بخشی از مقاله

خلاصه

معماری داخلی هنری است که باید برای خلق آن از فن خلاقاستفادهی کرد . دِ اِستَیل سبکی است که در واقع به دنبال یافتن قوانینی برای ایجاد توازن و هارمونی است که علاوه بر زندگی و جامعه برای هنر معماری نیز قابل استفاده باشد . نقوش هندسی و ترکیبی از ایده های نخستین د استایل می باشد .

این مقاله در روشی تحلیلی -توصیفی واژه د استایل را تعریف می کند و می کوشد تا تاثیرات هنری این سبک در معماری داخلی را مورد بحث قرار دهد ، تا اثرات آن را بر معماری و هنرهای کاربردی مانند: طراحی مبلمان و طراحی حروف ، نقاشی و مجسمه سازی آشکار کند . دلایل متفاوتی بر اهمیت د استایل و پایداری آ ن وجود دارد که می توان ترکیب و تجمیع را نام برد که به صورت هنرمندانه در دل هنر معماری داخلی جای گرفته است . اهمیت این موضوع ، ضرورتی را ایجاب می کند ، که به دنبال تاثیرات هنری این سبک در معماری داخلی باشیم که به عنوان سبک بین المللی مدرن در معماری داخلی شناخته شود .

1. مقدمه

در تعامل با محافظه کاری روسی و دیگر جنبشهای انتزاعی ، جنبش افراطی جدیدی به نام د استایل در هلند شکل گرفت ، که هر گونه تلاش برای الهام از طبیعت در هنر را مردود می دانست . اینان معتقد به گونه ای از هنر انتزاعی با استفاده از شکلهای بنیادی ، به خصوص مکعب و عناصر عمودی و افقی بودند . نظریه پردازان این سبک تلاش می کردند تا تمامی نشانه های احساسی و شخصی در هنر را حذف کنند و هنر را به شدت محدود به اصول بدیهی و ساختاری کنند . در نظر آنها آثار هنری قابل ساده شدن به فرم و رنگ هستند و رنگها نیز در حد سیاه و سفید و رنگهای اصلی باقی می مانند ، این ساده سازی تا حدی پیشرفته است که حتی جهت های بصری را محدود به دو جهت افقی و عمودی می دانند و در آثار این سبک خطوط منحنی و مورب کمتر به چشم می خورند 

با توجه به تمایل معماران در آن زمان تلاش برای به وجود آوردن سبکی حدید در معماری اصول و قوانینی جدید را می طلبید . به جای پرداختن به موارد خاص و تحلیل نقشمایه های معین ، پژوهش در روابط تصویری بنیادی مناسب برای تجسم ریتم عاملتر را به وجود آورد

.2دِ اِستَیل در واژه نامه

دِ اِستَ یل در لغت فارسی به معنی طراحی صنعتی است که حرفه ای است با خلق مفاهیم جدید در حوزه های مختلف زندگی انسانی سر و کار دارد

حرفه طراحی صنعتی ، در پی انقلاب صنعتی در اروپا و بر اساس یک ضرورت به وجود آمد . تا پیش از رخداد انقلاب صنعتی ، محصولات و کالاهای مصنوع مورد استفاده مردم ، توسط هنرمندان و پیشه وران با استفاده از روشهای دستی و نه ماشینی و در مقیاس محدود ساخته میشدند .

با ظهور ماشین و پدید آمدن روشهای تولید ماشینی ، چهره مصنوعات دچار دگرگونی شد و مصنوعات دست ساز ، آرام آرام جای خود را به مصنوعات زمختی میدادند که هیچ خبری از هنر هنرمند در آنها یافت نمیشد . همگی بدون توجه به زیبایی پیکره و صرفاً در جهت برآورده کردن نیازهای عملکردی طراحی و ساخته میشدند . در چنین وضعی بود که هنرمندان دست ساز با اعتراض به چنین نابسامانی خواستار طرد ماشین و فرزندان آن و بازگشت به اوضاع پیشین شدند .

معادل واژه دِ اِستَیل در زبان انگلیسی Design است که در فرهنگ آکسفورد به معنی هنر تجسمی ناب است 

.3  دِ اِستَیل از دیدگاه معماران

-1 ازتئودی واند دواسبورگ دِ اِستَیل برای ترکیب بندیهای پیکره دار هندسی با رنگهای قرمز ، زرد و آبی را درکنار هم آورده و تجربه هایی را در زمینه ترتیب موزون و متعادل شکلهای هندسی ساده با رنگهای اصلی آغاز کرده است که پیکره های سایه وار هندسی برمی گردند و شکلهای طبیعی از قبیل خوانندگان و بدلکاران و غیره را در طراحی به هم بافته و شکلهای زاویه دار را تغییر می دهند .

-2از دیدگاه پیت موندردِیاناِستَیل یک نظریه زیباشناختی بود که احکامش عبارت بودند از : هنر بایدکاملاً انتزاعی باشد ، از شکلهای راست گوشه در وضعیتهای افقی و عمودی استفاده شود و رنگها باید مستمل بر فامهای اولیه یا رنگهای اصلی - سرخ ، آبی ، زرد - و سیاه و سفید و خاکستری باشند .

-3 از دید گریت توماس ولدریتدِ اِستَیل شکل آفرینی نو - Neo Plasticism - است که از لحاظ زیباشناسیعموماً به مقام ماشین و نقش آن در پی ریزی یک هنر جدید و معماری جدید توجه دارد ، به این ترتیب عناصر صوری تا نهایت سادگی خود کاهش می یابند و گستره دو بعدی تابلو زمینه ای است که تصویر با آن آغاز و پایان می گیرد و هنر معماری ساختاری متعادل و هماهنگ از عناصر ساده و عام است. که این شیوه را نئوپلاستیسیسم - شکل آفرینی نو - می نامند.

