مقاله در مورد بررسی نگرش معلمین و کارکنان نسبت به عملکرد مدیران

بخشی از مقاله

بررسي نگرش معلمين و كاركنان نسبت به عملكرد مديران

چكيده
اين پژوهش به بررسي نگرش معلمين و كاركنان نسبت به عملكرد مديران پرداخته.
تحقيق اهداف نظام اموزشي در گروه عملكرد مديران واحدهاي آموزشي مي باشد.
بررسي هاي مربوط به نيروي انساني نشان مي دهد كه جوامع پيشرفته از بيشترين نيروهاي كيفي و كمي كار آمد برخوردارند و براي رسيدن به سطح بالاتري از رشد از طريق آموزش و پرورش و تغيير در نظام آموزشي به چنين هدفي دست يافته اند اما برپايي و تحول آموزش و پرورش، منوط به سياستگذاري، برنامه ريزي، تصميم گيري، سازماندهي و ساختاردهي دقيق در جامعه است.

چگونه مي توان بدون داشتن سياستگذاري، برنامه ريزان و مديران آگاه و توانمند به توسعه مطلوب دست يافت؟ ضرورت ايجاد مي نمايد كه افراد جامعه و همه اقشار جامعه (دولت، مجلس، خانواده ها و ...) به فكر باشند تا بهترين و شايسته ترين افراد را جذب نظام آموزش و پرورش نمايند و ما به فكر باشيم كه گل هاي زندگي مان را به دست افراد كاردان، لايق، شايسته، مبتكر و كارآمد بسپاريم. و لازم به ذكر است كه در يك مجموعه آموزشي مدير هيچ موقع به تنهايي نمي تواند از عهده انجام كارها برآيد، چون وي با مجموعه از افراد و كاركنان در آموزشگاه مشغول به كار مي باشد. در اين پژوهش به طور مفصل در مورد نگرش و عملكرد مطالبي بيان شده.

فهرست منابع
چكيده:
فصل اول:
- مقدمه
- بيان مسئله پژوهش
- اهميت و ضرورت موضوع
فصل دوم:
- مقدمه
- نگرش
- اجرا نگرش
- انواع نگرش
- اهميت نگرش
- نگرش هاي نو وخلاقانه
- منابع نگرش و عوامل مهم در تغيير آن ها
- چگونگي نگرش معلم
- طبقه بندي تئوري هاي مديريت
- مديريت آموزشي
- رهبري آموزشي
- تأثير نظريه هاي مديريت بر مديريت آموزشي
- جايگاه و اهميت مديريت آموزشي
- نظريه هاي، تعاريف و مفاهيم عملكرد

- ديدگاه تاريخي درباره ي عملكرد
- عملكرد (يا وظايف مديريران آموزشي)
- برنامه ريزي
- سازماندهي
- ويژگي هاي عمومي مديريت
- نتيجه گيري از موضوع ارائه داده شده

فصل اول: موضوع پژوهش
1- مقدمه
در جهان امروز، توسعه هدف اصلي جوامع و سياستگزاري هاي دولت هاست. اكثر صابنظران و كاركنان امور توسعه معتقدند كه ما در مقطعي از تكامل بشري قرار گرفته ايم كه منابع انساني اساسي ترين نقش را در توسعه جوامع ايفا مي كند، به طوري كه كميت و كيفيت نيروي انساني تعيين كننده موفقيت يا عدم موفقيت كشورها در مسير توسعه است همچنين مديريت به ويژه مديريت آموزشي به عنوان اداره كنندگان يا مسئولان سازمان ها و واحدهاي آموزشي عوامل اصلي و تعيين كننده موفقيت در امر بهسازي و حتي بازسازي سازمانها محسوب مي گردند، چرا كه مديران آموزشي لايق و آگاه قادرند با بهره گيري از توانائي هاي ذاتي دانش تخصص و تجربيات شغلي، اهداف سازمان را با صرف منابع كمتر و كيفيت بهتر تحقق بخشد. مديريت آموزشي كوشيده است و بايد بكوشد، با افزايش بهره وري، كارائي و اثر بخشي به حفظ و توسعه آموزش و پرورش بپردازد. مديران شايسته و آگاه به واسطه تجربه يا به سبب آموزشهاي تخصصي به خوبي واقف بوده اند كه نمي توانند توجه خود را صرفاً به نتيجه و بازده يعني افزايش بروندادها معطوف دارند و به متغيرهاي مياني (گرايشات، ادراكات، نيروهاي انگيزش، ارزشها و ...) متغيرهاي علتي (راهبردهاي مديريت، هدفهاي سازمان، آموزش ضمن خدمت و) كاري نداشته باشند. بدون شك مجموعه اين عوامل اثر بخشي سازمان را تعيين مي كند. عملكرد مديران مدارس و نگرش كاركنان نسبت به آنها سهم بسزايي در كارائي و اثر بخشي مدارس دارند، و سنجش عملكرد مديران مدارس بايد بر اساس اين دو مفهوم كليدي (كارائي و اثر بخشي استوار باشد).

