مقاله در مورد تاثیر برخی از تیمارهای شیمیایی و انبار سرد بر روی ماندگاری گل بریده داودی

بخشی از مقاله

تاثير برخي از تيمارهاي شيميايي و انبار سرد بر روي ماندگاري گل بريده داودي

چکیده:
به منظور معرفي بهترين تيمار شيميايي و روش نگهداري مفيد طرحي بصورت فاکتوريل کاملا تصادفي بر روی دو رقم گل بریده داودی انجام شد. تيمار هاي شيميايي شامل: اسيد سيتريک، هيدروکسي کونينولين سيترات، اتانول، بنزيل آدنين، کلريد کبالت و سولفات آلومينيوم بودند که همگي ساکارز نيز بهمراه داشتند و با تيمار شاهد (آب مقطر) مقايسه شدند. اين طرح به سه

روش نگهداري در سرد خانه، روش پالس و روش استاندارد(مداوم) انجام شد. طول عمر گل هاي بريده، ميزان کلروفيل، وزن تر شاخه هاي بريده، توليد اتيلن و ميزان جذب آب در بين تيمارها مقايسه شد.نتايج آزمايش نشان داد که گلها اتيلني توليد نکردند. نگهداري در سرد خانه سبب افزايش قابل توجه عمر گل ها شد و روش استاندارد بهتر از روش پالس بود. همه مواد مورد استفاده عمر گله

ا را افزایش دادند و ماده هيدروکسي کوئینولين سيترات بيش از ساير مواد عمر گل هاي بريده را افزايش داد.

واژه هاي کليدي: داودي ، ماندگاري ، اتيلن ، کلروفيل ، انبار سرد

مقدمه:
گل داودي يکي از مهمترين گل ها مي باشد که هم بصورت گلداني وهم بصورت شاخه بريده در بازارهاي جهاني داد و ستد مي شود. بطوريکه امروزه رتبه دوم جهاني را پس از گل رز از لحاظ اقتصادي وکشت وکار دارا مي باشد(27). از آنجايي که عمر گلداني گل هاي بريده ويا به عبارت ديگر ماندگاري گل هاي بريده يکي از مهمترين فاکتور هاي کيفي مي باشد، بنابراين عمر طولاني مدت اين گل ها بر روي ميزان تقاضاي مصرف کنندگان و همچنين بر روي ارزش گل هاي بريده تا ثير بسزايي دارد.

دما مهمترين فاكتور موثر در از بين رفتن گل هاي بريده است. گل هاي بريده تنفس مي‌كنند و به دنبال آن گرما توليد مي‌كنند. با افزايش درجه حرارت، ميزان تعرق افزايش مي‌يابد و بيشتر مواد غذايي ذخيره مصرف مي‌شود. كاهش آب و به دنبال آن پژمردگي اتفاق مي‌افتد و فرايند مسن شدن پيش مي‌رود(34). به عبارت ديگر درجه حرارت پايين يكي از بهترين تيمارها جهت كاهش همه فعاليتهاي فيزيولوژيكي و تخريب‌هاي پاتولوژيكي مي‌باشد. دماي كم ميزان تنفس را كاهش داده و

باعث كم شدن فعاليتهاي متابوليكي، تبخير و تعرق، فعاليت و توليد اتيلن و رشد باكتريها و قارچها مي‌‌شود(10).
گل داودی یک گل بریده با عمر طولانی است و این امر به تولید اتیلن کم در طی پیری آن نسبت داده می شود(6). داودی از گروه گل های نا فرازگرا است و پیری آن در پاسخ به تغییراتی است که در میزان کربوهیدرات ها رخ می دهد(3). و اتیلن در این فرایند نقش چندانی ندارد. از طرف دیگر کاهش در کیفیت گل بریده داودی به تشکیل حباب های هوا در داخل آوند ها نسبت داده می شود که سبب ممانعت انتقال آب از محلول گلدان به سایر قسمت های گل بریده می شود و در نهایت مقاومت هیدرولیکی افزایش می یابد که منجر به استرس آبی شدید می شود(31). لوله های آوندی ساقه های داودی به سرعت به دنبال برش مسدود می شوند و این واکنش هم در ساقه هایی که به طور مستقیم در آب قرار می گیرند و هم در ساقه هایی که ابتدا در انبارهای مرطوب نگهداری می شوند روی می دهد(30). کاهش در کیفیت گل بریده داودی بیشتر بدلیل پژمردگی برگ های آن است (11) و تاخیر در پژمردگی برگ و متعاقب آن پیری سبب طولانی تر شدن عمر گلدانی داودی می شود(22). این کاهش در تورژسانس با تجزیه و تخریب کلروفیل همراه است که سبب پیری زودتر برگ ها نسبت به گل آذین می شود. جذب آب توسط ساقه های داودی بوسیله تکنیک های ویژه پس از برداشت مثل قرار دادن ساقه ها در محلول های پاک کننده(9) و آب سرد(33) افزایش می یابد. علاوه بر این اضافه کردن مواد ضد باکتریایی در محلول های نگهدارنده پیشنهاد شده است(29). با وجود این ممانعت از جذب آب به عوامل دیگری به جز انسداد آوندی نیز نسبت داده می شود(32).اسید سیتریک به عنوان یک ماده کاهنده pH ، مانع از تکثیر و تجمع باکتری ها در نواحی برش داده شده می شود و جریان نرمال آب را بهبود می بخشد(19).8-هیدروکسی کوئینولین یک باکتری کش و یک عامل اسیدی کننده محیط است که علاوه برجلوگیری از رشد باکتری ها وکاهش pH محیط، ازبسته شدن آوندها در مقطع برش ساقه در اثر رسوب مواد مختلف شیمیایی نیز جلوگیری می کند(2). گل های شاخه بریده داودی که در محلول گلدانی حاوی هیدروکسی کوئینولین و ساکارز قرار می گیرند از عمر بیشتر و حداکثر وزن تر نسبت به شاهد برخوردارند(4).
تیمار سولفات آلومینیوم برای افزایش عمر گلدانی چندین گل بریده پیشنهاد شده است، سولفات آلومینیوم به عنوان یک ماده ضد میکروبی عمل می کند که pH محیط را نیز کاهش می دهد. ه تیمار شاهد شده و وزن تازه گل ها را افزایش داده است(16). در مطالعه دیگری که بر روی ارکید دندروبیوم صورت گرفته است سولفات آلومینیوم سبب بهبود عمر گلدانی و باز شدن غنچه ها شده است(13).
آخرين مرحله نمو گل با زوال محتواي کربوهيدراتي و وزن خشک گلبرگ ها همراه است(8) و عمر گل هاي بريده با قرار دادن شاخه هاي گل در محلول هاي گلداني حاوي کربوهيدرات توسعه مي يابد. ساکارز در ترکيب بيشتر محلول هاي نگهدارنده وجود دارد و تعادل آبي را در گل هاي بريده بهبود مي بخشد(11). و اين به تا ثير قند ها بر روي بسته شدن روزنه ها و کاهش در ميزان از دست دهي آب نيز نسبت داده مي شود(18).
گزارش شده است که اتانول در افزایش عمر گلدانی میخک(25) و داودی(22) بوسیله جلوگیری از تولید اتیلن موثر بوده است. در مطالعه ای که روی دوام گل های شاخه بریده با تیمار کردن مداوم گل های میخک با اتانول 8 درصد صورت گرفت، عمر گلدانی این محصول به دو برابر افزایش یافت(35). اطلاعات موجود نشان می دهد که استالدهید که یک متابولیت اتانول است، ماندگاری گل ها را افزایش داده است و به عنوان عامل اصلی باز دارنده پیری گل های میخک، رقم وایت سیم شناخته شده است(23) و این کار را از طریق جلوگیری از تولید اتیلن انجام می دهد(24).
اضافه کردن کبالت به محلول های حفاظت کننده نیز از انسداد آوندی در ساقه های رز جلو گیری می کند و جریان مستمر آب را در ساقه ها حفظ می کند و در نتیجه میزان جذب آب را در گل ها افزایش می دهد. علاوه بر این کبالت تا اندازه ای باعث بسته شدن روزنه ها می شود و پتانسیل آبی را در گل های بریده افزایش می دهد(26). اسبورن (1989)گزارش کرده است که یون کبالت مانع از بیوسنتز اتیلن می شود(20). کلرید کبالت عمر گل های بریده داودی را 5-7 روز نسبت به تیمار شاهد افزایش داده است(21) و نیز در ارکید دندروبیوم علاوه بر افزایش عمر گلدانی سبب تسریع در باز شدن جوانه های گل شده است(13).
سیتوکنین ها در تاخیر پیری در میخک های شاخه بریده بوسیله جلوگیری از بیوسنتز اتیلن بسیار موثر بوده اند(7)، همچنین بنزیل آدنین سبب بهبود کیفیت و تاخیر در پیری برگ های گل داودی شده است(22). تاخیر در پیری و جلوگیری از تجزیه کلروفیل در گل های بریده بوسیله مواد شیمیایی با درجات متفاوتی از موفقیت صورت گرفته است(29). و هدف از این تحقیق نیز معرفی یک ماده شیمیایی مناسب برای نگهداری و افزایش کیفیت گل بریده داودی برای تولید کنندگان و مصرف کنندگان در شرایط دمای انبار و دمای اتاق است.

مواد و روش ها:

تهيه گياهان جهت اجراي آزمايش
گل هاي شاخه بريده داودی ارقام مهندسی سفید و مهندسی زرد از گلخانه‌هاي تجاري آقاي زارعي واقع در پاكدشت ورامين تهيه شد. اين گل ها با استفاده از يك چاقوي تيز به طول 80 سانتیمتر بريده شده و سپس در دسته‌هاي 50 تايي بسته‌بندي شده و بلافاصله به محل اجراي آزمايش در گروه باغباني پرديس كشاورزي و منابع طبيعي منتقل شدند. شاخه‌هاي گل بلافاصله از بسته‌ها خارج شده و بار ديگر با استفاده از يك چاقوي تيز به طول 50 سانتيمتر به صورت اریب بريده

شدند و در داخل گلدان های شیشه ای 5/0 لیتری که حاوی 400 میلی لیتر محلولهاي نگهدارنده بودند قرار گرفتند.
مشخصات محل اجراي آزمايش‌
ميزان نور موجود در محل آزمایش 15 میکرو مول بر متر مربع بر ثانیه بود كه با استفاده از نور طبيعي خورشيد و همچنين نوردهي تكميلي با استفاده از لامپهاي فلورسانت تأمين مي‌شد. طول دوره روشنايي 12 ساعت و ميزان رطوبت نسبي 75-65 درصد بود و دماي محيط در حد 1±20 درجه سلسيوس ثابت نگه داشته شد.
بخشي از آزمايش نيز در داخل سردخانه انجام شد كه دماي سردخانه 4 درجه سانتیگراد ، رطوبت نسبي آن 75-65 درصد و ميزان نور نيز 10 میکرو مول بر متر مربع بر ثانیه بود كه توسط لامپهاي فلورسانت به مدت 12 ساعت تأمين مي‌شد.
تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از:
3 روش نگهداري پس از برداشت گل هاي شاخه بريده شامل:
1) تيمار كوتاه مدت (پالس): در اين روش گل هاي شاخه بريده پس از اينكه به مدت 36 ساعت در گلدان های حاوی محلولهاي شيميايي نگهدارنده قرار گرفتند، از گلدان ها خارج شده و در گلدانهاي ديگري كه حاوي آب مقطر دوبار تقطير شده بودند تا انتهای آزمایش قرار گرفتند.
2) تيمار بلند مدت (استاندارد): در اين روش گل هاي شاخه بريده از ابتداي آزمايش تا انتهاي آ

ن در داخل گلدان هاي حاوي محلول هاي شيميايي نگهدارنده قرار گرفتند.
3) نگهداري در سردخانه و سپس اعمال تيمارهاي شيميايي: در اين روش گل هاي شاخه بريده به مدت 3 هفته (21 روز) در داخل سردخانه با دمای 4 درجه سانتیگراد در سطل‌هاي پلاستيكي كه حاوي آب مقطر دوبار تقطير شده بودند نگهداری شدند و آنگاه به محل اصلي انجام آزمايش منت

قل شدند و در داخل گلدان های حاوی محلولهاي شيميايي قرار گرفتند.
تيمارهاي شيميايي در اين آزمايش شامل 16 تيمار بود که در جدول شماره1 آمده است. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي اجرا گرديد که در هر واحد آزمایش 4 شاخه گل وجود داشت.
فاكتورها و صفات مورد اندازه‌گيري
تولید اتیلن، طول عمر گل، طول عمر برگ، وزن تازه، میزان کلروفیل و میزان جذب آب در طی آزمایش اندازه گیری شد.
میزان تولید اتیلن در ابتدای آزمایش بدین صورت اندازه گیری شد که از هر يك از ارقام داودي 3 نمونه گل گرفته شد و پس از وزن كردن، درون ظروف در بسته به حجم300 میلی لیتر قرار گرفتند. هر كدام از اين ظروف داراي درپوش لاستيكي بود که از تبادل هوای داخل با خارج جلوگیری می کرد و با استفاده از سوزن مخصوص در فاصله‌هاي 2، 4، 6، 8 ،10، 14،20، 24 و 36 ساعت نمونه‌برداري از ظروف انجام شد و به دستگاه گازکروماتوگرافی تزریق گردید و عدد حاصل یادداشت شد.
طول عمر گلاذین و طول عمر برگ در هنگام پایان عمر آنها یادداشت شد بدین ترتیب که وقتي 3 رديف پايينی گلبرگ ها تغيير رنگ دادند به عنوان پايان عمر گل آذين و زمان زرد شدن برگها به عنوان معياري براي پايان عمر برگ مورد نظر قرار گرفت.
وزن تازه شاخه های گل بصورت درصد وزن تر اولیه در روز نهم آزمایش که همزمان با پژمردگی گل های شاهد بود اندازه گیری شد و میزان کلروفیل برگ ها به روش آرنون (1946) با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر محاسبه گردید و میزان جذب آب نیز در روز پانزدهم آزمایش برای هر شاخه گل محاسبه شد.

