مقاله در مورد ورزش تنیس

بخشی از مقاله

ورزش تنیس

تا آنجاكه شواهد تاريخي در اين مورد نشان مي دهد ، ورزش تنيس طي قرون 12 و 13 ميلادي ابتدا در كشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی اين ورزش در سال 1872 ميلادي بود که سرگرد هاري جم اين ورزش را در شهر لمينگتن( انگلستان) به مردم معرفي کرد . در آن زمان مقررات و خصوصيات اين ورزش بآنجه اكنون مي بينيم تفاوت بسيار داشت . در سال 1877ميلادي ، اولين بار در دنيا مسابقات تنيس با مقررات و قوانين بخصوصي در زمينهاي تنيس "باشگاه تنيس و كروكت ال انگلند" ويمبلدون برگزار گرديد، محلي كه هم اكنون بزرگترين مسابقات تنيس دنيادر آن برگزار مي شود.

مسابقات ويمبلدون در سال 1877، يو اس او پن در سال 1881 ، ديويس كاپ 1899 و اوپن استراليادر سال 1905 و اپن فرانسه 1918شروع به فعاليت كردند.
هنگامي كه تنيس شروع به رشد سريع كرد و جهان را فرا گرفت و طبيعتا اتحاديه هاي ملي شروع به هم پيوستن براي برگزاري مسابقات بزرگ جهاني و تنظيم قوانين و مقررات كردند .
در سال 1911 نياز به وجود يك فدراسيون بين المللي تنيس، احساس شد . امتياز اين فدراسيون ابتدا به آقاي دوان ويليامز (يكي از افراد كشته شده در كشتي تايتانيك) كه نتوانست ايده خود را ببيند به آقاي چارلز بارد ( دبير اتحاديه تنيس سوئيس ) و آقاي هنري والت (رئيس فدراسيون تنيس فرانسه) اعطا شد .
دوازده اتحاديه تنيس در جلسه اصلي در پاريس ( 19 مارچ 1911) شركت كردند . که ILTF (فدراسيون لاون تنيس بين المللي) در آن شكل گرفت ، اين كشور ها عبارتند از :

استراليا (استراليا و نيوز يلند) –اسپانيا-اتريش –بلژيك-آلمان -افريقاي جنوبي-دانمارك -فرانسه -بريتانياي كبير -هلند -روسيه -سوئيس -سوئد
نتايج اولين نشست بدين صورت بود كه ، زبان رسمي فرانسوي باشد با ترجمه انگليسي و مقر فدراسيون دور از پاريس باشد. ( سوئيس مقر فدراسيون بين المللي انتخاب گرديد) .
دبيرهاي فدراسيون : آقاي ه . ا. سابلي (دبير اتحاديه انگليس) و اقاي ر. گالاي ( رئيس فدراسيون تنيس فرانسه ) رئيس فدراسيون : اقاي دكتر ه . او . بهرنس
همچنين حق برگزاري مسابقات جهاني ( قهرماني روي چمن ) براي هميشه به بريتانياي كبير

اهدا گرديد .
17 ماه بعد از تشكيل فدراسيون ، جنگ جهاني اول همه چيز را بهم ريخت و يكبار ديگر تمام فعاليتهاي در سال 1919 از سر گرفته شد . ITLF بعد از جنگ جهاني اول فقط با 10 كشور عضو گرچه ، از خرابي جنگ رنج مي برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذيل بترتيب پيش آمد.
1922- هيئت بين المللي قوانين توسط مشاور كميته "كميته مديريت" ، براي پايان بخشيدن به مشكلاتي كه فدراسيون بين المللي داشت ، تاسيس گرديد. و همچنين براي تغيير قوانين بازيها حق اختصاصي پيدا كرد .
1923- 16 مارچ در نشست اصلي ساليانه در پاريس، قرار گرديد "قوانين تنيس" عمومي شود و از اول ژانويه سال 1924 ، ايالت متحده ، يكي از اعضاء رسمي اين فدراسيون پذيرفته شد . نام مسابقات قهرماني جهان بر داشته شد و يك زير مجموعه جديدي از مسابقات قهرماني بوجود آمد كه قرار شد مسابقات در بريتانياي كبير ، فرانسه ، ايالات متحده و استراليا برگزار گردد.
1924- ILTF بطور رسمي سازماندهي و كنترل مسابقات تنيس را در سراسر جهان به عهده گرفت .
1933 - كميته مديريت از "مشاور كميته" جدا شد و بصورت راي گيري رئيس فدراسيون تعيين گرديد . اصطلاح گراند اسلم در همين سال بوجود آمد . ( ازاين اصطلاح براي توصيف و ضعيتي استفاده مي شود كه در آن بازيكن موفق شود هر چهار مسابقه اصلي رادر يك سال ببرد ) اصطلاح گراند اسلم را اولين بار جان كايرن اهل نيويورك در باره بازيكن استراليايي ( جك كرافورد ) به كار برد. او در سال 1933 كوشيد تا هر چهار مسابقه را ببرد. ولي گراند اسلم واقعي را اولين بار ( دانلد باج) امريكايي در سال 1938به دست آورد . چهار بازيكن ديگر هم فاتح گراند اسلم شدند . "آقايان" ( كانالي )1953، ( راد ليور) 1962 به عنوان آماتور و در سال 1969به عنوان حرفه اي و " بانوان" ( مارگرت كورت) 1971 و ( اشتفي گراف ) 1988
1934- كميته مخصوص براي بحث در مورد تفاوت حرفه اي بودن و آماتور بودن و تعيين قابليت هزينه ادعا شده بازي آماتورها براي بيش از 8 هفته تشكيل گرديد .
( ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش ازاین درفاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی

( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیمهای آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد.

پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.)
1939- جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به 59 کشور افزایش پیداکرد. درحین جنگ جهان

ی دوم بدلیل خرابیهایی که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئیس (مقر ابتدائی ILTF) به بریتانیا انتقال پیدا کرد. از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.
1946- 5 جولای - اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید. 23 کشور باملیتهای گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند. با گذشت چند سال ملیتهایی که عضویت خود را به علت سیاستهای جهانی لغو کرده بودند با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون در آمدند مانند: آلمان غربی - آلمان شرقی -چین - تایوان- آفریقای جنوبی
1948- اولین گزارش از "کمیته بین المللی توپ" بدست آمد که ملزم می کرد که توپهای لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند . این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید یک طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپهای خودشان بدهند که توپها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تستها در حین بازی به عمل آید .
1951- اولین استراحت قانون 8 هفته ای ( قانون آماتورها) برای 210روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند
1958- ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تاهمین سال اصرار فراوان داشت زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها میدانست.
( اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا64بازی آنجام داده است .که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده :
بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد.
بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد .

بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد.
بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد .
طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی .
و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.

1963- در پنجاهمین جشن سالگرد ILTF مسابقات کاپ فدراسیون به عنوان یک مسابقه تیمی قهرمانی بین المللی برای بانوان بعنوان دیویس کاپ برگزار شد. ( بازی تیمی مردان هم از سال 1900وجود داشت اما زیر نظر ILTF نبود.)
1968- 30 مارچ - بعد از 10 سال گفتگو و بحث وجدل در فدراسیون یک نشست اضطراری در پاریس برگزار شد که 47 کشور با نظر رئیس فدراسیون در مورد قانون تنیس اوپن موافقت کردند. این بازیهای دوره ای تنیس سازماندهی شد و نام آن مسابقات قهرمانی جهان نامیده شد (wct ) زیرنظر رسمی ILTF با قبول حامیان مالی برای سازماندهی این مسابقات راهی را برای مسابقه آزاد و قانونی برای بازیکنان جهت کسب درآمد بوجود آورد.
1969- باوجود زمینهایی مطابق و معادل باشرایط جغرافیایی محل زمینها موافقت شد .( نوع زمین خاکی - چمن - هارد )
1970- اولین تغییر در شمارش بازی اتفاق افتاد وقتی که فدراسیون تصمیم به تست سیستم تای برک در بازیهای گرفت این سیستم در بازیهای حرفه ای آمریکا در فیلادلفیا برای مدت کوتاهی انجام گرفت.
1971- ILTF باصدور بخشنامه ای در نشست اصلی سالیانه خود در ایتالیا ابلاغ گردید که هیچ بازیکنی که قرار WCT را دارد نمی تواند در مسابقاتی که اتحادیه تنیس تشکیل میدهد شرکت نماید . این بدین معنی بود که " جان نیو کامپ" نمی توانست از قهرمانی ویمبلدون در آن سال دفاع کند .
1972- WCT و ILTF تسهیلاتی بوجود آوردند که بازیکنان برای پیشرفت خود بتوانند در مسابقات دیگر هم بازی کنند .بعد از اینگه مسابقات تنیس تحت پوشش تلویزیونی قرار گرفت استفاده از توپهای زرد رنگ بصورت اجبار و قانون در آمد . تا آن زمان باتوپهای سفید رنگ بصورت رایج بازی می کردند .
تيم تنيس بانوان کشور ايران در همين سال با دو بازيکن به نامهای سرکار خانم صديقه اکبري و سرکار خانم پروين افشار در مسابقات فيدکاپ شرکت نموده و با تيمهای تنيس بانوان ژاپن و اکوادور روبرو شدند.

1973- بحث و جدلهای زیادی بین اتحادیه تنیس بازان حرفه ایATP و ILTF دیده می شد . بخاطر به تعلیق در آوردن 9 ماهه بازی" نیکی پیلیچ"بازیکن یوگسلاوی بدلیل حضور نیافتن در مسابقات دیویس کاپ در مقابل نیوزلند در آن زمان این محرومیت باجلسه اضطراری ATP به یک ماه کاهش پیدا کرد و در همین سال اعضاء ATP بخاطر نشان دادن قدرت خود مسابقات ویمبلدون را با یکوت (تحریم) کردند. در پی این تصمیم 80 بازیکن از مسابقات کناره گیری کردند .

1974- تای برک بطور متغیر و نیمه رسمی وارد سیستم شمارش شد .
1975- شاهد تولد الگوی اداره کردن بعنوان یک متد برای کنترل رفتارهای ناشایست در بازی مردان بودیم ( کمیته انظباطی).دفتر بین المللی تنیس بازان زن حرفه ای (WTA ) شکل گرفت و بطور مشترک تحت نظر ILTF , و WTA اداره می شد و هدف آن ارتقا- کنترل و اداره مسابقات تنیس بانوان در سراسر جهان بود.
1977- یک خاطره بد در نظر مردم :صد سال بعد از شروع بازیهای ویمبلدون (ILTF) یک تغییر کوچکی کرد . کلمه LAWN حذف شد و تبدیل به فدراسیون بین المللی تنیس(ITF) گردید . ITF شروع به نو آوری در این رشته کرد از جمله طرح دو زهی راکت که به تصویب نرسید .
1978- اولین قهرمانان جهانیITF معرفی شدند .(کریس اورت - بیورن بورگ ) این دو از طریق بازیکنان سابق تنیس برگزیده شدند .
1979- کشورهای عضو دیویس کاپ از ITF در خواست کردند که مسابقات را تحت نظر خود قرار دهد . مسابقات دیویس کاپ از سال 1900وجود داشت ولی زیر نظر ILTF نبود. یک کمیته به نام کمیته ملتهای دیویس کاپ وجود داشت . در همین سال اتحادیه ملی تنیس با ویلچر توسط ( برد پارکز - دیوید سالتز) تاسیس گردید .
1980- 10 مسابقه در آمریکا از جمله (US OPEN ) مسابقه با ویلچر را برگزار کردند .
1981- NEC حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید . 16 گروه قوی جهانی تاسیس شد . NEC تاسال 1994 حامی مالی مسابقه جام فدراسیونها هم بود .
1987- ITF از ویمبلدون به بارون کورت در غرب لندن نزدیک استادیوم تنیس کوئین انتقال پیدا کرد.
1988- تنیس به مسابقات المپیک در سئول بازگشت. کره بعد از 64 سال در این مسابقات شرکت می کرد .همچنین جشن هفتاد و پنجمین سالگرد ITF با ریاست فیلیپ کارتیر برگزار گردید. در جلسه رسمی ITF اجرای سیستم تای برک برای بازیهای دیویس کاپ سال1989تصمیم گیری شد. در همان سال دو قانون جدید برای مسابقات تنیس با ویلچر تصویب شد.
1994- نام مسابقات جام فدراسیونها به فدکاپ (FED CUP) تغییر کرد.
1995- مهمان و میزبان برای مسابقات فدکاپ (FED CUP) تعریف شد.
1998- ITF به مقر فعلی (مجموعه ورزشی انگلند) در روهامپتون تغییر مکان داد .
1999- یکصدمین سال برگزاری دیویس کاپ جشن گرفته شد.
2001- 142کشور عضویت دیویس کاپ رادارا بودند. مسابقه تنیس با ویلچر شاهد 25 سال تاسیس خود بودند .
2002- ( BNP.paribas )حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید.

