بخشی از مقاله

مقدمه:
دعا كليد عطاء و وسيله ي قرب الي الله تعالي و مخ عبادت و حيات روح و روح حيات است.
دعا كوبه ي باب رحمت رحيميّه و سبب فتوح بركات شرح صدر و نور و ضياي سر است.
دعا موجب رسوخ حب ذكر الهي در دل، و منزه نفس از رَيْن شواغل است.
دعا سير شهودي و كشف وجودي اهل كمال و تنها رابطه ي انسان با خداي متعال است.
دعا توشه ي سالكان حرم كبرياي لايزال، و شعار عاشقانقبله ي جمال، و دِثار عارفان كعبه ي جلال است.
دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت، و وكوچ به ملكوت عزت است.
دعا مِرقات ارتقاي انسان به مقام ولايت، و رَفْرَف اعتلاي وي به مرتبت خُلّت است.
دعا واسطه ي اسم اعظم گرديدن انسان ودست يافتن به كنوز قرآن و داراشدن رموز تصرف طبايع احرام و اركان است.
دعا كاسر قلب و جابر آن به أنا عِندَ الْمُنكَسرَه قُلوبُهمْ است. يعني دل از ذكر و دعا شكسته شود و دل شكسته درست ترين و ارزنده ترين كالاي بازار هستياست كه خدا در دل شكسته است .

بسم الله الرحمن الرحيم
طرح تحقيق:
الهم كن لوليك الحجه ابن الحسن صلواتك عليه و علي ابائه في هذه الساعه و في كل الساعه ولياً و حافظاً و قاعداً و ناصراً و دليلاً و عيناً حتي تسكنه ارضك طوعا و تمتعه فيها طويلا. ٍ


ضمن عرض سپاس و حمد فراوان به پيشگاه خداوند مهربان و هم چنين عرض ارادت و سلام و درود به محضر ولي عصر (عج) و شيعيان و محبينش نظر به فراواني فضيلت و اهميت دعا و درخواست حوائج از درگاه پاك الهي كه سبب توجه بيشتر نسبت به خالق يكتاست، در صدد تهيه اين تحقيق بر آمدم تا إن شاءالله روز بيچارگي من را چاره اي باشد.

بيا اي دل اندكي بهتر شويم يـا نه اصلا آدمي ديگر شويم
از همين امروز هنگام نـماز با خدا قدري صميمي تر شويم


«دعـا»
معني دعا:
دعا يعني صدا زدن و مدد ساختن در حل مشكلات از خالق خود.
دعا كردن يكي از بهترين اعمالي است كه هم خداوند كريم در قرآن و هم پيامبر اكرم (ص) و امامان معصوم (ع) سفارش بسيار نموده اند.
آيات قرآن راجع به دعا كردن
1ـ (اعراف آيه ي 80): براي خدا نامهاي نيك است پس او را به وسيله آن ها بخواني

د و دعا كنيد.
2ـ (غافر آيه ي 60): مرا بخوانيد و درخواست كنيد تا پاسخ دهم.
3ـ (انعام آيه ي 53): اي پيامبر نبايد آنان را كه هر صبحگاه و شبانگاه خدا را مي خوانند از پيش خود براني.
4ـ (فرقان آيه ي 77): اي رسول من بگو اگر به سوي خدا متوجه نشويد و دعا نكنيد پروردگارم به شما اعتنا نخواهد كرد.
«سخنان ائمه ي معصومين راجع به دعا»
رسول اكرم (ص): دعا حربه ي مومن است براي رفع دشمنان و عمود دين است كه به

آن دين مومن برپا است و نور آسمان و زمين است. (بحار النوار جلد 93ص 288)
امام صادق (ع): دعا همان عبادتي است كه خداوند درباره اش فرموده همان كساني كه از عبادت و پرستش من تكبر كنند به زودي با ذلت و خواري وارد جهنم خواهند گشت پس فرمود دعا كن، خدا را بخوان و مگو كارها بر حسب تقدير الهي انجام خواهد شد. (وسائل الشيعه)
پيامبر اكرم (ص): ناتوان ترين مردم كسي است كه از دعا كردن ناتوان باشد. (مشكاه الانوار)
امام رضا (ع): دعا از نيزه كارگرتر است و دعا بر مي گرداند قضا را هر چند از آسمان نازل شده باشد و محكم شده باشد و دعا كليد همه ي رحمت ها است.
امام صادق عليه السلام: خداوند عزو جل خوشش نمي آيد كه بندگانش از همديگر خواهش و درخواست كنند و همين مطب را درباره ي خودش دوست دارد چون خداوند عز و جل خوشش نمي آيد كه از او سوال و درخواست كنند و نعمتهاي خداوندي را از روي بخواهند. (ص 1109، ح 2، ب 20)
امام محمد باقر عليه السلام: هيچ چيزي نزد خدا برتر از سوال و درخواست آن چه كه در نزد اوست
نمي باشد.
رسول اكرم (ص): كسي كه به دعا توفيق يابد، بدبختي ندارد و وقتي خدا توفيق خود را براي دعا فراهم نمود علامت آن است كه درهاي رحمت را بروي او گشوده است. (وسائل الشيعه)
امام صادق (ع): هنگامي كه بنده ي مومن دعا كند خداوند عز و جل به فرشتگان گويد با اين كه دعاي اين بنده مستجاب است در عين حال حاجتش را ديرتر برآوريد چون من دوست دارم آوازش را بشنوم.
امام رضا (ع): به اصحاب خود فرمود بر شما باد به سلاح انبياء گفتند: سلاح انبياء چيست؟

فرمود: دعا.
امام موسي كاظم (ع): فرمود كه از براي هر مرض دوا و دعائيست. هرگاه خداي تعالي به خاطر بيمار رساند كه دعا كند به تحقيق اذن داده است در شفاي او.

