5 به سم آفلاتوکسین M1 (با غلظتهاي 0/05، 0/25، 0/5 نانوگرم در میلیلیتر) آلوده گردید. 1 cc سوسپانسیون باکتري با دو غلظت 3×109 cfu/ml) و(3×1010 به محیط معدهي آلوده به سم افزوده شد. پس از 60 دقیقه اینکوباسیون در دماي 37 درجه سانتیگراد، 1cc از شیرهي شبیهسازي شده معدهي آلوده به سم آفلاتوکسین M1 و حاوي سوسپانسیون باکتري به طور کامل در 9 cc محیط شبیهسازي شده روده (شامل 0/05 KH2Po4 مولار و 0/6 درصد نمکهاي صفراوي گاوي و pH معادل (7/25 پراکنده و اینکوباسیون در دماي 37 درجه سانتی گراد انجام گردید. پس از نمونهبرداري در زمانهاي 0، 60 و 120 دقیقه از محیط روده، نمونهها در 7500 rpm به مدت 10 دقیقه سانتریفوژ و در نهایت سوپر ناتانت حاصل در دماي -18 درجه سانتیگراد نگهداري شد .(4) اندازهگیري آفلاتوکسین M1 باقیمانده در سوپرناتانت با روش الایزاي رقابتی مستقیم انجام شد. آنالیز
