بخشی از مقاله

چکیده

روشهای مدیریت کارای سرمایه در گردش از یک شرکت به شرکت دیگر تغییر می کند و آن متکی به تولید، نوع تجارت، سیاست های تجاری، استراتژی و غیره می باشد. بنابراین این برای سازمانها بسیار مهم است تا راهی را برای مدیریت کردن کارآمد سرمایه در گردش بفهمند. لئوپولد بیان می کند که معروفیت سرمایه در گردش در نزد عموم ، به مثابه معیار نقدینگی و سلامت مالی کوتاه مدت ، آن قدر گسترده است که به ندرت نیاز به تهیه سند و مدرک دارد.

مدیریت سرمایه در گردش از ضرورتهای بقای شرکت می باشد ، در واقع مشکل نقدینگی به اندازه ای مهم است که چنانچه با ضعف مدیریت و برخورد منفعلانه با موضوع نقدینگی همراه شود حیات مالی شرکت یعنی مسئله بقا و تداوم فعالیت آن را بطور جدی با مخاطره مواجه می سازد . دراین مقاله سعی گردید، با مطالعه تحقیقات انجام شده در حوزه مدیریت سرمایه در گردش ،با توجه به اهمیت موضوع و ابعاد گسترده آن ضمن تشریح استراتژی های مختلف مدیریت سرمایه در گردش ، تبیین عوامل مختلف محیطی و درونی موثر برآن ، ارتباط آن با اجزای مختلف سود حسابداری و شاخص های اندازه گیری آن، به بررسی تاثیر آن بر بازده و سودآوری شرکتها بپردازیم .

واژگان کلیدی : مدیریت سرمایه در گردش ،چرخه تبدیل وجه نقد، عملکرد مالی ، سودآوری ، اندازه شرکت

مقدمه

به لحاظ واژه شناسی سرمایه در گردش در مقابل عبارت انگلیس آورده شده است و درتعبیر انگلیسی آن مترادف است . به طور کلی ، سرمایه درگردش به سرمایه گذاری شرکت در دارائی های کوتاه مدت از قبیل وجه نقد ، اوراق بهادار کوتاه مدت ، حساب های دریافتنی و موجود ی های کالا اطلاق می شود و خالص سرمایه در گردش عبارت است از دارائی جاری منهای بدهی جاری. شکست تعداد زیادی از تجارتها می تواند نشان دهنده مدیریت غیر کارآمد سرمایه در گردش باشد بسیاری از صاحبان کسب و کارهای کوچک تفاوت بین گردش سرمایه و سودآوری را نمی دانند و فقط در پایان سال با نگاهی به گزارش مالی، به خصوص در دوران رکود، پول هنگفتی که در گردش است را از دست می دهند.

سرمایه در گردش به طور کلی در همه سازمان ها و بخصوص در سازمان های با انداز ه های کوچکتر ، بخش عظیمی از سرمایه سازمان را به خود اختصاص می دهد و مدیریت آن بر اساس مکانیزم های مدیریت عناصر زنجیره تامین نیز از اهمیت به سزایی برخوردار است. سرمایه در گردش یک شرکت مجموعه مبالغی است که در دارایی های جاری سرمایه گذاری می شود و مدیریت سرمایه در گردش نیز عبارت است از تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش به نحوی که ثروت سهامداران افزایش یابد. طبق بیانیه استاندارد های حسابداری مالی شماره گردش وجوه نقد جاری جایگزین صورت حساب منابع و مصارف وجوه نقد گذشته در سال 1987 شده است.

صورت گردش وجوه نقد را به دو قسمت تقسیم کرده است: گردش های وجوه نقد عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی. مخصوصا گردش وجوه نقد عملیاتی برای وام دهندگان مطلوب است زیرا سرمایه در گردش آنها را به صورتحساب سود و زیان اتصال می دهند.اساساً اجزاء مهم سرمایه در گردش سازمانها ، به نوع تجارت یا صنعت وابسته است، اکثر کسانی که دست اندر کار صنایع کشور هستند.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید