بخشی از مقاله
چکیده - با توجه به افزایش استفاده از پهپادها در مقاصد نظامی ازجمله، انتحاری، شناسایی و جنگنده نیاز به تحقیق پیرامون این تجهیزات بیشازپیش ضروری است. هر روشی که بتواند قابلیت عملیاتی این تجهیزات را افزایش دهد میتواند موردتوجه قرار گیرد. در این مقاله در نظر است روشی جدید برای افزایش قابلیت اطمینان و بالا بردن توانمندی پهپادهای شناسایی ارائه شود. در این روش با نصب پهباد بر روی جنگنده بومی مانند صاعقه میتوان توان رزمی و جاسوسی یگان هوایی را افزایش داد و در خصوص هرگونه عملیات استراتژیکی نیز میتوان بهره جست. بدینصورت که کمکخلبان میتواند با کنترل پهباد و راهنمایی آن به خلبان برای رؤیت مناطق جنگی کمک کند. طرح ارائهشده یک امکانسنجی و طراحی مفهومی است. در صورت عملیاتی شدن باید تمام مراحل طراحی مقدماتی، مدلسازی ریاضی و شبیهسازی سهبعدی آن انجام شود.
.1 مقدمه
"پهپاد" واژهای است که برای هواپیماهای بدون سرنشین تعریفشده و مخفف "پرنده هدایتپذیر از دور" است. در سال https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B11917، چارلز کترینگ، از شرکت ژنرال موتور، هواپیمایی بدون سرنشین دوباله برای ارتش آمریکا طراحی کرد که مواد منفجره را با خود حمل میکرد تا به هدف موردنظر برخورد میکرد، ساخت این هواپیمای بدون سرنشین موردتقدیر اتاق بازرگانی آمریکا قرار گرفت .[1]
پهپادها یا بهوسیله کنترل از راه دور یا با برنامههای پیش پروازی ریخته شده از قبل یا با سامانههای خودکار دینامیک هدایت میشوند. پهپادها در حال حاضر در برنامههای نظامی که شامل جاسوسی، حملات انتحاری، حمله موشکی و بمباران میشود فعالیت میکنند . [2] این هواپیماها همچنین در برنامههای غیرنظامی مانند عملیات امداد و نجات، خاموش کردن آتشسوزیها درجایی که پرواز برای خلبان خطر دارد، کنترل پلیس در ناآرامیها و اغتشاشات، مرزبانی و شناسایی بیشتر حوادث غیرمترقبه طبیعی استفاده میشوند .[3]
بیشترین سرمایهگذاری در جهان درزمینه ساخت و تجهیز پهپادها را وزارت دفاع ایالاتمتحده آمریکا انجام داده است؛ بهطوریکه بین سالهای 1990 تا 1995 حدود 3 میلیارد دلار هزینه برای طراحی ساخت و تجهیز پهپادها هزینه کرده است . حادثه 11 سپتامبر 2001 باعث شد تا دولت آمریکا بودجه بیشتری را به طراحی و ساخت و تجهیز پهپادها اختصاص دهد. پهپادها هماکنون بهطور گسترده درزمینه مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفتهشدهاند.[4]
.2 هواپیمای جنگنده
هواپیمای جنگنده نوعی هواگرد نظامی با سرعتبالا و مانور پذیری بسیار است و از سلاحهایی برای از میان بردن هواپیماهای دشمن برخوردار است .[9] جنگندهها درجه اول برای تضمین کنترل فضای هوایی طراحی میشوند. جنگندهها در مقایسه با هواپیماهای نظامی دیگر اندازه کوچکی دارند، آنها به جنگ هوایی با هواپیماهای دیگر پرداخته، بمبافکنهای دشمن را سرنگون کرده و مأموریتهای تاکتیکی متنوع دیگری را انجام میدهند.
تولید جنگندهها از اوایل جنگ جهانی اول آغاز شد و در ابتدا با بدنههای چوبی و سطح پارچهای ساخته میشدند. ابتدا از آنها بهعنوان هواپیمای دیدهبان برای راهنمایی توپخانه استفاده میشد اما خیلی زود مشخص شد که میتوان آنها را مسلح کرده و برای نبرد با هواپیماهای دشمن و مأموریتهای تاکتیکی دیگر از آنها استفاده کرد. در اواخر جنگ جنگندههایی چون فوکر دی. 7 آلمان و اسپاد فرانسه بهسرعت 215 کیلومتر در ساعت دست یافتند.[10]
جنگ جهانی دوم شاهد جنگندههای تمامفلزی بود که به سرعتهایی فراتر از 750 کیلومتر در ساعت رسیده و قابلیت پرواز در ارتفاع 10، 700 تا 12 هزار متری سطح دریا را داشتند. با پایان جنگ جهانی دوم عصر جتهای جنگنده فرارسید. تولید جنگندههایی با موتور جت در اواخر جنگ در هر دو جبهه متفقین و متحدین آغاز شد اما دیرتر از آن وارد جنگ شدند که نقش مؤثری در آن ایفا کنند. جتهای جنگندهای چون اف-86 سیبر آمریکاییها و میگ-15 روسها در جنگ کره به طرز مؤثری مورداستفاده قرار گرفتند.
از آن زمان تاکنون جنگندههای متفاوتی برای نقشهای جنگی خاصی طراحیشدهاند. جنگندههای رهگیر بهگونهای طراحیشده و مسلح میشوند که برای رهگیری، شکست دادن یا فراری دادن جنگندهها و بمبافکنهای دشمن مناسب باشند. جنگندههای برتری هوایی بایستی از برد عملیاتی بالایی برخوردار باشند تا در عمق قلمرو دشمن حرکت کرده و جنگندههای دشمن را نابود کنند. بسیاری از جنگندهها از قابلیتهای ثانویه حمله به اهداف زمینی با استفاده از انواع بمب و موشک هوا به زمین برخوردارند و در نقش جنگنده بمبافکن از آنها استفاده میشود.[11]
.3 انتخاب مدل پهپاد وجنگنده:
1,3 مدلهای پیشنهادی پهپاد:
.1,3,1 پهپاد کرار
پهپاد کرار نخستین هواپیمای بدون سرنشین جت کشور است که دارای قابلیتهای متعددی ازجمله موتور توربوجت، قادر به حمل انواع بمبهای نقطه زن، موشکهای کروز جهت انهدام نقطهای اهداف موردنظر هست. یکی از خصوصیات مهم کرار، مداومت پروازی بالا در مسافتهای دوردست، سرعت مناسب، توان انجام مأموریتهای مختلف در عمق استراتژیک مواضع دشمن با اهداف گوناگون از دیگر قابلیتهای کرار است. ویژگی دیگر این بمبافکن بدون سرنشین، تغییر فوقالعاده سرعت و ارتفاع پروازی در 2 ثانیه و بهمنظور فرار از تیررس موشکها و راکتهای ضد هوایی دشمن هست.[12]
برد کرار 1000 کیلومتر مؤثر بوده و در حین حرکت در مسیر پروازی توانایی تصویربرداری و انتقال مستقیم آن به مرکز کنترل را دارا هست. این پرنده قابلیت انجام عملیات ضربتی بر ضد انواع ناوها، تانکها و نفربرها، مواضع ثابت و متحرک دشمن را بهخوبی و با دقت بالاتر هست. پهپاد کرار 4 متر طول دارد و با سرعتی حدود 900 کیلومتر بر ساعت میتواند تا فاصله هزار کیلومتر دورتر از محل پرتاب و تا ارتفاع 10 الی 12 کیلومتر از سطح دریا پرواز کند. موتور آن، یک توربوجت از نوع طلوع 4 یا 5 و ساخت ایران است.
