بخشی از مقاله

کارآموزی عمران شركت چكاد افزار گلستان

انواع ساختمان :
انواع ساختمان از نظر سيستم، باربري قطعات ساختمان و نوع مصالح به كار رفته در سيستم باربر ساختمان آنها را به پنج قسمت تقسيم مي شود :

1- ساختمان با مصالح بنايي يا ماسونري يا ساختمان با ديوار باربر :
دراين نوع ساختمان ها باربرهاي كف و سقفها و ديوارها به ديوار منتقل شده و از ديوار به پي و از آنجا به زمين انتقال مي يابد به همين خاطر اين گونه ساختمان ها به ساختمان هاي با ديوار باربر نيز موسوم اند.
از نظر مصالح ديوار باربر ديوارهاي آجري، ديوارهاي سنگي و ديوارهاي

با بلوك سيماني را مي توان نام برد. ديوارهاي خشتي و گلي هم در بعضي از روستاهاي دوردست هنوز كاربر دارد كه چون مقاومت چندان برابر زلزله ندارند در حال منسوخ شدن بوده و ساخت آنها توصيه نمي گردد مگر در موارد خيلي ضروري و آن هم با ايجاد تسهيلات لازم.
بر طبق آئين نامه ماده 2800 (طرح ساختمان در برابر زلزله) به علاوه ي طبقه زير زمين مي توان ساخت و چنانچه تعداد طبقات بيشتر باشد مجاز به ساخت اين گونه ساختمان ها نيست.

2- ساختمان هاي اسكلت بتن مسلح :
در اين جا مانند قابهاي فلزي بار توسط قاب عمل مي شود. فقط جنس قاب از بتن مسلح مي باشد منظور از بتن مسلح بتني است كه در داخل آن به تعداد لازم و كافي ميلگردها كار گرفته شده و هر دوي مصالح (بتن و ميلگرد) در مقاومت قطعه در برابر بتنهاي فشاري مقاومت مي نمايد البته بتن در برابر تنشهاي كششي مقاومت كرده و گاهي در مقابله با تنشهاي فشاري هم با بتن مشاركت مي كند.

مراحل اجرايي ساختمان :
اجراي يك ساختمان را مي توان به سه مرحله عمليات خاكي، سفت كاري و نازك كاري تقسيم نمود.
عمليات خاكي شامل پياده كردن نقشه تسطيح زمين، پي كني، گود برداري، حفر چاه هاي فاضلاب و از اين قبيل كارها مي باشد .

سفت كاري :
اصولاً به اجراي اسكلت بندي ساختمان مربوط مي شود. كه شامل پي سازي، ديوار چيني، عايق كاري، اسكلت بندي و ستون، تيرريزي اجراي سقف شيب بندي و از اين قبيل مسائل مي باشد.
نازك كاري :
شامل كارهايي از قبيل اندودها، سفيد كاري، كاشي كاري، سنگ نما، فرش كف ، موازييك يا سنگ پلاك، نقاشي، در و پنجره ، نماسازي ، شيشه ، لوله كشي ، نصب ادوات برقي و مكانيكي و ساير موارد تا تشكيل ساختمان خواهد بود.
پياده كردن نقشه و عمليات خاكي :


اولين مرحله از اجزاي ساختمان، پياده كردن نقشه مي باشد كه عبارت است از انتقال اندازه هاي روي نقشه در روي زمين با ابعاد و مقياس طبيعي. معمولاً نقشه پي كني يا پي سازي را در روي زمين پياده مي نمايند بهتر است قبل از پياده كردن نقشه روي زمين مورد احداث تسطيح گرديده و كليه مواد و خاكهاي زائد و نباتي وريشه هاي احتمالي گياهان، برداشته و از محل كارگاه خارج گردد.
پياده كردن نقشه را مي توان به دو صورت انجام داد :
1- با استفاده از دوربين نقشه برداري براي ساختمان ها با پلان بزرگ و متنوع
2- با استفاده از متر و طناب براي ساختمان هاي معمولي
در اينجا فقط روش استفاده از متر و طناب براي پايده كردن نقشه شرح داده مي شود:
براي پياده كردن نقشه وسايل مورد نياز براي كار شامل متر، طناب ميخ چوبي و گچ مي باشد در صورتي كه زمين داراي شيب باشد به شمشه، تراز و شاقول نيز نياز
مي باشد. منظور پياده كردن زواياي قائمه در روي زمين است كه با استفاده از قضيه فيثاغورت در زمين مثلث قائم الزاويه عمل پياده كردن نقشه را انجام مي دهيم . در مثلث قائم الزاويه مربع وتر برابر است با مجموع مربعات دو ضلع ديگر :
حال اگر مثلثي داشته باشيم كه طول و عرض اضلاع آن 5 متر و ديگر اضلاع آن 3 و 4 متر باشد ، مثلث حتماً قائم الزاويه خواهد بود. زيرا روش كار بدين صورت است كه : يك محور مشخص را در نظر مي گيريم بنابراين سه ضلع ساختمان معلوم و مشخص است كه اين محور را به وسيله ميخ كوبي در دو انتهاي آن و طناب كشي مشخص مي كنيم.
از يك نقطه معلوم A در روي يك محور كه يك گوشه از كار مي باشد، شروع مي كنيم در اين نقطه A ميخ چوبي كوبيده و به دور آن طناب كشي نموده و يك سرطناب را در امتداد AB قرار داده و طرف ديگر طناب را در امتداد حدود عمود بر ان قرار مي دهيم.
از نقطه A به ول دقيق 4 متر در امتداد ثابت AB علامتگذراي مي كنيم (نقطه B) سپس

از نقطه A روي طناب و در امتداد AC به طول دقيق 3 متر علامت مي گذاريم. (نقطه C) طناب را در امتداد AC آنقدر جابجا مي كنيم تا فاصله BC دقيقاً 5 متر شود در اين صورت محور AC عمود بر محور AB خواهد بود و زاويه قائمه ABC پياده شده است به همين ترتيب مي توان ساختمان را پياده نمود. براي كنترل از صحت پياده شدن بايستي مستطيل پياده شده را در نظر گرفت و قطرهاي اصلي آن را اندازه گرفته كه بايستي با هم برابر باشند. چنانچه برابر بود عمليات به درستي انجام شده و در غيرن اين صورت بايستي مجدداً كنترل شود.
نقشه هاي ساختمان معمولا در دو جهت عمود بر هم محوربندي شده اند كه اين محورها در يك جهت با اعداد و در دو جهت عمود با حروف مشخص شده اند. هدف از پياده كردن نقشه تعيين محل اين محورها در روي زمين است كه به توجه به ابعاد پي كني و پي سازي و غيره اين محورها براي پي كني ، پي سازي نصب صفحه، ستون نصب ستون و ديوار چيني به كار مي آيد و چون در هنگام پي كني اين محورها از بين مي روند، لذا آنها را تا فاصله 2 الي 3 متر به جلو و خارج انتقال داده ميخ كوبي مي نمايند تا در مواقع لزوم ديگر بتوان با استناد به آنها كارها را انجام داد . مسأله ديگر اين است كه از نظر كارهاي ارتفاعي بايست يك نقطه ثابت و مشخص در روي زمين در نظر گرفت كه ارتفاع بقيه نقاط ساختمان سازي نسبت به آن سنجيده شود ، اين نقطه مشخص كه به نمال مي تواند با مشخص كردن محلي از ديوار همسايه باشد، با بتن ريزي با ابعاد دلخواه مثلاً 20*20 در 40 سانتي متر در نقطه خارج از ساختمان تعيين نمود.


عمليات خاكي در ساختمان شامل موارد زير است :
1- برداشت خاكهاي زائد و نباتي و ريشه كني درختان و گياهان و خارج نمودن آنها از محل مورد احداث
2- تسطيح و رگلاژ و در صورت لازم غلطك زني و كوبيدن
3- پي كني جهت اجراي فنداسيون (پي)
4- گودبرداري محل احداث زيرزمين
5- كانال كني براي محل احداث كانال هاي تأسيسات
6- حفر چاه هاي فاضلاب
7- خاك ريزي كف اتاقها به ميزان لازم در طبقه مجاور زمين طبيعي (طبقه همكف) با خاك مناسب و كوبيدن آنها با وسائل مناسب.