نتایج :
نتایج حاصل از اندازه گیری اتیلن نشان داد که هیچ کدام از دو رقم مورد آزمایش اتیلنی در طی 36 ساعت پس از قرار دادن آنها در ظروف سر بسته تولید نکردند.
نتایج حاصل از تجزیه واریانس کلیه فاکتورهای مورد اندازه گیری در جدول 2 آمده است. همانطور که ملاحظه می شود بین روش های مختلف از نظر طول عمربرگ، طول عمر گلاذین، وزن تر، میزان

جذب آب و میزان کلروفیل اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد مشاهده می شود.
در جدول3 میانگین طول عمر گل هایی که در سردخانه 4 درجه سانتیگراد به مدت 21 روز نگهداری شده بودند و بعد به محیط با دمای 1±20 درجه سانتیگراد منتقل شدند، 3/34 روز می باشد که در مقایسه با طول عمر گل هایی که به روش های پالس و استاندارد که بدون تیمار سردخانه انجام شده اند و به ترتیب 1/20 و 3/20 روز عمر کردند اختلاف معنی داری نشان داده است.

بر اساس جدول 3 میانگین طول عمر برگ در بین روش های آزمایشی در سطح یک درصد معنی دار شده است و در این بین طول عمر برگ در سردخانه 6/32 روز و در روش استاندارد و پالس به ترتیب 3/18 و 1/13 روز می باشد.
مقایسه میانگین میزان کلروفیل برگ در روش های آزمایش نشان می دهد که روش استاندارد و سردخانه در مورد حفظ کلروفیل بهتر نتیجه داده اند و اختلاف معنی داری با روش پالس نشان می دهند. همچنین روش استاندارد با 19/41 میلی لیتر جذب آب، بیشترین میانگین را به خود اختصاص داده است و اختلاف معنی داری با روش های پالس و سردخانه دارد و بین روش پالس و سردخانه اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود.
در جدول 4 مقایسه میانگین کلیه فاکتورهای مورد اندازه گیری در بین ارقام نشان داده شده است. مشاهده می شود که رقم مهندسی زرد از طول عمر و درصد وزن تازه بیشتری نسبت به رقم مهندسی سفید برخوردار است و اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد با هم دارند ولی در بین سایر فاکتورها تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود.
در جدول 5 نیز اثر هر یک از تیمار های شیمیایی بر فاکتورهای مورد اندازه گیری مشخص شده است. از نظر طول عمر گلاذین همه تیمار ها با تیمار شاهد که حداقل طول عمر را با 2/21 روز داشته است اختلاف معنی داری نشان داده اند ولی در بین سایر تیمار ها اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود. از نظر طول عمر برگ نیز تقریباَ همه تیمارها به جز تیمارهای شماره 6 و 7 که شامل اتانول می باشند با تیمار شاهد اختلاف معنی داری در سطح یک درصد دارند. در همین جدول مشاهده می شود که شاخه های گل تیمار شاهد با 48/86 درصد وزن تر کمترین میزان وزن تر را دارند و تیمارهای شماره 4 و 5 که حاوی هیدروکسی کوئینولین سیترات(HQC) هستند دارای بیشترین میزان وزن تر هستند.
در بین تیمارهای شیمیایی به جز تیمارهای شماره 6 و7 که شامل اتانول هستند سایر تیمارها اختلاف معنی داری با تیمار شاهد از نظر میزان کلروفیل نشان می دهند. و تیمارهای شماره 8 ، 9 و10 که حاوی بنزیل آدنین هستند بیشترین میزان کلروفیل را دارا می باشند.

همچنین در مقایسه میانگین جذب آب، تیمارهای شماره 3 و4 و 5 که حاوی اسید سیتریک و ماده
8- هیدروکسی کوئینولین سیترات می باشند و تیمارهای شماره 11 و 12و 13 که حاوی کلرید کبالت می باشند تفاوت معنی داری با تیمار شاهد که کمترین میزان جذب آب را داشته است دارند.
بحث:

دمای کم بهترین راهکار برای جلوگیری از کاهش فساد فیزیولوژیکی و پاتوبیولوژیکی است. دمای کم از میزان تنفس و سایر فعالیت های متابولیکی می کاهد و باعث کاهش در میزان تعرق، تولید اتیلن و رشد میکروبی و باکتریایی می شود(10، 28). اطلاعات جدول 3 نیز نشان می دهد که نگهداری گل ها درون سردخانه باعث کاهش روند پیری و همچنین کاهش میزان تعرق و پژمردگی در گل ها شده است بطوریکه گل هایی که درون سردخانه و در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شده بودند از افزایش عمر قابل توجهی نسبت به گل هایی که در دمای 1±20 درجه قرار داشتند برخوردار بودند و این کاهش دما هم بر روی طول عمر گل و هم بر روی طول عمر برگ ساقه های گل تاثیر مثبت داشته است.
تیمارهای شماره 4 و5 که حاوی هیدروکسی کوئینولین سیترات هستند علاوه بر افزایش طول عمر به خاطر جذب آب بهتر، از میزان کلروفیل و وزن تازه بیشتری نیز نسبت به شاهد برخوردارند. یکی از بزگترین مشکلات در فیزیولوژی پس از برداشت گل ها انسداد سیستم آوندی است. این مسدود شدن ممکن است به دلیل تشکیل حباب های هوا و یا رشد باکتری ها باشد، که این میکروارگانیزم ها یا در محلول های گلدانی و یا خود آوندها حضور دارند. دلیل دیگر انسداد آوندی عکس العمل گیاه به عمل برش می باشد. از زمانی که ساقه گل از گیاه مادری خود جدا می شود، آنزیم های مشخصی در واکنش به عمل برش تحریک می شوند و به سمت محل برش هدایت می شوند تا آن منطقه را مسدود نمایند(17). نتایج ما اهمیت استفاده از زیست کش ها بویژه HQC را در افزایش عمر گلدانی ارقام مورد استفاده در این مطالعه نشان می دهد. کاربرد HQC از تجمع میکروارگانیزم ها در آوندهای چوبی جلوگیری کرد و از انسداد آوندها جلوگیری نمود. این نتایج ممکن است به دلیل نقش زیست کش ها به عنوان مواد ضد میکروبی باشد و تفاوت عمده در طول عمر و میزان جذب آب بین تیمار شاهد و تیمارهای حاوی مواد ضد میکروبی بویژه HQC این فرضیه را روشن می سازد. انسداد آوندهای چوبی گل های بریده داودی می تواند بوسیله خود گیاه نیز تحریک شود. نتایج نشان می دهد که زیست کش ها نه فقط از انسداد آوندی ناشی از میکروارگانیزم ها جلوگیری کرده اند بلکه از انسداد تحریک شده بوسیله خود گیاه نیز جلو گیری کرده اند ودر این بین HQC بهتر از سایر مواد عمل کرده است زیرا که اگر زیست کش ها فقط در مقابل باکتری ها مقاومت می کردند، انسداد آوندی ناشی از خود گیاه سبب پژمردگی زود هنگام می شد. واین با گزارش های نی (2000) ، ایشیمورا و همکاران (1999) و کیم و لی (2002) مطابق است.
تیمارهای شماره 11، 12 و 13 که حاوی کلرید کبالت بودند و تیمارهای شماره 14، 15 و 16 که حاوی سولفات آلومینیوم بودند نیز به خوبی عمر شاخه های بریده داودی را افزایش دادند. ردی در سال 1988 گزارش نمود که اضافه نمودن کبالت به محلول های حفاظت کننده از انسداد آوندی در ساقه های رز جلوگیری می کند و جریان مستمر آب را در ساقه ها حفظ می کند و در نتیجه میز

ان جذب آب را در گل ها افزایش می دهد. علاوه براین کبالت تا اندازه ای باعث بسته شدن روزنه ها می شود و پتانسیل آبی را در گل های بریده افزایش می دهد. نتایج ما نیز با نتایج وی همخوانی داشت و میزان وزن تر، جذب آب، میزان کلروفیل برگ ها و در نهایت عمر گل ها افزایش یافت. در مورد تیمارهای حاوی سولفات آلومینیوم نیز نتایج ما با نتایج کتسا و همکاران (2001) و ل

یاو وهمکاران (2001) مطابقت دارد.
در آزمایشات که بر روی ارقام صورت گرفت هیچگونه پیک اتیلنی در دستگاه گاز کروماتوگرافی ظاهر نشد و این بیان می کند که مقدار کل اتیلن تولیدی به وسیله گلبرگ ها کمتر از مقداری است که باعث هر گونه شتاب در فرایند پیری شود. و این با نتایجی که بارتولی و همکاران (1996) در مورد گل داودی گرفتند و عنوان کردند که در هنگام مشاهده علائم اولیه پیری، اتیلن تولید شده قابل تشخیص و اندازه گیری نیست مطابقت دارد، پس اتانول نیز که یک بازدارنده تولید اتیلن است نمی تواند یک ماده موثر در افزایش کیفیت پس از برداشت گل های بریده غیر حساس به اتیلن باشد. ولی در مورد گل هایی که به اتیلن حساس هستند و تولید اتیلن زیادی دارند اتانول می تواند به عنوان یک ماده موثر برای جلوگیری از تولید این هورمون موثر در پیری به کار برده شود.
همچنین نتایج آزمایش نشان می دهد که تیمار های شماره 8 و 9 و 10 که حاوی ماده بنزیل آدنین بودند در مقایسه با سایر تیمارها سبب افزایش میزان کلروفیل موجود در برگ ها شدند و عمر برگ ها را به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند، این نکته در مورد برخی از گل ها مثل داودی و آلسترومریا که برگ های آنها زودتر از گل شان دچار پیری می شود از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین استفاده از سایتوکنین ها در مورد این گل ها و همچنین گل هایی که تولید اتیلن می کنند(بدلیل خاصیت ضد اتیلنی سایتو کنین ها )می تواند نقش موثری در افزایش کیفیت پس از برداشت آنها ایفا کند. نتایج آزمایش ما در این زمینه با نتایج چمنی و همکاران (1384) و پتریدو وهمکاران (2002) و نیز کوک و همکاران (1985) یکسان است.

منابع:
1- چمنی، ا.، ا. خلیقی، ی. مستوفی و م. کافی. 1384. تاثیر تی دیازرون، ا-متیل سیکلو پروپان، اکسید نیتریک، تیوسولفات نقره و اتیلن بر روی خواص فیزیکوشیمیایی گل بریده رز. پایان نامه دکتری گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران.
2- واحد انتشارات سازمان پارک ها و فضای سبز شهر تهران.1374. (ترجمه) مدیریت گلخانه. جلد دوم. سازمان پارک ها وفضای سبز شهر تهران.

3. Adachi, M., S. Kawabata, R. Sakiyama, 1999. Changes in carbohydrate content in cut chrysanthemum [Dendranthema grandiflorum(Ramat)Kitamura] 'Shuhou-no-chikara' stems kept at different temperature during anthesis and senescence. J. Jpn. Soc. Hortic. Sci. 68:505-512.

4. Anju, B., S.N. Tripathi, O.P. Sehgal, A. Bhat, 1999. Effect of pulsing, packaging andstorage treatments on vase life of chrysanthemum cut flowers. Advances in Horticulture and Forestry. 6: 125-131.
5. Arnon, ََD. 1949. Copper enzymes in isolated chloroplast. Polyphenol oxidase in Beta vulgaris. Plant Phisiol. 24:1-15.
6. Bartoli, G.G., J.J. Guiamet, and E.R. Montaldi, 1996. Ethylene production and response to exogenous ethylene in senescing petals of chrysanthemum morifolium RAM. cv. Uncei. Plant Sci. 124:15-21
7. Cook D., M. Rasche, W. Eisinger, 1985. Regulation of ethylene biosynthesis and action in cut carnation flower senescence by cytokenins. J. Am. Soc. Hort. Sci. 110:24-27.
8. Coorts, G.D. 1973. Internal metabolic changes in cut flowers. HortScience., 8: 195.
9. D'Hont, K., J. Langeslag, B.L. Dahlhaus, 1991. The effect of different growth regulators and chemical treatments used during postharvest for preserving quality of chrysanthemums. Acta Hort. 298:211-214.
10. Goszcynska, D.M. and R.M. Rudnicki. 1981. Storage of cut flower. Hort. Rev. 3:59-146.
11. Halevy, A.H. and S. Mayak. 1979. Senescence and postharvest physiology of cut flower. Part 2. Hort. Rev. 1: 59-146.
12. Ichimura, K., K. Kojima and R. Goto, 1999. Effects of temperature, 8-hydroxyquinoline sulphate and sucrose on the vase life of cut rose flowers. Postharvest Biol. Tech., 15:33-40.
13. Ketsa, S., N. Kosonmethakul, 2001. Prolonging vase life of Dendrobium flowers. Acta Hort. 543:41-46.
14. Kim, Y., J.S. Lee, 2002. Changes in bent neck, water balance, and vase life of cut rose cultivars as affected by preservative solution. J of the Kor. Soc. for Hort. Sc. 43: 2, 201-207.
15. Knee, M., 2000. Selection of biocides for use in floral preservatives. Postharvest Biol. Tech., 18: 227-234.
16. Liao,

L., L. Yu-Han, K. Huang, W. Chen, 2001. Vase life of Eustoma grandiflorum as affected by aluminum sulfate. But. Bull. Acad. Sin. 42:35-38.
17. Loubaud, M., G. van Doorn, 2004. Wound-induced and bacteria-induced xylem blockage roses, Astible, and Viburnum. Postharvest Biol. Tech. 32, 281-288.
18. Marousky, F.J. 1971. Inhibition of vascular blockage and increased moisture retent

ion in cut roses induced by pH, 8-hydroxyquinoline citrate and sucrose. J. Amer. Soc. Hort. Sci. 96: 38- 41.
19. Nowak, J. and R.M. Rudnicki. 1990. Postharvest handling and storage of cut flowers, florist greens, and poted plants. Timber Press, Portland, Oregan. 210P.
20. Osborne, D.J. 1989. Abscission. Crit. Rev. Plant Sci. 8:103-129.
21. Pardha Saradhi, P., H.Y. Mohan Ram, 1989. Prolongation of chrysanthemum blooms by cobalt chloride and its reversal by IAA. Acta Hort. 261:309-312.
22. Petridou, M., C. Voyiatzi and D. Voyiatzis, 2001. Methanol, ethanol and other compounds retard leaf senescence and improve the vase life and quality of cut chrysanthemum flowers. Postharvest Biol. Tech., 23: 79-83.
23. Podd, L.A., Van Staden, J., 1999a. Is acetaldehyde the causal agent in the retardation of carnation flower senescence by ethanol? J. Plant Physiol. 154, 351-354.
24. Podd, L.A., Van Staden, J., 1999b. The use of acetaldehyde to control carnation flower longevity. Plant Growth Regul. 28, 175-178.
25. Pun, U.K., J.S. Rowarth, M.F. Barnes, I.A. Heyes, 2001. The role of ethanol or acetaldehyde in the biosynthesis of ethylene in carnation (Dianthus caryophyllus L.)cv. Yellow Candy. Postharvest Biol. Tech., 21:235-239.
26. Reddy, T.V., 1988. Mode of action of cobalt extending the vase life of cut roses. Sci. Hort., 36: 303-314.
27. Teixeira da Silva, J.A. 2003. Chrysanthemum: advances in tissue culture, cryopreservation, postharvest technology, genetics and transgenic biotechnology. Biotechnology Advances, 21:715-766.
28. Van Doorn, W

.G. and Y. de Witte.1991. Effect of dry storage on bacterial counts in stem of cut rose flowers. J. Physiol. Plant. 31:15-22.
29. Van Doorn, W.G., 1997. Water relations of cut flowers. Hort. Rev., 18: 1-85.
30. Van Doorn, W.G., P. Cruz. 2000 Evidence for a wounding-induced xylem occlusion in stems of cut chrysanthemum flowers. Postharvest Biol. Tech., 19: 73-83.
31. Van Leperen, W., J. Nijsse, CJ. Keijzer, U. van Meeteren, 2001. Induction of air embolism in xylem conduits of pre-defined diameter. J. Exp. Bot. 52:981-991.
32. Van Meeteren, U. and H. Van Gelder, 1999. Effect of time since harvest and handling conditions on rehydration ability of cut chrysanthemum flowers. Postharvest Biol. Tech., 16: 169-177.
33. Van Meeteren, U., 1992. Role of air embolism and low water temperature in watwr balance of cut chrysanthemum flowers. Sci. Hort. 51:275-284.
34. Wilkins, H. 2000. Basic considerations for the postharvest care of cut flowers. Horticultural science, University of Minnosota.
35. Zacarias, W.Y., and M.S. Reid, 1992. Alcohols and carnation senescence. Hort. Sci. 27:136-138.
Effects of some chemical treatments and cold storage on longevity of cut chrysanthemum
Abstract
In order to introduce best chemical treatment and preservation method a factorial experiment was carried out based on completely randomized design. The chemical treatments were: citric acid, hydroxyquinoline citrate, ethanol, benzyl adenine, cobalt chloride and aluminum sulfate that all of them include sucrose and distilled water as control. This experiment carried out in three methods: cold storage, pulse and continuous method. The vase life of cut flowers, chlorophyll content, fresh weight, ethylene production and water uptake were evaluated between treatments. Result indicated that flowers didn't produce ethylene. Cold storage showed better postharvest performance and continuous method was better than pulse method. All of chemical treatments increased longevity of cut flowers and hydroxyquinoline citrate was best treatment.

Key words: chrysanthemum, longevity, ethylene, chlorophyll, cold storage
جدول 1- تیمارهای شیمیایی مورد استفاده در آزمایش
تیمار ماده شیمیایی
T1
T2

T3
T4
T5
T6
T7
T8

T9
T10
T11
T12
T13
T14
T15
T16 آب مقطر(شاهد)
ساکارز(4%) + اسیدسیتریک(mg/l200)
ساکارز(4%) + اسیدسیتریک(mg/l250)
ساکارز(4%) +(HQC (mg/l250
ساکارز(4%) +(HQC (mg/l350
ساکارز(4%) + اتانول(4%)
ساکارز(4%) + اتانول(6%)
ساکارز(4%) + بنزیل آدنین(mM50)
ساکارز(4%) + بنزیل آدنین(mM75)
ساکارز(4%) + بنزیل آدنین(mM100)
ساکارز(4%) + کلرید کبالت(mg/l100)
ساکارز(4%) + کلرید کبالت(mg/l200)
ساکارز(4%) + کلرید کبالت(mg/l300)
ساکارز(4%) + سولفات آلومینیوم(mg/l50)
ساکارز(4%) + سولفات آلومینیوم(mg/l100)
ساکارز(4%) + سولفات آلومینیوم(mg/l150)
جدول 2- تجزیه واریانس فاکتورهای مورد اندازه گیری
کلروفیل
(میلی گرم بر میلی لیتر) جذب آب
(میلی لیتر) وزن تر در روز نهم (درصد) طول عمر گل آذین(روز) طول عمر برگ
(روز) درجه آزادی منابع تغییرات
S.O.V
00000312/0 **
00000073/0 **

00000005/0 ns
00000011/0 *
00000044/0 *
00000007/0 ns
00000008/0 ns

00000010/0
50983/29 62/7961 **
93/383 **
91/18 ns
04/178 **
94/29 ns
84/29 ns
78/53 ns
95/54
14/24 78/6886 **
26/462 **
42/378 **
76/183 **
74/18 ns
24/57 *
11/46 *
14/38
58/6 37/6365 **
15/20 **
67/125 **
97/2 *
88/16 **
26/2 *
48/1 ns
72/1
25/5 54/9751 **
22/91 **
38/11 *
70/31 **

16/19 *
60/15 *
71/10 ns
12/14
56/17 2
15

1
30
2
15
30
192
روش
تیمار
رقم
اثر متقابل روش در تیمار
اثر متقابل روش در رقم
اثر متقابل تیمار در رقم
اثر متقابل روش در تیماردر رقم
خطاء
C.V.
**معنی دار در سطح 1 درصد
*معنی دار درسطح 5 درصد
ns معنی دار نشده است

جدول3- میانگین مربعات صفات مورد اندازه گیری در روش های آزمایش
میانگین مربعات
کلروفیل(میلی گرم بر میلی لیتر) جذب آب
(میلی لیتر) وزن تر در روزنهم(درصد) طول عمر گلآذین(روز) طول عمر
برگ(روز) روش
آزمایش
00088806/0 b
00123348/0 a
00115104/0 a 94/24 b
19/41 a
95/25 b 85/101 a
60/94 b
97/84 c 1/20 b
3/20 b
3/34 a 1/13 c
3/18 b
6/32 a پالس
استاندارد
سردخانه
میانگین های با حروف مشترک در هر ستون دارای اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد نیستند

جدول 4- میانگین مربعات صفات مورد اندازه گیری در بین ارقام
میانگین مربعات
کلروفیل
(میلی گرم بر میلی لیتر) جذب آب
(میلی لیتر) وزن تر در روزنهم
(درصد) طول عمر گلآذین
(روز) طول عمر برگ

(روز) رقم
00110359/0 a 44/30 a 66/92 b 3/24 b 5/21 a مهندسی سفید
00107813/0 a 95/30 a 95/94 a 6/25 a 1/21 a مهندسی زرد
میانگین های با حروف مشترک در هر ستون دارای اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد نیستند

جدول 5- میانگین مربعات صفات مورد اندازه گیری در بین تیمار های

شیمیایی
میانگین مربعات تیمار
میزان کلروفیل
(میلی گرم بر میلی لیتر) جذب آب
(میلی لیتر) وزن تر در روز نهم
(درصد) طول عمر گلآذین (روز) طول عمر برگ
(روز)
0006903/0 d
0011016/0 abc
0010474/0 bc
0011076/0 abc
0011592/0 abc
0008755/0 cd
0006689/0 d
0012180/0 ab
0013376/0 ab
0014222/0 a
0011769/0 abc
0011769/0 abc
0010351/0 bc
0011603/0 abc
0011150/0 abc
0011539/0 abc 41/24 e
41/30 bcde
61/36 ab
63/38 a
02/37 ab
27/30 bcde

09/28 cde
23/29 cde
54/30 bcde

03/29 cde
08/35 abc
44/33 abcd
08/33 abcd
12/26 de
58/23 e
57/25 e 48/86 g
37/89 efg
11/94 cde
18/101 ab
23/104 a
73/91 defg
45/95 bcde
61/87 fg
00/88 fg
22/94 cde
30/97 bcd
96/98 abc
35/97 bcd
89/91 defg
90/92 def
12/90 efg 27/21 c
26/25 ab
95/23 a
68/25 ab
45/25 ab
88/24 ab
69/24 ab
30/25 ab
72/24 ab
56/25 ab
11/25 ab
52/25 ab
04/25 ab
55/24 b

06/25 ab
44/25 ab 09/16 e
62/21 bcd
58/22 abc

06/23 ab
69/25 a
05/18 de
01/19 cde
34/21 bcd
18/21 bcd
11/21 bcd
73/21 bcd
54/21 bcd
54/20 bcd
27/23 ab
82/21 ab
62/22 abc T1
T2
T3
T4
T5
T6
T7
T8
T9
T10
T11
T12
T13
T14
T15
T16
ميانگین های با حروف مشترک در هر ستون دارای اختلاف

معنی داری در سطح 1 درصد نيستند