بخشی از مقاله
عمل آوري علوفه براي گاوداري گوشتي (علوم تغذيه دامي)
تاكنون پيشرفتهاي زيادي در زمينه تكنولوژي توليد و عمل آوري علوفه و تغذيه گاوهاي گوشتي با علوفه بدست آمده است. در واقع دوراني كه افزايش وزن دامها در طول بهار و تابستان به علت كمبود علوفه و تغذيه حيوان، با خوراك هاي كم ارزش، ميل به علوفه پوسيده داخل مزرعه، علوفه هاي خشيب اطراف مزرعه علوفه هاي پس مانده و ساير فراورده هاي فرعي كشاورزي، در طول زمستان از دست مي‌رفت، گذشت. در حال حاضر، سن و وزن كشتار دام كاهش يافته و يا تعداد زيادي از دامها، براي تامين گوشت مورد نياز بازار، به طور دسته جمعي كشتار مي شوند. ولي به هر حال مساله 10-15% كاهش در تعداد گاوهاي شيري به خاطر بوجود آوردن توازن در مقدار توليد
شير در هر يك از كشورهاي اروپايي غربي عمل شود، آنگاه بكارگيري نژاد حاشيه‌ي با توليد گوشت با مشكل روبرو شده و براي مقابله با آن بايد بيشتر به روشهاي پرورش گاو داشتي از نژاد گوشتي رو آورد، وزن دام را هنگام كشتار افزايش داد. در ضمن استفاده از نژادهايي مثل شاروله و ليموزين كه دير به بلوغ جنسي رسيده و قادرند بدون افزايش سن با توانايي بالاي افزايش وزن روزانه، در يك ژريم غذايي مناسب، به وزن كشتار مطلوب با تجمع درصد چربي پايين‌تري در لاشه برسند، روش ديگري است كه مي‌تواند مورد مطالعه قرار گيرد. علاوه بر اين ، شواهد نشان مي‌دهد كه اتخاذ تكنولوژي‌اي كه منتج به عملكرد فيزيكي در دام ( استفاده از علوفه ارزان تر و افزايش وزن
بالاتر) شود سودمندتر از روش خريد و فروش تنهاي دام است ( روشي كه توجه بيشتري به مساله قيمت خريد و افزايش دام كمتري به هزينه هاي تغذيه دام مي‌كند) براين اساس هزينه هاي تغذيه اي پايين تر( كه در اثر استفاده كمتر از مواد متراكم حاصل گرديد ) وزن زنده بالاتر دام در هنگام فروش دليل اصلي بدست آوردن امتياز بالاتر از متوسط جامعه در سه نمونه از گاوداريهاي موفق در انگلستان بوده است.
مهمترين اصل بيولوژيكي ، رسيدن حيوان در فاصله زماني مشخص به وزن مناسب و قابل كشتار است براي داشتن افزايش وزن، قطعاً بايد مصرف خوراك توسط دام از حالت نگهداري بيشتر باشد. روشهايي توليد گوشت گاو معمولاً با شرايط بيولوژيكي و اقتصادي دامداري ارتباط دارند و اين روشها به بخشهايي كه معمولاً با سن دام در موقع كشتار مرتبط است تقسيم مي‌شوند. در بيشتر روشهاي توليد گوشت، استفاده از علوفه ذخيره شده معمول است براي مثال، در مزارع پروار بندي ، تغذيه گوساله‌ها معمولاً‌با استفاده از سيلوي ذرت همراه با كنسانتره، متشكل از غلات و مكمل‌هاي پروتيني و مواد ديگر انجام مي شود تا اين حيوانات در سن 15 ماهگي كاملاً پروار شوند.
براي زمستان گذراني برخي از دامها ، اغلب از علوفه خشك، نامرغوب و محصولات فرعي كشاورزي در تغذيه استفاده مي‌شود. گوساله اي كه در سن 10-12 ماهگي زمستان گذراني را شروع مي‌كند به ندرت در سن كمتر از 2 سالگي به وزن مناسب كشتار خود مي‌رسيد.
نژادها براي مواد خوراكي :
نژاد ها و آميخته هاي نژادي تفاوتهاي فاحشي از نظر اندازه ، جثه، مرحله رسيدن به بلوغ جسمي و خصوصيات مربوط به لاشه را از خود نشان مي‌دهند. نژادهاي بزرگ جثه مانند شاروله، سيمنتال وسات دان با سرعت بيشتري نسبت به نژادهاي كوچك جثه مانند هرفورد، رشد كرده و بنابراين گوشت بيشتري در واحد زمان توليد مي‌كند. به هر حال نژادهايي چون آبردين آنگوس، گالووي، دوون و هرفورد كه زود به بلوغ جسمي مي‌رسند، نسبت به نژادهايي كه دير به بلوغ جسمي مي‌رسند، در شرايط تغذيه يكسان، با سرعت بيشتري پروار مي‌شوند. اين در حالي است كه گروه اول در شرايط گوساله‌هاي از شير گرفته شده نژاد گوشتي را اغلب به منظور گذراندن زمستان و يا پروار كردن در مراكز پروار بندي ( چند راسي تا 100 هزار راسي ) از مرتع خارج مي‌كنند.
تغذيه با براي خوراكي كم ارزش نيز مي توانند با همان سرعت گروه دوم پروار شوند.
دامهايي كه دير به بلوغ جسمي مي رسند، داراي هيكل بزرگتري نيز هستند، اينها نسبت به دامهايي كه زود به بلوغ مي‌رسند ، مواد خوراكي بيشتر مصرف مي‌كنند، اما وقتي كه دو گروه در يك سطح مشخص از چاقي كشتار مي‌شوند. گروه دامهاي بزرگ جثه بازده توليدشان از نژادهاي كوچك جثه كمتر نخواهد بود. تفاوت ناچيزي نيز در درصد گوشت توليد شده يا خواص كيفي گوشت بين اين دو گروه وجود دارد.
فرزين (به عنوان دامهايي كه دير به بلوغ جسمي مي‌رسند) و نيز همان صفات در نژاد هر فورد وآبردين، آنگوس فريزين ( به عنوان دامهايي كه زود به بلوغ جسمي مي رسند) مورد مقايسه قرار گرفت از آميخته هايي كه زود به بلوغ جسمي مي‌رسند، چون در وزن بسيار پائين به يك درجه چاقي قابل قبول مي‌رسند. (نامطلوب در بازار گوشت) معمولاً در پروار بندي با غلات استفاده نمي‌شود لذا اختلاف بين آميخته‌هايي كه دير يا زود به بلوغ جسمي مي‌رسند وقتي قابل بيان است كه با جيره غذايي كم ارزش تغذيه شده باشند. گاوهاي نژاد آبردين آنگوس حتي در سيستم استفاده از علوفه كم ارزش براي پرواربندي نيز به خوبي پروار مي‌شوند.
نژادهاي بزرگ جثه معمولا براي سيستم‌هايي كه در آنها دامها با جيره‌هاي پرانرژي ( غلات+ ذرت علوفه اي) تغذيه مي شوند و مناسب ترند زيرا اين دامها مي توانند با وزن بالاي خود در سن بلوغ جسمي بدون اينكه لاشه هاي آنها زياد از حد چاق شده باشند به وزن مطلوبي در موقع كشتار برسند.
سرمايه
براي روشهايي از پروار بندي كه در آنها از جيره هاي غذايي پر انرژي براي تغذيه گوساله استفاده مي‌شود، معمولاً گوساله ها در سن و وزن كمتر كشتار مي‌شوند و سرمايه در گردش مورد نياز كمتر است. در روشهايي از توليد گوشت كه در آنها گوساله هاي توليد شده دربخش كاوهاي شيري با جيره پايه علوفه مرتعي تغذيه مي شوند به سرمايه در گردش متوسط نياز است. اما در روشهايي كه در آنها از گوساله هاي از شير گرفته شدة گاوهاي گوشتي براي پرواربندي استفاده مي‌شود، نسبت به پرواربندي گوساله ها با مواد متراكم و پرانرژي ، به سه برابر سرمايه در گردش نياز است، ما زيرا در اين روش مذكور هزينه زيادي براي نگهداري تليسه بالغ (جايگزين) در طول سال صرف مي‌شود.
اهداف عملكرد
در بررسي عملكرد دامها در روشهاي مختلف پرواربندي، دو صفت كليدي، يعني افزايش وزن و وزن كشتار دامها ، بايست مورد توجه قرار گيرند مقدار افزايش وزن، بازده توليد، مجموع خوراك مصرف شده و سن كشتار دام ، را تحت تاثير قرار مي‌دهد. اما وزن كشتاردامها روي بازده تولي، تركيب لاشه و ارزش محصول بدست آمده، تاثير مي‌گذارد.