4.    پدیدار شناسی ریتم
جدول مفهوم-1 دِ اِستایل در زبان فارسی، ایتالیایی، آلمانی، آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی و هلندی 

تعریف اول: د استایل- پلاستیسیسم - نوشکل آفرینی

دِاستَایل که با نام نئو پلاستیسیسم - هنرهای زیبای جدید یا نوشکل آفرینی - هم شناخته میشود ، جنبش هنری بود که توسط هنرمندان هلندی در سال 1917 پا گرفت . به بیان دقیقتر عبارت د استایل به تعدادی کارهای هنری گفته میشود که توسط هنرمندان هلندی از سال 1917 تا 1931 خلق شدند . د استایل که در ایران به نام د استیل رایج است ، همچنین نام مجله ای است که نقاش و منتقد هلندی ، تئو فان دواسبورگ منتشر میکرد ،که نظریههای گروه را بیان میکرد . اعضای دیگر گروه ، پیت موندریان و بارت ون لک هردو نقاش و گریت توماس ریت ولد و ی.ی.پ اود هر دو معمار بودند .

اینان معتقد به گونهای هنر انتزاعی با استفاده از شکلهای بنیادی - به خصوص مکعب- و عناصر عمودی و افقی بودند . پیت موندریان در مقالهای با عنوان نئوپلاستیسیسم ، اشاره کرد که اینگونه هنر انتزاعی ارزشهای معنوی را به بهترین وجه بیان میکند . گروه داستیل با جذب هنرمندانی چون هانس ریشتر ، لیسیتسکی و برانکوزی جنبه بینالمللی یافت . نظرات گروه بر باوهاس و جریان هنر انتزاعی هندسی دهه 1930 تأثیر گذاشتند . با مرگ دواسبورگ این گروه فعال فرو پاشید

تعریف دوم: در لغت فارسی د استایل به معنای طراحی صنعتی است ، که - طراحی صنعتی - به انگلیسی - Industrial design - حرفهای است که با خلق مفاهیم جدید در حوزههای مختلف زندگی انسانی سروکار دارد . طراحی برابر نهاده یا معادلی است که برای واژه Design انگلیسی به کار رفته است ، در حالی که Industrial design یکی از زیر شاخههای Design است

در حال حاضر آموزش طراحی صنعتی در ایران ، با یک گرایش کلی و تحت عنوان کلی طراحی صنعتی انجام میشود . حرفه طراحی صنعتی ، در پی انقلاب صنعتی در اروپا و بر اساس یک ضرورت به وجود آمد . تا پیش از رخداد انقلاب صنعتی ، محصولات و کالاهای مصنوعی مورد استفاده مردم ، توسط هنرمندان و پیشه وران با استفاده از روشهای دستی و نه ماشینی و در مقیاس محدود ساخته میشدند .

با ظهور ماشین و پدید آمدن روشهای تولید ماشینی ، چهره مصنوعات دچار دگرگونی شد و مصنوعات دست ساز ، آرام آرام جای خود را به مصنوعات زمختی میدادند ، که هیچ خبری از هنر هنرمند در آنها یافت نمیشد . همگی بدون توجه به زیبایی پیکره و صرفاً در جهت برآورده کردن نیازهای عملکردی طراحی و ساخته میشدند . در چنین وضعی بود که هنرمندان دست ساز با اعتراض به چنین نابسامانی خواستار طرد ماشین و فرزندان آن و بازگشت به اوضاع پیشین شدند ، جنبش هنر و پیشه که سردمدار آن ویلیام موریس بود ، در همین راستا شکل گرفت

5.    مشخصه سبکهای دِ اِستَیل

خطوط افقی و عمودی و سه رنگ اصلی - آبی و قرمز و زرد - و رنگ خنثی - سیاه و سفید و خاکستری - در این سبک به ترکیب بندی های سوری محدود شدند . از لحاظ فکر وان دواسبورگگذارپایه ِد اِستَیل بود و بنیانگذاردِاِستَیل پیت موندریان است .

شکل-1 جدول رنگهای اصلی و مکمل 

شکل-2 نمونه ای از آثار پیت موندریان

شکل-3 نمونه اصلی صندلی - آبی و قرمز و زرد - یک سال پس از تشکدیلاِستَیل گریت توماس ریت ولد به این گروه پیوست و در همان سال اول او صندلی - آبی و قرمز و زرد -

معروفترین اثرش را به وجود آورد ، که از تخته های باریک ساخته شده بود ، این صندلی در سالهای - . - 1918-1917 توسط یک کابینت ساز هلندی ساخته شد و بعدها گریت توماس ریت ولد به معماری و طراحی روی آورد و با توجه بیشتر برروی ترکیب بندی بصری ساخته شد ، وی پس از طراحی این صندلی با کارهای پیت موندریان آشنا شد - پاکباز، . - 1388 و این صندلی را طوری رنگ کرد که مانند کارهای او به نظر برسد . هر دو این کارها از مستطیلهایی با رنگهای اولیه و کارهای مشکی تشکیل شده اند ، این طور به نظر می رسد که صندلی ریت تولد غیر از پشتی مورب آن ، سه بعدی شده تابلوی موندریان است . این صندلی به عنوان نمادچنبش ِد  اِستَیل - Dastayl - شناخته است

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید