بخشی از مقاله
چکیده
کورکومین یک پلی فنل آبگریز می باشد که از ریزوم گیاه زردچوبه بدست می آید. زردچوبه به طور سنتی برای بسیاری از بیماری به دلیل طیف گسترده ای از فعالیت های دارویی استفاده شده است. رنگ زرد مشخصه زردچوبه است که به دلیل حضور کورکومینوئیدز است. مواد تشکیل دهنده اصلی کورکومینوئیدز شامل کورکومین، دی متوکسی کورکومین، و بیس-دی متوکسی کورکومین می باشد. روش های سنتی برای استخراج کورکومین استفاده از حلال های شیمیایی می باشد اما یکی از روش های جدید استخراج با آب زیر بحرانی می باشد. آب زیربحرانی، آب در حالت مایع است که تحت فشار می باشد و دمای آن بین نقطه جوش آب 100) درجه سانتی گراد) و دمای بحرانی( 374 درجه سانتی گراد) می باشد.روش های سنتی می تواند وقت گیر، اغلب بازده استخراج کم باشند، و به دلیل حجم زیادی از حلال های آلی استفاده شده نا سازگار با محیط زیست هستند. روش استخراج با آب زیر بحرانی دارای برتری هایی نسبت به روش استخراج با حلال است که مهمترین مزیت آن کاهش بکارگیری حلالهای آلی می باشد.
واژههای کلیدی: زردچوبه،کورکومین، پلی فنول، فعالیت دارویی،استخراج، آب زیر بحرانی
1
-1 مقدمه
گیاه زردچوبه ، متعلق به خانواده زنجبیل است که، به طور گسترده در جنوب و جنوب شرقی گرمسیری آسیا کشت می شود. ریزوم زردچوبه1 با عنوان "ریشه" اشاره شده و از مفیدترین بخش گیاه برای مقاصد آشپزی و دارویی است. فعال ترین جزء زردچوبه کورکومین است، که شامل 2 تا 5 درصد از این ادویه می باشد. رنگ زرد مشخصه زردچوبه است که به دلیل حضور کورکومینوئیدز2 است و برای اولین بار توسط ووگل3 در سال 1842 جدا سازی شده است. کورکومین پودر بلوری نارنجی-زرد رنگی است که عملا در آب نامحلول است(.(Yang et al., 2005
کورکومین، که معمولا به نام متان دی-فرولوئیل متان می باشد، یک پلی فنل آبگریز به دست آمده از ریزوم گیاه زردچوبه است. زردچوبه به طور سنتی برای بسیاری از بیماری به دلیل طیف گسترده ای از فعالیت های دارویی استفاده شده است ( Anand et .(al., 2008کورکومین موجود در زردچوبه دارای ویژگی آنتی اکسیدان، ضد التهاب، ضد سرطانی، ضد انگل، آنتی موتاژنیک و ویژگی های ضد میکروبی می باشد(.( Péret-Almeida et al., 2005; Das et al., 2010
ریزوم زردچوبه منشا غنی از ترکیبات پلی فنلی به نام کورکومینوئیدز می باشد . مواد تشکیل دهنده اصلی کورکومینوئیدز شامل کورکومین((C، دی متوکسی کورکومین((DMC، و بیس-دی متوکسی کورکومین (BDMC)، شکل (1) می باشند ( Mollayi, .(2014 ساختار کورکومین در سال 1910 پیدا شد (Alrawaiq et al., 2014) و خواص آن در جدول((1 آورده شده است. کل کورکومینوئیدزها که حدود %6-4 زردچوبه را شامل می شود، حاوی %4-2 روغن های ضروری و %3-2 روغن ثابت و انواع روغن های فرار است. سایر ترکیبات شامل قندها، پروتئین ها و رزین می باشند. مقادیر محصولات زردچوبه بر اساس محتوای کورکومینوئیدز آن بوده و براساس جذب آن درطول موج 420 نانومتر برآورد شده است(.(Antony, 2003
شکل((1 ساختار شیمیایی الف)کورکومین ب)دی متوکسی کورکومین ج) بیس دی متوکسی کورکومین
جدول (1) خواص کورکومین
فرمول شیمیایی C21H20O6
جرم مولکولی 368/39
ظاهر پودر روشن زرد-نارنجی رنگ
نقطه ذوب 361 °F)183 °C، (456K
-2-1 استخراج کورکومین
از آنجا که از حلالیت کورکومین در آب بسیار ضعیف است، به طور سنتی از حلالهای آلی با استفاده از تکنیک های کلاسیک، مانند استخراج مایع-مایع، فراصوت، استخراج سوکسله، و روش های مرتبط استخراج شده اند. با این حال، این روش های سنتی می تواند وقت گیر، اغلب بازده استخراج کم باشند، و به دلیل حجم زیادی از حلال های آلی استفاده شده نا سازگار با محیط زیست هستند(.(Euterpio et al., 2011