«فوايد:»
فوايد دعا از سخنان ائمه معصومين (ع)
امام صادق (ع): همانا بنده ي مؤمني درباره ي حاجتي خداي خود را خوانده و دعا مي كند. در آن حال خداوند عز و جل به فرشتگان گويد: حاجت او را ديرتر برآوريد چون مشتاق شنيدن صد

اي او هستم و در روز قيامت خدا عز و جل به آن بنده خواهد گفت: بنده ي من دعا كردي و من برآوردن حاجت تو را مدتي به تأخير اندختم و ثواب ديرتر برآوردن حاجتت الان چنين و چنان خواهد و درباره ي فلان مطلب دعا كردي باز هم دعايت را دير مستجاب كردم و اكنون به عوض دير مستجاب شدن دعايت مزد و پاداش فراواني خواهم داد. امام صادق (ع) فرمود: همين كه مومن خوبي نتيجه را مي بيند آرزو مي كند كه اي كاش هيچ يك از دعاهايش در دنيا مستجاب نمي شد. (ب 21، ح 5، ص 1112)
پيامبر اكرم (ص) فرمود: هر مسلماني كه دعا كرده و خدا را بخواند البته در غير قطع رحم و گناه حتما يكي از اين سه نعمت به او داده خواهد شد:
اول: خواسته اش را بزودي برآورد.
دوم: ذخيره ي آخرتش قرار دهد.
سوم: پيشامد ناگواري را از او دور كند.
ياران گفتند اگر چنين است فراوان دعا كنيم. فرمود: فراوان دعا كنيد.
امام صادق (ع): خداوند در روز قيامت دعاي مومنان را جزء كارهاي نيك آنان شمرده و به همين بهانه در بهشت جاي بهتري به آنان خواهد داد.
علي (ع): دعا سپر مومن در مقابل بلاها است و اگر درب خانه اي را زياد بكوبي عاقبت به رويت باز شود. خداوند دوست دارد بندگانش از او درخواست كنند و به پاداش دعاي آنان در رو

ز قيامت مانند عملهاي ديگرشان خواهد داد. (وسائل الشيعه)
امام صادق (ع): بر شما باد به دعا كردن چه اينكه هيچ وسيله اي مانند دعا شما را به مقامات قرب معنوي نزديك نمي كند.
رسول اكرم (ص): دعا مغز روح عبادتها است. هيچ دعايي بي اثر نمي ماند و لااقل كفاره ي بعضي از گناهان واقع مي شود. (وسائل الشيعه)
«سخنان ائمه ي معصومين (ع) درباره ي چگونه دعا كردن»
امام صادق (ع): اگر كسي از شما بخواهد داراي حالتي شود كه همه ي خواسته هايش

را خداوند بر آورد بايد از همه ي مدرم نا اميد باشد و هيچ اميدي جز خداوند نداشته باشد پس اگر خداوند چنين حالتي را در قلب او بيابد چيزي از خدا نخواهد مگر اينكه برآورد. (وسائل الشيعه)
پيامبر اكرم (ص): شخصي به پيامبر (ص) عرض كرد دوست دارم دعايم مستجاب شود. حضرت فرمود: خوراك خود را پاك كن و سعي كن حرام وارد شكمت نشود.
امام صادق (ع) فرمود: هنگام دعا قلب خود را متوجه خدا گردان و چنان گمان داشته باش كه خواسته ات در آستانه ي در حاضر و آماده است.
پيامبر اكرم (ص): دعا كنيد در حالي كه يقين و اطمينان داشته باشيد كه دعاي شما مستجاب خواهد شد.
امام صادق (ع): مردي از بني اسرائيل مدت سي و سه سال دعا مي كرد و از خداي خود فرزندي پسر مي خواست همين كه ديد دعايش مستجاب نمي شود.
خطاب به خدا نموده گفت: خدايا مي دانم من از تو خيلي دورم كه صداي مرا نمي شنوي يا با اين كه نزديكي و مي شنوي در عين حال پاسخم نمي دهي، در اين هنگام كسي به خواب او آمده گفت سرّ مستجاب نشدن دعاي تو اين است كه بد زباني مي كني و در حال دعا قلبت آشفته و ناپاك است و نيت ناشايسته و ناجور است.
اگر مي خواهي دعايت مستجاب شود اين هر سه عيب را از خود دور كن. يعني خوش زبان باش و قلبت را پاك و پاكيزه نموده قلباً از خدا بترس و بپرهيز و نيتت را سالم نما (خوشبين و اميد وار به رحمت خدا باش).
پس از اين جريان آن مرد تصميم گرفت به سفارشها عمل كند. اتفاقاً در نتيجه ي عمل به آن دستورها خداوند پسري به او مرحمت نمود.
پيامبر اكرم (ص): خداوند مستجاب نكند دعاي كسي را كه دلش پريشان است و نداند چه مي گويد.


«چه وقتها براي دعا كردن مناسبتر است»
امام صادق (ع): بر شما باد به دعا كردن بعد از نمازها چه اينكه دعايي مستجاب است.
امام باقر (ع): همين كه شب جمعه فرا رسد خداوند عز و جل مي فرمايد: آيا دعا كننده اي هست كه جوابش دهم. آيا در خواست كننده اي هست كه عطا كنم او را ؟
آيا استغفار كننده اي هست كه بيامرزم او را. آيا توبه كننده اي هست كه توبه اش را بپذيرم.
پيامبر اكرم (ص): بهترين وقت دعا سحرگاهان است.
امام صادق (ع): دعا پيش از طلوع و غروب آفتاب سنت و دستوري است واجب و مسلم همراه طلوع و غروب آفتاب.


پيامبر اكرم (ص): به درستي كه در شب ساعتي است كه هر دعاي بنده مستجاب است و آن مابين نيمه شب تا ثلث (سوم) باقيمانده شب. گفتم: شب خاصي است از شبها يا هر شب است. فرمود: هر شب.
امام صادق (ع): سه وقت است كه دعا در آن اوقات مستجاب است:
1ـ بعدا از نماز واجب
2ـ هنگام آمدن باران
3ـ هنگام ظاهر شدن آيه و نشانه ي معجزه اي از طرف خدا براي بندگان خود.
شرايط دعا كردن
اول: اعتراف به گناهان
دوم: شكر نعمتها
سوم: صلوات بر محمد و آل محمد
چهارم: دعا كردن و حاجت خواستن
پنجم: صلوات بر محمد و آل محمد
اگر دعايتان مستجاب شده مواظب سه حالت باشيد
اول: آن كه عجب نكني و نگويي من معلوم مي شود آدم خوبي هستم كه دعايم مستجاب شده زيرا عجب و خود پسندي باعث فساد عمل و غلبه ي شيطان است.
دوم: شكر و حمد خدا نمايي كه تفضل كرد بر تو به اجابت دعاي تو، بلكه مستحب است دو ركعت نماز شكر به جاي آورد.
سوم: همين كه دعاي تو مستجاب شد ترك دعا نكني و باز در خانه ي خدا بروي تا بيگانه نشوي و در وقت حاجت خواستن دوباره آشنا باشي.

 


«اگر دعايتان به اجابت نرسيد مواظب اين سه حالت باشيد.»
اول: آن كه مأيوس نشوي از رحمت خدا، زيرا به اجابت نرسيدن دعا ممكن است به سبب گناهان تو باشد كه مانع اجابت است پس در صدد رفع آن به توبه و تعذيب نقش برآي.
دوم: ترك دعا نكن.
سوم: راضي باش به تقدير الهي تا همان رضاي تو باعث اجابت دعايت بشود.
امام حسن (ع) مي فرمايد: من ضامنم از براي كسي كه در قلب او چيزي خطور نكند به جز رضا و خشنودي به قضاي خدا اين كه دعا كند پس مستجاب شود.
دعا كردن سه حالت دارد كه به هر حالتي كه باشد براي انسان اجر معنوي دارد:
حالت اول: آن كه صلاح بنده در آن هست و به او مي رسد و مشروط به دعا نيست و در اين صورت ثمره ي دعا و چيز است يكي رسيدن به مطلوب و ديگر تقرب به خدا.
حالت سوم: آن كه صلاح بنده در آن نيست و به آن نمي رسد چند دعا بكند و چه نكند در اين صورت ثمره ي دعا دو چيز است يكي تقرب به خدا، دوم عوض آن كه در دنيا از او منع شده در آخرت به اضعاف آن به او عطا مي شود.
كتب معتبر ادعيه:
1ـ مفتاح الفلاح  شيخ بهائي
2ـ عده الداعي  ابن فَهْد حلي
3ـ قوت القلوب  ابوطالب مكي


4ـ اقبال  سيد بن طاووس
5ـ انجيل اهل بيت
6ـ زبور آل محمد
7ـ صحيفه ي كامله ي سجاديه  امام سجاد (زين العابدين) علي بن الحسين
8 ـ كافي  تقه الاسلام كليني
9ـ وافي


10ـ بحار الانوار
11ـ عوالم
12ـ فصل الخطاب
اهميت شب براي عبادت و دعا
ز دل بسيــار گـفـتـي و شـنـيـدي شـب ديــوانـه ي دل را نـديــدي
شب ديوانه ي دل يك طلسم است كه تعريفش برون از حد و رسم است
ادب كردي چو نـفـس بي ادب را گــشايـي ايـن طلــسم بوالعـجب را
دل ديـوانـه ي رنـد جـهانـسـوز چـو شب آيد نخواهد در پيش روز
بـود آن مـرغ دل بي بال و بي پر كـه شـب خو كرده با بالين و بستر


به‌شب مرغ‌حق‌است و نطق‌حق‌حق چـو مـي بـيـند جمال حسن مطلق
دلـي كـوس بلبل گلزار ديار است شـب او خوشتر از صبح بهار است
شب‌آيد‌‌تاكه‌دل‌درمَحق‌ودر‌طَمس نـمـايـد سـورت و الليـل را لمس
شــب آيــد تـا كـه انـــوار الــهي بـــتـابـد بـر دل پــاك از تـبـاهي
خوشاصوم وخوشاصَمت و خوشا فكر خـوشـا انـدر ســوهـا خـلـوت ذكر
اوقاتِ در تاثير دعا و احوال داعي، دخلي سبز است و اگر دين الوقت و بالاتر از آن ابو الوقت

شده اي «طوبي لك و حُسْنُ مَآب»
مخصوصا شب را در ادعيه و اذكار و خلوت و فكر شأني شايان است. ليل غيب است و انسان را به غيب و باطن مي كشاند و مي رساند.
خداوند سبحان مي فرمايد: اَللَّيلُ لي.