2- فردلوتاز استاد برجسته مديريت در دانشگاه نبراسكا ¬¬(1) مي گويد:
اثر بخشي مديران با دو معيار ارزيابي مي شود:
الف) تحقق اهداف سازمان با استانداردهاي كمي و كيفي
ب) ايجاد رضايت و تعهد كاري در كاركنان
مدير مراكز آموزشي استثنائي بايد در وهله اول يك تشخيص دهنده خ

وب بوده و از چنان قدرت تشخيص برخوردار باشد كه تا حد ممكن تفاوت هاي فردي پرسنل و كودكان استثنائي را احساس و درك نمايد. مدير آموزشي زماني مي تواند اثر بخش تر باشد كه بتواند رفتار مديريتي خود را بر رشد تغييرات پرسنل و كودكان استثنائي منطبق سازد مدير آموزشي به تناسب افزايش رشد يافتگي و تغييرات (تجربه، سابقه و مدرك علاقه و انگيزه) رفتارش را نيز تغيير دهد. در نهايت مدير آموزشي آنطور كه مصلحت مركز آموزشي اس
افحسبتم انمّا خلقنا كم عبثاً و انكم الينا لا ترجعون
«آيا چنين پنداشتيد كه ما شما را به عبث و بيهوده آفريده ايم و هرگز به ما رجوع نخواهيد كرد»
و با اعتقاد به اينكه هرگز انسانه بيهوده و بازيچه آفريده نشده اند را در مورد ناشنوايان و به قول همكاران (بهشتيان روي زمين) ملاحظه نماييم. اين امر مهم با به كارگيري مديراني با خصوصيات ويژه با بهره مندي از حد بالاي مهارت انساني و توانائي و كارآئي در مهارت هاي فني و توانائي ديدن اين مراكز و موسسات به عنوان يك مجموعه واحد در قالب مهارت هاي ادراكي ميسر مي باشد.
2- بيان مسئله پژوهش
از مسائل با اهميت و اساسي نظام آموزش و توانبخشي، مديريت و سازماندهي آن است و مديريت را مي توان به عنوان هماهنگ ساختن نيروهاي اجتماعي افراد در يك سازمان تعريف كرد. افراد از اين طريق مي توانند در قالب يك واحد سازماني فعاليت مطلوبي از خود نشان دهند و لازمه اين هماهنگي شناختن سلسله روابطي است كه ميان گرايش هاي مختلف اجتماعي انسان ها وجود دارد به منظور شناسائي اين روابط به خاطر نيل به اهداف مورد نظر است كه مديريت در تحقق مقاصد سازماني نقش به سزائي دارد آنچه مسلم است مديريت در اينگونه موءسسات از ساير مديريت ها متمايز است زيرا مديريت در افرادي كه خود بايد در درجه اول در جهت اعتلاء بر بالا بردن ظرفيت روحي، صبوري، و شكيبايي با تخصص بالايي براي تحقق هدف هاي آموزشي دانش آموزان ناشنوا دارا باشند، امري ظريفتر، تخصصي تر و علمي تر از ساير مديريت هاست.

آموختن مديريت آموزشي با توجه به گسترش وظايف و پيچيدگي آن ضرورت دارد زيرا نبايد مراكز آموزشي و اداري را در اختيار كساني قرار داد كه آگاه به علوم، فنون و مهارت هاي مرتبط با مديريت آموزشي نباشد. همچنين كساني كه خود را آشنا به اصول، مفاهيم و معاني، مباني و نظريات مديريت آموزشي نيستند نبايد حق انتخاب و گزينش مديران اين مراكز در اختيار داشته باشند و به آن عمل كنند بلكه بايد انتخاب مديران بر اساس يافته هاي تجربي علمي و شناختي استوار باشد و با ارزش هاي حاكم بر جامعه تطبيق نمايد.

3- اهميت و ضرورت موضوع
مسلماً آگاهي كامل مديران مراكز آموزش استثنائي از اهداف آموزش و پرورش استثنائي و شناخت دقيق پرسنل و دانش آموزان استثنائي و نيازهاي آنها به عنوان يكي از مهمترين عوامل محيطي و برنامه ريزي هاي منطقي و عاقلانه در جهت حصول و ايجاد وحدت و هماهنگي بين اين دو مي باشند اين آگاهي مديران نقش ارزشمندي را در توسعه جامعه با تربيت نيروي انساني قوي كه اين خود عاملي را جهت اهميت تحقيق حاضر است مي تواند دارا باشد.

بسياري از صابنظران علت موفقيت و شكست نهادها را در تفاوت مديريت آنها مي دانند.
به اعتقاد پيتردراكر (1974، 351) عضو حياتبخش هر سازمان، مديريت آن است هارودكنتر، مديريت را مهمترين زمينه بر فعاليت انساني مي داند و معتقد است كه وظيفه اصلي مديران در تمام سطوح در همهء واحدهاي مختلف بازرگاني، صنعتي و اداري اين است كه محيط را طراحي و نگهداري كنند تا در آن اعضا بتوانند به صورت گروهي با يكديگر كار كنند و به اهداف تعيين شده دست يابند.
از آنجا كه حس شنوايي و زبان دو عامل مهم به كار گيري محسوب مي شوند و فقدان انها كوشش شخص را در امر يادگيري بيش از حد تصور مشكل مي سازد و چه بسا براي عده اي غير مقدور مي نمايد و فرد ناشنوا از يك راه عمده يادگيري و ارتباط زباني محروم مي شود ولي اين معناي زوال انديشه و زبان او نيست زيرا به شرط به كار گيري صحيح ساير كانال هاي ارتباطي به ياري آموزش و تمرين مي توان استعدادها و خلاقيتها نهان او را بارور ساخت و وي را براي زندگي اجتماعي، قبول مسئوليت و اشتغال آماده ساخت.
مدير مراكز آموزش اينگونه كودكان بايد علاوه بر شناخت اين خصوصيات و تفاوت ها، از منابع انساني كارآمد و متخصص وسايل آموزشي لازم براي نيل به هدف هاي آموزشي استفاده نمايد و كاركنان را به انجام وظيفه اثر بخش و مطلوب تشويق كند، براي مقابله با مشكلات آموزشي و مسائل عاطفي كه امور آموزشي و توانبخشي را از هدف ها منحرف مي سازد چاره بيانديشد و تغييرات مطلوب ايجاد نمايد. به موقع به فعاليت هاي آموزشي انجام شده توسط مربيان توجه كرده و آنها را مورد ارزشيابي قرار دهد و به كيفيت تحقق هدف هاي آموزشي و توانبخشي آگاه شود.

اهميت و ضرورت اين موضوع در اين است كه شمايي كه از عملكرد مديران مراكز آموزشي استثنائي را در اختيار علاقه مندان قرار دهد و نيز مشخص خواهد كرد كه چه كساني اين پست حساس را بايد دارا باشند البته توجه به گستردگي نيازها در جوامع و ضرورت كارآيي اجتماعي و چگونگي رشد گروه هاي ناشنوايان در محيط و سطوح مختلف جامعه، مديريت مراكز آموزشي كودكان ناشنوا از جايگاه خاصي بر خوردار است.

