بخشی از مقاله
چکیده
کورکومین مهمترین پیگمنت موجود در زردچوبه است که حلالیت کمی در آب در شرایط اسیدی و فیزیولوژیکی دارد. با توجه به خواص گسترده کورکومین در درمان بیماریها، تهیه آن به صورت نانوذره میتواند دسترس پذیری آن را افزایش دهد. روشهای متعددی جهت سنتز نانو ذره کورکومین برای افزایش حلالیت، پایداری و دسترس پذیری زیستی آن به کار گرفته شده که از جمله میتوان به امولسیون سازی، کپسوله سازی در نانوذرات پلیمری، سیکلودکسترینها، هیدروژلها، میسلاها، فسفولیپیدها، لیپوزوم، نانوذرات لیپیدی جامد، اتصالات پلیمری و دیگر سیستمهای دارورسانی اشاره کرد.
واژههای کلیدی: کورکومین، حلالیت، نانوفرمولاسیون، دسترس پذیری، سیستمهای دارورسانی، لیپوزوم
-1مقدمه
تاریخچه پیدایش گیاه زردچوبه به 600 سال قبل از میلاد مسیح باز میگردد. سیاهان فیلیپینی از ریزوم تازه این گیاه برای رفع بو، درمان ورم، خون مردگی، رگ به رگ شدگی و نیش زدگی زالو استفاده می کردند. در اثر مخلوط کردن زرد چوبه با یک روغن محلی پمادی ساخته میشد که برای ناراحتیهای پوستی موثر بود. در بیماری آبله مرغان و آبله، سیاهپوستان خمیر نازکی از پودر زردچوبه درست کرده و آن را به تمام بدن می مالیدند تا زخمها و اثرات آبله سریعتر بهبود یابد. در گذشته زنان هندی از این ماده به عنوان رژگونه و برای پوشاندن موهای زائد صورت و بالای لب استفاده می کردند. از نظر مصرف و کاربرد، این گیاه در روزگاران کهن در خاور دور به سبب ایجاد یک رنگ درخشان و زیبا در رنگرزی پارچه های ابریشمی و پنبه ای مورد توجه بوده است. این رنگ زرد درخشان به سبب وجود ماده کورکومین که مهمترین پیگمنت موجود در زردچوبه است، میباشد. زردچوبه درحال حاضر به عنوان ادویه معطر و رنگ آن در صنایع غذایی و فرآوردههای لبنی از جمله مارگارین، کره، دسر، نوشابه، سس و غیره بسیار مورد توجه می باشد (روحانی، ش. وهمکاران, .(1385
کورکومین حلالیت کمی در آب در شرایط اسیدی و فیزیولوژیکی دارد و تحت شرایط قلیایی به سرعت هیدرولیز میشود. (Antony, S. et al., 2011)
کورکومین در حلالهای آلی مانند دی متوکسی سولفاکسید، اتانول، متانول، کلروفرم یا استون نسبتا محلول است بعلت حﻻلیت آن در حﻻلهای آلی کورکومین در محدوده طول موج قابل رویت نور را جذب میکند ( Ucisik, M.H. et al., .(2013 ماکزیمم جذب کورکومین در اسپکتوفتومتر در متانول در 430 نانومتر است که مقدار 0.5 تا 5 میلیگرم/ میلیلیتر طبق قانون بیر است .(Bagchi, A., 2012)
استفاده گسترده کورکومین در درمان به علت حلالیت پایین آن در آب محدود است. بنابراین فراهمی زیستی پاینی دارد .(Chabib, L. et al., 2012)
با توجه به حلالیت پایین کورکومین در آب تهیه آن بصورت نانو ذره میتواند دسترس پذیری زیستی آن را افزایش دهد.
-2نانوفرمولاسیون:
نانو ذره یک ساختار کلوییدی با اندازه بین 10- 1000 نانومتر دارد. نانو ذره میتواند مواد را در اندازههای کوچکتر راحتتر به بدن برساند و بر مشکل مقاومت ناشی از موانع فیزیولوژیکی بدن مربوط به عامل سایز ذره غلبه کند. میتواند سمیت دارو را کاهش و بازده توزیع دارو را بهبود بخشد.
کیتوزان یک بیوپلیمر طبیعی است که از قلیایی - اسیدزدایی کیتین بدست میآید. کیتوزان خواص عالی گوناگونی بعنوان زیست سازگار بودن و زیست تخریب پذیر بودن، سمیت پایین و غیر ایمنی دارد کیتوزان بطور گسترده در ترکیب با پلی آنیون 1TPP در تشکیل نانو ذرات گوناگون توسط روش ژل یونی استفاده میشود. روش ژل یونی تشکیل یک ساختار پیچیده توسط دو ساختار با بار مخالف که منجر به تشکیل نانو ذرات ژلی میشود گفته میشود. ژل یونی یک روش آماده سازی ساده و آسان است. بر پایه ساختار لایهای پلیمر، کیتوزان در وزنهای مولکولی مختلف، زنجیرههای کوتاه، متوسط و بزرگ در دسترس است. این وزن مولکولی در حلالیت و ویسکوزیته آن تاثیر میگذارد. زنجیره کوتاه کیتوزان به راحتی در حلالهای آالی اسیدی مانند استیک اسید، سیتریک اسید و تارتاریک اسید حل میشود. بر اساس تعاریف توضیح داده شده در بالا مطالعات درباره تشکیل نانو ذره کورکومین از ویسکوزیته پایین کیتوزان برای حل کردن کورکومین استفاده میشود و تشکیل نانو ذره کورکومین با استفاده از پلیمر بعنوان یک حامل برای افزایش حلالیت و پایداری کورکومین است. ذره ساخته شده برای پایداری و ایمنی و توانایی آن در نفوذ به غشای سلول مشخص و ارزیابی میشود .(Chabib, L. et al., 2012)