«دعاي پيش از دعا كردن»


حضرت علي (ع): هر كس دوست مي دارد كه دعايش رد نشود پس بخواند پيش از دعايش اين دعا را:
«ما شاءَ اللهُ تَوجُّهاً اِلي اللهِ، ما شاءَ اللهُ تَعبداً‌ لِلّهِ، ما شاءَ اللهُ تَلطُّفاً لِلِه ، ما شاء اللهُ‌ تَذلُّلاً لله مَاشاءَ الله استغاراً ‌بالله، ماشاء الله اللهُ استكاتهُ لله استكاته لله، ما شاءَ لله تَضرًّعاً‌ الي اللهِ، ما شاء اللهُ استعانهً باللهِ، ما شاءَ الله استغاثه ماشاء الله لا حَولَ و لا قُوَّه اِلاّ‌ بِاللهِ الْعليِّ‌ الْعَظيمِ.»
«دعاي بعد از دعا كردن»
حضرت سجاد (ع) فرموده است: به روايت قطب راوندي در كتبا دعوات كه روز عاشورا پدرم امام حسين (ع) در حالي كه خون جوش مي زد مرا به سينه چسبانيد و فرمود: پسر جان دعايي را كه حضرت زهرا (س) از رسول خدا (ص) و از جبرئيل آموخت و به من تعليم داد حفظ كن از براي هر حاجت و مهم و غم و پيشامد كار بزرگ و هر مصيبتي مفيد است.
و فرمود دعا كن و بگو:
اِلهي بِحَقِّ ياسينْ و الْقُرآنِ الْحَكيِمِ‌ و بِحَقِّ طه و الْقُرآنِ‌ الْعَظيمِ. يا مَنْ يَقدِرُ عَلي حَوائجِ السّائِلينَ يا مَنْ يَعْلَمُ‌ ما في الضّميرِ يا مُنفَّساً عَن الْمَكرُ و بًينً يا مُفَرَّجاً يا عنْ المغْمُومينَ‌ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا رازِقَ الطِّفلُ‌ الصَّغير يا مَنْ لا يَحتاجُ اِلي التًّفسير صَلَّ عَلي محمدٍ و آلِ محمدَّ و افْعَلْ بي كذا و كذا.
و به جاي كذا و كذا حاجت بخواه.
«اسماء الحسني»
در كتاب عده الداعي از حضرت رضا (ع) و آن بزرگواتر از آباء گرام خود نقل فرموده اند: خداوند متعال نود نه اسم است كه هر كه خدا را به آن اسمها بخواند دعايش مستجاب مي شود و هر كه حفظ نمايد آنها را داخل بهشت مي گرداند. و در خبر ديگر به اين مضمون از حضرت صادق (ع) از جناب رسول خدا (ص) روايت نموده است و آن اسماء مباركه اين است:
اَللهُ اْلواحِد اَلاحَدُ الصَمَدُ اَلاوَّلُ
الآخرُ السَّميعُ البَصيرُ اَلقَديرُ القاهرُ
اَلاْعْلي الباقي اَلعَليُّ اَلبَديعُ اَلبارَيءُ


الاْكرمُ الظاهرُ الباطِنُ اَلحيُّ اَلحَكيمُ
العَليمُ الحليمُ اَلرَّقيبُ اَلرَّوؤفُ الْرائي
السَّلامُ المومنُ المْهليمنُ العَزيزُ الجَّبارُ المُتكَبَّرُ
السيّدُ اَلسّبوحُ اَلشهيدُ اَلصادقُ الصانِعُ
اَلظاهِرُ اَلعَدلُ اَلعفوُّ الغَفوُر اَلغَنيُّ اَلغْياثُ


اَلفاطِر اَلفودُ اَلصباحُ اَلفالِقُ اَلقديمُ
اَلمَلِكُ اَلقُدوُّسُ اَلقَويُّ اَلقْريبُ الْقَيّومُ القابضُ
الباسِطُ اَلقاضي اَلمجيدُ اَلوليَّ اَلمَنَّانُ
اَلمحيطُ اَلمُبينُ اَلمُجيبُ اَلمُصَّورَ اَلكريمُ الكَبيرُ


اَلكافيُ كاشِفَ الضُّرَّ اَلوترُ اَلنورُ اَلوهّابُ
الناصِرُ الواسِعُ الوَدودُ اَلهادي اَلوفيُّ الوكيلُ
الوارِثُ اَلبُّر الباعثُ التَوّابُ الجَليلُ
الجَوارُهُ الخبيرُ اَلخالِقُ خيرُ النّاصِرينِ اَلدَّيانُ
الشكُورُ اَلعظيمُ الطْيفُ اَلشافي.

«سِرّي از اسرار غريبه به جهت ديدار امام زمان (عج)»
هركس چهل روز صبح بخواند خداوند ديدار حضرت مهدي (عج) را روزي او گرداند (ان شاءالله)
به اين صورت كه در چهل روز 17488 مرتبه به صورت زير هر روز 360 مرتبه به غير از روزهاي دهم، بيستم، سيم و چهلم كه اين چهار روز روزي 1132 مرتبه دعاي فوق را بايد بخواند تحت شرايط زير:
1ـ با وضو باشد
2ـ رو به قبله در جاي پاك بنشيند
3ـ اول صلوات بفرستد
4ـ از گناهان استغفار نمايد


5ـ اين دعا را يك مرتبه بخواند
يا مَن هُوَ اَقرَبُ اِليَّ مِنْ حَبلِ الوَريدِ يا مَن هُوَ فعال لِما يُريدُ يا مَنْ يَحُولُ بَينَ المَرءِ و قَلبَه يا مَنْ هُوَ بِالْمُنتظَرِ الْاَعلي يا مَنْ لَيسَ كَمِثلهِ شَيءٌ وَ هُوَ عَلي كُلِ شَيءٍ قَديرٍ.
6ـ اصل دعا را بخواند
يا الُله يا مُحَّمدُ يا عَلي يا فاطِمَه وَ نَبيها يا صاحِبَ الزّمان اَدْرِكْني يا فارِسَ الحِجازِ اَدْرِكني. يا اَباصالِحَ المهدي اَدْرِكني وَ لا تُهْلِكني.


همه روز 360 مرتبه فقط روز دهم و بيستم و سي ام و چهلم 132 مرتبه.
7ـ ده مرتبه صلوات
8ـ فاتحه و اخلاص بخواند
9ـ اگر سوره ي اخلاص را بيشتر بخواند بهتر است زيرا اسم اعظم دارد.
خواندن اين دعا آثار عجيب و افعال غريبه دارد.
«دعاي بعد از هر نماز كه انسان را وارد بهشت مي كند»
شيبُه هُزَيل خدمت رسول اكرم (ص) آمد و گفت: مرا كلامي تعليم فرماييد كه خدا مرا به آن سود دهد و آسان باشد. فرمود: در پسِ هر نماز بگوي.
اللَّهمَ اهْدِني مِنْ عِندكَ وَ افِضْ عَلَّي مِنْ فَضْلِكَ و انْشُرْ عَلَّي مِنْ رَحمتِكَ وَ اَنْزلْ عَلَّيَ مِنْ بَركاتِكَ.
بعد رسول خدا (ص) فرمودند: آگاه باش اگر با آن روز قيامت آيد، آن را عمداً ترك نكرده باشد، خدا برايش هشت درِ بهشت را باز نمايد از هر يك كه خواهد داخل شود.
«دعايي جهت ايمان ثابت داشتن در زمان غيبت»
دركتاب متسطاب كافي به اسنادش از يونس بن عبدالرحمن و ايشان و از عبدالله بن نسان روايت نموده كه گويد حضرت صادق (ع) فرمودند زود باشد كه مصيبت زده شويد به شبهه و شك در دين خود پس بدون پرچمدار آشكار و امام راهنما خواهيد ماند و از اين مهلكه و مصيبت نجات نيابد مگر كسي كه بخواند دعاي غريق را.
مرتب فرمودند مي گويي:
يا اَللهُ‌ يا رَحمنُ‌ يا رَحيمُ يا مُقلِّبَ الْقُلُوبِ ثبِّتْ قَلبي عَلي دِينكَ

.
«دعاهايي جهت زياد شدن حافظه»
1ـ سوره ي رحمن را تا فباي آلاء ربكما تكذبان هر روز بعد از نماز صبح بخواند.
2ـ مرحوم شيخ بهائي در كتاب تهذيب فرموده است به جهت زيادتي حافظه اين دعا را بخواند.
اَلّهُمَّ ارْزُقني فَهْمَ النَّبييّنَ وَ‌ حِفظَ الْمُرسَلينَ و اِلْهامَ‌ الْمَلائِكهَ الْمُقَرَّبين امينَ يا رَبَّ الْعالَمينَ.
3ـ بعد از هر نماز اين دعا را بخواند مجرب است.
سُبحانَ مَن لا يَعْتمدي عَلي اَهْلِ مَمْلِكتهِ سَبْحانَ مَن لا ياْخُذُ اَهْلَ اَلارضِ بِالوْان العَذابِ سُبحانَ الَرئوفُ الرَّحيم. اَلْلهُّمَ اجْعَلْ لي في قَلبي نُوراً و بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلماً اِنَّك عَلي كُلِ شَيءٍ قَدير.
4ـ جهت قوت حافظه هر روز ده مرتبه بگويد:


فَفهَّمناها سُلَيمانُ و كلاًّ آتينا فَهْماً وَ عِلماً و سخَّرنا مَعَ داوُد الْجِبالَ يَسْبحْنَ و الصَّير وَ كُنّا فاعِلينِ يا حَيُّ و يا قَيُّومُ يا رَبَّ مُوسي و هارُونَ يا رَبَّ مُحمدٍ صَلي الله و عَليهِ و آلهِ اَكْرِمني بِالفَهمَ و الحفظَ و الْخَيرِ يا قاضِي الحاجاتِ وَ صَل علي مُحمدٍ وَ آله اجْمَعينَ.
5ـ هر روز صبح قبل از آنكه با كسي سخن بگويد اين جمله را بخواند:
يا حَيُّ يا قَيُّومُ فَلا يَفُوتُ شَيءٌ عِلْمُهُ وَ‌ لا يَئُودُه.


6ـ هر روز بعد از نماز نافله ي صبح بگويد:
اَللّهمَ لا تُنْسِني ما اَقْرَءُ في يَوْمِ هذا فَاِنَّكَ قُلتَ‌ سَنقْرَئُكَ فَلا تُنْسي.
7ـ هر كس چيزي را فراموش كند دست خود بر پيشاني گذارد و بگويد:
صَلَّي اللّة عَلَيْهِ و آلِه اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئلُكَ‌ يا مُذَكِّرُ الْخَيرٍ و فاعِلِه وَ‌ الْاَمْرِ ‌ بِهِ ذَكرِّني ما اَنْسانيَهُ الشًّيطانَ.
8ـ در حديث سلمان فارسي (رضي الله عنه) آمده است كه رسول خدا (ص) فرموده است: هر كس آيه الكرسي را با زعفران بركف دست راست خود بنويسد و آن را با زبان بليسد و هفت نوبت چنين كند هرگز چيزي را فراموش ننمايد.
9ـ پنج چيز است كه حافظه را زياد مي كند و بلغم را از بين مي برد:
1ـ مسواك زدن
2ـ روزه گرفتن


3ـ قرائت قرآن نمودن
4ـ عسل خوردن
5ـ كندر جويدن
10ـ قبل از مطالعه اين جملات را بخواند.
اللهُّمَ اخْرِجني مِنَ الظُّلُماتِ الوَهمِ و اكَرَمَني بِنورِ الْفَهمِ اَللهُّم افْتَحْ عَلينا اَبْوابَ رَحْمِتِكَ و انْشُرْ عَلينا خَزائِنُ عُلُومِكَ بِرَحمَتِك يا اَرْحَم الراحِمينْ.
11ـ مردي از شيعيان توسلات و ختم ها را انجام داده كه حضرت زهرا (س) را در خواب بيند وتقاضاي حافظه كند. شبي در عالم خواب حضرت زهرا (س) را كه در پشت پرده اي قرار داشت مشاهده نمود تقاضايش را پرسيد. عرض كرد كم حافظه هستم و به شما ملتجي مي باشم. فرمود: از اين پس وضو را با آب نيم گرم بگير، زيرا آب سرد جهت حافظه ي شما خ

وب نيست. آن مرد به دستور حضرت عمل نموده حافظه اش قوت گرفت.
12ـ كسي كه مي خواهد حافظه اش زياد شود مسواك كند و روزه بگيرد و قرآن بخواند مخصوصا آيه الكرسي را و ناشتا 21 عدد مويز با هسته ي سرخ بخورد زيرا جهت فهم و حفظ ذهن مفيد خواهد بود. نافع خوردن حلوا و گوشت نزديك گردن و عسل و عدس و كندر مي باشد.
13ـ هر روز هفت مثقال مويز ناشتا بخورد و همچنين هر روز با غذا ميل نمايد.
14ـ جهت حافظه شيخ كفعمي فرمايد: مويز و سعد كوفي و زعفران را با هم كوبيده و مخلوط كرده و ناشتا بخورد.
15ـ قرنفل و كندر خوب كوبيده تا نرم شود هر روز قدري ناشتا بخورد.
16ـ از زياد خوردن سردي بپرهيزد مانند ماست و برنج و امثال آن و خوردن آب زياد.
17ـ شير حافظه را زياد مي كند و خوردن شيريني جات و گوشت و عدس و عسل مخصوصا ناشنا خوردن انار با ليله ي آن.
18ـ مرباي آويشن كه با شكر درست شده باشد و هم چنين خوردن اسطوخدوس جهت حافظه مفيد است.
19ـ دائم الوضو بودن و روبه قبله نشستن و به صورت عُلما نگاه كردن و به عبادت مشغول بودن و اطاعت پدر و مادر نمودن و روزه داشتن و خوردن انگور و گرمي جات به طور عموم و خوردن آب كم و خوردن غذاي كم جهت زيادي حافظه موثر است.
20ـ از پيغمبر اكرم (ص) است كه پنج چيز حافظه را قوي گرداند:
1ـ شيريني


2ـ گوشت نزديك كردن
3ـ عدس
4ـ نان سرد
5ـ خواندن آيه الكرسي
«دعا به جهت باز شدن نطق و گويا شدن زبان»
هر روز مرتب بخواند كه زبانش باز و نطقش گويا گردد.


رَبِّ اشْرَخْ لي صَدْري و يَسِّرْلي اَمْري و احْلُلْ عُقْدَهَ‌ مِنْ لِساني يَفقَهُو قُولي.
«دعا به جهت زياد شدن نور چشم»
جهت روشني و زيادتي ديد چشم بعد از شستن دست پس از نهار و شام دست خود را به چشم ماليده بخواند:
اَلحَمدُ‌ للهِ‌ الْمُحسنِ المُنعِمِ المُفضِلِ المُجْمِل
«دعا به جهت آرامش قلب»
جهت آرامش قلب اين آيه را دائم بخواند:
اَلا بِذكرِ‌ اللهِ تَطمَئنَّ الْقُلوبِ
يعني باشيد به ذكر و ياد خدا مي آرايد قلبها را.


«دعا در هنگام نگاه كردن به آينه»
از پيغمبر اكرم (ص) رسيده است هنگام نظر كردن در آينه بگوييد:
اَللهُمَّ كَما حَسَّنتَ خَلقي فَحسِّن خُلقي وَ رزقي.
يعني خداوندا همچنان كه نيكو گردانيدي خلقت مرا نيكو گردان خلق مرا و رزق مرا.
«دعا به هنگام خواب»
هر كس در وقت خواب سه مرتبه اين جمله را بگويد مثل آن است كه هزار ركعت نماز خوانده باشد در آن شب.
يَفْعلُ اللهَ ما يَشاءُ بِقدرَتِهِ‌ و يَحكُمْ ما يُريدُ بِعزَّتِهِ
«دعا به هنگام مطالعه كردن»


به هنگام مطالعه نمودن اين دعا را بخواند:
اللهم اخرجني من الظلمات الوهم و اكرمني بنور الفهم اللهم افتح علينا ابواب رحتمك و انشر علينا خزائن علومك برحمتك يا ارحم الراحمين.


«دعا به هنگام رفتن به مسافرت»
گفته شود:
اَللهمَ اَنتَ‌ الصاحِبُ مِن السَّفَرِ و الحامِلُ علي ظَهَرٍ و الخَليفَه فِي الْاَهلِ وَ المالُ‌ و الوَلَدْ.
«دعا براي دفع دشمن»


بسيار بخواند و ياري از امير المومنين علي (ع) است.
يا قاهِرَ العَدو يا واليِّ الوَلي يا مَظهَرَ العجائِبَ يا مُرتضي عَلي.
«دعا به جهت رفتن به حج»
حضرت صادق (ع) فرمود:
هر كس هزار مرتبه «لا حُولُ‌ و لا قُوهَ‌ اِلا بِاللهِ» بگويد خداوند حج را روزي او گرداند و اگر اجل او نزديك شده باشد خداوند اجلش را تأخير اندازد تا حج را به او روزي فرمايد.
«دعاهايي كه اسم اعظم دارد»
از حضرت امير المومنين (ع) منقول است كه فرمود: شبي خضر نبي (ع) را در خواب ديد و به وي گفتم تعليم كن مرا چيزي كه به واسطه ي آن بر دشمنان پيروز گردم فرمود: يا علي (ع) بگو: (يا هُوَ يا مَن لا هُوَ اِلا هو) روز بعد جريان را به حضرت رسول (ص) عرض كردم فرمود: او اسم اعظم را به تو تعليم كرده، و همين اسم در روز بدر بر زبان من جاري بود و حق سبحان به بركت اين اسم مرا نصرت داد.
از حضرت سجاد (ع) منقول است كه از حق سبحان در خواستم كه اسم اعظم به من تعليم فرمايد در جواب به من نمودند كه بگو:
اَللهًمَّ اِنّي اَسئَلك باسمك الله الله الله الله الله لا اِله اِلا هُوَ‌ رَبُّ العَرشِ‌ العَظيم.
به بركت اين اسم هر چه خواستم كرامت فرمود:
گويند كه اسم اعظم الله تعالي كه حضرت عيسي (ع) مرده را به آن زنده مي كرد اين كلمات بود:
يا رَبَّ الارباب و يا مسبب الاسباب و يا مفتح الابواب و يا معلق الرقاب الهي في السماء عرشك و في الارض قدرتك يا حي يا قيوم يا ذالجلال و الاكرام.
از مرحوم نهاوندي است كه حضرت صادق (ع) به اصحاب خود فرمود: آيا مي خواهيد كه اسم اعظم را بدانيد؟ عرض كردند: بلي. فرمود: هر گاه سوره ي حمد و توحيد و قدر را با آيه الكرسي بخوانيد و بعد از آن برخيزيد رو به قبله و حاجت خود را از خدا بخواهيد برآورده خواهد شد.
پيامبر اكرم (ص) فرمودند: اسم اعظم خدا در شش آيه ي آخر سوره ي حشر است.

«چندين دعاي مهم از پيامبران»
دعاي حضرت آدم (ع) براي مبارزه با نفس
دعاي حضرت يعقوب (ع) براي رفع غم
دعاي حضرت خضر (ع) به جهت دفع از سوختن و غرق شدن
دعاي عظيمي از حضرت داوود (ع) كه به بركت آن دعا به آسمان رفت
دعاي پيامبر اكرم (ص) در جنگ خيبر
«توسل به حضرت علي (ع) جهت بر آمدن حاجت»
روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه روزه گرفته بعد از افطار دو ركعت نماز بخواند و از حال نماز خارج نشود و بلافاصله اين رباعي را 110 مرتبه رو به قبله بخواند:


يا اَميرَ المُومِنينَ يا ذَالنَّعمَ يا امامَ المُتَقينَ يا ذَالْكَرَم
اِنـنَّا جِـئناكَ في حاجاتِنا لا تُـخَيِّبِنا وَ قُلْ فيها نـَعَمْ
«افضل ترين دعاها در زمان غيبت دعا براي فرج امام زمان (عج) است»
همه ي ما مي دانيم كه امامان ما همه معصوم و پاك آفريده شده اند و همان طور معصوم و پاك هم از دنيا رفته اند و داراي صفاتي بودند كه هرگز يك انسان عادي داراي آن شرايط نبوده است. مانند اميرالمومنين (ع) كه در رحم با مادرش فاطمه بنت اسد صحبت مي كرد و موقع ولادتش قرآن مي خواند و هم چنين معجزات ديگر امامان و يا حضرت مهدي (عج) كه هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شكر خدا نمودند. و در سن پنج سالگي به مقام امامت نائل آمدند و همه ي اين نورهاي پاك بدون اين كه نزد استادي تحصيل كرده باشند داراي علم اولين و آخرين بودند و از گذشته و حال و آينده خبر مي دادند.