مديران مراكز آموزشي كودكان ناشنوا بايد به ارزش و شخصيت افراد، كاركنان ايمان و اطمينان عميق داشته باشند چرا كه وجود روابط انساني در محيط هاي آموزشي و پرورشي اشتياق و افزايش روحيه مطلوب و مثبت كاركنان را به دنبال دارد. آيا مديران مراكز آموزش كودكان ناشنوا به ارزش و شخصيت كاركنان ايمان دارند؟
فصل دوم – نظريه ها
مقدمه
مديريت در آموزش و پرورش در مقايسه با ساير مديريت ها از ويژگي و حساسيت خاصي برخوردار است و شايد تا امروز نتوانسته باشيم گوشه ها و ژرفاي آن را به خوبي درك كنيم. دليل آن نيز اين است كه مديريت آموزش با اصلاح و يا فساد نسلها و جامعه سر و كار دارد اگر مديران آموزشي يك جامعه دانا، آگاه و توانمند نباشد جامعه را به سمت تباهي سوق خواهند داد. مديران آموزشي توانمند مي توانند به عنوان نمايندهء نظام آموزشي به سئوالات و نيازهاي افراد پاسخ مناسب بدهند و در مقابل نسبت به انجام دادن وظايف و تعهدات معلمان، كارمندان، دانش آموزان و اولياء نسبت به خود و جامعه و يكديگر نظارت داشته باشند. بنابر اين ضرورت توجه به مديريت و شناسائي، عوامل اثر گذار بر نوع عملكرد مديران اهميت ويژه اي يافته است.
اگر چه تلاش ها و تحقيقات فراواني در همين راستا انجام گرفته و مي گيرد اما به دليل محدوديت هاي فراوان در ابعاد اقتصادي، ساختاري، نيروهاي انساني متخصص از يك طرف و پيچيدگي موضوع از طرف ديگر تاكنون اقدامات صورت گرفته در اين جهت كافي و موثر نبوده است.
نقش مدير يا رهبر آموزشي عبارت است از حمايت و تقويت و ياري و مساعدت و سرانجام همكاري كردن و نه دستور دادن و هدايت كردن. به همين جهت است كه مي گوييم مديريت آموزشي از اهميت نيفتاده بلكه منظور و ماهيت آن تفاوت كرده است.
مقام مديريت و رهبري آموزشي براي ميسر ساختن امكانات رشد و شكوفائي از راه قبول مسئوليت و بروز ابتكار و خلاقيت بكار برده مي شود و مفهوم قديم آن كه معلم را فردي مطيع و سازگار و پيرو نظر مديريت مي دانست بكلي كنار گذاشته شده است.
وظيفه مديران فراهم آوردن امكانات و فرصت هاي مطلوب براي گسترش شناخت معلمان، كسب مهارت ها و فنون معين تدريس و ارتقاء و بازده آموزشي مدرسه است. بدون اهداف مدرن و ارتباط هماهنگ ميان آنها تهيه برنامه و طرح هاي آموزشي سازمان، تشكيلات، مقررات و قوانين موضوعه در نظام آموزشي و پرورش بي معناست. نمي توان جهت معيني براي فعاليت هاي كارگزاران مشخص كرد و نمي توان ميزان واقعي نياز به دانش و مهرت لازم براي

ايفاي وظايف آموزشي آنان را تعيين نمود و تأثير و كارآيي آنان را سنجيد.
مفاهيم و مباني نظري
نگرش1
نگرش نظري است كه دربارهء افراد، چيزها، يا رويدادها ابراز مي شود و منعكس كننده نوع احساس فرد درباره آن است.

نگرش وضعيت ذهني آماده اي است كه فرد با آن انگيزه ها و محرك ها را دريافت كرده و در قبال آن ها از خود واكنش نشان مي دهد.
نگرش، يك وضع رواني است حاكي از اينكه فرد نسبت به يك موضوع (شي، شخص، يا رويداد) چه احساسي دارد؟ راجع به آن چه افكار و عقايدي دارد و تمايل فرد نسبت به آن عملاً چيست؟
از لحاظ نظريه هاي يادگيري، نگرش به منزلهء پاسخي عاطفي نسبت به يك محرك تلقي مي شود. نگرش ها بر رفتار اثر مي كنند ولي تعيين كننده نيستند. نگرش ها، قابل تغيير و دستكاري هستند و از طريق برنامه هاي آموزشي خاص مي توان به تغيير آنها مبادرت ورزيد.
چگونگي احساس مردم با آنچه كه بر آن باور دارند. نگرش آنهاست.
اجراء نگرش:
نگرش ها را مي توان از سه جنبهء شناختي، عاطفي و رفتاري مورد بررسي قرار داد منظور از جنبهء شناختي نگرش همان باور داشته ها و اطلاعاتي است كه يك فرد نسبت به يك شيء يك فرد يا يك پديده دارد.
منظور از بعد عاطفي، نگرش، احساسات مشخص درباره يك شيء يا پديده اي است كه ممكن است حالت سه گانه مثبت، منفي يا خنثي داشته باشد.
منظور از بعد رفتاري، تمايل شخصي به رفتار يا عمل در برخورد با يك شيء پديده يا شخص است. در يكي از مدل هاي پيشنهادي جهت نماياندن ارتباط بين ابعاد سه گانه نگرش گفته مي شود كه اعتقادات و باور داشت هاي افراد نسبت به اشياء و امور (جزء عاطفي) در واقع اصل نگرش است قصد يا نسبت رفتاري يا عمل يك شخص (جزء رفتاري) نيز جهت رفتاري او را نشان مي دهد و مشخص مي كند كه در رابطه به آن شيء يا پديده چه عملي را انجام خواهد داد. اما آنچه كه خود در عمل در واقع انجام خواهد شد محصول مجموعه اي از عوامل ديگر نيز در اين زمينه موءثر واقع مي شوند.
نگرش به بعد عاطفي انسان مربوط مي گردد. به علاوه دو بعد ديگر شناختي و بعد رفتاري. بعد شناختي بيشتر از طريق باورهاي فرد تجلّي مي كند. باور يعني اعتقاد به يك موضوع كه مي توان به اين باور ويژگي هايي نسبت داد. اگر باورها مورد ارزيابي قرار بگيرد، از باور ارزش صحبت خواهد شد. مثلاً مي توان سرعت اتومبيل را خطر ناك توصيف كرد همچنين باور مي تواند به ارتباط دو موضوع مربوط باشد. مثلاً افراد سيگاري، پس از مبتلا شدن به سرطان، اعلام مي كنند كه به عقيده آن ها مصرف سيگار بر سلامت جسمي اثر مستقيم دارد، در حالي كه قبلاً اين واقعيت را قبول نداشتند.
انواع نگرش:
مير كاظمي مقدم، نورالدين (381، 585) در مجله پيوند شماره 272 آورده است كه در تقسيم بندي ديگري كه در سالهاي اخير، انجمن كانادايي انجام داده اند نگرش را به انواع زير تقسيم بندي نموده اند:
1- نگرش هاي مربوط به خود.
2- تسلط بر هيجان هاي خود، آگاهي از ضعف هاي خود، رضايت از خوشي هاي ساده.
3- نگرش هاي مربوط به ديگران.
4- علاقه به دوستي هاي طولاني و صميمي، احساس هاي تعلق به يك گروه، احساس مسئوليت در مقابل محيط انساني و مادي.
5- نگرش هاي مربوط به زندگي.
6- پذيرش مسئوليت ها، ذوق توسعه و امكانات و علايق خود، توانايي اخذ تصميمات شخصي، ذوق خوب كار كردن.
اهميت نگرش ها:
نگرش ها در خدمت اهداف بسياري قرار دارند و به دلايل گوناگون حائز اهميت هستند. از ديدگاه شخص، نگرش ها شالوده دانش ما را براي تعامل با ديگران و با دنياي پيرامونمان فراهم مي كنند. همچنين در تماس با ديگران به زودي در مي يابيم كه آيا نگرش هاي آنان با نگرش هاي ما متشابه اند يا متفاوت، در بسياري از موارد اين ارزشيابي دو جنبه از شباهت نگرش ها، تعيين كننده ميزان تعامل آينده خواهد بود.

نگرش هاي نو و خلاقانه:
اوضاع و احوال بد اقتصادي امروز نيازي به شرح و توصيف ندارد. زيرا بسيار از مردم تنگناهاي كاري را با گوشت و پوست خويش حس مي كنند، تا رسيدن به رونق و شكوفائي اقتصادي فاصله زيادي وجود دارد. مسئله اينجاست كه چگونه بايد مقاطع بحراني و دشوار را پشت سر گذاشت.
اوضاع و احوال بد اقتصادي امروز نياز به شرح و توصيف ندارد. زيرا بسياري از مردم تنگنا هاي كاري را با گوشت و پوست خويش حس مي كنند، تا رسيدن به رونق و

شكوفائي اقتصادي فاصله زيادي وجود دارد. مسئله اينجاست كه چگونه بايد مقاطع بحراني و دشوار را پشت سر گذاشت.
زماني كه از ركود بحران اقتصادي صحبت مي شود، منظور اين نيست كه ديگران در اين نوع شرايط، نمي توان دست به هيچ كاري زد بلكه منظور اين است كه فرد به تفكرات نوين روي آورده و طريقه هاي ناكار آمد و منسوخ را دور بريزد. در اين راستا فرد بايد متوسل به ايده هاي بكر و جديد شده تا راه خويش از ميان انبوه موانع و مشكلات باز كند، بنابر اين چاره اي نيست جز اينكه فرد به تفكرات ابتكاري و خلاق روي آورد.
نگرش شغلي:1))
زمرديان 1368 در ترجمه خود آورده كه:
«نگرش هاي شغلي عبارت است از احساس هاي مثبت ومنفي، ارزش هاي مطلوب يا نامطلوب كه فرد به جنبه هاي مختلف شغل يا كل آن نشان مي دهد. نگرش ها چگونگي احساس يك فرد را نسبت به چيزي نشان مي دهد».
فردي كه نسبت به موضوعي نگرش مثبت يا منفي دارد در برابر آن، واكنش مثبت يا منفي نشان مي دهد، بخشي از اين واكنش ها بصورت اظهار عقيده و بخشي ديگر در اعمال و رفتار شخص متجلي مي شود.
نگرش و انگيزه:
انگيزه حالتي است كه شخص را به سوي رفتار سوق مي دهد و حال آنكه مقصود از نگرش بيشتر آن حالتي است كه بصورت عقيده بيان مي شود. انگيزه ها جنبه فعال نگرش مي باشند. نگرش نتيجه نوعي شناسايي و نوعي باورهاست كه برخي انگيزه ها را در وجود هر كس به حركت در مي آورد.
نگرش و ارزش:
هدف هايي هستند گسترده و انتزاعي تراز نگرش ها و غالباً فاقد شي يا موضوع مشخص نقطه ارجاع هستند. ارزشهايي همچون شجاعت، آزادي و زيبايي از اين قبيل هستند و نگرش ها از طريق اين ارزش ها در فرد ايجاد مي شود

.
نگرش و قالب فكري:
با توجه به شناخت محدودي كه افراد، اشياء، موقعيت ها و يا موضوعاتي داريم تمايل به كلي گويي داريم. اين كلي گويي ها غلط است چون خصوصيات يكساني را به همه افراد يك گروه بدون در نظر گرفتن تفاوت هاي واقعي ميان آنها نسبت مي دهد. به اين قالب هاي فكري هم ارزش هاي مثبت و هم ارزش هاي منفي متصل است و با توجه به اين قالب هاي فكري شخص نگرش هاي مثبت يا منفي به يك محرك خاص پيدا مي كند. به طور مثال قالب فكر «معلمان زحمتكش» نگرش فرد را به معلمان مثبت مي كند.
نگرش و واقعيت:
يك نگرش داراي جنبه ارزش يابانه عاطفي اس

ت كه تغيير آن به راحتي امكان پذير نمي باشد مگر با زور و فشار و مبارزه جدي، اما واقعيت داراي اين ويژگي نمي باشد و با اثبات رد يك موضوع قابل تغيير در فرد مي باشد. مانند فاصله زمين تا كره ماه كه محقق به عنوان يك واقعيت آن را پذيرفته وي هيچ جنبه عاطفي و ارزشي نسبت به خود ماه ندارد و با اثبات يا رد آن فرد به راحتي آن را مي پذيرد.
منابع نگرش ها و عوامل مهم در تغيير آنها:
نگرش همچون ارزش از پدر و مادر و اعضاي گروه (فرد به آن بستگي دارد) كسب مي شود. فرد در نخستين سالهاي زندگيش با توجه به آنچه را كه ستايش مي كند به آن احترامي مي گذارد، يا حتي از آن مي ترسد، شروع به الگوسازي مي نمايد. انسان شيوهء رفتار خانواده و دوستان خود را مشاهده و نگرش ها و رفتار خود را با آنان هماهنگ مي كند. مردم نگرش افراد مشهور يا نگرش كساني را كه مورد تحسين و ستايش قرار مي دهند، تقليد مي كنند.
بر خلاف ارزش، نگرش ثبات كمتري دارد و به آن اندازه پايدار نيست و نگرش در سازمان از آن جهت اهميت دارد كه مي تواند بر رفتار فرد اثر بگذارد. نگرش ها بر اساس يادگيري بدست آمده و شكل مي گيرند.
منابع آنها مي تواند در سه طبقه تقسيم بندي گردد:
1- تجربه مستقيم
2- ارتباط اجتماعي
3- شرطي شدن احساسي
شريعتي در كتاب انسان و اسلام در خصوص نقش جهان بيني و نگرش هاي فرد در رفتار چنين مي گويد:
«از آنجا كه هر كس چنان رفتار مي كند كه جهان را مي بيند لذا شناخت انسان و نگرش هاي او يك مسئله مهم فلسفي است. انسان هيچ گاه جهان را به همان گونه و همان اندازه كه جغرافيا از آن سخن مي گويد نمي بيند بلكه جهان خارج در چشم فرد تصويري است كه از هستي در ذهن فرد نقش بسته است و در عمل، در عقيده و در رفتار اجتماعي و در زندگي فردي هر انسان تأثير مستقيم دارد».

چگونگي نگرش معلم:
يكي از عوامل اساسي در پرورش خلاقيت، نوع نگرش معلمان به خلاقيت دانش آموزان خلاق است. با توجه به اينكه اغلب دانش آموزان خلاق، كمتر مطيع و هماهنگ با جمع هستند و رفتارشان قابل پيش بيني نيست بعضي از معلمان فكر مي كنند كه آنها دانش آموزان دردسر آفريني هستند. سئوالات متعدد و غير منتظره، ارائه راه حل هاي ابداعي براي مسائل و تخيل قوي باعث مي شود دانش آموزان خلاق كمتر مورد استقبال معلمين واقع شوند.
معلمين معمولاً شاگردان با هوش و كمتر خلاق را دوست دارند، تحقيقات گترلز و جكسون (1962) و تورنس (1965) اين نكته را نشان مي دهد.
نگرش معلم به خلاقيت:

اگر چه در مورد نقش آموزش و پرورش در نوآوري چندان پژوهشي در دست نيست اما نمي توان گفت محيط همراه با محرك ها انگيزش و تربيت، در رشد ذهني موءثر است.
سازمان
توسعه و تكامل اشكال مختلف زندگي، در جوامع انساني، موجب بوجود آمدن سازمان هاي متنوع و متعدد با اهداف متفاوت گرديد و دريافتند كه براي رفع نيازهاي زندگي خود، دست به دست هم بدهند و با همياري يكديگر، در مسير رسيدن به خواسته هاي مشترك كوشش نمايند بنابر اين، سازمان ها به منظور رفع نيازهاي اجتماعي و در نتيجه فعاليت گروهي به وجود آمده اند.
تعاريف سازمان
سازمان عبارت است از كوشش جمعي و عمدي عده اي از افراد بر اساس روابط منظم و منطقي براي رسيدن به هدف مشتركي كه هر يك از افراد به تنهايي از رسيدن به آن عاجزند با يكديگر همكاري و مساعدت مي نمايند.
ويژگي هاي سازمان هاي رسمي به شرح ذيل مي باشند.
1- تعيين ساخت دقيق ساخت و فعاليت ها
2- بقا و دوام سازمان
3- رشد و پويائي سازمان
سازمان عبارت است از واحد اجتماعي كه ساختار آن از روي تعمد به وجود مي آيد و بارها مورد دوباره سازي هاي مجدد به منظور حصول هدف يا هدف هاي معين قرار مي گيرند.

(شاين 1980، 26) سازمان را به شرح ذيل تعريف نموده است.
هماهنگي و هماهنگ سازي برنامه ريزي شد فعاليت هاي گروهي از افراد كه به منظور دستيابي به بعضي هدف هاي مشترك و روشن و از طريق تقسيم كار، وظيفه و رعايت سلسله مراتب قدرت و مسئوليت انجام مي گيرد.