بخشی از مقاله
در طول بیست سال گذشته با ظهور گیاه مدل آرابیدوپسیس با نام علمی Arabidopsis thaliana تغییرات شگرفی در علوم گیاهی بوجود آمده و کاربرد گسترده این گیاه در زمینههاي مختلف منجر به افزایش بسیار سریع دانش بشري از زیست شناسی گیاهی شده است. علیرغم مطالعات انجام شده در آرابیدوپسیس خصوصا پس از توالی یابی کامل ژنوم آن، سهم نسبتا زیادي از ژنهاي آن بر اساس شباهت توالی به صورت احتمالی نامگذاري شده است. از حدود بیش از 33 هزار ژن که تا کنون در آرابیدوپسیس شناسایی شده است تنها در 25 درصد از ژنها شواهد آزمایشگاهی براي نقش ملکولی و پروسه بیولوژیکی آنها وجود دارد در حالیکه براي بیش از 30 درصد ژنها اطلاعات بیولوژیکی در دسترس نمیباشد. در این راستا ژنتیک معکوس ابزار قدرتمندي را براي ایجاد ارتباط مستقیم بین کارکرد بیوشیمیایی محصول ژن و نقش آن در شرایط in vivo فراهم نموده است. در مطالعه حاضر به منظور بررسی کارکرد
یک ژن کاندید در آرابیدوپسیس با نقش احتمالی آمینوترانسفراز، که قبلا این ژن جزء خانواده -1آمینو-سیکلوپروپان--1کربوکسیلات سنتاز قرار گرفته بود، دو روش RNA مداخلهگر (RNAi) و TILLING (Targeting induced local lesion in genome) مورد استفاده قرار گرفت. لاینهاي تراریخته RNAi و لاینهاي TILLING به طور مستقل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از این دو روش نشان داد که ژن مورد نظر داراي نقش
آمینوترانسفرازي می باشد و تخصص پذیري آنزیم مورد مطالعه قرار گرفت.
واژگان کلیدي: آرابیدوپسیس، ژن کاندید، ژنتیک معکوس
مقدمه
در تحقیق حاضر مکان ژنی (AT1G62960)، با نقش احتمالی آمینوترانسفراز در آرابیدوپسیس و یکی از ژنهاي کاندید گزارش شده در تحقیق لیسک و همکاران (2008) مورد مطالعه قرار گرفت. آمینوترانسفراز، آنزیمی است که انتقال یک گروه آمین را از یک ترکیب دهنده آمین به محل کربونیل یک ترکیب
پذیرنده آمین بر عهده دارد و در ایجاد اسید آمینههاي مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است (مهتا و همکاران، .(1989 در ابتدا این مکان ژنی، جزء خانواده
-1آمینو-سیکلوپروپان--1کربوکسیلات سنتاز (1-Amino-cyclopropane-1-carboxylate synthase, ACS) و تحت عنوان ACS10
نامگذاري شده بود. -1آمینو-سیکلوپروپان--1کربوکسیلات سنتاز آنزیمی کلیدي در بیوسنتز اتیلن در گیاهان است (وانگ و همکاران، (2002 و در آرابیدوپسیس حضور 12 ژن مفروض ACS گزارش شده بود که در بین 5 کروموزوم آرابیدوپسیس به صورت پراکنده قرار گرفته اند. پنج ژن ACS
(ACS1–ACS5) قبلا مورد شناسایی قرار گرفته بود (لیانگ و همکاران، (1995 و به منظور شناسایی ژنهاي ACS باقیمانده، یاماگامی و همکاران (2003) آنها را مورد مطالعه قرار دادند. آزمایشات انجام شده براي بیان ژن ACS نشان داد که ACS10 از نظر آنزیمی غیرفعال بوده و آزمایشات مکمل سازي (Complementation test) انجام گرفته با استفاده از باکتري جهش یافته و اگزوترف براي آمینوترانسفراز نشان داد که ACS10 فعالیت
آمینوترانسفرازي داشته که تخصص پذیري بیشتري براي آسپارتات و اسیدهاي آمینه آروماتیک مانند تیروزین و فنیلآلانین دارد این در حالی بود که دیگر