پس در نتيجه اين معصومين، مانند من و شما براي امتحان به اين دنيا نيامدند و آنها بزرگترين لطف و نعمتي هستند كه خداوند به بشر عنايت كرده است. به چند دليل:
اولا همه ي ما مي دانيم كه خداوند عادل است و در قرآن كريم مي فرمايد:
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَيْراً يَرَه، و مَنْ يَعْمَلُ مثقالَ ذَرّه شرّاً يَره
هر كس كوچكترين ذره اي بدي نمايد جزاي آن را خواهد ديد و هر كس كوچكترين عمل نيكي انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت.
و حال كه خداوند عادل است و بنده هم جايز خطا، چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار كند بنابراين بايد اكثر انسانها را به آتش قهر خود بسوزاند خالق يكتا در حديث قدسي مي فرمايد:
«من بندگانم را براي اين كه بسوزانم نيافريده ام و به هر نحوي كه بتواند سبب نجات آنها را از عدل خودم فراهم خواهم كرد.»


و به قدري پروردگار ما رحيم است و كريم است و جواد، بهانه هايي براي نجات بشر قرار داده، ماند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادي ديگر، و بزرگترين لطفي كه كرده، فرستادن نمايندگاني در روي زمين مانند وجود مقدس خاتم الانبياء حضرت محمد (ص) و امامان معصوم (ع) بود كه به اين دنيا آمدند تا با زندگي و راهنمايي بشر هم درست زيستن را به ما بياموزند و هم مات گنهكاران با واسطه قرار دادن اين عزيزان الهي به حاجتها و خواسته هايمان برسيم و هم با ابزار دوستي با عزيزانش بهانه اي براي بخشش و نجات از كيفر گناهان داشته باشيم. هم چنين اين وجودهاي

مقدس را چنان پر محبت و با گذشت و مهربان آفريده است كه فرداي قيامت با شفاعتشان سبب نجات عده ي زيادي از آتش جهنم خواهند خدايا ما چگونه شكر تو را به خاطر نعمت ولايت به جاي آوريم.
به خداوندي خودت زبانمان قاصر است و همه ي اين الطاف را كرم وجود بي حساب توست. ما بندگان افتخار مي كنيم به داشتن چون تو خالقي، خدايا در تمام عمر در مقابل هر نعمتت، كفران نعمت كرده ايم. نه قدر تو را بشناختيم، نه رسولت و نه حجت هاي پاكت را، در زمين تو زندگي كرديم، روزي تو را خورديم، از همه ي نعمتهايت استفاده كرديم و به جاي شكر و سپاسگزاري از

تو اسير نفس و شيطان بوديم.
يعني اگر گفتي به دنبال انسانيت و كمال باشيد به دنبال خوبيهاي حيواني رفتيم. و اگر فرمودي به فكر ذخيره‌ي آخرت باشيد ولي همه ي وجودمان دنيا بود و خواسته هاي نفساني؛ الهي! چه بگويم از بي وفائيهايمان، خداوندا! چگونه با اين اعمالمان در دادگاه عدل تو بايستيم؟ بار پروردگارا! ديدي

بندگانت چگونه مزد زحمات داشت ولي همين بندگانت بعد از گذشت كمتر از سه ماه يك عده دنيا پرست جاني درب خانه ي دخترش و جانشينش حضرت علي (ع) را به خاطر حب رياست به آتش كشيدند، آن هم بعد از آن هم سفارشات پيامبر اكرم (ص) نسبت به عترتش. بار پروردگارا! كجا بودند آن بندگان شكر گذارت كه دفاع از ولي تو در زمين كنند و تو خالق يكتا چه صبري داري آن موقعي كه ديدي برگردن وليت يك عده شيطان انسان نما طناب انداخته و يا آن بانوي پاك و

معصومي را كه فرمانبرداري از او را بر تمام جن و انس و حتي پيامبرانت و همه ي موجودات روي زمين واجب نمودي. ديدي چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند و يا با ديگر وليت امام حسن مجتبي (ع) جگرش را پاره پاره كردند و سر ديگر حجت را بر نيزه نمودند و ديگري كجا بوند طرفداران اين گوهر هاي پاك؟ چگونه شكر نعمت ولايت را به جاي آوردند؟!
فكري كنيد در مقابل اين همه دروغها، غيبتها، ربا خواريها، دنيا پرستي ها و بي حجابي ها و چون حيوانات به خاطر دنيا به جان هم افتادن ها و هم چنين بي حرمتي به كلام خداوند يعني قرآن و بي اعتنا بودن به امام زمان (عج) عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل اين اعمال بايد از آسمان سنگ ببارد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید