بخشی از مقاله
خلاصه
نقش تحصیلات یک عامل کلیدی برای توسعه ی یک شخص است.بعد از سال 1980 یافته های تحقیقات تحصیلاتی این را نشان داده است که دوره ی پیش دبستانی یک دوره ی مهم در توسعه یک نفر می باشد.ساختار خانواده های تک نفره و افزایش در تعداد مادرهای شاغل این مساله را ایجاب می کند که کودکان به مراکز توسعه کودک راهی شوند.تحصیلات پیش دبستانی در هزاره ی جدید بسیار مهم تلقی میشود ،که انهم به خاطر شخصیت درونی یک کودک ،احساسات،فراشناختی و توسعه توانایی اجتماعی در حین پنج سال اول زندگی انان است.هدف این مطالعه جستجوی دلایل انتخاب cdc ها توسط والدین و کودکان بر اساس تمرکز بر عوامل فیزیکی و محیط زیستی می باشد.
نمونه ی ما شامل یک گروه متنوع از والدین و راهنمایانی که از cdc در دو منطقه ی مختلف ایران استفاده کرده اند.ابزاری که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته شده است یک پرسشنامه ی دست ساز استاندارد سازی شده می باشد .نتایج باید مشخص کننده ی طرح های اتی مطالعات cdc باشد ، و این حمایت را از معماران انجام دهد که نقش طراح مراکز تحصیلی پیش دبستانی را برعهده دارند.این مطالعه می تواند به عنوان مقاصد تحصیلاتی ،حکومتی و تبلیغاتی به جهت ،مشارکت در تعویض وضعیت طراحی ضعیف مراکز باشد.
-1مقدمه
تحصیلات یک نقش کلیدی را در توسعه ی شخصی افرادو جامعه را بر عهده دارد. این یک سیستم پویا و باز است که با محیط تقابل میکند و تنها در صورتی موفق است که همراه با تغییرات حرکت کند.تا تحصیلات مدرسه پیش دبستانی در سال 1980 که به صورت رسمی شرح داده شد و همچنین یک موضوع قابل بررسی در سیستم تحصیلی سیستماتیک می باشد
تا به امروز،یک مطالعه ی جدی بر روی تحصیلات ،از ابتدایی تا دبیرستان ،به عنوان یک دوره ی رسمی تحصیلاتی انجام شده است.تحصیلات پیش دبستانی کودکانه یک فاز مهم در فرایند تحصیلات است.با اغاز دوره صنعتی شدن مراکز تحصیلاتی پیش دبستانی کودک بسیار حایز اهمیت شدند چراکه ،یک افزایش سریع در تعداد مادران شاغل و خانوارهای تک سرپرست ایجاد شد.در اغاز مراکز توسعه کودک دارای هدف مراقبت از کودکان در حین ساعات کاری والدین بوده است.اما هم اکنون،انها می خواهند بخشی از پایه های تحصیلی باشند.
در مراکز توسعه کودک 1920،سلامت جسمی مناسب مورد هدف واقع شده بود.در 1940 راهنمایان به دنبال تمرکز بر روی توسعه احساسی و اجتماعی بودند.در سال های 1960 مطالعات بر روی موفقیت های فراشناختی متمرکز شد.
تحقیقات پس از دهه 80 نشان داد که ،کاراکتر شخصیتی اولیه افراد غالبا در سنین بین 2 تا 5 سال توسعه می یابد.بسیاری از اموزگاران اولیه اهمیت توسعه روان،فیزیک واحساسات کودکان را واهداف مراکز توسعه کودک تعریف نموده اند.اهمیت مراقبت اولیه دوران کودکی و تحصیلات منبعی برای مباحث این سالها گشته اند.نظرها در مورد قابل انجام بودن، قرار دادن یک کودک جوان در نوعی از مراقبت وانجام تحصیلات خارج از منزل بسیار متفاوت بوده است.
برخی والدین و اموزگاران بر این باور هستند که کودکان از چنین تجربیاتی به صورت متقابل و اجتماعی سود می برند،اما تعدادی روانشناس ،روانکاو و روان پزشک هستند که معتقدند که کودک جوان در بیرون از خانه در سالهای اولیه زندگی اسیب می بینند.از نگرانی خاطر خاص بسیاری از والدین و مربیان که کودکان کم سال یک اغاز به صورت متقابل را از دست می دهند.
برای همین پیش دبستانی ها یک دانش اولیه و مهارت هایی که او در زمین بازی می توانسته بکار بگیرد ،را می اموزد.
بازی کردن نقش پیشرفته ی استفاده از انگیزش درونی کودکان ،توانایی اتخاذ تصمیم درست و یکتا و استفاده از ارتباطات شفاهی و غیر شفاهی است.
در حین بازی، کودکان دنیای درونی خودشان را با خلق فانتازی های متنوع توسط قوه تخیلشان، توسعه میدهند.
تحصیلات اولیه دوران کودکی به دو دلیل اهمیت دارد.اول اینکه،در یک سن اولیه هوش کودک می تواند به صورت غم انگیزی توسط تجربیات انها در بازی کردن و یادگیری و کشف کردن تحت شعاع قرار بگیرد.ثانیا،رشد اگاهی از نفوذ فقر و افسردگی محیطی بر روی توسعه درونی کودک باعث شده است که این یافته ها یک درخواست عملیاتی باشد.با این عوامل افزوده شده برای نیاز داشتن خدمات مراقبت از کودک برای مادران شاغل و مسولیت بارز که ،به جهت همگام سازی تحصیلات و مراقبت روزانه توسط کمیته های محلی انجام شده است.
باتوجه به برونفنبر 1979 دانش ما در مورد محیط اطراف از کودکان که در ان زندگی میکنند، بیشتر است.در سالهای اخیر،دانشمندان جامعه شناس و والدین از فقدان دانش در مورد مرکز توسعه کودک باخبر شده اند.هدف برنامه اولیه کودک ،فراهم اوردن یک محیط مراقبتی و ایمن همراه با فرصت هایی برای رشد نامحدود اجتماعی، احساسی، فیزیکی و فراشناختی کودک باشد..مراکز اولیه کودکان،درمورد باور در رشد ،توسعه،نیازها و توانایی کودکان اختلاف نظر دارند،نقش مناسب کارکنان و والدین و نوع محیط فیزیکی مورد نیاز است.
تحقیقات در مورد مراکز توسعه کودک در مورد نقش مراکز بر روی توسعه کودک بحث میکند و اهمیت محیط فیزیکی در تحصیلات پیش دبستانی را نشان میدهد. محیط فیزیکی اطراف کودکان به اندازه ی اسباب بازی ها و طرح برای دروس اهمیت دارد،چراکه ،کودکان سریعا به منابع شبیه سازی شده ی اطرافشان پاسخ می دهند به همین دلیل ،معماران نیاز دارند که مکان هایی را طراحی و خلق کنند به همان اندازه ای که مربیان درطراحی مرکز توسعه کودک تلاش می کنند.هدف غنی سازی یک محیط فیزیکی مرکز توسعه کودک یک موضوع مهم برای بحث خواهد بود.
-2اهمیت و کیفیت محیط فیزیکی برای نیازهای توسعه گرانه از یک کودک پیش دبستانی
در حین دوره پیش دبستانی ،قوه احساسی اجتماعی کودک،توسعه فیزیکی و فراشناختی توسط تجربیات انها تحت شعاع قرار میگیرند و تقابل با محیط پیرامون یک عامل پایه ای در شخصیت کودک می باشد.همچنان از مطالعات اخیر درک می شود که محیط فیزیکی که کودک می تواند کشف،بازرسی و فراگیری نماید همراه با یک تاثیر مثبت بر روی هر دو استعداد و ظرفیت یادگیری و هم رفتار کودک داشته باشد.به عنوان شاخه ای از مطالعات رفتار محیطی ،یک سری تحقیق عالی در مورد روابط محیط کودکان ،به خصوص بر روی نقش فضای تحصیلات اولیه دوران کودکی انجام شد است
تمامی کودکان انگیزش شده اند که با محیط زیست تقابل داشته باشند[7] توسعه کودک یک فرایند از جایی است که کودک محیط را تغییر می دهد و با تغییرات محیطی خودش را وفق می دهد .کودکان با تقابل محیط فیزیکی و اجتماعی اشان،کارکنان و جزییات وفضا، یاد میگیرند.افراد مسول فعال در امر توسعه کودکان درحال جستجو کردن،کشف کردن ،تست کردن،ازمایش کردن و فانتزی سازی کردن و توسعه دادن هستند.با این مسولین،کودک نه تنها با مردم محیط اجتماعی اش ،کارکنان و سایر کودکان تقابل دارد بلکه با محیط فیزیکی مانند معماری،مبلمان و مواد در دسترس نیز تقابل دارند.
توسعه زمانی رخ میدهد که کودک عواقب رفتار خود و فعالیت شخصی اش را در مقابل مواد و وقایع مشاهده میکند.کیفیت سراسری از این تقابل به این بستگی دارد که احتمالات را در محیط در نظر بگیریم
کودکان درک از خودشان را توسط تماس یافتن با دنیای فیزیکی و اجتماعی اغاز می کند.برخلاف دنیای بزرگترها،دنیای فیزیکی بازتابی است از دستکاری و دامنه ای ارزشمند برای توسعه احساس از خود می باشد[9]کیفیت محیط فیزیکی وسازمان یافتگی فضاهای درونی و بیرونی مرکز توسعه کودک مساله ی مهمی هستند ک باید در مورد توسعه کودکان،به عنوان نتیجه ی ازمایشات و یادگیری های انها اندیشیده شود.
نتایج تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که در مراکز توسعه کودکان رشد می یابند دارای سطح بالاتری از مهارتهای ارتباطی ،هوش منطقی و رفتار مثبت اجتماعی هستندفرایند طراحی برای مراقب صحیح کودک و ملزومات توسعه محیطی یک برنامه ی مرکز توسعه کودک،که نیازهای توسعه گرانه ی کودکان را به طور مجزا پاسخ میدهد
تحقیقات محدودی برای سنجش کیفیت محیط فیزیکی مراکز توسعه کودک به انجام رسیده است .، این مساله را که محیط فیزیکی متغیری است که برای جای گذاری ظاهر می شود،درک کردند،و یک طرح برای ارزیابی کیفیت محیط طراحی کردند.اون تمام فضاهای درونی و بیرونی را در تمام مراکزی که جزو نمونه بودند،نرخ گذاری کرد. اشاره کردند که یک ارتباط میان کیفیت جزیی و رفتار وجود دارد.در مراکز توسعه کودک با کیفیت جزیی ،کودکان بیشتر درکارها دخیل می شوند و مربیان نیز وقت کمتری برای مدیریت قوانین و مجبور کردن و فشار اوردن می گذارند ،در عوض وقت بیشتری برای پاسخ گویی به کودکان و نظارت بر روی تعاملات اجتماعی انها دارند.
