بخشی از مقاله
اتصالات موقت
اغلب سازه ها در صنعت از قطعات مختلف ( ريختگي، آهنگري شده، نوردي و ....)تشکيل شده اند که با روش هاي گوناگون به يکديگر متصل مي شوند.
روشهاي متفاوت اتصال قطعات به يکديگر را بر حسب نوع فرآيند و يا بنيان علمي آنهابه دسته هاي مختلفي به شرح زير طبقه بندي نموده اند:
الف : روش هاي مکانيکي ( پيچ، پرچ، پين، کشو، خار و ...)
ب: روش هاي مکانيکي متالوژيکي (جوشکاري، لحيم کاري و ....)
ج : روش هاي شيميايي ( چسب هاي معدني وآلي )
د : و يا رده بندي بر اساس نوع اتصال
روش هاي اتصال موقت (پيچ و مهره ،پين ، خار و ....)
روش هاي اتصال نيمه موقت (پرچ، احتمالا لحيم کاري نرم و بعضي چسب ها
رو شهاي اتصال دائم ( فر آيندهاي جوشکاري و لحيم کاري سخت و اغلب چسب ها )
جوشکاري عبارت است از اتصال دو قطعه فلزي يا غير فلزي به يکديگر در اثر عوامل خارجي مثل حرارت و فشار که امروزه به صورت يک علم پيشرفته و موثر در خدمت صنايع در آمده در روزگار پيشين يک هنر به حساب مي آمد تاريخ نويسان نخستين روش هاي اتصال را در شرق به چيني ها و در غرب به رومي ها باستان نسبت مي دهند . چيني ها در سه هزار سال پيش از ميلاد دانش اتصال برخي فلزات وغير فلزات را آموخته بودند و رومي ها از لحيم هاي بهره مي بردند که امروزه با اندک تغييري در صنايع جديد به کار مي رود . کز به اصول و موازين اتصالات و به خصوص جوشکاري پي برده اندبا اين حال شروع جوشکاري به صورت يک فن آوري از سال 1800 ميلادي رقم خود و سال 1885 دو نفر انگليسي به نامهاي بناردز (benarodos) و اولزوسکي (olszewski) جوشکاري قوس الکتريکي را اختراع کردند.
در سال 1890 ميلادي براي اولين بار از ميله فولادي به عنوان پر کننده استفاده شد و در سال 1900 ميلادي جوشکاري بااکسيزن و استيلين به وسيله مشعل ا
نجام گرفت . در همين سال بود که جوشکاري فشاري براي اولين بار به صورت اصطکاکي انجام شده در سال1940 ميلادي يک سو ئدي بنام اسکار شلبرگ (Oscar kjellberg) الکترود روکش دار را اختراع کرد که چون پايه گذار شرکت ESAB سوئد بود الکترودهاي روکش دار اوليه را به اين کمپاني نسبت داده اند.
امروزه نيز آن را با علامت اختصاري ok که مخفف نام مخترع آن است مي شناسن
د.
با شروع فعاليت ها براي آغاز جنگ جها ني دوم ( 30-1920 ) و با آغاز تلاشهايي براي ساخت،تعمير و تکميل ، تانکها ، کشتي ها ، هواپيما ها،آتشبارها، جوشکاري نيز _ اهميت خود را بازيافت و در اين راستا کشورهاي پيشرو که خود را در شعله هاي فروزان جنگ در گير مي د يدند با افزايش تو ليدات نظامي خود توجه خويش را به طراحي و ابداع روشهاي ارزان سريع و مطمئن جوشکاري معطوف داشتند و در طي همين سالها بود که بسياري از روشهاي ما شيني و جديد جوشکاري طراحي و آ زمايش شد در سال 1930 روش استفاده از گازهاي محافظ در اروپا و امريکا رايج ودر اواسط همين سال براي اولين بار تکنيک جوشکاري زير پودري اختراع شد . در همان سالها استفاده از گازهاي خنثي ما نند هليو م و آرگون در امريکا و گاز فعالco2 در اروپا مرسوم گرديد. و به اين ترتيب در دهه 30 روشهاي MIG/MAGدر اروپا و امريکا شيو ع پيدا کرد.
با فروکش کردن آتش جنگ، فعاليت کارخانجات و سرعت چرخش چرخ صنايع در شرق و غرب زياد شد و با آغاز دوران سازندگي مطا لعه و تحقيق و علمي کردن جوشکاري در کشور هاي مختلف دنيا آغاز شد.
در اروپا و آلمان،جوشکاري استاندارد سازي شده و در صنايعي چون فولاد خودرو و ماشين آلات ارزش هاي خود را به نمايش گذارد .
در ا نگلستان صنايع نفت و کشتي سازي جوشکاري به شکل علمي و مد
رن به کار گرفته شد ودر ا ندک زما ني رشد به سزايي نمود
در سال 1960 ميلا دي امريکا و شوروي نيز در مجموعه صنايع و به خصوص در صنايع خاص فضايي، هواپيمايي و غيره اطلاعات علمي و فني جامعي در – باره جوشکاري بدست آوردند و کاربرد جوشکاري در کليه صنايع غير قابل انکار شد ودر همين سالها بود که استفاده از تشعشع الکتروني و ليزري مرسوم گرديد .
امروزه بيشترين کشورهاي دنيا مطالعات وسيعي درباره جوشکاري انجام ميد هند و آن را به عنوان يکي از علوم ما در و پايه در دروس مدارس و موسسات و دانشگا ههاي خود به شکل يک رشته تحصيلي مستقل در آورده اند .
در کشور ما نيز چند سالي است که امکان تحصيل و تحقيق در رشته جوشکاري در چند دانشگاه ودر مفاطع عالي فراهم شده که به همت اساتيد پيشکسوتان و علاقه مندان به اين رشته انجمن ها و مراکز آموزشي و يزه اي نيز ايجاد گرديد ه است
حال با نگاهي دلسوزانه و دقيق به امکانات و سطح دانش جوشکاري موجود در کشور ((در مقايسه با کشور هاي در حال توسعه صنعتي )) و با توجه پتانسيل فراوان کار و نياز پروزه ها ي عظيم سازندگي و با سازي در صنايع نفت ، پالايش و پتروشيمي نيروگاهي خودرو ، هواپيما، تسحيلات و غيره نياز مبرم به آ فزايش فضا و امکانات فني و ارتقا ء سطح کيفي و دانش جوشکاري به گونه اي اجتناب ناپذير مشخص ميگردد
اکثر سازه ها در صنعت عظيم تر و پيچيده تر از آنند که به صورت يکپارچه ساخته شوند . بنابراين قطعاتي که به طريقه ريخته گري ، آهنگري ، ماشين کاري و ... آماده شده اند را برهم سوار کرده و سپس بوسيله اتصالات بصورت واحد کامل در مي آورند .
روشهاي اتصال به گونه هاي مختلف تقسيم بندي شده است . از جمله :
اتصالات مکانيکي (گيره ، مهره ، پيچ ، پرچ)
اتصالات متالورژيکي (جوشکاري ، لحيم کاري)
اتصالات شيميايي (انواع چسبهاي معدني و آلي)
نوع ديگر گروه بندي به صورت :
اتصالات موقت (پيچ و مهره ، پين ، خار ، کشو وزبانه )
اتصالات نيمه موقت (ميخ و پرچ)
اتصالات دائم (جوشکاري ، لحيم کاري ، چسب )
تكنولوژي جوشكاري يكي از روشهاي متداول اتصال دائم قطعات فلزي و بعضاً غيرفلزي بوده كه از زمانهاي دور به صورت گسترده‌اي بكار گرفته مي شود. اين تكنولوژي در زمان حال در بسياري از شاخه هاي صنعت از جمله صنايع نفت، گاز، پتروشيمي، ماشين سازي، خودروسازي، مخازن تحت فشار، پل سازي، اسكله هاي دريايي، نيروگاههاي توليد برق و صنايع نظامي بطور گسترده‌اي مورد استفاده قرار مي گيرد. تكنولوژي جوشكاري يك دانش كاربردي بوده و امروزه بواسطه گستردگي آن، حوزه هاي مختلفي از قبيل خواص مواد ، متالورژي، مقاومت مصالح ، الکتروتکنيک و الکترونيک را در بر مي گيرد . لذا لازم است که مهندسين طراح و فعال در اين شاخه ، در حوزه هاي فوق الذکر از اطلاعات کافي برخوردار باشند . امروزه تکنولوژي جوشکاري از يک روش ابتدائي به روشهاي مدرن با اتوماسيون بالا تحول يافته و بالغ بر 100 روش مختلف را شامل مي شود .
اتصالات جوشي نظير ساير انواع اتصالات داراي محاسن و محدوديت‌هايي است كه تا حد امكان بايد آنها را مورد توجه قرار داد . به طور كلي محاسن اتصال جوشي را مي توان آب‌بندي كامل، استحكام استاتيكي بالا، انعطاف پذيري بالا، وزن اتصال پايين و زمان کوتاه توليد عنوان كرد. از طرف ديگر اتصال جوشي ممكن است داراي عيوبي از قبيل ناخالصي، ترك، تنش هاي پسماند و تغيير شكلهاي جوشي باشد . هر يك از عيوب گفته شده باعث كاهش خواص مكانيكي اتصال جوشي شده و مشكلاتي را در ارتباط با استفاده از تكنولوژي جوشكاري ايجاد مي كند و مي تواند موجب عدم كارايي دلخواه اتصال جوشي را فراهم سازد . در عمل ايجاد جوش كاملا سالم (بدون هيچگونه عيب و نقص) تقريباً غير ممكن وغير اقتصادي است.