روش استفاده از تنها علوفه مرتع براي پرواربندي، مناسب گوساله‌هايي است كه در اواسط زمستان يا بهار متولد مي‌شوند. اين دامها معمولاً در سن 20-24 ماهگي كشتار مي‌شوند.
انرژي و پروتئين مورد نياز
تمايز بين جنس و نژاد دامها، در تفاوت بين مقدار انرژي ذخيره شده ، به صورت افزايش وزن در آنها جلوه گر مي‌شود. مجموع نيازهاي جيوان به RDP و UDP ، به مقدار نياز بافتهاي جيوان به پروتئين واقعي ( TP) و هر دوي اين نيازها به CP بستگي دارد.
مقدار RDP را مي‌توان از روي مصرف انرژي متابوليسمي (ME) و افرمول PDP=7/8ME بدست آورد كه مقدار ME برحسب مگاژول بيان مي شود. پروتئين غيرقابل تجزيه وقتي نياز است كه مقدار RDP كمتر از مقدار TP در جيره باشد. بخشي از پروتئين خام جيره غذايي نشخوار كننده در شكمبه تجزيه مي شود و در ضن تبديل شدن به آمونياك، جمعيت ميكروبي شكمبه با استفاده از ازت آمونياك به رشد و تكثير ادامه مي دهد و بر مقدار پروتئين ميكروبي شكمبه افزوده مي‌شود. بنابراين آن مقدار پروتئين خالي كه در شكمبه تجزيه مي شود ديگر در شيردان به عنوان پروتئين غذايي مطرح نبوده بلكه به صورت پروتئين ميكروبي يافت خواهد شد. اما بخش تجزيه نشده پروتئين خام در شكمبه ، همراه با پروتئين ميكروبي وارد معده حقيقي نشخوار كننده مي‌شود و در شيردان بخشي از انواع پروتئين ها تحت تاثير محيط اسيدي و آنزيم پپسين مترشحه از جدار شيردان قرار گرفته و به اسيدهاي آمينه تبديل مي‌شوند. لذا پروتئيني كه وارد روده كوچك مي شود بخشي منشا غذايي دارد و بخشي ديگر از پروتئين ميكروبي تامين مي‌شود.
حد مطلوب تجزيه پذيري پروتئين خام برا
ي يك گوساله نر پرواري به وزن 100 كيلوگرم كه روزانه 750 گرم افزايش وزن دارد 625/0 است.
625/0= (135+225/225)
براي بيشتر گوساله‌هاي 300 كيلوگرمي انرژي متابوليسمي مصرفي براي حمايت از تشكيل پروتئين ميكروبي براي برآوردن نياز حيوان كافي است در خصوص جيره‌هاي حاوي انرژي متابوليسمي پائين مصرف انرژي متابوليسمي براي رشد حيوان در سطحي بيشتر از 750 گرم در روز ناكافي بوده در اين حالت نياز به پروتئين حقيقي نيز كمتر از موقعي است كه حيوان داراي سرعت رشد بالاتري است.
پروار بندي گاو وگوساله با استفاده از علوفه سير شده :
بيشتر توليد كنندگان بزرگ گوشت گاو براي آسان تر كردن مديريت تغذيه دامهاي خود، به جاي علوفه خشك ، از علوفه سيلو شده به عنوان علوفه پايه در جيره استفاده مي‌كنند. در يك تجزيه و تحليل آماري كه در آن عملكرد دامها، ميزان مواد متراكم و نيز سيلوي مصرفي در بعضي از دامداريهاي فعال مورد مطالعه قرار گرفت، نشان داده شد كه تنها كمتر از 60% از انرژي متابوليسمي مورد نياز دامها براي رسيدن به افزايش وزن مورد نظر در زمستان با مصرف سيلوي علوفه تامين شده است.
كيفيت سيلوي علوفه و رشد گاوهاي گوشتي
الگوي تخمير:
چگونگي محافظت سيلوي علوفه اثر مهمي بر ارزش آن در تغذيه گاوهاي گوشتي دارد. ايجاد تخمير ثانويه ( تخمير بوتيريك) در سيلو نه فقط منجر به افزايش افت مواد مغذي مي‌شود بلكه باعث كاهش مصرف سيلو توسط دام نيز مي شود. اين نوع اثرات مخصوصاً در دامهاي جوان ديده مي‌شود ولي ممكن است درگاوهاي مسن تر نيز اتفاق بيافتد. كاهش 30% در مصرف ماده خشك معول است و افزايش وزن لاشه نيز مي تواند به حدود نصف برسد.
محتواي ماده خشك
سيلوي حاصل از علوفه هايي با رطوبت بالا و مستقيماً درو وسيلو شده بيشتر از سيلوي تهيه شده از علوفه هاي پژمرده شده و نسبتاً خشك تر در معرض ابتلا به تخمير ثانويه هستند ، بنابراين، مقايسه هاي انجام شده نشان مي دهند كه عملكرد گاوهاي گوشتي در حال رشد تغذيه شده با سيلوي حاصل از علوفه پژمرده بهتر ازدامهايي است كه با علوفه مستقيماً درو و سيلو شده تغذيه شده باشند. فاديده پژمرده كردن،معمولاً‌دسترسي روزانه به 100-150 افزايش وزن زيادتر است،اما ضرر درو وسيلو كردن مستقيم علوفه را مي توان با مصرف خوراك هاي متراكم و يا با استفاده از افزودني‌هاي موثر كه براي اطمينان از خوب محافظت شدن علوفه سيلويي مصرف مي‌شوند ، جبران كرد.
بنابراين در عمل، افزودني‌هاي بيشتر براي تهيه سيلو از علوفه هاي مرطوب تر به كار مي‌روند تا براي تهيه سيلو از علوفه هاي خشك تر، بيشترين فايده استفاده از سيلوي علوفه پژمرده شده در افزايش وزن گاوهاي گوشتي را مي توان مربوط به بهبود كيفيت محفاظت سيلو دانست، نه تنها به افزايش درصد ماده خشك آن، پژمرده كردن علوفه، قبل از تهيه سيلو را مي توان تنها در زمينه هاي تسريع در دروي محصول، كاهش مقدار پس آب سيلوي حاصل و هزينه كمتر در خصوص استفاده از افزودني ها توجيه كرد. تأمين اسيدهاي آمينه از سيلوي علوفه پژمرده شده ، نسبت به سيلوي علوفه درو و مستقيماً سيلو شده ، كاهش مي‌يابد. اين مساله و قابليت هضم پايين تر در سيلوي علوفه پژمرده شده مي‌توانند تشريح كننده عدم پاسخ مثبت به افزايش وزن لاشه در دامهاي تغذيه شده با اين نوع سيلو باشد.
افزودني ها:
تاثير افزودني‌ها (اسيد فرميك، فرمالين و ملاس) بر تخمير علوفه سيلويي بسيار است. اين مواد نه فقط در تثبيت اسيديته سيلو موثرند، بلكه بر عليه باكتريهاي كلستريدي نيز عمل مي‌كنند ، موثرترين نقش را در بهبود مقدار خوراك مصرفي و افزايش وزن گاوهاي گوشتي دارند.
رشد مقداري از گاوهاي گوشتي تغذيه شده با سيلوي عمل آوري نشده و سيلوي عمل آوري شده با اسيد فرميك ( متوسط 6/2 ليتر اسيد، و در دامنه تغييرات 1-81/4 ليتر براي هر تن علوفه در هنگام سيلو كردن محصول ) مورد مطالعه قرار گرفت. در تمام آزمايشها، عملكرد دامها بهبود يافت و در جايي كه مواد افزودني پاسخ خوبي نمي‌داد، مقدار مصرف آن افزايش داده شد. متوسط بهبود در سرعت افزايش وزن 2/0 kg در روز براي هر راس دام بود، بهبود در افزايش وزن روزانه در تمام سطوح يكنواخت بود. اين موضوع، موثر بودن اسيدفرميك به عنوان يك افزودني در بهبود كيفيت سيلو وكاهش افت انرژي در طول دورة انبار كردن را تاييد مي‌كند.
ويتامين E مورد نياز در جيره گاوهاي پرواري:
ويتامين E ،ويتامين محلول در چربي است كه براي رشد،نگهداري، عملكرد سيستم ايمني و سلامتي حيوان و بهبود نواقص عضلاني در گوساله ها جوان مورد نياز است. غذاي ذخيره شده فاقد مقدار مورد نياز ويتامين E براي حيوان است. مكمل ويتامين E در تمام جيره‌هايي كه شامل علوفه خشك سيلو، علوفه سبز (تازه)، علوفه چراگاه باشند مورد نياز است. سطوح ويتامين E در غذاهاي، ذخيره شده با گذشت زمان كاهش مي‌يابد.
پروسه تخمير در توليد سيلو مقدار زيادي از ويتامين را تخريب مي‌كند. علوفه هاي در حال رشد مقدار كافي ويتامين E را دارند. ويتامين E در كنترل اعصاب، ماهيچه ها موثر است. انقباض ماهيچه ها ، حركت دام و ضربان قلب ، عملكرد شكمبه همگي متأثر از ويتامين E هستند. هنگامي كه ويتامين E در جيره‌هاي پيش از گوساله زايي ناكافي باشد، شيوع ورم پستان و جفت ماندگي افزايش مي‌يابد. عملكرد توليد گاوها هنگام كمبود ويتامين E كاهش مي‌يابد.
مقدار ويتامين E مورد نياز
Iu/day 300-200 گاوهاي آبستن
Iu/day 500-300 گاوهاي شيرده
Iu/day 150-80 تليسه هاي جوان
Iu/day 200-100 تليسه هاي در حال رشد
Iu/day 1250-400 گوساله هاي پرواري
گاوهاي گوشتي قبل از ذبح بايد Iu 50000 ويتامين E مصرف نمايند.
فهرست پيشنهادي:
نرخ گنجايش روزهاي برنامه
Iu/day 1250 40
Iu/day1000 50
Iu/day 500 100
Iu/day 400 150
انرژي مكمل:
پاسخ موثر به استفاده از مكمل ( مواد متراكم ) در افزايش وزن گاوهاي گوشتي در اصل به كيفيت سيلو ( به عنوان جيره پايه ) مربوط مي شود عوامل موثر ديگر عبارتند از سطح استفاده از مكمل و ماهيت آن پاسخ به استفاده از مواد متراكم اضافي بيشتر بستگي به افزايش وزن تضمين شده در استفاده از اين مواد دارد. وقتي افزايش وزن حيوان با مصرف سيلوي مرغوب بالا باشد، پاسخ دام به بهبود در افزايش وزن با مصرف مواد متراكم ناچيز است اين درحالي است كه در مورد سيلوي نامرغوب (سيلويي كه تنها قادر به افزايش وزني در حدود 200 گرم در روز باشد ) پاسخي در حدود 200 گرم بهبود در افزايش وزن به ازاي مصرف هر كيلوگرم مواد متراكم خواهيم داشت.
پروتئين مكمل
با توجه به اين حقيقت كه درصد قابل توجهي از پروتئين علوفه در خلال سيلو كردن تجزيه مي‌شود به نظر مي رسد كه براي بهبود عملكرد دام،مخصوصاً دامهايي كه نياز بيشتري به پروتئين حقيقي براي رشد بافتهاي عضلاني دارند،افزودن مكمل پروتئين به جيره هايي كه بر اساس سيلوي علوفه گندميان تنظيم مي شود، مفيد باشد. با مصرف مكمل پروتئيني در جيره دامهاي پرواري، هم مقدار مصرف انرژي و هم مقدار مصرف پروتئين بالا مي‌رود.
عملكرد گاوهاي گوشتي در تغذيه با فراورده‌هاي فرعي ذخيره شده
كاه
هدف از مصرف كاه تأمين قسمت زيادي از خوراك آن دسته از گاوهاي گوشتي است كه نيازي به افزايش وزن سريع ندارند، وقتي كه كاه تنها با هيدروكسيد سديم يا مكملي از اوره به اضافه مواد معدني غني شد، مصرف انرژي متابوليسمي دام حدود 8% افزايش يافت، ولي وقتي كه كاه با همه مواد فوق به طور يك جا عمل آوري شد، اين افزايش مصرف انرژي به 18% رسيد. همچنين مي توان از كاه ، مخصوصاً كاهي كه در طول دوره ذخيره غني سازي شده باشد، به طور موثر به عنوان بخشي از جيره گاوهاي گوشتي كه به صورت متمركز پروار مي شوند استفاده كرد. افزايش وزن در گاوهايي كه با كاه غني شده با هيدروكسيد سديم و سپس سيلو شده تغذيه شده بودند بيشتراز گروهي بود كه از كاه غني شده با هيدروكسيد سديم ولي سيلو نشده مصرف كرده بودند.
كاه عمل آوري شده را همچنين مي‌توان جايگزين سلولي علوفه گندميان و يا علوفه خشك آن درجيره گاوهاي گوشتي حيوان كرد و اين روش مخصوصاً ممكن است در مواقع خشكسالي، وقتي كه ذخيره سازي علوفه خشك محدود است جذابيت بيشتري داشته باشد.
گوساله هاي تغذيه شده با جيره شاهد كه شامل سيلوي علوفه و مكملي از كنجاله سويا بود، عملكرد خوبي داشتند و نشان داده شده كه جايگزيني كاه غني شده با سيلو ( تا يك سوم جيره گوساله‌هاي آزمايشي) نتيجه رضايت بخشي داشته است.
پس مانده هاي محصول ذرت:
پس مانده هاي حاصل از برداشت دانه ذرت مي توانند منبع غذايي خوبي براي تغذيه زمستاني گاوهاي گوشتي باشد. آزمايشات نشان مي‌دهد كه گاوهاي گوشتي جوان تغذيه شده با پس‌مانده هاي ذرت غني شده با هيدروكسيد سديم توانستند با مصرف مقادير بالايي از اين فرآورده ها افزايش وزن قابل قبولي داشته باشند عملكرد گاوهاي گوشتي تغذيه شده با سيلويي ذرت ، غلات بلال(غني شده با قليا و سپس سيلو شده) و چوب بلال غني شده با قليا شبيه هم بوده است.
تفاله چغندرقند و تفاله مركبات:
محتواي نسبتاً زياد انرژي در تفاله چغندرقند و تفاله مركبات نشان مي‌دهد كه گاوهاي گوشتي با تغذيه اين خوراك ها مي‌تواند افزايش وزن بالايي داشته باشند. تحقيقات نشان داده است كه گاوهاي تغذيه شده با پلت هاي چغندرقند ( به عنوان تنها منبع انرژي ) ، اوره (85% درصد از جيره براي رساندن پروتئين خام جيره از 8/10% به 14% ماده خشك) و مكملي از مواد مواد معدني و ويتامين ها (4% ماده خشك جيره) افزايش وزني در حدود 3/1 كيلوگرم در روز داشته اند.
تغذيه گاوهاي پرواري با محتويات بستر طيور گوشتي
گاوها و ساير نشخواركنندگان، حاوي دستگاه گوارش بي نظيري هستند كه امكان استفاده از ضايعات و ساير محصولات جانبي را به عنوان منبعي براي جيره غذائي آنها ، مهيا مي كند. تغذيه گاوها عمدتاً بر مبناي استفاده از محصولات فرعي و ساير مواد مغذي هستند كه منحصراً بوسيله نشخواركنندگان قابل هضم باشد. يكي از خوراكهاي غير معمول كه در تغذيه گاو قابل استفاده مي باشد، فضولات بستر جوجه هاي گوشتي مي باشد. در صنعت پرورش جوجه هاي گوشتي ، حجم قابل توجهي از فضولات بسترتوليد مي شود كه به عنوان يك فراوري جانبي (by -product ( محسوب مي شود. كاربرد اصلي فضولات مرغي، براي حاصلخيزي زمينهاي زراعي مي باشد. بهرحال
استفاده از محتويات بستر جوجه هاي گوشتي صرفاً به عنوان كود، نمي تواند بازدهي مناسبي را به دنبال داشته باشد و در اصطلاح هزينه جايگزيني مواد مغذي كه از ساير منابع غذائي فراهم مي شود ، در مورد بستر جوجه هاي گوشتي زماني كه كود مرغي به جاي اينكه در حاصلخيزي مزارع استفاده شود در تغذيه گاوهاي گوشتي استفاده شود ، 4 برابر بيشتر است ( بازده استفاده از بستر طيور در تغذيه گاوهاي گوشتي بيشتر از استفاده آن در حاصلخيزي مزارع است ) . محتويات بستر طيور منبع خربي از پروتئين ، انرژي ، مواد مغذي براي گاوهاي آبستن و گاوهاي داشتي است كه ساختار صنعت پرورش گاو شيرده را در كشور تشكيل مي دهند. بعلاوه از ديدگاه
اقتصادي استفاده از محتويات بستر طيور را در تغذيه باعث حفظ مواد مغذي گياهان مي شود. اين مواد مغذي شامل نيتروژن ، فسفر ، پتاسيم و مواد معدني است كه در مراتعي كه كود گاوها تغذيه شده با بستر طيور پخش شده به فراواني در خاك وجود دارد. يكي از مزاياي بستر جوجه هاي گوشتي اين است كه تا مسافتهاي طولاني قابل نقل و انتقال است، بدون اينكه ارزش اقتصادي آن تحليل يابد. توليد كنندگان و دامداران ايالت آلباما براي كاهش هزينه هاي خوراك خود از اين منبع عمده موجود، در تغذيه گاوهاي خود استفاده مي كنند. بيشتر دامداران ايالت آلباما با كاربرد اين مواد جانبي در تغذيه گاوهاي به مقدار قابل توجهي باعث كاهش هزينه خوراك شده اند. بهر حال بعضاً در بعضي توليد كنندگان و پرورش دهندگان گاو گوشتي يك بي ميلي آشكار در رابطه با استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي در تغذيه وجود دارد. چرا كه افكار
عمومي رشد و نمو سبزيجات و گياهان را در فضولات حيواني پذيرفته اند نبايد فراموش كرد كه فرايند استفاده از غذا در داخل بافتهاي گياهي ، فرايندي با پيچيدگيهاي گياهي كمتر نسبت به همان فرايند در دستگاه هاضمه گاو مي باشد. بطوري كه مواد غذائي مورد استفاده توسط گاو كاملاً كاملاً شكسته و تجزيه مي شود و مورد فرآوري كامل قرار مي گيرد. گاوي كه روانه كشتارگاه مي شود، 15 روز قبل بايد تغذيه از بستر جوجه هاي گوشتي در آن قطع شده باشد در حالي كه قارچ خوراكي كه در بستري از كود پرورش داده شده است همان روز مي تواند مستقيماً به فروشگاه خواربارفروشي فرستاده شود. بهرحال در صنعت پرورش گاو گوشتي بايد از هر عملي كه
سلامتي گوشت توليدي را زير سئوال مي برد ، اجتناب نمود. بستر طيور گوشتي چندين سال است كه در تمامي مناطق كشور بدون هر گونه مشاهده اثرات جانبي مضرر براي انسان يا حيوان مصرف كننده آن ، مورد استفاده قرار گرفته است بعلاوه در ايالت آلباما ، استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي عمدتاً در گاوهاي آبستن و گاوهاي داشتي استفاده مي شد كه كمتر چنين گاوهاي مورد خريد و فروش يا كشتار قرار گرفته مي شود. گزارشات متعدد حاكي از كاربرد ناچيز بستر جوجه هاي گوشتي در تغذيه گاوهاي پرواري است و اگرچه درموارد نادر استفاده نيز 15 روز قبل از زمان كشتار گاو ، مصرف فضولات بستر در جيره غذائي قطع مي شود بنابراين با اين راهكار هر نوع خطر احتمالي تهديد كننده سلامت انسان ، كاملاً مرتفع خواهد گرديد.
بطور كلي استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي در تغذيه گاو شامل 3 سودمندي اوليه مي باشد :
1 ) استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي ، رفع مشكل استفاده از محصولات فرعي در محيط
2 ) يك راهكار براي مديريت مناسب ضايعات حاصل از بستر جوجه هاي گوشتي براي استفاده پرورش دهندگان گاو گوشتي است.
3 ) صرفه اقتصادي در توليد گاوهاي گوشتي مي باشد.
آئين نامه هاي استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي در تغذيه :
در سال 1967 ، زماني كه سازمان FDA شرح سياستهاي تغذيه بستر و ساير محصولات جانبي حيواني را منتشر كرد. اطلاعات علمي بسيار اندك در مورد تغذيه بستر طيور وجود داشت. در سال 1980 بعد از آزمونهاي گسترده محققان دانشگاهي و استفاده از تسهيلات انجام پروژه هاي مرتبط ، سازمان FDA موجب گرديد تا بعضي از مقررات اوليه محدود كننده مصرف چنين محصولات جانبي را باطل شود. در حال حاضر حداقل 22 ايالت مقررات مناسبي را براي خريد و فروش بستر جوجه هاي گوشتي و ساير ضايعات با منشاء حيواني را به عنوان اجزاء تشكيل دهنده خوراك دام و طيور تصويب نموده اند. اخيراً هيچ قانون مبني بر كنترل و محدود كردن دادو ستد و استفاده از بستر جوجه هاي گوشتي در خوراك دام و طيور وجود ندارد. بعلاوه هيچ قانون و مقررات خاصي در ايالتي استفاده از ضايعات حيواني يا ساير مواد جانبي (by product ) را در تغذيه دام منع نمي كند.
در بعضي ايالتها بعضي مقررات كه كنترل دادوستد عمده اين محصولات را توسط شركتهايي كه نامزد فروش اين محصولات براي مصارف خوراك دامي برعهده دارند تدوين شده است. سازمان كشاورزي و صنعت آلباما ، با تدوين مقررات محدودي ، استفاده و دادو ستد فضولات حيواني فرآوري شده را پذيرفته است اين مقررات اجازه هر نوع استفاده خصوصي يا مبادله بستر جوجه هاي گوشتي و ساير فضولات حيواني را محدود كرده است و اين كار بيشتر تحت مسئوليت سازمانهاي دولتي مي باشد. بستر جوجه هاي گوشتي فرآوري شده طبق استاندارد هاي مناسب براي استفاده در جيره هاي غذائي دام ، آماده عرضه به بازار مي شود. مقررات مربوط به تغذيه ضايعات با منشاء حيواني در سال 1977 توسط وزارت كشاورزي و صنايع مورد تصويب قرار گرفته است.
اين آئين نامه ها جزء نهمين مقررات شيمي كشاورزي ليست شده است. اگر ضايعات با منشاء حيواني حاوي دارو يا باقيمانده مواد داروئي باشد. چنين ضايعاتي حتماً بايد حاوي برچسب براي اطلاع مصرف كنندگان باشد. به اينصورت كه در روي آن نوشته شود. توجه : اين ماده حاوي باقيمانده مواد داروئي است و نبايد در 15 روز مانده به كشتار مورد استفاده دام قرار گيرد.
اين هشدار همچنين توسط فروشندگان خوراك حاوي بستر جوجه هاي گوشتي به گاو داران اعلام شود.
صرف نظر از مقررات دولتي موجود، در مورد مواد غذائي مورد استفاده در تغذيه دام، توليد كنندگان گوشت موظفند و متعهد هستند كه در دادو ستد خود تمامي گوشتي را به بازار عرضه مي كنند، عاري از هر گونه مواد داروئي يا تركيبات سمي باشد. براي حداقل نمودن احتمال وجود باقيمانده مواد داروئي در بافتهاي گاو گوشتي تغذيه شده با بستر تغذيه با مواد بستر بايد 15 روز مانده به كشتار حيوان مورد نظر قطع شود. محتويات بستر جوجه هاي گوشتي، نبايد مورد تغذيه گاوهاي شيرده قرار بگيرد چون در اينصورت هيچ فرصتي براي قطع كردن جيره براي مطمئن شدن از حذف باقيمانده هاي مواد تغذيه شده در شير توليدي وجود ندارد. چون گوسفندان نيز به مقادير بالاي
كبالت حساس هستند و بستر جوجه هاي گوشتي حاوي مقادير زيادي از كبالت مي باشد. نبايد از محتويات بستر جوجه هاي گوشتي در تغذيه گوسفند استفاده كرد.رعايت اين اصول و نكات هر گونه امكان به خطر انداختن سلامتي و ايجاد مشكلات ناشي از باقي ماندن مواد داروئي و باقيمانده هاي ناشي از مصرف غذائي بستر جوجه هاي گوشتي را به حداقل خود مي رساند. براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد آئين نامه هاي دولتي مربوط به خريد و فروش فضولات جوجه هاي گوشتي به سازمان كشاورزي و صنايع ايالت آلباما مراجعه كنيد. اين ايالت اخيراً مقرراتي را كه منحصراً در مورد خريد و فروش فضولات جوجه هاي گوشتي بوده را تصويب نموده است.