2003- فدکاپ (fed cup) چهلمين سال تاسیس خود را جشن گرفت.
2005- یکصدمین سال برگزاری ( Australian Open ) جشن گزفته شد.
قوانین بازی تنیس
ماده 1 زمين بازي انفرادي

زمين بازي مستطيلي است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمين توسط توري كه از يك سيم با طناب به قطر حداكثر 8/0 سانتيمتر آويزان است، به دو نيمه تقسيم مي‏گردد. انتهاي اين سيم با طناب بايد به بالاي دو پايه در دو سوي تور متصل گردد يا از روي آن گردانيده شود. قطر مقطع پايه استوانه‏اي يا اصلاح مقطع پايه مكعب مستطيل شكل نبايد بيش از 15 سانتيمتر بيشتر باشد. مركز مقطع پايه ها مي‏بايد در فاصلة 914/0 متري از زمين بازي واقع شود و ارتفاع پايه ها بايد به گونه‏اي تنظيم گردد كه قسمت بالاي سيم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متري از سطح زمين واقع شود در صورتي كه از زمين مشترك براي «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادي استفاده شود بايد تور را توسط دو پايه كه پايه هاي بازي انفرادي ناميده مي‏شوند، در ارتفاع 07/1 متري نگاهداشت. مركز مقطع اين پايه ها كه قطر و به اصلاح مقطع آنها نبايد بيش از 5/7 سانتيمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متري از زمين انفرادي واقع مي‏گردد. تور بازي را بايد چنان كشيد كه فضاي مابين دو پايه را كاملاً پر كند و شبكه‏ هاي تور به اندازه‏اي كوچكتر در نظر گرفته مي‏شوند كه مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پايه 914/0 متر باشد لذا تور در اين قسمت توسط كمربندي كاملاً سفيد كه عرض آن بيش از 5 سانتيمتر نباشد محكم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته مي‏شود. نواري كاملاً سفيد كه عرض آن بيش از 5 سانتيمتر و در فاصلة مساوي در بين دو خط كناري و به موازات آنها كشيده مي‏شود. خط انتهائي در طرف داخلي زمين توسط علامت مركزي به طول 10 سانتيمتر و عرض 5 سانتيمتر در امتداد فرضي خط مركزي سرويس است و به دو بخش تقسيم مي‏شود. علامت مركزي در هر طرف زمين بر خطوط انتهائي عمود ومتصل است. از كليه خطوط ديگر نبايد از 5/2 سانتيمتر كمتر و از 5 سانتيمتر بيشتر باشد، به استثناء خط انتهائي كه نبايد بيشتر از 10 سانتيمتر

عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گيريها بايد لبه خارجي خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط بايد يكنواخت باشد. استفاده از رنگهاي سفيد و يا زرد و نشانه‏هاي تبليغاتي يا هر چيز ديگري كه در دو انتهاي زمين قرار داده شده، غير مجاز است. استفاده از رنگهاي روشن تنها در صورتي مجاز است كه در اين امر در ديد بازيكنان اختلالي ايجاد نكند.

اگر نشانه‏هاي تبليغاتي بروي صندلي خط نگهدارنده دو انتهاي زمين نشسته‏اند، قرارداده شود، اين نشانه‏ها بايد فاقد رنگهاي سفيد و زرد باشند. از رنگهاي روشن در صورتي مجاز است كه اختلال در ديد بازيكنان ايجاد نكند.
1- basiline
2- Side- line

3- Service- line
4- Centerservice- line
5- Service courts
6- Center mark
تبصره:
در مسابقات «جام ديويس» و يا ديگر مسابقات رسمي قهرماني فدراسيون بين المللي تنيس بايد فاصله‏اي در پشت خطوط انتهائي در نظر گرفت كه كمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجي خطوط كنار هم بايد فاصله‏اي در نظر گرفت كه كمتر از 66/3 متر نباشد. مي‏توان صندلي خط نگهداران را در صورتيكه بيشتر از 914/0 متر بداخل اين فضاها پيشروي نكرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائي در فاصلة 66/4 متر از خطوط كناري قرار دارد.
ماده 2 اجزائ ثابت زمين
اجزاء ثابت زمين نه تنها در برگيرندة تور، پايه هاي زمين انفرادي طناب يا سيم نگهدارندة تور-

نوار تور و كمربند نگهدارندة تور است، بلكه در صورت وجود، شامل موانع انتهائي و كناري جايگاهها، صندليهاي ثابت يا قابل نقل و انتقال پيرامون زمين بازي، افراد اشغال كنندة صندليها، كليه ديگر اجزاء ثابت در پيرامون و يا بالاي زمين بازي، داور، داور تور، داور خطاي پا، خط نگهداران توپ جمع كنها البته در هنگامي كه جاي مقر خود حضور دارند، نيز مي‏گردد.
تبصره:
در تأمين اهداف اين ماده بايد متذكر شد كه مفهوم لغت داور در برگيرندة داور، افرادي كه به آنها در بين بازي مكان مشخص اعطاء شد و كليه افرادي مي‏شود كه جهت همكاري با داور در جريان مسابقه برگزيده شده باشند.

ماده 3 توپ تنيس
سطح بيروني توپ بايد يكنواخت و برنگ سفيد يا زرد باشد، اگر روي توپ درزي وجود داشته باشد، اين محل نبايد بصورت دوخته و به شكل بخيه باشد. قطر توپ بايد بيش از 35/6 سانتيمتر و كمتر از 67/6 سانتيمتر باشد و وزن آن بايد بيش از 7/56 گرم و كمتر از 5/58 گرم باشد و جهش توپ در صورت رها شدن از فاصلة 254 سانتيمتر بر روي يك سطح بتوني بايد بيش از 135 سانتيمتر و كمتر از 147 سانتيمتر باشد تحت فشار 165/8 كيلو گرم توپ بايد دچار فرورفتگي بداخل به ميزان بيش

از 56/0 سانتيمتر و كمتر از 74/0 سانتيمتر در قسمت جلوئي و فرورفتگي به ميزان بيش از 89/0 سانتيمتر و كمتر از 08/1 سانتيمتر در قسمت پشتي شود. ارقام گفته شده در مورد اين فرورف

تگيها بايد ميانگين خواندن جدا از هم ارقام در هر يك از سه محور توپ باشد و در هر مورد اختلاف بين دو بار خواندن ارقام نبايد بيش از 08/0 سانتيمتر گردد. براي بازي در ارتفاع بيش از 1219 متر از سطح دريا مي‏توان از دو نوع ديگر توپ استفاده نمود. توپ اول تمام مشخصات پيش گفته را دارد جز آنكه جهش آن بيش از 93/121 سانتيمتر و كمتر از 135 سانتيمتر است و فشار داخلي آن بيش از فشار خارج آن است. اين نوع توپ مرسوم است به «توپ پر فشار» توپ نوع دوم تمام مشخصات پيش گفته را دارد جز آنكه جهش آن بيش از 135 سانتيمتر و كمتر از 147 سانتيمتر است و فشار داخلي تقريباً برابر فشار خارجي است اين توپ به منظور تطبيق بايد براي مدت 60 روز يا بيشتر در همان ارتفاع مورد نظر جهت انجام مسابقه قرار گيرد. به اين توپ معمولاً واژه توپ فشار صفر و يا توپ بدون فشار اطلاق مي‏گيرد.
تمام آزمايشات در مورد جهش توپ اندازه و ميزان فرورفتگي بايد مطابق قوانين و ترتيبهاي معين شده در ضميمه 1 صورت گيرد.
1- Pressurised Ball
2- Zero-Pressure
3-Non-Pressrised
ماده 4- راكت تنيس
راكتهائي كه از مشخصات ذيل پيروي نكنند جهت بازي مطابق مقررات تنيس، مورد تأئيد نمي‏باشند.
الف) قسمتي از راكت كه در انجام ضربه مورد استفاده قرار مي‏گيرد بايد تخت باشد و از يك شبكه زه درهم شده متصل به قاب راكت تشكيل مي‏گردد. زه‏ها در محل تلاقي بازه‏هاي مجاور به تناوب از

رو و زير به يكديگر مي‏پيوندند و به هم تافته مي‏شوند. در مجموع اين شبكة زه بايد يكدست باشد و بخصوص تراكم اين شبكه در قسمت مركز نبايد كمتر از ساير قسمتها باشد. زه‏ها بايد عاري از هر گونه اضافات و اتصالات جنبي باشند مگر آنچه كه جهت پيشگيري و محدود كردن فرسودگي و پارگي و يا لرزش بكار رود كه بايد اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمين اهداف فوق را داشته باشد.

ب) طول راكت كه دسته را نيز شامل مي‏شود بايد عاري از هر گونه اضافات و اتصالات جنبي باشد مگر آنچه كه جهت پيشگيري به محدود كردن فرسودگي، پارگي، لرزش و آنچه كه جهت تقسيم وزن بكار رود كه در اين صورت بايد اندازه و محل معقول و مناسب جهت تأمين اهداف فوق را داشته باشد.
و) قاب راكت كه شامل دسته نيز مي‏شود و زه‏ها بايد عاري از هر گونه وسيله‏اي باشند كه توانائي انجام تغيير عمده و مشخص و يا تغيير در تقسيم وزن در راكت: در هنگامي كه توپ در گردش است را امكان پذير نمايد. فدراسيون بين المللي تنيس در اين مورد كه آيا راكت نمونه و مدل اوليه راكت از شرايط فوق‏الذكر تبعيت مي‏كند و آيا راكت مورد تأئيد است يا خير تصميم‏گيرنده است. چنين تصميم‏گيري ممكن است بنا به ابتكار خود فدراسيون بين المللي تنيس و يا بدرخواست افراد ذينفع ماننذ بازيكن، كمپاني سازندة تجهيزات وسايل و يا سازمان ملي تنيس هر كشور و يا اعضاي آنها

صورت پذيرد. چنين تصميم‏گيريها و درخواستها مي‏بايست مطابق قواعد و ترتيبات مرسوم فدراسيون بين المللي تنيس براي بررسي درخواستها و جهت دادن پاسخ صورت پذيرد كه نسخه‏هائي از روند اجراي كار را مي‏توان از دفتر معاونت اداري دريافت نمود.
مورد اول- آيا مي‏توان از بيش از يك شبكة زه در قسمت ضربه زنندة راكت استفاده نمود؟

پاسخ: خير- قانون به وضوح اشاره به يك شبكه مي‏كند و نه شبكه‏هائي از رده‏هاي درهم تنيده.
مورد دوم- اگر زه‏ها در بيش از يك سطح قرار داشته باشد، آيا مي‏توان شبكة زه در كل تخت و يكدست دانست؟
پاسخ: خير

مورد سوم- آيا مي‏توان از وسايلي كه موجب كاهش لرزش مي‏شوند در روي راكت و كجا بايد قرار داد؟
پاسخ: بلي- اما اين وسايل را فقط مي‏توان در خارج از شبكة بهم تافته زه قرار داد.
مورد چهارم- در هنگاميكه توپ در گردش است. بطور اتفاقي زه راكت بازيكني پاره مي‏شود آيا بازيكن مجاز به ادامه بازي با چنين راكتي است؟
پاسخ: بلي.
ماده 5- زننده سرويس و دريافت كننده سرويس
بازيكنان بايد در دو سوي تور قرار بگيرند. بازيكني كه در ابتدا با ضربة خود توپ را به گردش در مي‏آورد «زننده سرويس» و فرد ديگر «دريافت كننده سرويس» ناميده مي‏شوند.
مورد اول- اگر بازيكني در ضمن زدن ضربه از خط فرضي امتداد تور عبور كند، امتياز از دست مي‏دهد؟
الف) قبل از ضربه زدن به توپ
ب) پس از ضربه زدن به توپ
پاسخ: در صورتي كه بازيكني وارد محدودة خطوط احاطه كنندة زمين حريف شود، در هيچيك از موارد فوق با عبور از خط فرضي امتياز از دست خواهد داد (مادة بيست) در مورد مانع شدن از اجراي ضربه حريف مي‏تواند خواستار تصميم‏گيري داور مطابق مادة 21 و 25 شود.
مورد دوم- زننده سرويس ادعا مي‏كند كه دريافت كنندة سرويس بايد در محدوة خطوط زمين خود قرار بگيرد، آيا چنين امري ضروري است؟
پاسخ: خير- دريافت كنندة سرويس مي‏تواند در هر جاي دلخواه در زمين مربوطه قرار گيرد
ماده 6- انتخاب زمين و سرويس

در گيم اول حق انتخاب زمين و حق سرويس كنندة يا دريافت كنندة سرويس بودن به قيد قرعه مشخص مي‏گردد. برندة قرعه حق انتخاب را دارد و يا مي‏تواند از حريف خود بخواهد يكي از موارد زير را انتخاب كند.
الف) سرويس كننده و يا دريافت كنندة سرويس بودن كه در اين صورت بازيكن ديگر بايد زمين را انتخاب كند.

ماده 7- سرويس
اجراي ضربه سرويس بايد تحت شرايط زير صورت پذيرد. درست قبل از شروع ضربه سرويس كننده بايد با پاهاي متوقف در پشت خط انتهاي (در لبة خارجي خط كه نسبت به تور دور است) بايستد در محدوده‏ هاي بين امتداد فرضي علامت مركزي تا خط كناري سپس سرويس در لحظه برخورد توپ و راكت پايان يافته تلقي مي‏شود. بازيكني كه فقط يك دست داشته باشد، مي‏تواند توپ را با ضربه راكت به هوا پرتاب كند و سپس سرويس را انجام دهد.
مورد اول- آيا سرويس كننده در بازي انفرادي حق ايستادن در محدودة پشت خط انتهاي زمين بين خط كناري بازي دوبل را دارد.
مورد دوم- اگر بازيكني در هنگام زدن سرويس دو يا چند توپ را به جاي يك توپ به هوا پرتاب كند، آيا خطا كرده است؟
پاسخ: خير- بايد اعلام بجا شود اما چنانچه اين عمل را عمدي تلقي كند مي‏تواند مطابق قوانين ماده 21 عمل كند.

ماده 8 خطاي پا
الف) سرويس كننده در حين اجراي ضربه:
الف-1) جاي خود را با راه رفتن يا دويدن تغيير ندهد. حركت اندك‏ پاها كه عملاً اثري بر محل اصلي سرويس كننده نگذارد به عنوان تغيير محل به وسيله راه رفتن يا دويدن تلقي نمي‏گردد.
الف-2) نبايد با هيچيك از پاها ناحيه‏اي به جز محدودة پشت خط انتهاي زمين در فاصله‏اي بين امتداد فرضي علامت مركزي تا خط كناري را لمس كند.
ب) منظور از كلمة پا قسمتي از پا، از قوزك به پائين است.
ماده 9- اجراي ضربة سرويس
الف) براي اجراي ضربة سرويس، سرويس كننده بايد به تناوب در پشت نيمه راست و چپ زمين خود قرار گيرد. در هر گيم ابتدا بايد از نيمه راست ضربه سرويس اجرا شود. اگر سرويس از نيمه اشتباه مشخص نگردد، تمام بازيهاي انجام يافته با سرويس يا سرويس‏هاي زده شده از جهت اشتباه به قوت خود باقي مي‏ماند ولي اشتباه در محل اجراي سرويس به محض تشخيص بايد تصحيح شود.

ب) توپ سرويس شده بايد پس از عبور از روي تور با زمين يا خطوط محدوه كار سرويس زمين حريف كه بصورتي مورب در نيمه ديگر زمين نسبت به محل سرويس قرار دارد، برخورد كرده و بعد توسط دريافت كنندة سرويس برگشت داده شود.
ماده 10 خطاي سرويس
سرويس، خطا محسوب مي‏گردد چنانچه:
الف) سرويس كننده از قوانين مواد 7-8 يا 9 (ب) تخطي نمايد.

ب) اگر در زدن سرويس توپ به راكت برخورد نكند.
ج) اگر توپ سرويس شده قبل از اصابت به زمين به اجزاء دائمي زمين بجز(تور، كمربند تور، نوار تور) برخورد نمايد.
مورد اول- بعد از پرتاب توپ بالا به عنوان مقدمه انجام ضربه سرويس، سرويس كننده تصميم به نزدن توپ مي‏گردد و در عوض آن را با دست مي‏گيرد،آيا اين كار خطا محسوب مي‏گردد؟
پاسخ: خير
مورد دوم- هنگام زدن سرويس در بازي انفرادي داخل يك زمين بازي دوبل كه داراي پايه هاي زمين انفرادي است، توپ به پايه زمين انفرادي برخورد مي‏كند و بعد در كادر صحيح سرويس فرود مي‏آيد. آيا اين خطا محسوب مي‏گردد و يا بايد اعلام بجا شود؟
پاسخ: در سرويس، خطا محسوب مي‏گردد زيرا پايه هاي بازي انفرادي، پايه هاي زمين دوبل و بخشي از تور يا نوار تور مابين آنها جزء اجزاء دائمي زمين محسوب مي‏گردند. (طبق ماده 2 و 10 و با توجه به تبصره ماده 24)
ب) انتخاب زمين كه در اينصورت بازيكن ديگر حق انتخاب سرويس كننده يا دريافت كننده سرويس بودن را دارد
مورد اول- آيا بازيكنان در صورت با تأخير افتادن يا بحالت تعليق درآمدن بازي قبل از شروع آن حق انتخاب مجدد را دارند؟
پاسخ: بلي- نتيجة قرعه كشي به قوت خود باقي است اما حق انتخاب مجدد در رابطه با زمين يا سرويس وجود دارد.
ماده 11- سرويس دوم
بعد از اعلام «خطاي سرويس» (چنانچه خطاي اول باشد) بازيكن بايد از همان زمين كه سرويس خطا انجام داده اقدام به زدن سرويس كند مگر آنكه سرويس از نيمة اشتباه زده شده بايد كه در اين صورت طبق ماده (9) سرويس كننده حق زدن تنها يك سرويس از پشت نيمه ديگر زمين را دارد. مورد اول- بازيكن از نيمه زمين سرويس مي‏كند. او امتياز را از دست مي‏دهد و سپس ادعا مي‏كند كه بخاطر اجراي سرويس از نيمه اشتباه زمين، خطا صورت گرفته است.

پاسخ: امتياز به قوت خود باقي است و سرويس بعدي بايد با توجه به امتيازات از نيمه صحيح زمين زده شود.
مورد دوم- (امتياز برابر 15 است) و سرويس كننده به اشتباه از طرف چپ زمين سرويس مي‏كند. او برنده امتياز مي‏شود سپس از طرف راست سرويس مي‏زنند و خطاي سرويس مي‏كندمي‏ماند؟ سرويس بعدي او از كدام نيمه زمين بايد زده شود.
پاسخ: امتياز قبلي به قوت خود باقي مي‏مامند. سرويس بعدي بايد از نيمه چپ زمين زده شود. حساب امتيازات (15/30) است و سرويس كننده يك سرويس خطا زده است.

ماده 12- زمان اجراي سرويس
سرويس كننده تا زماني كه دريافت كنندة سرويس آماده نباشد نبايد سرويس كند. اگر دريافت كننده سعي به بازگشت توپ نمايد بعنوان آماده بودن تلقي مي‏گردد. اگر چنانچه دريافت كننده سرويس فرود نيامده خطا اعلام كند.
ماده 13 قانون اعلام «بجا»
در تمام مواردي كه با توجه به قوانين و يا بعلت هر گونه مداخله‏اي در بازي اعلام «بجا» ضروري مي‏شود يكي از موارد زير مي‏بايد مصداق يابد:
الف) هنگاميكه «بجا» در رابطه با سرويس اعلام مي‏گردد فقط همان سرويس بايد تكرار شود.
ب) اعلام «بجا» در هر شرايط ديگر موجب تكرار كامل آن امتياز مي‏گردد.
مورد ا- اختلال در انجام سرويس توسط عاملي خارج از قوانين مشروحه در ماده (14) صورت مي‏گيرد. آيا تنها همان سرويس بايد تكرار شود؟
پاسخ: خير- كل آن امتياز بايد دوباره بازي شود.
مورد 2- اگر توپي در حين بازي پاره شود، آيا بايد اعلام «بجا» كرد؟
پاسخ: بله
ماده 14- قانون بجا در سرويس
در سرويس هنگامي اعلام بجا مي‏شود كه:
الف) توپ سرويس شده صحيحي به تور، كمربند يا نوار تور برخورد كند و يا توپ بعد از برخورد با تور، كمربند تور يا نوار تور به دريافت كننده يا به هر چيزي كه پوشيده يا به همراه دارد، قبل از برخورد با زمين اصابت كند.
ب) اگر زماني كه دريافت كننده سرويس آماده نباشد سرويس زده شود يا سرويس خطائي انجام شود.
(رجوع به ماده 12 شود). در صورت اعلام «بجا» سرويس زده شده به حساب نمي‏آيد و بايد مجدداً سرويس كرد اما سرويس بجا موجب عدم احتساب سرويس خطاي قبلي نخواهد شد و سرويس خطا به قوت خود باقي مي‏ماند.
ماده 15- ترتيب اجراي سرويس
در پايان گيم اول دريافت كننده زننده سرويس سرويس بعدي مي‏گردد و اين ترتي

ب متناوباً در تمامي گيمهاي بعدي بازي اجرا خواهد شد اگر بازيكني خارج از نوبت سرويس كند. بازيكني كه نوبت سرويس او بود، به محض مشخص شدن اشتباه بايد سرويس كند اما تمامي امتيازات قبل از كشف اشتباه محسوب مي‏گردد اگر قبل از مشخص شدن اشتباه، گيم به پايان برسد، ترتيب سرويس به صورت تغيير يافته ادامه خواهد يافت