گودبرداري محل زيرزمين :
به طور كلي از نظر اقتصادي و گودبرداري ها و پي كني ها بايستي با وسايل و ماشين آلات گودبرداري مكانيكي انجام بپذيرد ولي در كارهاي معمولي و كوچك ممكن است استفاده از ماشين مقرون به صرفه نباشد و انجام آن با وسايل دستي اقتصادي ترمي باشد.
مسأله اي كه در گودبرداري ها چه به صورت دستي و چه به صورت ماشيني را بايد در نظر گرفت كه خارج كردن خاك حاصل از حفاري به بيرون است.
در پي كني هاي انجام شده حداكثر ارتفاعي را كه مي توان خاك را با وسايل بالا پرتاب نمود 2 متر است، لذا چنانچه عمق گودبرداري بيش از 2 متر باشد
خاك برداري بايستي همانند شكل زير به صورت پله به پله صورت گيرد تا بتواند با انتقال خاك از يك ارتفاع به ارتفاع ديگر خاك را از داخل گودال خارج نمايد .
در گود برداري هايي كه با ماشين انجام مي شود سطح شيب داري در مدخل گود ايجاد مي شود تا محلي براي عبور كاميون جهت حمل خاك به خارج از گود به وجود آيد .

 


پي كني :‌
پي كني جهت ايجاد فنداسيون ( پي ، شالوده ، فونيزه ) در داخل زمين ايجاد مي شود .
پي كني به توجه به نقشه هاي اجرايي و ابعاد پي ها و با در نظر گرفتن قالبها مي باشد . مثلاً اگر قالب پي آجري به ضخامت سانتي متر باشد چنانچه مربعي به ضلع 150 سانتي متر باشد اگر از هر طرف 15 سانتي متر جهت قالب بندي در نظر بگيريم ، بايستي ابعاد 180در 180 سانتي متر حفاري گردد .
پي سازي :
نقش پي در ساختمان تحمل بارهاي وارده از ساختمان و انتقال آن به زمين زير آن است . بنابراين پي ساختمان بايستي دو خصوصيت زير را دارا باشد . مينان كامل تحمل نمايد .
2- ابعاد پي به ويژه طول و عرض آن بايد به گونه اي باشد كه بتواند با ايمني كافي بار وارده را با توجه به مقاومت خاك به زمين انتقال دهد . بر حسب نوع ساختمان و خاك محل و موارد ديگر ، پي ساختمان را به صورت غير مسطح و مسطح مي توان ساخت .

پي هاي غير مسلح :
اين نوع پي ها معمولاً براي ساختمان هاي با مصالح بنايي ( ديوار باربر ) كاربرد دارد، از نقطه نظر مصالح به كار رفته انواع و اقسام مختلف دارد .
شفته ريزي : شفته مخلوطي است از خاك محل ، شن و ماسه ، آهك و آب

پي هاي مسلح :‌
پي هاي بتن مسطح براي تحمل بار ديوارها و ستون هاي بتني به طور كلي براي انواع ساختمان ها كاربرد دارد و بسته به وزن طبقات ( تعداد طبقات ) و موقعيت آن در روي زمين و همچنين جنس و مقاومت خاك از يكي از انواع متداول فنداسيون هاي بتن مسطح مي توان استفاده نمود .
نحوه عمل فن ها از اين قرار است :
بار وارد بر آن را در روي يك سطح نسبتاً بزرگ خاك توزيع مي نمايد و در نتيجه شدت تنش وارده ( نيرو بر واحد سطح ) را كامل داده ،‌ تا خاك بتواند در كمال اطمينان وزن وارده را تحمل نمايد . به عنوان مثال اگر مقاومت مجاز 2 كيلوگرم بر سانتي متر مكعب باشد و ستوني با مقطع 20*20 وزن 40 تن را بخواهد تحمل نمايد تنش وارد بر ستون 100 كيلوگرم بر سانتي متر مكعب فرو مي رود كه اگر بخواهيم ستون را مستقيماً در روي زمين قرار دهيم و خاك تحمل نكرده و ستون در زمين فرو مي رود بنابراين بار 40 تن را بايد بر روح سطح بزرگتري كه همان سطح پي است را توزع نمود تا تنش وارده به خاك از مقاومت پي مجاز آن كمتر شود و زمين بتواند آنها را تحمل نمايد .

