بخشی از مقاله
مروري بر آلاینده هاي نوظهور در مواد غذایی
چکیده
تمام دولت ها در سراسر جهان در حال تلاش بیشتر براي بهبود ایمنی غذا هستند.انواع باقیمانده هاي سمی در مواد غذایی، به دلیل توسعه صنعتی، شیوه هاي کشاورزي جدید، آلودگی زیست محیطی و تغییر اقلیم، دائماً در حال افزایش هستند. در این مقاله ، گروهی منتخب از آلاینده هاي نوظهور در مواد غذایی ، شامل آلاینده هاي آلی صنعتی مثل ترکیبات پرفلورینه (PFCs) و نانومواد مورد بررسی قرار میگیرند. روش هاي تحلیلی اصلی براي شناسایی این ترکیبات و تعیین کمیت آنها در مواد غذایی ، با تاکید ویژه بر تکنیک هاي
بیولوژیکی، در صورت امکان، معرفی شده و مورد بحث قرار میگیرند.
کلید واژه ها- آلاینده هاي نوظهور موادغذایی؛ PFCs ها، نانومواد؛
مقدمه
در حال حاضر یکی از چالش هاي بزرگ در ایمنی غذا، کنترل خطرات مربوط به انواع آلاینده هاست که دائماً در حال تغییر هستند. از میان عمده ترین گروه هاي تازة آلاینده مواد غذایی، آلاینده هایی که منشأ صنعتی دارند (مثل ترکیبات پرفلورینه (PFCs)و مواد نانو) در حال حاضر از همه مهم ترند. بسیاري از این ترکیبات موجب نگرانی زیادي شده اند زیرا می توانند آسیبی جدي به سلامتی انسان وارد کنند و برخی از آنها مشکوك به سرطان زا بودن هستند.در این مقاله منبع اصلی این گروه هاي آلاینده انتخابی معرفی شده
و روندهاي تحلیلی و غلظت هاي گزارش شده آنها در طول چند سال اخیر ارائه می شوند.
ترکیباتی با منشأ صنعتی-ترکیبات پرفلورینه (PFCs)
PFCs ها یک گروه بزرگ از ترکیبات هستند که مشخصه اصلی آنها یک زنجیره کربن خطی آب گریزکاملاً فلورینه شده متصل به یا چند سر آبدوست است. PFCs ها هم آب و هم روغن را پس می زنند به همین خاطر براي پوشش هاي سطحی ایده آل هستند. این ترکیبات در بسیاري از کاربردهاي صنعتی از جمله ضد
لک ها (مثل تفلون)، در پارچه ها، رنگ ها، موم ها، پولیش ها، لوازم برقی، چسب ها و بسته بندي غذا بکار می رود(.(1استفاده و دفع PFCs ها منجر به شیوع گستردة این مواد شیمیایی در محیط زیست شده است .(2)انباشتگی زیستی در ماهی ها به عنوان منبع اصلی PFCs ها در رژیم غذایی شناخته شده است. آماده سازي غذا نیز یکی دیگر از منابع آلودگی است(.(5بسته بندي هاي ضد چربی براي غذاهاي آماده و بسته بندي هاي ویژه نیز ممکن است، از طریق مهاجرت، موجب ورود PFCs ها به غذا شوند(.(5به دلیل خنثی بودن و عدم ایجاد پاسخ ایمنی ، PFCs ها با تکنیک هاي تحلیل ابزاري مورد بررسی قرار میگیرند. به دلیل ارتباط PFCs ها به ایمنی غذا، از روش هاي موجود در این تحقیق استفاده شده است (جدول .(1براي استخراج ماتریس هاي پیچیده، مثل غذا، از روش هاي مبتنی بر استخراج زوج یون به طور گسترده استفاده شده است. اما گاهی اوقات این روش ها دچار تاثیر تداخلات ماتریس هستند.از محلول تترا-ان- بوتیل آمونیوم هیدروژن سولفات و بافر کربونات سدیم در pH=10 به عنوان عامل تشکیل دهنده زوج یون و از متیل ترت بوتیل اتر (MTBE) به عنوان عامل استخراج کننده استفاده می شود(10و.(11 از فرایند استخراج مایع – جامد (LSE) نیز استفاده شده است. در این روش ترکیبات هدف با خیساندن نمونه در متانول و تکان دادن آن استخراج می شوند(.(6 پس از تخلیص با کربن فعال، عصاره آمادة تحلیل می باشد. این روش دچار تاثیرات ماتریس نیست و بازیافت هاي حاصل از آن نیزمعمولاً بالا بوده و از 80 تا %110 هستند. چندین تحقیق با استفاده از روش هضم KOHو پس از آن استخراج فاز جامد 12) (SPE)و.(13 یا فیلتراسیون و سپس SPE انجام شده است. امروزه، از آشکارسازهاي تله یونی (IT) و زمان پرواز (TOF) نیز براي تعیین کمیت مقادیر کم PFCs ها استفاده می شود. تیم تحقیقاتی Berger به مقایسه ابزارهاي IT، QqQ و TOF پرداخته اند(.(15 طیف سنجی جرمی تاندم داراي اختصاصیت عالی بوده و سیگنال پس زمینه توسط ابزار حذف شده و تاثیر ماتریس قابل مشاهده نیست. با استفاده از TOF-MS می توان به برآوردي از ماتریس باقیمانده در عصاره دست یافت که می تواند عملکرد یونیزاسیون را تضعیف کند. قدرت بالاي تفکیک جرم در ابزار TOF-MS منجر به اختصاصیت عالی براي شناسایی PFCs ها پس از تزریق نمونه خام می شود.
