بخشی از مقاله
چکیده
تربیت یک فرایند مستمروپیوسته بوده که هدف نهایی آن کمال وسعادت انسان است واین کمال درمکتب ماهمان قرب الهی است.واهمیت آن به این خاطراست که کودک مانند مومی دردست ماست و ما هم می توانیم با تربیت درست اورا به انسانی تبدیل کنیم که خلیفه االله روی زمین باشد وهم به موجودی پست تر از حیوان تبدیل شود،تربیت انواع مختلفی داشته وعوامل زیادی درآن نقش دارند ومتناسب باتوانایی های فرد مقابل مراحل مختلفی دارد که دراین مقاله هر کدام از آن ها ذکر شده اند.
راهکارهای بهینه سازی فرایند پرورش دینی در خانواده،در قالب بحث هایی همانند پیشگیری ازتحریکات جنسی کودکان،ابراز مهر و محبت،تأمین امنیت و تکریم و احترام فرزندان دنبال شده و پس از طرح عمده ترین عوامل ضعف و کاستی تربیت دینی فرزندان و آسیب شناسی آموزش دینی، به برخی ازروش های درست برخورد با نوجوانان اشاره شده است. روش تحقیق نیز به صورت کتابخانهای بوده است.
مقدمه
تربیت و آموزش کودک اساس تربیت و آموزش جامعه است اگر نتوانستیم کودکان را از اصول و روشهای اسلامی تربیت مملو کمیم آنگاه نتوانسته ایم جامعه خود را از هر جهت خود کفا مسلح و مصون از خطرات فرهنگهای صادراتی غرب و شرق نمائیم و به صدور فکر و فرهنگ بپردازیم.در غیر این صورت همیشه باید در موضع دفاع از خود و جامعه خود و جامعه خود در برابر هجوم شدید فرهنگی غرب و شرق به مقابله پرداخته و سراسر زندگی خویش را وقف دفاع نمائیم.
اسلام از همان ابتدای پیدایش به تربیت کودکان توجه زیادی داشت که جامعه اروپا سخت اسیر جهل و نادانی بود و اینک با توجه به اهمیت اسلام به مساله تربیت کودکان شاهد شرایط سخت زندگی کودمان در جوامع اسلامی می باشیم.تربیت اسلامی که اصول آن در متن فرهنگ اسلامی جای دارد از همان آغاز ولادت به انسان می آموزد که چگونه خدا را بشناسد و زندگی دنیوی را راهی زود گذر به جهان ابدی بداند.فرهنگ اسلامی به انسان می آموزد تا دارای رسالت ارزشمندی به نام امر به معروف نهی از منکر پناه بردن به پروردگار و اجرای شریعت اسلامی باشد.
بدون تردید این برنامه ی منظم و مدون که با گذشت قرن ها علاوه بر آن که تازگی خود را از دست نداده است ، بلکه با پیشرفت علوم تربیتی و روان شناسی مصادیق فراوانی از آن تائید شده است ؛همان برنامه ی تربیت اسلامی است که به وفور و به شکل پنهان و آشکار در آیات قرآن کریم و احادیث آمده است ولی متاسفانه امروزه در قالب کلمات ، عبارات وجملات دیگر همان برنامه ها و دستورات به خورد خود ما داده می شود ؛ چون یافته های جدید علوم نیز آن ها را به خوبی تایید می کنند. بنابر تحقیقاتی که به وسیله دانشمندان رفتارشناس صورت گرفته، بیش تر نابسامانی ها و بزهکاری های رفتاری در بزرگسالان، نتیجه تربیت غلط و برخورد ناصحیح در دوراناولیّه رشد و آغاز سال های زندگی است. در واقع، اساس و پایه اصلی شکل گیری شخصیت انسان در دوران هفت سالاوّل زندگی است؛ همان دوران حساسی که کودک در کنار والدین به سر می برد"
امیرالمؤمنین - ع - به همین نکته تربیتی اشاره دارد که به امام حسن - ع - می فرماید: "دل کودک چون زمینی خالی است که هر بذری در آن پاشیده شود، می پذیرد، پس من پیش از آن که قلبت سخت و فکرت به امور دیگر مشغول شود، به ادب و تربیت تو مبادرت ورزیدم"
پیشینه تحقیق
در پژوهشی توسط کمیجانی و فریادرس - 1394 - با عنوان آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکار-هایی برای پذیرش آن در سنین کودکی مشخص شد که آگاهی والدین و دستاندکاران امر تعلیم و تربیت از مراحل رشد، ویژگی ها، انتظارات و نیاز های کودک در هر دوره، در دستیابی به اهداف تربیتی موثر است و این آشنایی به ویژه زمانی که بحث تربیت دینی کودک مطرح باشد ضرورت می-یابد و متولیان امر تربیت باید بدانند که تربیت امری مرحلهای است و باید با توجه به مراحل رشد، تحول روانی و ویژگیهای هر دوره اقدام به برنامهریزی نمایند.
در تحقیقی با عنوان روشهای تربیت اجتماعی کودک بر اساس قرآن و نهجالبلاغه با هدف استنباط روشهایی برای تربیت اجتماعی کودک از قرآن و نهجالبلاغه و توسط رمضانی و حیدری - 1391 - انجام گرفت در مجموع 6 روش برای تربیت اجتماعی کودک برشمرده و تبیین گردید که عبارتند از: روش الگویی، روش پیشگیری، روش تشویق، روش تعلیم، روش تنبیه و روش عبرت آموزی و برای هر یک از روشهای مذکور استناداتی از قرآن و نهج البلاغه آورده شده است.