انواع فنداسيون هاي گسترده بتون مسلح :‌
1- پي هاي منفرد :‌
اين فونداسيون ها بار تنها يك ستون را تحمل مي كند .

2- پي هاي مركب ( چند ستوني ) :
اين فونداسيون ها بار 2 يا چند ستون را تحمل مي كند .
اين فونداسيون ها موقعي به كار مي روند كه معمولاً پي ها نزديك به هم و عملاً در يكديگرند تداخل نموده و يا خيلي نزديك هستند .

3- پي ديوار ( نواري ) :

 


اين نوع پي ها معمولاً بار ديوارهاي پيوسته بتني و يا ديوارهاي با مصالح بنايي يك ساختمان را تحمل مي نمايند . گاهي در زير ستون هاي كناري در مجاور ساختمان هاي ديگر نيز از اين نوع پي استفاده مي شود .

4- پي هاي كنسولي :‌
اين گونه پي ها در خطوط مجاور ساير ساختمان ها به كار مي رود كه با تركيب با پي منفرد با ستون وسط جمعاً تشكيل پي هاي باسكولي را مي دهند .

5- پي هاي حصيري يا شناور يا پي رادي ژنرال Raft Footing :
بار ستون هاي متعدد و ديوارها به طور كل وزن كل ساختمان را تحمل كرده و به صورت يك دال پيوسته عمل مي كنند تا بارها را در يك مساحت بزرگ
پخش نمايد .


آرماتور گذاري :
آرماتور به صورت ميله گرد فولادي به قطرهاي 6 الي 40 سانتي متر در بازار موجود هستند .
سطح جانبي ميله گرد ممكن است صاف بوده كه به آرماتور ساده مرسوم است و يا اينكه به صورت آج دار باشد . آرماتورهاي ساده و صاف علامت Q في و آرماتورهاي آج دار با علامت Q نمايش داده مي شود .
ميله گردهاي به قطر 6 و 8 و گاهي 10 ميلي متري به صورت كلاف ولي
نمره هاي بالاتر به صورت شاخه هاي 12 متري توليد مي شود ميله گردهاي توليد كارخانه ذوب آهن اصفهان به سه نوع هستند .

- ميله گرد نوع A-I :
از نوع ساده با سطح صاف و فولاد نرمه با مقاومت تسليم حداقل 2400 كيلوگرم بر سانتي متر مربع مي باشد .
- ميله گرد نوع A-II :
آج دار با مقاومت تسليم حداقل 3000 كيلوگرم بر سانتي متر مربع مي باشد .
- ميله گرد نوع A-III :
آج دار با مقاومت تسليم 4000 كيلوگرم بر سانتي متر مربع مي باشد .

در بتن ريزي حجيم :
براي اجراي آرماتوربندي قطعات بتن مسطح بايستي ميله گردها را به
اندازه هاي لازم و بر طبق اندازه هاي نقشه بريده و بر طبق الگوهاي ارائه شده در نقشه خم نموده و فرم لازم را به آن بدهند .
- براي خم كردم ميله گردها از آچار مخصوص F يا گوساله و صفحه فلزي مخصو

ص كه بر روي ميز نصب ميگردد ، ‌استفاده نمود.
- قبل از مصرف ميله گرد بايد با برس سيمي آنها را پاك و تميز نود به طوري كه زنگ زدگي و مواد خارجي از قبيل روغن در روي آن وجود نداشته باشد .
البته مقدار كمي زنگزدگي ميله گردها به شرط كه به مرحله خودرگي ميله گرد نرسيده باشد اشكالي ندارد .
- خم كردن ميله گرد به هيچ وجه نبايد توسط حرارت انجام گيرد زيرا در اثر حرارت از مقاومت و خواص ميله گرد آن كاسته مي شود .
آرماتوربند با داشتن نقشه ابتدا براي هر موقعيت ميله گرد را به طول مندرج در مي آورد فهرست نقشه و به تعداد لازم بريده و سپس با گچ فواصلي را كه در روي نقشه براي قسمتهاي مختلف ذكر شده بر روي ميله گردها بريده شده علامت گذاري مي نمايد و سپس با استفا

1- آرماتورهاي طول يا راسته :
آرماتورهايي اصلي هستند كه به صورت طولي در تيرها ، ستوها و دال ها ،‌
پي ها ديوارها و شناژ ها به كار مي روند .
بايستي از آماتور آج دار استفاده شود معمولاً دو انتهاي ميله گرد قلاب يا خم 90 درجه مي شود .

2- خاموت :‌
جهت كلاف كردن آرماتورهاي راسته تيرها و ستون ها مورد استفاده قرار
مي گيرند كه معمولاً به شكل چهار ضلعي مي باشند . شكل هاي چند ضلعي و دايره نيز به ندرت كاربرد دارد .
در ستون ها به ويژه در مقاطع دايره اي شكل گاهي به جاي خاموت از كلاف دورپيچ استفاده مي شود . خاموت ها معمولا‌ً از ميله گردهاي 6 يا 8 يا 10 مي باشند و جهت سهولت كار از ميله گرد ساده استفاده شده تا عمليات خم كردن براحتي صورت پذيرد . دو انتهاي خاموت بايستي خم گردد .

3- ادكا :‌
در قطعات خمشي ( تيرها ، داله هاي سقف ) در بعضي مقاطع همان مثبت و در بعضي مقاطع همان منفي داريم ، بنابراين ميله گردهاي كنشي ممكن است در قسمت بالا و يا پايين مقطع قرار گيرد .
از اين رو ميله گرد طولي را در محل هاي تغيير علامت همان خمش به صورت شكل زير خم نموده و در داخل كار قرار مي دهند كه به آن ادكا ميگويند .
بتن ريزي :
بتن ( Concrete ) يك حجم سفت سنگ مانند مي باشد كه از اتصال مواد غير فعال يا بي اثر توسط خميره سيمان و آب به دست مي آيد . اين مواد غير فعال دانه بندي نام دارد كه از دو قسمت درشت دانه ريز دانه تشكيل گرديده است . بنابراين بتن عبارتست از سيمان دانه بندي ريز دانه بندي درشت و آب . دانه بندي معمولاً‌از شن و ماسه تشكيل مي گردد .
شن و ماسه يا به صورت طبيعي از بستر رودخانه ها يا معادل شن و ماسه تامين مي گردد يا در كارخانه جات سنگ شكن با شكستن و خرد كردن والك نمودن سنگهاي درشت به دست مي آيد .
مصالح سبك وزن صنعتي و معدني نيز براي بتن هاي سبك به عنوان دانه بندي به كار مي رود كه درجاهاي كه مقاومت مورد نظر نباشد مانند شيب بندي بام و پر كردن فضاهاي خالي كاربرد دارد .

ديوارها :


امروزه ديوارهاي ساختمان معمولاً با آخر ساخته مي شود ولي ديوارهاي سنگي و بلوك هم تا حدودي كاربرد دارد . چون ديوارهاي آجري به طور گسترده اي در ايران رواج دارد لذا جا دارد كه راجع به آن بحث بيشتري صورت پذيرد . قبل از وارد شدن به بحث ديوار مختصري راجع به آجر و اصطلاحات مربوط صحبت مي كنيم .
• ديوارهاي بتن مسلح بصورت مختلف در ساختمانها مورد استفاده قرار ميگيرند :
• ديوارهاي حايل ، ديوارهايباربر، ديوارهاي زيرزمين ، ديوارهاي غيرباربر ، ديوارهاي برشي
ديوارهاي حايل:
• ديواري هستند ازبتن غير مسلح ،عامل پايداري ومقاومت اين نوع ديوار در مقابل فشارهاي جانبي وزن ديوار ميباشد .

ديوارهاي باربر:
• ديواري كه علاوه بر وزن خودش نيروي خارجي قائمي راكه ناشي از عكس العمل سقف ويا غيره است را حمل مي كند. جنس اين ديوار مي تواند از مصالح بنايي ،بتن مسلح در جا ريخته وپيش ساخته باشد به اين ديوارها ديوارهاي غلتي نيز ميگويند
ديوارهاي زيرزمين:
• در تعين ضخامت ديوارهاي زير زمين ، علاوه بر نيروهايي كه از طريق اجزاي مختلف سازه بر آن وارد مي شود بايد فشار جانبي ناشي از خاك نيز درنظر گرفته شود .حداقل ضخامت ديوارهاي زير زمين 200ميليمتر است كه در مناطق مرطوب ،حداقل 300 ميليمتر توصيه مي شود .به منظور جلوگيري از ورود رطوبت ، قبل از خاك ريزي سطح ديوارزير زمين را در طرف تماس با خاك توسط دولا قير و گوني عايق مي نمايند وروي عايق يك تيغه آجر به ضخامت 100ميليمتر اجرا مي شود.
ديوارهاي غيرباربر:
• ديوارهاي غيرباربرشامل ديوارهاي محيطي ساختمان ،ديوارهاي جدا سازداخلي وديوارهاي دور محوطه مي باشد.
• جنس آن از بتن پيش ساخته و آجر مي باشد.آيين نامه بتن ايران حداقل ديوارهاي غير باربر را مساوي 100ميليمتر ولي نه كمتر از يك سي ام فاصله بين اعضايي كه تكيه گاه جانبي ديوار را تشكيل مي دهند ،تعيين مي كند.
• ديوارهاي برشي:
• با نيروي جانبي موثر بريك سازه (در اثر باد وزلزله )به طرق مختلف مقابله مي كند.عناصر مقاوم در مقابل نيروهاي جانبي بخصوص اگر نيروهاي جانبي در اثر زلزله باشد احتياج به رعايت جزييات خاصي دارد كه شكل پذيري كافي قاب را تامين نمايد.بايد دقت نماييم كه ديوارهاي برشي در پلان تا حد امكان متقارن باشندومركز ثقل هر طبقه در حوالي مركز صلبيت ديوارهاي برشي باشد.
• ديوارها بايد براي بارهاي برون محور و هر گونه بار جانبي يا ساير بارهايي كه در معرض آن قرار مي گيرند ،
• طراحي شوند در صورتي كه ديوار تحت بار متمركز قرار گيرد عرض موثر ديوار مساوي با عرض سطح اتكا به اضافه چهار برابر ضخامت ديوار در نظر گرفته مي شود
• براي تامين پايداري ،ديوارها بايد به اعضاي متقاطع با آنها مانند كفها ،

 

بامها، يا به ستونها ،پايه ها ،پشت بندهاي ديوار و ديوارهاي متقاطع وپي ها مهار شوند.
• وقتي در هنگام محاسبه نيروهاي زلزله ضريب كاهشي به علت جذب انرژي در اثر شكل پذيري منظور گردد ،
• بايد با رعايت جزييات خاصي از شكل پذيري آن مطمئن شد. يكي از عناصر مقاوم نيروهاي زلزله قاب خمشي
• مي باشد كه در آيين نامه هاي زلزله با نام قاب خمشي شكل پذير كمترين نيروي زلزله را به خود اختصاص مي دهد.

ستون :
عضوي كه وظيفه حمل نيروي محوري فشاري را دارا ميباشد ،ستون ميگويند. نسبت ارتفاع به بعد حداقل مقطع آن مساوي ويابزرگتر از 3مي باشد. اعضاي فشاري كه نسبت ارتفاع به بعد آنها كوچكتر از 3 باشد ستونك يا پايه خوانده مي شود ستونهاي بتن مسلح به دودسته ، ستونهاي تنگ دار ودورپيچ مي باشند.ستوني را كه ابعاد مقطع آن در مقايسه با طولش كم باشد را لاغر ميگويند.

نكاتي در مورد ستونهاي لاغر :
• ظرفيت فشاري عضو تحت فشار با افزايش ضرفيت لاغري ،كاهش مييابد.در ستونهايي كه از انتقال جانبي دو انتهاي آن جلوگيري شده است طول موثر kl بسته به درجه گيري دو انتهاي آن بينl/2 و l ميباشد .l طول واقعي ستون است (1تا 5/. = k ) در ستونهايي كه انتقال جانبي دو انتهاي آنها آزاد است طول موثر kl هميشه از l بزرگتر ميباشد وهر چه درجه گيرداري دو انتهاي آن كم باشد طول موثر بزرگتر خواهد شد.بار كمانشي قاب مهاربندي شده بمراتب بزرگتر از بار كمانشي قاب مهاربندي نشده ميباشد

پله هاي بتن مسلح :

• اجزاي پله هاي بتن مسلح :
• 1- دال شمشيري راه پله 2- پاخور 3- پيشاني
• ارتفاع پيشاني پله بر حسب ضروريات معماري عددي بين 160 تا 180 ميليمتر براي ساختمانهاي متعارف انتخاب مي شوند . پا خور پله نيز در حدود 300 ميليمتر قابل توصيه است . ضخامت دال پله بر اساس محاسبات ميباشد.

انواع پله هاي بتن مسلح :



• پله طره اي ( اين پله بصورت طره اي به دو گونه يك ديوار قائم متصل مي باشد

• پله دو خم ( متداول ترين نوع پله است كه در آن شمشيري پله همانند تيري مورب در حد فاصل پاگرد هر دهانه مي زنند.
• پله هاي پيش ساخته ( شمشيري راه پله ،به صورت پيش ساخته بوده و در روي تكيه گاههاي مناسب در روي پا گرد ها تكيه مي نمايد.

آجر :
آجر عبارت است از خشت پخته كه قدمتي تاريخي را دارد . براي تهيه آجر ابتدا خاك رس را همراه با چند درصد ماسه بادي با آب مخلوط كرده و آن را ورز مي دهند تا تمام دانه هاي خاك با آب آغشته شود ، سپس مخلوط حاصله را در قالبهاي به ابعاد مختلف مي ريزند و با فشار گل را به شكل قالب در مي آورند و بعد آن را به صورت ملايم و يكنواخت خشك مي كنند تا خشت خام به دست آيد قالبها معمولاً چوبي يا به ابعاد 5*10*20 يا 5/5*11*22 مي باشد . در بعضي از كارخانه هاي توليد آجر خشت زني نيز با دستگاه انجام مي شود . آجر را دركارخانه هاي تمام اتوماتيك نيز تهيه مي نمايند كه اغلب به صورت سوراخ دار بوده و در باز به آجر سفال يا آجر ماشيني موسوم مي باشد .

قير :
قير يك ماده سياه رنگ سختي است كه با خاصيت چسبندگي كه درگرما به تدريج ذوب و آهكي مي شود و به صورت معدني و پالايشي يا نفتي توليد مي گردد . قير در انواع مختلف تهيه مي گردد :
مشخصات عمومي قابل توجه در كليه قيرها عبارتند از :‌
1- چسبندگي 2- رنگ ثابت 3- قابليت ارتجاع 4- غير قابل نفوذ بودن در برابر آب با رطوبت 5- قابليت حل در بعضي از حلال ها بدون از دست دادن خواصش 6- مقاوم در مقابل اسيدها و بازها و نمك 7- تشكيل دهنده قشر نازك پايدار بر روي اجسام مختلف 8- عايق در مقابل جريانهاي الكتريكي قير در بعضي موارد برخي ازويژگي هاي خود را از دست مي دهد . به طوري كه نمي توان به خوبي از آن استفاده كرد اي موارد عبارتند از :
1) در حرارت زياد تجزيه شده وتوام با اشتعال به ذغال تبديل مي شود . هنگام حرارت دادن قير جهت ذوب و مصرف آن بايستي دقت نمودكه قير سوخته . خاصيت چسبندگي خود را از دست بدهد وجود آب در داخل قير در حال گرم شدن باعث شعله ور شدن و در نتيجه سوختن آن مي گردد كه در اين مورد بايستي دقت لازم بعمل آيد . علامت قير سوخته آن است كه رنگ آن قهوه اي بوده وخاصيت چسبندگي ندارد ودر حالي كه قير سالم داراي رنگ مشكل براق وچسبنده است .
2) در محيط مرطوب و آلوده به خاك نرم چسبندگي ندارد .
3) در مقابل فشار و حلال ها تغيير شكل مي دهد .


گوني :
به عنوان الياف نگهدارنده قير به كار مي رود ، گوني مورد مصرف براي عايق كاري بايستي درجه 1 ( ريز بافت ) بوده و كليه سوراخ هاي آن با قير پر گردد . گوني بايدكاملاً سالم وعاري از هر گونه آلودگي از قبيل مواد روغني باشد . هنگام مصرف گوني نبايستي چروكيده باشد و وزن گوني بايستي حدود 350 الي 400 گرم باشد .
كليات در مورد عايق كاري رطوبتي :
1) سطح زير عايق كاري بايد صاف وتميز باشد ، بنابراين زير عايق را به ضخامت حداقل 2 سانتي متر با يك قشر ملات ماسه سيمان به صورت ليسه اي اندود


مي نمايند . ( ليس زدن ) تا بستري مناسب براي ايزولاسيون ايجاد گردد .
در عايق كاري بام به جاي اندود ماسه و سيمان مي توان از يك يا چند لايه آسفالت نرم به ضخامت حداقل 2 سانتي متر استفاده نمود .
2) عايق كاري بايد بر روس سطوح و مرطوب و نم دار به هيچ وجه مجاز نيست .
3) هنگام بارندگي به هيچ وجه نبايد عمل عايق كاري انجام پذيرد .
4) به كار بردن ميخ براي نصبت ورق هاي عايق كاري ممنوع مي باشد .
5) در محل هايي كه عايق كاري در بيش از يك لايه انجام ميگيرد ، لايه هاي متوالي بايستي عمود قرار بگيرند .
6) ورق هاي عايق بايستي حداقل به اندازه 10 سانتي متر با يكديگر هم پوشاني داشته باشند و با قير كاملاً به يكديگر بچسبند .
7) عايق كاري روي ديوارهاي اجرا شده در پايين تر از سطح زمين ( يعني ديوار با خاك در تماس مي باشد و بايستي به وسيله يك ديواره آجري 11 سانتي با ملات ماسه سيمان محافظت گردد ، لبه بالاي عايق كاري هيچ گاه نبايد پايين تر از تراز طبيعي زمين يا سطح تمام شده باشد
8) در حين اجراي عمليات سطح عايق كاري شده بايد از هر گونه آسيب ديدگي و يا مجاورت در برابر عوامل خورنده نظير آهك محافظت شود.

عايق كاري با قير و گوني :
در عايق كاري با قير و گوني يك سري نكات كلي بايستي رعايت شوند كه اهم آنها عبارتند از :
1) در دماي كمتر از 4 درجه سانتي گراد انجام نگيرد .
2) به قيرهاي مصرفي جهت ذوب كردن بيش از 177 درجه سانتي گراد حرارت داده نشود ، حرارت بيشتر خواص قير با به دشت كاهش مي دهد .
3) قير بايد تا هنگامي كه گرم و به صورت روان است ، مصرف شود .

عايق كاري ديوارهاي زمين :
همان گونه كه گفته شد در كليه قسمتهاي پشت ديوار خاكريزي مي شود و يا در پشت ديوار خاك قرار دارد ،‌ من جمله ديوار زير زمين ، كه جهت جلوگيري از نفوذ رطوبت به داخل ديوار بايستي آن را عايق بندي نمود .
نحوه كار به اين صورت است كه پس از كرسي چيني عايق افقي روي كرسي رفت و برگشت قائم انجام مي دهيم . برگشت قائم قير و گوني حداقل به ارتفاع 20 سانتي متر بايستي انجام شود . همان طوري كه گفته شد سطح زير قير و گوني بايستي اندود سيمان و ماسه ل

يسه اي شود .
پس از اجراي اندود ماسه و سيمان ليسه مراحل اجراي قير و گوني به ترتيب زير مي باشد :
1- پخش يك لايه قير 60/70 ( قيرشل ) مذاب به مقدار 5/1 كيلوگرم به متر مربع بر روي سطح ماسه سيمان ليسه اي به طور يكنواخت .
2- در حالي كه قير هنوز گرم است ، يك لايه گوني روي آن گسترده و بر روي سطح فشار داده شود به طوري كه در تمام نقاط كاملاً به قير بچسبد .
3- لايه از قير مذاب 60/70 به مقدار يك كيلوگرم در هر متر مربع به طور يكنواخت بر روي گوني فوق پخش شود به طوري كه تمام سطح گوني را بپوشاند .

تذكر :
در مناطق گرمسير و يا در مواردي كه ممكن است قير به واسطه مجاورت با دودكش ها و يا لوله هاي آب گرم ،‌گرم شود به جاي قير شل 60/70 بايد مخلوط به نسبت دو سوم قير 60/70 (قيرشل) و يك سوم قير 25/85 ( قير سفت ) به كار رود .

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید